1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 20 του ν. 2882/2001 αντικαθίσταται ως εξής:
«Αρμόδιο να προσδιορίσει οριστικά την αποζημίωση είναι το Εφετείο της έδρας του υπόχρεου προς πληρωμή της αποζημίωσης.»
2. Στο τέλος της παραγράφου 8 του άρθρου 20 του ν. 2882/2001 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η οριστική αποζημίωση που προσδιορίζεται δικαστικά, δεν μπορεί να υπερβαίνει σε ποσοστό 80% ή να υπολείπεται σε ποσοστό 50% της αξίας που έχει καθορισθεί με το αντικειμενικό σύστημα του Υπουργείου Οικονομικών ή άλλως της εκτίμησης που αποτελεί στοιχείο της προδικασίας, επιτρεπόμενης της ανταπόδειξης».
3. Μετά την παράγραφο 9 του άρθρου 20 του ν. 2882/2001 προστίθεται παράγραφος 10 ως εξής:
«10. Εφόσον η απαλλοτρίωση έχει αρθεί αυτοδικαίως, κατ΄εφαρμογή της παρ. 3 του άρθρου 11 ή ανακλήθηκε νομίμως, κατ΄εφαρμογή της παραγράφου 1 του άρθρου 11, δεν υφίσταται δικαίωμα του καθού η απαλλοτρίωση για την έγερση καταψηφιστικής αγωγής με αντικείμενο την καταβολή της οριστικής αποζημίωσης».
- 4. Στο άρθρο 22 του ν. 2882/2001 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
«4. Σε περίπτωση που ο αριθμός των αναιρεσιβλήτων υπερβαίνει τους είκοσι (20), η κλήτευσή τους στη δίκη μπορεί διενεργηθεί κατά τις διατάξεις του δεύτερου, τρίτου και τέταρτου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 19. Για την προθεσμία κλήτευσης ισχύουν οι διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 568 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Η αίτηση μπορεί να κοινοποιηθεί επίσης, είτε στο δικηγόρο που εκπροσώπησε τον αναιρεσίβλητο κατά την τελευταία συζήτηση της υπόθεσης στα δικαστήρια της ουσίας, είτε στον πληρεξούσιο δικηγόρο που υπέγραψε το τελευταίο δικόγραφο, είτε στον αναιρεσίβλητο στη διεύθυνση που δήλωσε στα δικαστήρια της ουσίας. Ο δικηγόρος οφείλει να παραδώσει αμελλητί τα έγγραφα στον αναιρεσίβλητο. Σε κάθε περίπτωση, επί των υποθέσεων αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ακινήτων, δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 576 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και η υπόθεση χωρίζεται και η συζήτηση της αίτησης αναίρεσης χωρεί νομίμως, ως προς όσους έχουν κλητευθεί.
5. Η παράγραφος 5 του άρθρου 23 του ν. 2882/2001 αντικαθίσταται ως εξής:
«5. Η εντολή προς τον δικαστικό εκπρόσωπο του Δημοσίου για παράσταση περιλαμβάνει και την κατάρτιση συμβιβασμού, εάν η συνολική αποζημίωση κατά δικαιούχο δεν υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ΕΥΡΩ.»
6. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του ν. 2882/2001 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Πριν από την παροχή εγγυήσεως, ο δικαιούχος της αποζημίωσης δεν μπορεί να αναλάβει ποσό μεγαλύτερο από το 70% της αποζημίωσης που έχει καθορισθεί προσωρινά».
Με την παρ. 1 του άρθρου αυτού τροποποιείται η κατά τόπο αρμοδιότητα του Δικαστηρίου του οριστικού προσδιορισμού, σε βάρος του πολίτη! Με τον να καθιερωθεί ως αρμόδιο Εφετείο αυτό της έδρας του υπόχρεου προς πληρωμή, αναγκάζει τους δικαιούχους της αποζημίωσης, οι οποίοι στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι και κάτοικοι της περιοχής όπου συντελείται η απαλλοτρίωση, να εμπλακούν σε μία δικαστική διαδικασία σε ένα διαφορετικό μέρος με αυτό στο οποίο βρίσκονται τα απαλλοτριούμενα ακίνητα, το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις (όταν υπόχρεος προς αποζημίωση είναι το Ελληνικό Δημόσιο) θα είναι η Αθήνα, κάτι που δυσχεραίνει την εκπροσώπησή τους και αυξάνει το κόστος της διαδικασίας. Επιπλέον με τον τρόπο αυτό θα επιλαμβάνεται σε πολλές περιπτώσεις Δικαστήριο άσχετο με την περιοχή όπου βρίσκεται η απαλλοτριούμενη έκταση, του οποίου οι Δικαστές δεν θα έχουν προσωπική εικόνα και αντίληψη των αξιών της περιοχής. Σημειώνεται μάλιστα ότι για το λόγο αυτό, σύμφωνα με τον ΚΠολΔ, σε κάθε δίκη σχετικά με εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτων αρμόδιο είναι πάντα το Δικαστήριο του τόπου όπου βρίσκεται το ακίνητο.
Σχετικά με την παρ. 2 του άρθρου αυτού, ισχύει ότι προαναφέρθηκε και για την παρ. 5 του άρθρου 9.
Πως μπορεί το Εφετείο Αθηνών να έχει άποψη και γνώση για την αξία των ακινήτων όλης της χώρας ? Τα κατά τόπους εφετεία έχουν την ευχέρεια καλύτερης εκτίμησης της πραγματικής αξίας των απαλλοτριούμενων ακινήτων. Εκτός και αν γίνεται αυτό για να ορίζονται οι τιμές με συνοπτικές διαδικασίες, σύμφωνα με τους ορισμούς του – αντισυνταγματικού – άρθρου 9 (το πολύ στο 80% της αντικειμενικής)…
Αλλο τι θα ακουσουμε! να ορίζουν στον Εφέτη Δικαστή τι αποφαση θα βγάλει!! και μάλιστα σε επιλεγμένο κατά τόπο δικαστήριο!
Σημεία των καιρων..κατά τα άλλα Δημοκρατία με θεσμούς νομίζουμε ότι έχουμε
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.
ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΠΟΝΟΥΝ ΤΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ?
ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΝΩΣΤΙΖΟΝΤΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΤΙΜΗΣ?
ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, ΟΤΑΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΟΓΡΑΦΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΡΠΑΞΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ?
ΠΩΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΑΙ Η ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΟΤΑΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ? (Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ)
Τι άλλο από ντροπή για όποιον σκέφτηκε αυτή την διάταξη για το Εφετείο; Δηλαδή για προσωρινή τιμή στο Πρωτοδικείο του τόπου όπου το ακίνητο , ενώ για οριστική κατά βάση στο Εφετείο Αθηνών; …ΝΤΡΟΠΗ!
…Το σύνταγμα το κάνουμε κουρελού ! …
Συμφωνώ απόλυτα με τον κ.Σιαμκουρη.
Κι αναρωτιέμαι πόση δύναμη μπορεί να έχουν 3-5 μεγάλα Δικηγορικά Γραφεία Αθηνών που να υπαγορεύουν νομοσχέδια;
Αφού δεν τους βγήκε η πολυεδρικότητα βρήκαν τρόπο να καταστρατηγούνται ακόμη και διατάξεις αποκλειστικής δωσιδικίας για να πάει το βουνό στο Μωάμεθ.
Οσο για την αποζημίωση στην τιμή της αντικειμενικής οι μεν δικαιούχοι θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να μείνουν σε σκηνές τα δε μεγάλα συμφέροντα θα απαλλοτριώνουν την περιουσία τους αναγκαστικά αντί πινακίου φακής.
Οι απαλλοτριώσεις γίνονται συνήθως στην περιφέρεια. Οι υπερ’ ου συντελλούνται οι απαλλοτριώσεις εδρεύουν συνήθως στην Αθήνα. Άρα σύμφωνα με την πρόταση και η απαλλλοτρίωση θα συντελεστεί και ο δικαιούχος θα τραβιέται στην Αθήνα και οι νομικοί σύμβουλοι του Δημοσίου δεν θα τρέχουν και τελικά η αποζημίωση θα είναι κατώτερη του 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Δηλαδή το γνωστό σύστημα του Δημοσίου «πάρτα όλα» σε νέα έκδοση. Αντί να εκσυγχρονίζετε την νομοθεσία την κάνετε αναχρονιστική. Όποιος σκέφτηκε να γράψει τά δύο πρώτα εδάφια του Άρθρου είναι το λιγότερο απαράδεκτος.
Σύντροφε Ραγκούση αυτά σου μάθανε οι καθηγητές σου στο Οικονομικό του ΑΠΘ;;;;
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2
Ποιος σκεφθηκε το περιθωριο 50% και 80% ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΏΝ ΑΞΙΏΝ;;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ;
ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΓΗΣ
ΚΥΡΙΟΙ ΜΕ ΑΓΟΡΑΙΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΕ ΛΑΘΡΑ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΗ.
Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΞ ΑΛΛΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΕ Η ΑΛΛΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΦΟΡΕΑ ΑΠΟΤΙΜΙΣΕΩΝ ΑΞΙΩΝ ΓΗΣ
«Αρμόδιο να προσδιορίσει οριστικά την αποζημίωση είναι το Εφετείο της έδρας του υπόχρεου προς πληρωμή της αποζημίωσης.»
Δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο του καθορισμού τέτοιας (αποκλειστικής) τοπικής αρμοδιότητας για το Εφετείο. Τούτο μάλλον λειτουργεί υπέρ του Δημοσίου και του Νομικού Συμβουλίου του, και όχι υπέρ των λοιπών διαδίκων
Για άλλη μια φορά η σοσιαλιστική σας κυβέρνηση εξυπηρετεί σκανδαλωδώς τα μεγάλα συμφέροντα. Η αλλαγή της τοπικής αρμοδιότητας για την εκδίκαση των αιτήσεων περί οριστικής αποζημίωσης από το Εφετείο του τόπου όπου είναι το ακίνητο στο Εφετείο της έδρας του υπόχρεου σε αποζημίωση (δηλ. στο 99,9% των περιπτώσεων στην Αθήνα όπου η έδρα του Ελληνικού Δημοσίου, της ΔΕΗ, κλπ), αφαιρεί δικηγορική ύλη από την περιφέρεια προς όφελος των δικηγόρων της Αθήνας (και όχι βέβαια των μικρομεσαίων δικηγόρων, αλλά των μεγάλων δικηγορικών εταιριών) και επιπλέον ταλαιπωρεί τους πολίτες. Είμαι περίεργος με ποιο επιχείρημα θα στηρίξετε τη μεταβολή αυτή, καθώς στην αιτιολογική έκθεση δεν αναφέρεται τίποτα, η δε επιβάρυνση των δικαστηρίων της Αθήνας όχι μόνο δεν επιταχύνει τη διαδικασία, αλλά την επιβραδύνει.