Αρχική Η Ελλάδα σε κίνηση:Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα–Μικροκινητικότητα-Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό, την απλούστευση και την ψηφιοποίηση διαδικασιών του Υπουργείου Υποδομών και ΜεταφορώνΜΕΡΟΣ Β’ ΜΙΚΡΟΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ Ρυθμίσεις για τα ελαφρά προσωπικά ηλεκτρικά οχήματα (Ε.Π.Η.Ο.) -Τροποποίηση του ν. 2696/1999 (Α’ 57) Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.) Άρθρο 15 Ορισμοί -Τροποποίηση του άρθρου 2 του Κ.Ο.Κ.Σχόλιο του χρήστη Θεμιστοκλής Νικολετόπουλος | 23 Νοεμβρίου 2020, 11:06
Καλημέρα. Θα ήταν ολέθριο σφάλμα να υιοθετηθεί η πρόταση απαγόρευσης των ποδηλάτων σε δρόμους με όριο ταχύτητας άνω των 50 χλμ. Αυτό θα απέκλειε τους ποδηλατικούς commuters ( ανθρώπους που μετακινούνται απο την κατοικία τους στην εργασία τους με κάποιο μέσο) αποστάσεων, που είναι όλο και περισσότεροι. Η Λ. Κηφισιάς, Ποσειδώνος, Βουλιαγμένης, Συγγρού κ.ά. θα ήταν απαγορευμένες, άρα δεν θα είχαν σοβαρή αναλλακτική, εφ’ όσον οι εδιάμεσες διαδρομές θα διπλασίαζαν το χρόνο μετάβασης. Το ίδιο θα συνέβαινε σε όλη την επικράτεια αντίστοιχα. Σε μια εποχή που γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο μια τεράστια προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί το ποδήλατο ως κύριο μέσο μετακίνησης από και πρός την εργασία και γενικώτερα, ειδικότερα τώρα με την επιδημία ως το ασφαλέστερο, θα ήταν καταστροφικό να αποθαρρυνθούν όλοι αυτοί οι πολίτες από την χρήση του ποδηλάτου για αυτόν τον σκοπό. Θα μετέτρεπε το ποδήλατο σε παιδικό παιχνίδι και ήπια άσκηση τρίτης ηλικίας στη γειτονιά, με καλαθάκι. Θα καθιστούσε επίσης αδύνατη την προπόνηση των ποδηλάτων σε εθνικό επίπεδο, εφ’ όσον αυτές γίνονται πάντα σε δρόμους που μπορούν οι ποδηλάτες να διτηρήσουν υψηλή μέση ωριαία ταχύτητα και αυτοί έχουν όριο άνω των 50 χλμ πάντα. Ίσως το όριο των 80 χλμ να ήταν εφικτό, μετά από ενδελεχή εξέταση των ορίων στο δευτερεύον δίκτυο, τα όρια του οποίου δεν αποφασίζονται πάντα από αρμόδιους. Σε ό,τι αφορά το κράνος , θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό, εκτός αν ο κάθε ασκεπής ποδηλάτης αναλάμβανε ο ίδιος υπεύθυνα και το κόστος περίθαλψης σε περίπτωση κρανιοεγκεφαλικού τραύματος μετά από ατύχημα.