Αρχική Ακεραιότητα δημόσιων τηλεφωνικών δικτύωνΆρθρο 14 Διαχείριση αύξησης κίνησης

Άρθρο 14 Διαχείριση αύξησης κίνησης

  1. Ο πάροχος οφείλει να προστατεύει το δίκτυό του από συνθήκες αυξημένης κίνησης. Ο πάροχος χρησιμοποιεί τεχνικές διαχείρισης της κίνησης για να παρακολουθεί και να ελέγχει την κίνηση στο δίκτυό του, να εντοπίζει έγκαιρα την αυξημένη κίνηση και να προστατεύει το δίκτυό του από συνθήκες αυξημένης κίνησης, ενώ παράλληλα εξασφαλίζει τη βελτιστοποίηση της απόδοσης του δικτύου.
  2. Ο πάροχος οφείλει να γνωρίζει και να έχει πραγματοποιήσει κατάλληλες προβλέψεις, για περιοδικά ή μη γεγονότα τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν σημαντική αύξηση της κίνησης στο δίκτυο του, όπως εθνικές και θρησκευτικές εορτές της Ελλάδος, διαγωνισμοί εθνικής εμβέλειας σε ιδιαίτερα περιορισμένο χρονικό διάστημα. Επίσης, οφείλει να παρακολουθεί την επικαιρότητα ενδεικτικά, καταστροφές ή φυσικά φαινόμενα, εθνικής ή τοπικής εμβέλειας, στο βαθμό που αυτή ενδέχεται να επηρεάσει την κίνηση στο δίκτυό του.
  3. Ο πάροχος οφείλει να καταγράφει τις τεχνικές διαχείρισης κίνησης και τις συνθήκες υπό τις οποίες τις εφαρμόζει. Καταγράφει επίσης, τα μέτρα τα οποία χρησιμοποιεί προκειμένου να εξασφαλίσει την προτεραιότητα της κίνησης προς τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, ιδιαίτερα σε καταστάσεις εκτάκτων συνθηκών.
Σχόλια
  • 24 Αυγούστου 2011, 22:09 | Δημήτρης Γενειατακης

    Ο όρος ‘διαχείριση αύξηση κίνησης‘ ίσως να μην είναι ο πλέον δόκιμος και να οδηγήσει σε παρερμηνείες. Το άρθρο αυτό κυρίως αναφέρεται σε καταστάσεις συμφόρησης του δικτύου. Όπως αναφέρεται και στο προηγούμενο σχόλιο ίσως θα έπρεπε να υπάρχει προσδιορισμός της ελάχιστης χωρητικότητας του δικτύου. Η ελάχιστη χωρηστικότητα του δικτύου θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί και στις περιπτώσεις έκτακτων αναγκών π.χ σεισμός, όπου η επικοινωνία γίνεται επιτακτική τόσο μεταξύ των αρμόδιων αρχών όσο και μεταξύ των πολιτών.

  • 12 Αυγούστου 2011, 10:24 | Χάρης

    Τουλάχιστον όσον αφορά τα ασύρματα δίκτυα, οι (εντελώς σωστές) απαιτήσεις του άρθρου σημαίνουν με απλά λόγια περισσότεροι σταθμοί βάσης, περισσότερες «κεραίες» δηλαδή στην γλώσσα του «λαού». Αυτό, όπως ξέρουν οι γνώστες αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν οι άσχετοι, έχει και θετικές επιπτώσεις (μείωση της συνολικής επιβάρυνσης του πληθυσμού λόγω λιγότερης ακτινοβολίας), αρκεί φυσικά οι «κεραίες» να είναι σωστά υπολογισμένες και τοποθετημένες. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από την άποψη που έχει ο απλός κόσμος που δεν γνωρίζει πως λειτουργούν τα δίκτυα αλλά σκέφτεται διαισθητικά (κεραία κάνει τζίζ εγώ θέλει κεραία φύγει και πάει αλλού).

    Επειδή λοιπόν ο χώρος προσφέρεται για εύκολο λαϊκισμό (όλοι έχουμε κοντά μας έναν δήμαρχο που βγήκε να ξηλώσει κάποιες κεραίες και όλοι γνωρίζουμε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχει μηδενική διαφθορά και υπάρχουν προφανώς περιθώρια συναλλαγής σε τέτοια θέματα) θα πρέπει το κράτος να ορίσει και αριθμητικά κριτήρια. Τόσο για την χωρητικότητα του δικτύου κάθε περιοχής, τόσες κλήσεις ταυτόχρονα π.χ. ώστε να καλύπτει κατοίκους και επισκέπτες σε περιπτώσεις ανάγκης όπως λέει το άρθρο (γιορτές, σεισμοί κτλ.) όσο και για το επίπεδο ακτινοβολίας, να μην ξεπερνάει κάποιο όριο. Οι δύο απαιτήσεις σε ένα σωστά σχεδιασμένο δίκτυο εκπληρώνονται ταυτόχρονα. Για την κάλυψή των απαιτήσεων του άρθρου να τεθούν υπεύθυνες οι δημοτικές αρχές (με σοβαρές συνέπειες αν αμελούν τα καθήκοντά τους) αλλά και οι εταιρίες – πάροχοι (γιατί «σωστά σχεδιασμένο δίκτυο» = μεγαλύτερο κόστος σε σχέση με την ισχύουσα κατάσταση).

Σχόλια