Αρχική Η Ελλάδα σε κίνηση:Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα–Μικροκινητικότητα-Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό, την απλούστευση και την ψηφιοποίηση διαδικασιών του Υπουργείου Υποδομών και ΜεταφορώνΆρθρο 18 Ειδικοί κανόνες για τους οδηγούς Ε.Π.Η.Ο. -Τροποποίηση του άρθρου 40 του Κ.Ο.Κ.Σχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑΣ | 4 Δεκεμβρίου 2020, 13:14
Άρθρο 18 Παρ. 1β: Υποστηρίζουμε αυτή τη διάταξη καθώς με αυτή νομιμοποιείται η ρυμούλκηση καροτσιών για μικρά παιδιά και έτσι διευκολύνεται η μετακίνηση οικογενειών με το ποδήλατο. Παρ. 1δ: Είμαστε θετικοί και στηρίζουμε την πρωτοβουλία για τη νομιμοποίηση της παράλληλης κίνησης μέχρι δύο ποδηλάτων, μέτρο το οποίο ενισχύει την ασφάλεια των ποδηλατών καθώς υποχρεώνει, εκ των πραγμάτων, τα αυτοκίνητα να αλλάξουν λωρίδα αν πρέπει να προσπεράσουν. Με την κίνηση ‘κατά μόνας’ ο οδηγός αυτοκινήτου, πολλές φορές, επιχειρώντας προσπέραση του ποδηλάτου και παραμένοντας στη λωρίδα έρχεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το ποδήλατο (πολύ κάτω από το όριο ασφαλείας των 1,5 μέτρων) διακυβεύοντας την ασφάλεια του ποδηλάτη. Επίσης με παράλληλη κίνηση η μετακίνηση με ποδήλατο γίνεται σαφώς πιο ευχάριστη και λιγότερο «αθλητική». Επισημαίνουμε ότι όταν ο αριθμός των ποδηλατών που μετακινείται είναι μεγάλος η διάρκεια του προσπεράσματος είναι μικρότερος. Παρ. 4: Προτείνουμε να μπορεί να μεταφερθεί νόμιμα και δεύτερο άτομο (βρέφος η μικρό παιδί) και στο ποδήλατο εφοδιασμένο με μη μόνιμο πρόσθετο κάθισμα ειδικής προδιαγραφής για τη μεταφορά βρέφους ή μικρού παιδιού, γεγονός το οποίο είναι άλλωστε μία πραγματικότητα με σχετικά καθίσματα ειδικών προδιαγραφών που επιτρέπονται σε όλο τον κόσμο. Παρ. 5: Προτείνουμε να δίνεται η δυνατότητα χρήσης της οδού παρά την ύπαρξη ποδηλατόδρομου/ποδηλατολωρίδας αν αυτό απαιτείται για την ασφάλεια του ποδηλάτη και στην περίπτωση πχ που υπάρχει παρανόμως σταθμευμένο όχημα επί του ποδηλατοδρόμου ή άλλο εμπόδιο. Παρ. 6: Ορθά δεν υποχρεούνται οι ποδηλάτες να φέρουν αντανακλαστικά ενδύματα τη νύχτα, αλλά αρκούν τα φώτα που – υποχρεωτικά – φέρουν τα ποδήλατα. Λένε πως τα ενδύματα υψηλής ορατότητας κάνουν τους ανθρώπους που ποδηλατούν πιο εμφανείς στον δρόμο και κατά συνέπεια πιο ασφαλείς. Τα στοιχειά όμως δεν το αποδεικνύουν. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα ενδύματα υψηλής ορατότητας έχουν λίγη έως καθόλου επίδραση στην ασφάλεια των ποδηλατών ή στην συμπεριφορά των οδηγών προς τους ποδηλάτες. Επιπλέον, είναι πιθανόν τα ενδύματα αυτά να δυσκολέψουν την ορατότητα – έχουν υπάρξει περιπτώσεις που τα υψηλής ορατότητας ενδύματα έχουν ενοχοποιηθεί ως πιθανή αίτια οδικών θανάτων. Αντί να εστιάζουμε, λοιπόν, στο να φοράνε οι άνθρωποι ενδύματα υψηλής ορατότητας όταν ποδηλατούν ή περπατάνε, θα πρέπει να σχεδιάζουμε δρόμους και λωρίδες που θα δημιουργούς ασφάλεια στους χρήστες τους, σε όλη τη διάρκεια που κινούνται εντός τους. Παρ. 8 Διαφωνούμε με τη συγκεκριμένη διάταξη και ζητούμε την κατάργησή της. Θεωρούμε πως ένα τέτοιο μέτρο αγνοεί τις συνθήκες που ισχύουν σε πολλές περιοχές της χώρας, όπου δρόμοι με χαμηλό κυκλοφοριακό φορτίο μπορούν να είναι ασφαλείς για την κίνηση παιδιών και ιδίως για μικρές αποστάσεις, καθώς και τη δυνατότητα των γονιών ενός παιδιού να κρίνουν σε ποια ηλικία αυτό έχει την απαιτούμενη γνώση και ωριμότητα για να κινηθεί με τη δέουσα προσοχή. Φοβούμαστε επίσης ότι, σε περιπτώσεις συγκρούσεων μεταξύ μηχανοκίνητων οχημάτων και μικρών παιδιών που ποδηλατούν, το βάρος θα πέσει στη νομιμότητα ή μη της κίνησης του παιδιού και λιγότερο στην προσοχή ή αμέλεια που επέδειξε ο οδηγός του οχήματος. Μια τέτοια μετακύλιση της ευθύνης από τους ενήλικες οδηγούς στα παιδιά θα συμβάλει στην ατιμωρησία των πρώτων, κάτι που θεωρούμε ανεπίτρεπτο. Η ασφάλεια των παιδιών μπορεί να επιτευχθεί πολύ πιο αποτελεσματικά αν το κράτος ενθαρρύνει τη δημιουργία ποδηλατόδρομων, καθώς και τη μείωση του ορίου ταχύτητας σε κατοικημένες ζώνες στα 30 χλμ./ώρα, που έχουμε προτείνει στο άρθρο 16 του παρόντος, ούτως ώστε οι τροχαίες συγκρούσεις να μειωθούν σε συχνότητα και σοβαρότητα χωρίς να περιοριστεί η κινητικότητα των παιδιών, που είναι πολύτιμη για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξή τους. Παρ. 9: Είναι αποδεδειγμένο πως το κράνος από μόνο του δεν έχει ιδιαίτερα αποτελέσματα στην συνολική ποδηλατική ασφάλεια. Χώρες με υποχρεωτικούς νόμους για το κράνος ή με υψηλά ποσοστά χρήσης κράνους δεν παρουσιάζουν μείωση των τραυματισμών στο κεφάλι (ή σε τραυματισμούς γενικά) σε σύγκριση με χώρες ή περιοχές που δεν ισχύουν ανάλογοι νόμοι. Όπου έχουν σχεδιαστεί σωστοί δρόμοι, η ποδηλατική μετακίνηση είναι μια ασφαλής δραστηριότητα, που σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα, σαν να ήσουν μέσα σε αυτοκίνητο ή μέσα σε λεωφορείο ή σαν να περπατάς ! Η καλή ποιότητα των ποδηλατικών υποδομών έχει καλύτερη και θετικότερη επίδραση στα ποσοστά ποδηλατικής ασφάλειας από την χρήση προστατευτικού εξοπλισμού. Αντιθέτως σε μερικά μέρη του κόσμου, το περιβάλλον είναι τόσο "εχθρικό" προς τους ποδηλάτες που πολλοί από αυτούς ίσως και να αισθάνονται ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να φορούν κράνος ακόμα κι αν αυτό είναι η ελάχιστη προστασία που μπορούν να εξασφαλίσουν για τον εαυτό τους. Μάλιστα, το υψηλό ποσοστό χρήσης κράνους δείχνει στην πραγματικότητα ότι οι αρμόδιες αρχές έχουν αποτύχει να σχεδιάσουν κατάλληλες ποδηλατικές υποδομές. Η υποχρεωτική χρήση κράνους έχει αποδειχτεί ότι έχει αρνητικό αντίκτυπο: αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να κάνουν ποδήλατο, μειώνοντας έτσι το κοινωνικό όφελος που προκύπτει από έναν υγιέστερο και πιο ενεργό πληθυσμό. Θα πρέπει, λοιπόν, το κράνος και/ή οποιαδήποτε άλλη μορφή προστατευτικού εξοπλισμού να είναι προσωπική επιλογή. Κατά συνέπεια επικροτούμε την προσέγγιση του νομοσχεδίου και συντασσόμαστε στη σύσταση και όχι στην καθολική υποχρέωση. Αυτή άλλωστε είναι και η θέση της European Cyclists’ Federation – της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδηλατιστών (ecf.com). Οι Κάτω Χώρες, που είναι οι ασφαλέστερες χώρες στον κόσμο για ποδήλατο και έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό χρηστών ποδηλάτου, έχουν παράλληλα το μικρότερο ποσοστό χρήσης κράνους. Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την ασφάλεια του ποδηλάτη, ας ενδιαφερθεί πρώτα απ´όλα για την κατασκευή ποδηλατικών υποδομών ! Παρ. 11: Επικροτούμε τη θέσπιση κανόνων για την κίνηση ποδηλάτων από κοινού μαζί με πεζούς που είναι μία πραγματικότητα σε πολλούς πεζόδρομους. ΠΡΟΤΑΣΗ Άρθρο 18 Ειδικοί κανόνες για τους οδηγούς Ε.Π.Η.Ο. -Τροποποίηση του άρθρου 40 του Κ.Ο.Κ. Στο άρθρο 40 του ν. 2696/1999 (Α’ 57), α) ο τίτλος του άρθρου τροποποιείται, β) η παρ. 6 αναριθμείται σε 12, γ) οι παρ. 1 έως 5 τροποποιούνται, δ) προστίθενται παρ. 6 έως 11 και το άρθρο διαμορφώνεται ως εξής: «Άρθρο 40 Ειδικοί κανόνες για τους οδηγούς ποδηλάτων, μοτοποδηλάτων, μοτοσικλετών, τρίτροχων οχημάτων και Ε.Π.Η.Ο. 1β) Nα ρυμουλκούν ή ωθούν διάφορα αντικείμενα. Εξαιρούνται της απαγόρευσης οι οδηγοί ποδηλάτων. (όπως προτείνεται στο νομοσχέδιο) 1δ) Nα κινούνται ανά δύο ή και πλείονες παράλληλα. Κατ΄ εξαίρεση οδηγοί ποδηλάτων και Ε.Π.Η.Ο. επιτρέπεται να κινούνται ανά δύο παράλληλα. (όπως προτείνεται στο νομοσχέδιο) 4. Οι οδηγοί ποδηλάτων, μοτοποδηλάτων και Ε.Π.Η.Ο. απαγορεύεται να μεταφέρουν επιβάτες στα οχήματά τους. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεταφορά ενός μόνο επιβάτη σε ποδήλατο που έχει δύο ζεύγη ποδοστροφάλων και διαθέτει, από κατασκευή, μόνιμο πρόσθετο κάθισμα, ως και σε μοτοποδήλατο, που διαθέτει, από κατασκευή, προσαρμοσμένο σταθερό πρόσθετο κάθισμα. Επίσης επιτρέπεται η μεταφορά επιπλέον ατόμων και σε ποδήλατο εφοδιασμένο με μη μόνιμο πρόσθετο κάθισμα ειδικής προδιαγραφής για τη μεταφορά βρέφους ή μικρού παιδιού. Οι οδηγοί μοτοσικλετών και τρίτροχων οχημάτων επιτρέπεται να μεταφέρουν επιβάτη μόνο μέσα στο ειδικό καλάθι, αν υπάρχει για τον σκοπό αυτό και σε πρόσθετο κάθισμα, το οποίο είναι σταθερά προσαρμοσμένο, από κατασκευή, πίσω ή δίπλα από τη θέση του οδηγού. 5. Σε οδούς, οι οποίες έχουν λωρίδα κυκλοφορίας για την κίνηση ποδηλάτων ή μοτοποδηλάτων, απαγορεύεται στους οδηγούς αυτών και των Ε.Π.Η.Ο. της περ. β’ της παρ. 2 του άρθρου 2, να χρησιμοποιούν το υπόλοιπο του οδοστρώματος, εκτός αν αυτό απαιτείται για την ασφάλειά τους. 6. Κατά τη νύκτα, οι οδηγοί των Ε.Π.Η.Ο. υποχρεούνται να φορούν αντανακλαστικό εξοπλισμό ορατό από όλες τις κατευθύνσεις. (όπως προτείνεται στο νομοσχέδιο) 9. Οι οδηγοί των ποδηλάτων και των Ε.Π.Η.Ο. της περ. β’ της παρ. 2 του άρθρου 2 συστήνεται να φορούν εγκεκριμένου τύπου προστατευτικό κράνος, κανονικά δεμένο. (όπως προτείνεται στο νομοσχέδιο) 11. Σε όσες περιπτώσεις σύμφωνα με το παρόν επιτρέπεται η κυκλοφορία σε χώρους που κυκλοφορούν πεζοί, οι οδηγοί Ε.Π.Η.Ο. και ποδηλάτων οφείλουν σε κάθε περίπτωση, να κινούνται με ταχύτητα ανάλογη με τους πεζούς, να μην τους παρενοχλούν και να τους παραχωρούν προτεραιότητα. (όπως προτείνεται στο νομοσχέδιο)