Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 88 του ν.3386/2005 (ΦΕΚ Α΄212), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την παράγραφο 8 του άρθρου 15 του ν.3536/2007 (ΦΕΚ Α’42) και την αντικατάστασή της με την παράγραφο 4 του άρθρου 48 του νόμου ν.3772/2009 (ΦΕΚ Α’112), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Μεταφορικά μέσα, που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά προσώπων που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία, κατάσχονται υποχρεωτικώς. Ο ιδιοκτήτης του μεταφορικού μέσου ορίζεται ως μεσεγγυούχος σύμφωνα με το άρθρο 259 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, μέχρις ότου εκδοθεί η οριστική απόφαση του δικαστηρίου. Εφόσον πρόκειται για μεταφορικό μέσο δημοσίας χρήσεως, ο ιδιοκτήτης του μπορεί να το εκμεταλλεύεται , μέχρις ότου εκδοθεί η οριστική απόφαση του Δικαστηρίου. Με απόφαση του Δικαστηρίου το οποίο επιβάλλει τις ποινές του παρόντος άρθρου διατάσσεται η δήμευση των μεταφορικών μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά προσώπων που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία.».
Αντίστοιχα με τα απροβλεπόμενα στο αρθρό 15 θα πρέπει να εφαρμόζονται και για την περίπτωση της παράνομης συλλογής και μεταφοράς επικινδύνων αποβλήτων όπως αυτά ορίζονται από τον νόμο 2939/2004 και την ΚΥΑ Αριθμ. 19403/1388/08 ΦΕΚ 781β/02-05-2008 και τις αντίστοιχες οδηγίες της ΕΕ.
Σαφώς και η ρύθμιση είναι απαραίτητη καθόσον έχουν δημιουργηθεί πλείστα όσα προβλήματα απο τις δημεύσεις , όμως γιατι να περιοριστεί σε «μεταφορικό μέσο δημοσίας χρήσεως» όταν πολλές είναι οι περιπτώσεις που ανευρίσκονται άτομα που παράτυπα διαβιούν ή διαβαίνουν τη Χώρα σε Ι.Χ.Ε. οχήματα είτε ενοικιασμένα,είτε εν αγνοία των πραγματικών ιδιοκτητών που διαφέρουν σε πρόσωπο απο τον οδηγό-μεταφορέα.
Καλό θα ήταν να μην περιοριστεί μόνο σε δημοσίας χρήσεως μέσα η ρύθμιση.