1. Για την αποκατάσταση επελθούσας ζημιάς του φορτωτή για την οποία ευθύνεται ο μεταφορέας, κάθε μεταφορική επιχείρηση υποχρεούται να έχει πραγματική δυνατότητα κάλυψης της ζημιάς είτε από την καθαρή της περιουσία είτε με διαρκή και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των αντιστοίχων κινδύνων. Η μη τήρηση των παραπάνω υποχρεώσεων από μεταφορική εταιρεία συνεπάγεται τη στέρηση του δικαιώματος άσκησης του επαγγέλματος του οδικού μεταφορέα εμπορευμάτων τόσο της εταιρείας όσο και των μετόχων/εταίρων της για ένα έτος και, σε περίπτωση υποτροπής, δια παντός.
2. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θα καθοριστούν με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΥΨΗΣ ΤΗΣ ΖΗΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΥΛΟΓΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΙ ΣΤΑ ΚΟΜΙΣΤΡΑ.ΤΟ ΑΦΑΛΙΣΤΡΟ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΙΣΤΡΟ ΣΤΗΝ ΦΟΡΤΩΤΙΚΗ.
Εμείς πιστέυουμε ότι πέραν της ασφαλιστικής κάλυψης υπέρ του φορτωτού που πρέπει να υπάρχει,γιά τήν αξία των εμπορευμάτων αυτού.
πρέπει να υπάρχει καί κάλυψη από τυχόν ζημιές πού θα προκληθούν
από αυτά τα ίδια τα εμπορεύματα είται είναι ακίνδυνα η καί επικίνδυνα,σε πιθανή ανατροπή τού αυτοκινήτου από ατύχημα.
Αρκεί να αποδειχθή ότι και αι ασφαλιστικές εταιρίες είναι έτοιμες
να καλύψουν τέτοιους κινδύνους.
Το ύψος της κάλυψης (αποθεματικά ή ασφαλιστήριο συμβόλαιο) θα πρέπει να προσδιορίζεται από επιστημονική μελέτη αποτίμησης κινδύνου με ποσοτικά χαρακτηριστικά και με την χρήση στοχαστικών μεθόδων. Η μελέτη αυτή θα πρέπει να ανανεώνεται σε ετήσια βάση και να υποβάλλεται στο ΥΜΕ, με σκοπό η κάθε εταιρεία να διατηρεί τις άδειες ΦΔΧ που έχει στην κατοχή της.
Παρόμοια τέτοια τακτική έχει εφαρμοστεί σε άλλες περιπτώσεις στην Ελλάδα, όπως επίσης και αποτελεί συνήθεις πρακτική για μεταφορικές επιχειρήσεις σε πολλές χώρες του εξωτερικού
ΘΕΜΑ: ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
Η ασφάλιση αποκατάστασης ζημιών των εμπορευμάτων να είναι υποχρεωτική , η αποζημίωση εξ ιδίων είναι μεν αυτονόητη αλλά προβληματική.
Παν.Σκαρλάτος
Γεν. Διευθυντής ΣΕΧΒ
Nομικά και εμπορικά ορθή είναι η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής ασφάλισης του μεταφορέα για την ευθύνη του προς αποζημίωση του κυρίου των εμπορευμάτων σε περίπτωση ζημίας. Η διαζευτική επιλογή της «αυτασφάλισης» είναι προβληματική (αποδυναμώνοντας το όποιο νόημα του άρθρου 13 – καθώς επαναλαμβάνει το νομικά αυτονόητο ότι η κάθε επιχείρηση οφείλει να μπορεί να επωμισθεί τις ευθύνες που τυχόν γεννούν οι διαστηριότητές της!). Η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής ασφάλισης του μεταφορέα θα παγιώσει μια ομάδα όρων ασφαλιστικής κάλυψης και θα δημιουργήσει μια υπερπολύτιμη ασφαλιστική συνείδηση σε μεταφορείς και εμπόρους (εισαγωγείς/ εξαγωγείς) παρόμοια με εκείνη που έχει δημιουργήσει η υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη των ΙΧ αυτοκινήτων. Με το σημερινό καθεστώς, η εξ αρχής απουσία ή η περιορισμένη έκταση ασφαλιστικής καλύψεως του μεταφορέα είναι ο κανόνας ενώ και οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι σε μεγάλο βαθμό απρόθυμες να καλύψουν την αστική ευθύνη μεταφορέων, με αποτέλεσμα η ασφαλιστική αγορά της ευθύνης μεταφορέα να είναι συγκεντρωμένη σε μια μικρή ομάδα εταιριών, ασφαλιστών και δικηγόρων που διαχειρίζονται εξωδικαστικά και δικαστικά τις πολυάριθμες σχετικές υποθέσεις.
Συναφές με το προηγούμενο (αν και – δυστυχώς- όχι άμεσα εντασσόμενο στο πλαίσιο του παρόντος νομοσχεδίου) είναι και το αίτημα για άμεση εξομοίωση των όρων εσωτερικής μεταφοράς με εκείνους της διεθνούς μεταφοράς με βάσει τους όρους της συμβάσεως CMR.
Κάλυψη ευθύνης οδικών μεταφορέων εθνικών και διεθνών μεταφορών:
Το ΣΝ δεν προβλέπει ορθά την υποχρεωτική ασφάλιση των ευθυνών των οδικών μεταφορέων έναντι των δικαιούχων των μεταφερομένων εμπορευμάτων και των φορτωτών, αφήνοντας διαζευτικά δυνατότητα «αυτασφάλισης» (=περιουσιακή επάρκεια της μεταφορικής επιχείρησης για κάλυψη της αξίας των τυχόν ζημιών). Η μη ορθολογική και εντέλει άτοπη διάζευξη αυτή καθιστά το άρθρο 13 του ΣΝ «κενό» νοήματος. Αντιθέτως η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής ασφάλισης της ευθύνης του μεταφορέα θα δημιουργούσε ένα ξεκάθαρα και άμεσα μετακυλήσιμο στον τελικό καταναλωτή ασφαλιστικό κόστος και μια αντίστοιχα δομημένη, υγιή και ανταγωνιστική ασφαλιστική αγορά. Ταυτόχρονα, αν και εκφεύγει των δυνατοτήτων του παρόντος ΣΝ, είναι απολύτως επίκαιρη και χρήσιμη η εξομοίωση του θεσμικού πλαισίου ευθύνης των μεταφορέων διεθνών και εθνικών μεταφορών στα πλαίσια της Συμβάσεως CMR. Διευκρινίζετα ότι, ενώ στα πλαίσια διενέργειας διεθνών μεταφορών οι προυποθέσεις και τα όρια ευθύνης των μεταφορέων ρυθμίζονται αποτελεσματικά από τη διεθνή σύμβαση CMR της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη του Ο.Η.Ε. (UNECE), οι εθνικές μεταφορές ακροβατούν μεταξύ ενός ασαφούς και πολυδαίδαλου πλαισίου, το οποίο δημιουργεί ανασφάλεια στους μεταφορείς και την αγορά, επιβαρύνοντας, χωρίς προφανή αιτία, το κόστος μεταφοράς αλλά και τις δικαστικές δαπάνες σε περίπτωση ατυχήματος και ζημίας.
τελικα..οι ειδη κατοχοι αδειων δημοσιας χρησεως που την εχουν πληρωσει την αδεια στην μαυρη αγορα…ενδιαφεροντε μονο για τα υπολυπα αρθρα..και πως θα μπει μεγαλυτροσ φραγμος στις αδειες!!! γα το αρθρο εξασφαλιση αποκαταστασης ζημειων κανενα σχολειο??? δεν τους ενδιαφερει αυτο?? απλα μονο τα κριτιρια και αν τους δωσει κινιτρα ενδιαφεροντε???
ελεος!!! αφειστε τα τελειως ελευθερα να μπει καινουργιο αιμα να ανεβει λιγο το επιπεδο και να ξεφιγοθν μερικοι…μερικοι…απο εναν απλο νταλικιερη!!!