Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βαγγέλης Ζαγοράκης' | 27 Δεκεμβρίου 2019, 11:33

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με το παρόν Σχέδιο Νόμου γίνεται μια εξαιρετική προσπάθεια που θα επιταχύνει την εισαγωγή ενός νέου μεταφορικού μέσου στην Ελλάδα. Το υδροπλάνο αποτελεί το καταλληλότερο για την μορφολογία της χώρας, μεταφορικό μέσο, ικανό να ενώσει τη νησιωτική με την ηπειρωτική Ελλάδα, να ενισχύσει το τουριστικό προϊόν και να άρει την αίσθηση του αποκλεισμού των κατοίκων της νησιωτικής Ελλάδας. Προκειμένου να υλοποιηθεί ο παραπάνω στόχος, θα πρέπει ο Νόμος να επιτρέπει την απρόσκοπτη λειτουργία του πτητικού έργου και να μην θέτει αχρείαστους περιορισμούς κυρίως σχετικά με τη χρήση των υδάτινων πεδίων. Σύμφωνα με την παράγραφο 2γ η χρήση των υδάτινων πεδίων επιτρέπεται εφόσον το αεροσκάφος δεν προέρχεται από άλλο υδάτινο πεδίο παρά μόνο από αδειοδοτημένο υδατοδρόμιο ή αεροδρόμιο. Το υδροπλάνο εξ ορισμού έχει τεχνικά την δυνατότητα προσθαλάσσωσης σε όλες τις υδάτινες επιφάνειες (θάλασσες ή λίμνες), χωρίς την προϋπόθεση ύπαρξης πολύπλοκων και δαπανηρών υποδομών. Βάσει αυτού του βασικού χαρακτηριστικού του, το υδροπλάνο προσομοιάζει επιχειρησιακά πολύ περισσότερο στο ελικόπτερο (όπου έχει αντίστοιχα δυνατότητα προσγείωσης σε κάθε στέρεη ελεύθερη επιφάνεια με ελάχιστες προδιαγραφές) παρά στο αεροπλάνο. Ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό του υδροπλάνου που ενισχύει την σύνδεσή του επιχειρησιακά περισσότερο με το ελικόπτερο παρά με το αεροπλάνο είναι ο μικρός αριθμός των επιβατών. Πράγματι η μέγιστη χωρητικότητα επιβατών ενός υδροπλάνου δεν υπερβαίνει τα 19 άτομα. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά του υδροπλάνου το καθιστούν ιδανικό μέσο και για μη τακτικές πτήσεις, δηλ. για charter πτήσεις και για πτήσεις τύπου air taxi όπως άλλωστε είναι και αυτές που εκτελούν κατά κύριο λόγο τα ελικόπτερα. Επιπρόσθετα η χώρα μας ως γνωστόν διαθέτει την 9η μεγαλύτερη ακτογραμμή στον κόσμο με συνολικό μήκος 15.147χλμ και επίσης διαθέτει 6000 νησιά και νησίδες από τα οποία κατοικούνται πάνω από τα 200. Η πλειοψηφία των κατοικημένων νησιών έχουν πληθυσμό κάτω από 3000 κατοίκους και η δημιουργία ενός αδειοδοτημένου υδατοδρομίου θα είναι ασύμφορη ως επένδυση με καθαρά οικονομικούς όρους. Συνεπώς η χρήση των υδάτινων πεδίων είναι εξαιρετικά σημαντική για το εγχείρημα και δεν πρέπει να περιορίζεται. Τα υδάτινα πεδία θα πρέπει να έχουν παρόμοια αντιμετώπιση με τα πεδία προσγείωσης ελικοπτέρων, όπου σύμφωνα με τους Ορισμούς του Άρθρου 2 του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθμ 19 (ΦΕΚ 35Α/03-03-2009), είναι η περιοχή προσγείωσης και απογείωσης ελικοπτέρων, που χρησιμοποιείται προσωρινά ή εκτάκτως για την εξυπηρέτηση μη τακτικών πτήσεων. Στο Άρθρο 12 του ίδιου ΠΔ όπου γίνεται εκτενέστερη αναφορά στα Πεδία προσγείωσης ελικοπτέρων γίνεται αντιληπτό ότι υπάρχει η ίδια φιλοσοφία και ορθώς, με τους συντάκτες του παρόντος Άρθρου (Περί Υδάτινων Πεδίων). Ειδικότερα, στην παράγραφο 2 αναφέρεται ότι ο χειριστής του ελικοπτέρου είναι υπεύθυνος για την πτητική λειτουργία του ελικοπτέρου σε πεδία προσγείωσης, έχει την πλήρη ευθύνη για την καταλληλόλητα του πεδίου προσγείωσης και κρίνει, ενώ βρίσκεται στον αέρα, την καταλληλόλητα της περιοχής. Σε κανένα σημείο δεν απαγορεύεται η μη τακτική πτήση από πεδίο προσγείωσης σε πεδίο προσγείωσης. Με βάση όλα τα παραπάνω θα πρέπει να επιτρέπεται η μη τακτική πτήση από υδάτινο πεδίο σε υδάτινο πεδίο. Για το λόγο αυτό θα πρέπει το σημείο 2γ να συμπληρωθεί ως εξής: 2γ) εφόσον το αεροσκάφος εκτελεί τακτική πτήση και δεν προέρχεται από άλλο υδάτινο πεδίο παρά μόνο από αδειοδοτημένο υδατοδρόμιο ή αεροδρόμιο, και να προστεθεί το σημείο 2ζ) εφόσον το αεροσκάφος εκτελεί μη τακτική πτήση Με αυτές τις προσθήκες εκμεταλλευόμαστε στο μέγιστο τις δυνατότητες του υδροπλάνου, χωρίς να διακυβεύεται η ασφάλεια των πτήσεων, αφού σύμφωνα με τις λοιπές προβλέψεις του Άρθρου 24, τα υδάτινα πεδία θα έχουν όλες τις απαραίτητες εγκρίσεις από το Πολεμικό Ναυτικό, την ΥΠΑ και το ΥΕΝ, θα είναι αποτυπωμένα στους Ναυτικούς χάρτες, ενώ με ευθύνη του κυβερνήτη του αεροσκάφους διενεργούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες σχετικά με τους ελέγχους ασφαλείας επιβατών, αποσκευών και φορτίου, με χρήση φορητών συσκευών. Παράλληλα ο κυβερνήτης του αεροσκάφους είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του αεροσκάφους σε όλες τις φάσεις της πτήσης.