Αρχική Διαδικασίες κεντρικού ελέγχου και διαφάνειας στο σύστημα παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών τεχνικών έργων και υποδομώνΆρθρο 22 – Τροποποίηση του ν. 4258/2014 Α 94 )Σχόλιο του χρήστη ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΙΛΙΠΠΑ | 14 Οκτωβρίου 2016, 16:00
Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Συμμετοχή του Συλλόγου "Πολίτες υπέρ των ρεμάτων ΡΟΗ" στη διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων για το Σχέδιο Νόμου "Διαδικασίες Κεντρικού Ελέγχου και Διαφάνειας στο Σύστημα Παραγωγής Δημόσιων και Ιδιωτικών Τεχνικών Έργων & Υποδομών" και πιο συγκεκριμένα στο Άρθρο 22 – Τροποποίηση του ν. 4258/2014 Α 94 σύμφωνα με το οποίο στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του ν. 4258/2014 (Α΄ 94 ) προστίθεται εδάφιο 1.8 ως εξής: «1.8. Για την εκτέλεση μικρών τοπικών επεμβάσεων, κυρίως προσωρινού χαρακτήρα, σε όλα τα υδατορέματα, ανεξαρτήτως οριοθέτησης τους, και για τη σταθεροποίηση των πρανών προς αποφυγή άμεσου κίνδυνου διάβρωσης δεν απαιτείται η τήρηση της διαδικασίας για την έγκριση περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Απαιτείται μόνο η γνωστοποίηση των απαιτουμένων εργασιών από την αρμόδια Τεχνική Υπηρεσία του έργου, στην αρμόδια Υπηρεσία Περιβάλλοντος. Ειδικά για τις περιπτώσεις, εντός της Περιφέρειας Αττικής, απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής του άρθρου 140 του Ν. 4070/2012 (Α’82). Οι εργασίες αυτές πραγματοποιούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες των Περιφερειών. Προϋπόθεση για την εκτέλεση των εργασιών είναι η διασφάλιση της αρχικής παροχετευτικότητας και διατομής του υδατορέματος όπως απαραίτητα περιγράφεται σε συνημμένη στη γνωστοποίηση εργασιών, τεχνική έκθεση του έργου.». Άποψή μας είναι ότι δεν έχουν τεθεί τα συγκεκριμένα κριτήρια βάσει των οποίων θα τεκμηριώνεται (α) πότε υπάρχει άμεσος κίνδυνος διάβρωσης της κοίτης για την σταθεροποίηση των πρανών, και (β) ποιές εργασίες ή μέθοδοι κατασκευής λογίζονται ως προσωρινού χαρακτήρα. Η απουσία συγκεκριμένων κριτηρίων για τα σημεία (α) και (β) παραπάνω επιτρέπουν, κατά τη γνώμη μας, σημαντικά περιθώρια αυθαιρεσίας από τις Τεχνικές Υπηρεσίες των Δήμων, οι οποίες μέσω της άσκησης πίεσης εκ μέρους των Δημοτικών Αρχών για ψηφοθηρικούς λόγους, θα μπορούν να υιοθετούν ως "προσωρινές", μόνιμες διευθετήσεις της κοίτης χωρίς να υπάρχει ενδεχομένως και κανένας λόγος επείγοντος. Δεν προβλέπεται επίσης ούτε ποια ακριβώς θα είναι η διαδικασία εφόσον λήξει ο χρόνος, ο οποίος εύλογα θα οριοθετήσει το προσωρινό χαρακτήρα της επέμβασης, ούτε αν θα αποξηλώνονται οι προσωρινές κατασκευές εφόσον λήξει αυτός ο χρόνος. Η υπόψη τροπολογία αφορά στην παράκαμψη της περιβαλλοντικής αδειοδότησης για μικρές τοπικές επεμβάσεις, κυρίως προσωρινού χαρακτήρα, σε όλα τα υδατορέματα, ανεξαρτήτως αν έχουν οριοθετηθεί ή όχι. Όμως δεν γίνεται κατάταξη των υδατορεμάτων ανάλογα με τη λεκάνη απορροής τους (όπως είναι η αντίστοιχη κατηγοριοποίηση των έργων βάσει της Κωδικοποίησης (ΥΑ Αριθμ. ΔΙΠΑ/οικ. 37674 του Άρθρου 1, Παράγραφος 4 του Νόμου 4014/2011). Τα αντιπλημμυρικά έργα και έργα διευθέτησης της ροής των υδάτων εντάσσονται στο α/α 15 της 2ης Ομάδας των Υδραυλικών Έργων. Η κατάταξη στην Κατηγορία Α (Υποκατηγορία Α1 και Α2) και στην Κατηγορία Β (η οποία και προκρίνει το είδος της Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, δηλαδή ΜΠΕ για την Κατηγορία Α - Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις για την Κατηγορία Β) γίνεται βάσει της λεκάνης απορροής και το αν πρόκειται για περιοχή NATURA ή αν το έργο διευθέτησης αφορά σε κάλυψη του υδατορέματος. Τώρα η εν λόγω τροποποίηση του Άρθρου 4 του ν. 4258/2014 παραβλέπει την επιφάνεια της λεκάνης απορροής (δηλαδή μπορεί να γίνεται από το πιο μικρό υδατόρεμα μέχρι θεωρητικά και τον Αχελώο) και εξετάζει μόνο αν η επέμβαση είναι επείγουσα ή μικρής κλίμακας χωρίς, επαναλαμβάνουμε, να τεκμηριώνεται ποιο έργο θεωρείται επείγον και ποιο μικρής κλίμακας. Επομένως πιστεύουμε ότι η απαλλαγή από τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης θα οδηγήσει σε πλειοδοσία αυθαίρετων επεμβάσεων στα ρέματα με το πρόσχημα του επείγοντος ή της μικρής κλίμακας αφού δεν τίθενται συγκεκριμένα όρια και κριτήρια εφαρμογής είτε του πρώτου είτε του δεύτερου. Άποψή μας είναι ότι η παρούσα τροπολογία πρέπει να αποσυρθεί καθώς καταστρατηγείται η βασική περιβαλλοντική νομοθεσία της χώρας και είναι ακραία αντιπεριβαλλοντική καθώς θα προκαλέσει έκρηξη μη-τεκμηριωμένων, ως προς την αναγκαιότητα, επεμβάσεων στα ρέματα της χώρας. Αυτό που απαιτείται είναι η υιοθέτηση στρατηγικών σχεδίων συμβατών με την Οδηγία για τη Διαχείριση και Μείωση του Πλημμυρικού Κινδύνου (Οδηγία 2007/60) όπου τα ρέματα εξετάζονται ενιαία από το ανάντη όριο έως την εκβολή του και λαμβάνονται μέτρα πρόληψης και ετοιμότητας παρά μέτρα τεχνικών έργων. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε ότι η υπόψη τροπολογία είναι γενικά αντίθετη και με το Κοινοτικό Περιβαλλοντικό κεκτημένο και τη βασική νομολογία περί της οριοθέτησης/διευθέτησης των ρεμάτων. Επιπλέον, με την παρούσα τροπολογία τα ρέματα δεν εξετάζονται ως μέρος του οικοσυστήματος. Υπάρχει επομένως προφανής αντίφαση με τις υπ΄ αριθμ. 2621/2001 και 319/2002 αποφάσεις του Σ.τ.Ε. όπου κρίθηκε ότι τα ρέματα αποτελούν «ουσιώδες στοιχείο του υπό το άρθρο 24 του Συντάγματος προστατευόμενου φυσικού περιβάλλοντος». Σύμφωνα, εξάλλου, με τον ορισμό των ρεμάτων που υιοθετείται με την ίδια απόφαση, τα ρέματα αποτελούν «πτυχώσεις της επιφανείας της γης, δια των οποίων συντελείται κυρίως η απορροή προς την θάλασσα των πλεοναζόντων υδάτων της ξηράς». Κατά την ίδια απόφαση, ακόμη, τα ρέματα αποτελούν «φυσικούς αεραγωγούς», συγκροτούν δε, μαζί με τη χλωρίδα και την πανίδα τους, «οικοσυστήματα με ιδιαίτερο μικροκλίμα που συμβάλλουν πολλαπλώς στην ισορροπία του περιβάλλοντος» Χριστίνα Φίλιππα Πρόεδρος. Συλλόγου «Πολίτες υπέρ των Ρεμάτων, ΡΟΗ»