Αρχική Κανονισμός πτήσεων των Συστημάτων μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (ΣμηΕΑ) - Unmanned Aircraft Systems (UAS)Άρθρο 02 – Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Αίθων - Οδυσσεύς Ναρλής | 6 Ιουνίου 2016, 11:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αίθων - Οδυσσεύς Ναρλής' | 6 Ιουνίου 2016, 11:29

    Γενικές παρατήρησης: 1. Ο συγκεκριμένος κανονισμός δίνει την αίσθηση να είναι ο κανονισμός για επανδρωμένα αεροσκάφη τροποποιημένος ώστε να ταιριάξει στα ΣμηΕΑ. Αυτό δημιουργεί σοβαρά γραφειοκρατικά προβλήματα κυρίως ως προς την εγγραφή του στα νηολόγια, airworthiness κλπ... 2. Ο συγκεκριμένος κανονισμός μοιάζει ανταποκρίνεται σχεδόν εξ-ολοκλήρου σε φορείς / πρόσωπα που χρησιμοποιούν ΣμηΕΑ. Είναι παντελώς αντιπαραγωγικός για βιομηχανίες και ερευνητικά κέντρα που σχεδιάζουν και κατασκευάζουν ΣμηΕΑ και συστήματα αυτών. Ειδικές παρατηρήσεις: 1. Το Αρ.2/Παρ.2α αναφέρει ότι ο κανονισμός δεν ισχύει για αερομοντέλα. Στο Αρ. 3 περιγράφει τα αερομοντέλα ως "περιορισμένων διαστάσεων για ψυχαγωγία και αθλητισμό". Κατ' αρχήν να σημειώσω ότι η ψυχαγωγία και ο αθλητισμός είναι έννοιες υποκειμενικές, σε αντίθεση με τις διαστάσεις και το βάρος που είναι αντικειμενικές. Συνεπώς θα έπρεπε ο διαχωρισμός να γίνεται βάσει των αντικειμενικών κριτηρίων. Στο Αρ.3 δίδονται οι διάφορες υποκατηγορίες των UAS τα οποία όμως ξεκινούν με την ανοικτή κατηγορία ΣμηΕΑ (UAS Open Category)που είναι 0-25kg στην περιοχή την οποία σαφώς εμπίπτουν τα αερομοντέλα. Ως εκ τούτου και σε συνδυασμό με το Αρ.4 ακυρώνεται στην πράξη το Αρ.2/Παρ.2α καθώς δεν δίδεται σαφής αντικειμενικός προσδιορισμός του αερομοντέλου σε μέγεθος και βάρος. 2. Στο Αρ.5/Παρ.2Β αναφέρεται ότι απαγορεύεται η πτήση εντός των ATZ και σε απόσταση 8χλμ εκατέρωθεν από τα ίχνη προσγείωσης / απογείωσης. Δύο παρατηρήσεις: (α) Τα 8 χλμ είναι υπερβολή ειδικά αν υπάρχει γεωπερίφραξη, τα πουλιά πιο επικίνδυνα είναι. Αυτό θυμίζει τον κανόνα που ισχύει για πτήσεις VFR όπου υποχρεούνται τα αεροπλάνα που απογειώνονται από το Τατόι να πετούν στα 500 πόδια πάνω από την Αθήνα και πάνω από την θάλασσα μέχρι την Αίγινα. (β) Δεν αντιμετωπίζονται ειδικές περιπτώσεις, λ.χ. η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (κρατική βιομηχανία εντεταλμένη από τον νόμο να υποστηρίζει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις) όταν θέλει να κάνει πτητικές δοκιμές ΣμηΕΑ κανονικά συνεννοείται με τον πύργο ελέγχου της Τανάγρας και κάνει τις δοκιμές σε ώρες που δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα. Με τον νέο κανονισμό πως θα αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις; Επί αυτού υπάρχουν δύο δυνατές λύσεις και πρέπει να επιλεγεί η λιγότερο γραφειοκρατική και η πιο κατάλληλη, ή συνδυασμός των δύο: 1ον. Το ζήτημα να αφεθεί στην συνεννόηση μεταξύ της ΕΑΒ/ΓΕΑ/LGTG και 2ον. Να δοθεί Segregated Airspace στην ΕΑΒ ώς χρήστης μια που από τον νόμο είναι εντεταλμένη υποστηρίζει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. 3.Το Αρ.5/Παρ6 σε συνδυασμό με τα επόμενα άρθρα τα πάντα αναφέρονται σε χρήστες. Δεν γίνεται καμία αναφορά για τις περιπτώσεις των πειραματικών πτήσεων που γίνονται με σκοπό την ανάπτυξη ΣμηΕΑ. Η ειδική περίπτωση των βιομηχανιών δεν αντιμετωπίζεται. Πρακτικά η βιομηχανία αγνοείται και αυτό πλήττει σοβαρά στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής βιομηχανίας που έχει αντικείμενο τα ΣμηΕΑ. Για παράδειγμα, κάθε φορά που μία βιομηχανία θα κάνει μια πτητική δοκιμή θα πρέπει να παίρνει άδειες από τις Δ1, Δ2 και Δ16; Μία βιομηχανία κάθε μονάδα που κατασκευάζει θα πρέπει να την νηολογεί σύμφωνα με το Αρ10; Όλα αυτά ούτε είναι σαφή αλλά μάλλον αντιπαραγωγικά.