Αρχική Η Ελλάδα σε κίνηση:Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα–Μικροκινητικότητα-Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό, την απλούστευση και την ψηφιοποίηση διαδικασιών του Υπουργείου Υποδομών και ΜεταφορώνΆρθρο 23 Άδειες οδήγησης – Κυρώσεις – Άδειες εκπαιδευτών υποψήφιων οδηγών -Τροποποίηση του άρθρου 94 του Κ.Ο.Κ.Σχόλιο του χρήστη KOSMOCAR S.A. | 4 Δεκεμβρίου 2020, 14:24
Παρατήρηση Η παράγραφος 1 του άρθρου 23 του Σχεδίου Νόμου παραπέμπει, για τα θέματα των αδειών, στις διατάξεις του Π.Δ. 51/2012. Με βάση την παραπομπή αυτή, καθίσταται σαφές ότι απαιτείται άδεια οδήγησης (ΑΜ) για τα "Μοτοποδήλατα", όπως αυτά ορίζονται στο Σχέδιο Νόμου, ήτοι και για τα μηχανοκίνητα δίκυκλα (L1e-A) που έχουν σχεδιαστεί για ποδηλάτηση, με βοηθητική μηχανή πρόωσης για υποβοήθηση της ποδηλάτησης με μέγιστη ονομαστική ή καθαρή ισχύ της βοηθητικής μηχανής πρόωσης μικρότερη ή ίση του 1KW και διακοπή της ισχύος της σε ταχύτητες οχήματος μικρότερες ή ίσες των 45 χλμ/ώρα. Πρόταση Η διάταξη αυτή αφορά και τα “Ποδήλατα Αυξημένης Υποβοήθησης”, όπως τα περιγράψαμε παραπάνω στις παρατηρήσεις μας επί των Ορισμών του Σχεδίου Ν, τα οποία εμπίπτουν σε αυτά τα χαρακτηριστικά και υπάγονται στην κατηγορία L1e-A. Η πρόθεση του συντάκτη να υπαγάγει τα οχήματα αυτά στην κατηγορία των οχημάτων που απαιτούν συγκεκριμένες γνώσεις και δεξιότητες, μας βρίσκει σύμφωνους και δικαιολογείται από την ανάγκη προστασίας των χρηστών τους, αλλά και των λοιπών χρηστών του οδικού δικτύου, οδηγών και πεζών. Είναι πράγματι θεμιτό ο οδηγός ενός τέτοιου οχήματος (πέραν της ικανότητας ποδηλάτησης) να έχει γνώση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, να είναι εξοικειωμένος με τις κυκλοφοριακές συνθήκες, αλλά και να έχει συναίσθηση των κινδύνων που η χρήση του συνεπάγεται. Ωστόσο, θα ήταν εύλογο να επιτρέπεται η χρήση των "Ποδηλάτων Αυξημένης Υποβοήθησης" τόσο από τους κατόχους αδείας οδήγησης Μοτοποδηλάτου (ΑΜ), όσο και από κατόχους άδειας οδήγησης αυτοκινήτου (Κατηγορία Β), με το σκεπτικό ότι ο κάτοχος τέτοιας άδειας γνωρίζει, κατά τεκμήριο, τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και διαθέτει την απαιτούμενη εξοικείωση με τις συνθήκες κυκλοφορίας, αλλά και τους κινδύνους της. Ως προς την ικανότητα ποδηλάτησης, ήτοι πρακτικά ισορροπίας επί ποδηλάτου και ευχερούς χειρισμού αυτού, θεωρούμε ότι οι ενδιαφερόμενοι (και όχι μόνο αυτοί) διαθέτουν την ικανότητα να χειριστούν ένα ποδήλατο σωστά και με ασφάλεια. Τυχόν επιμονή του νομοθέτη να θέσει ως επιπρόσθετη προϋπόθεση την κατοχή ειδικής άδειας μοτοποδηλάτου (ΑΜ) για τα οχήματα αυτά, θα στερήσει από χιλιάδες επίδοξους χρήστες τη δυνατότητα και τη χαρά να διευκολύνουν την καθημερινότητά τους, αλλά και να συμβάλουν ενεργά στην αποσυμφόρηση του τόσο βεβαρημένου οδικού δικτύου της χώρας μας, αν κάποιοι από αυτούς (φρονούμε οι περισσότεροι) αποφασίσουν να "εγκαταλείψουν" αυτή τη λύση, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν χρονικά, οικονομικά και ψυχικά, με μία ακόμη διαδικασία μαθημάτων, εξετάσεων κλπ. για ικανότητες που ήδη διαθέτουν. Επομένως, θα προτείναμε να εισαχθεί σχετική διευκρινιστική παράγραφος στο Π.Δ. 51/2012, με σχετική πρόβλεψη στο Σχέδιο Νόμου περί της ως άνω προσθήκης. Εξ όσων γνωρίζουμε, η πρακτική αυτή εφαρμόζεται και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, με αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο ως προς την εφαρμογή και τον έλεγχο των κανονισμών οδικής κυκλοφορίας, όπως λ.χ. η Γερμανία και η Ολλανδία.