1. Από την συντέλεση της Διαδικασίας Μετασχηματισμού του Κεφαλαίου Ι του παρόντος Νόμου, οι συμβάσεις ή / και σχέσεις του Προσωπικού, πλην των Εργαζομένων εκείνων που μετατάσσονται σε εκτέλεση των ρυθμίσεων του προηγούμενου άρθρου, συνεχίζονται με τους Νέους Φορείς, οι οποίοι υπεισέρχονται χωρίς άλλη διατύπωση στην θέση των Παλαιών Φορέων έναντι των Εργαζομένων του Προσωπικού («μεταφορά προσωπικού»). Εφεξής έκαστος Εργαζόμενος συνδέεται με τον Νέο Φορέα που απορροφά ή καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο ασκεί τις αρμοδιότητες ή / και έχει τους σκοπούς του Παλαιού Φορέα, στον οποία απασχολείτο ο Εργαζόμενος μέχρι την μεταφορά του, ή εξακολουθεί να συνδέεται με τον ΟΑΣΑ.
2. Οι συμβάσεις ή / και σχέσεις των Εργαζομένων με τους Νέους Φορείς και τον ΟΑΣΑ διέπονται από τις ρυθμίσεις και τους όρους που ίσχυαν προ της μεταφοράς τους, μέχρις ότου συντελεσθούν τα προβλεπόμενα στα άρθρα 11 και 12 του παρόντος Νόμου, υπό την επιφύλαξη των οριζομένων στο άρθρο 13 του παρόντος Νόμου.
Πρέπει όμως πρώτα να γίνει μία εμπεριστατωμένη μελέτη – έλεγχος από ανεξάρτητα όργανα για τη διαπίστωση των θέσεων που κατέχει έκαστος υπάλληλος κάθε φορέα σήμερα.
Πολλές από τις θέσεις που υπάρχουν στις συγκοινωνιακές εταιρείες, τις έχουν αναλάβει μη επαρκώς προικισμένοι εργαζόμενοι (με αντικειμενικά κριτήρια πάντα, π.χ. σπουδές, πτυχία, ΑΣΕΠ) εξοστρακίζοντας εκείνους που μπορούν και πρέπει να τοποθετηθούν σε εκείνες τις θέσεις.
Επιπλέον υπάρχει μερίδα προσωπικού στις συγκοινωνιακές εταιρείες που έχει αφήσει τη πραγματική δουλειά για την οποία πληρώνεται (όπως βοηθητικό προσωπικό, κλητήρας, καθαρίστρια ή ακόμη και προσωπικό κίνησης) και έχει πάρει μία θέση σε γραφείο, συνεχίζοντας όμως να λαμβάνει όλα τα επιδόματα της δουλειάς για την οποία είχε προσληφθεί επιβαρύνοντας το κράτος τόσο με το μισθό του όσο και με την κακή ποιότητα των υπηρεσιών του, αλλά και την απουσία του από την πραγματική θέση στην οποία είχε κανονικά προσληφθεί.
Το ειρωνικό είναι ότι μετά οι εταιρείες μιλάνε για έλλειψη προσωπικού σε ορισμένες ειδικότητες και προχωρούν σε νέες προσλήψεις.
Καταλήγοντας να πω ότι πρώτα πρέπει να γίνει ένας έλεγχος και μία εκκαθάριση και μετά η επανατοποθέτηση του οποιου προσωπικού σε αντίστοιχες θέσεις. Διαφορετικά θα είμαστε σε λίγο καιρό στον ίδιο παρανομαστή, χωρίς κανένα οικονομικό αλλά και ποιοτικό κέρδος για το κράτος.
Παρατηρείται η γνωστή πολιτική ανικανότης που κυριαρχεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια.
1. Γιατί χρεάζονται δύο φορείς για τις συκοινωνίες της Αθήνας? Δεδομένου ότι στο παρεχόμενο έργο υπάρχουν αλληλοεπικαλύψεις (π.χ. μετάβαση από το σημείο Α στο σημείο Β θα γίνονται από οχήματα και των δύο φορέων, προφανώς θα υπάρξει πρόβλημα συντονισμού. Νομίζω ότι ένας φορέας θα λειτουργεί αποδοτικότερα
2. Πως εξασφαλίζεται η μη επανάληψη των ενεργειών που οδήγησαν τις συγκοινωνίες της Αθήνας στη σημερινή κατάσταση?
3. Δεδομένου ότι ο Δημόσιος Τομέας έχει αποδειχθεί εντελώς αντιπαραγωγικός στην παροχή υπηρεσιών (και όχι μόνο), γιατί δεν παραμένει στο επίπεδο καθορισμού κανόνων και επίβλεψης της εφαρμογής τους?
4. Οταν αναφέρονται οι «οργανικές θέσεις», πως έχουν καθορισθεί αυτές? Από επαγγελματίες managers καταξιωμένους στον ιδιωτικό τομέα ή από πολιτικούς, σωματεία, ακαδημαϊκούς χωρίς επιχειρισιακή εμπειρία?