Για την εφαρμογή του παρόντος ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
1. «Υδατοδρόμιο»: Το αεροδρόμιο επί υδάτινης επιφάνειας, το οποίο προορίζεται στο σύνολο ή εν μέρει για την αποθαλάσσωση, προσθαλάσσωση και επί της επιφάνειας αυτής κίνηση αεροσκαφών και στο οποίο περιλαμβάνεται η κατάλληλη υποδομή σε κτηριακές/λιμενικές εγκαταστάσεις και εξοπλισμός για την παροχή υπηρεσιών εξυπηρέτησης υδροπλάνων, επιβατών, φορτίου και ταχυδρομείου.
2. «Άδεια υδατοδρομίου»: Η χορηγούμενη, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, άδεια είτε για την ίδρυση και κατασκευή του υδατοδρομίου, είτε για την λειτουργία και εκμετάλλευση του υδατοδρομίου, είτε συνδυαστικά και για τα δύο, στο Δημόσιο, σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου ή δεύτερου βαθμού, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή και σε ιδιωτικού δικαίου κατά τις προβλέψεις της επόμενης παραγράφου. Η «Άδεια υδατοδρομίου» διακρίνεται σε:
α) «Άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου»: Η άδεια που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος μόνο για την ίδρυση εγκαταστάσεων, κατασκευή υποδομών και εξοπλισμού του υδατοδρομίου». Σε κάθε περίπτωση, η «Άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου» δεν επιτρέπει τη λειτουργία του υδατοδρομίου χωρίς την έκδοση «Άδειας λειτουργίας υδατοδρομίου». Η άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου χορηγείται μόνο στο Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού, και σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου των οποίων την πλειοψηφία των μετοχών έχει το Δημόσιο. Κατ’ εξαίρεση άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου χορηγείται και σε ιδιωτικών συμφερόντων εταιρεία εφόσον πρόκειται περί παραχωρησιούχου λιμένα και εντός της χερσαίας ζώνης του λιμένα αυτού, ή περί κατόχου τουριστικής μαρίνας.
β) «Άδεια λειτουργίας υδατοδρομίου»: Η άδεια λειτουργίας υδατοδρομίου χορηγείται σε κάθε ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και σκοπό έχει τη λειτουργία και εκμετάλλευση του υδατοδρομίου».
γ) «Άδεια ίδρυσης & λειτουργίας υδατοδρομίου»: Η άδεια που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος για την ίδρυση, κατασκευή, εξοπλισμό, λειτουργία και εκμετάλλευση του υδατοδρομίου.
3. «Αεροπορική ημέρα»: Το χρονικό διάστημα που ορίζεται 30 λεπτά πριν την ανατολή έως και 30 λεπτά μετά τη δύση του ηλίου.
4. «Αεροσκάφος»: Υδροπλάνο ή αμφίβιο αεροπλάνο ή αμφίβιο ελικόπτερο.
5. «Αερομεταφορέας»: Επιχείρηση αεροπορικών μεταφορών που διαθέτει το προβλεπόμενο Πιστοποιητικό αερομεταφορέα και Άδεια Εκμετάλλευσης σε ισχύ, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις της νομοθεσίας.
6. «Αποθαλάσσωση»: Η με ίδιες δυνάμεις αποκόλληση αεροσκάφους από την επιφάνεια του ύδατος.
7. «Δ.Κ.Α.Σ»: Οι «Διεθνείς Κανονισμοί για την Αποφυγή Συγκρούσεων στη θάλασσα» του έτους 1972, όπως έχουν κυρωθεί από την Ελλάδα, τροποποιηθεί και ισχύουν κάθε φορά.
8. «Εγχειρίδια Υδατοδρομίου»: Τα εγχειρίδια που υποβάλλονται μαζί με την αίτηση για τη χορήγηση της Άδειας Υδατοδρομίου και τα οποία περιλαμβάνουν:
α) το Εγχειρίδιο λειτουργίας Υδατοδρομίου (Water Aerodrome Manual),
β) το Πρόγραμμα Ασφαλείας Υδατοδρομίου (Security Program),
γ) το Σχέδιο Αντιμετώπισης Έκτακτων Καταστάσεων Ανάγκης (Emergency Plan).
9. «Μετεωρολογικές Συνθήκες εξ Όψεως (VISUAL METEOROLOGICAL CONDITIONS/ V.M.C.)»: Μετεωρολογικές συνθήκες εκφρασμένες από την άποψη ορατότητας, απόστασης από νέφη και οροφής νεφών, που είναι ίσες ή καλύτερες από τα καθορισμένα ελάχιστα όρια.
10. «Περιοχή ελιγμών Υδατοδρομίου»: Υδάτινη περιοχή του Υδατοδρομίου, οποιουδήποτε σχήματος, εντός του οποίου δύναται να ορίζεται, σε συνάρτησή της με τη μορφολογία της ευρύτερης χερσαίας και υδάτινης περιοχής και των επιχειρησιακών επιδόσεων του αεροσκάφους αναφοράς, τουλάχιστον ένα ορθογώνιο διαστάσεων τέτοιων, ώστε να επιτρέπεται η ασφαλής προσθαλάσσωση, αποθαλάσσωση και υδατοδρόμηση των αεροσκαφών. Η περιοχή ελιγμών ορίζεται είτε από τις συντεταγμένες του κέντρου του κύκλου είτε από τις γεωγραφικές συντεταγμένες του σχήματος της περιοχής ελιγμών και δεν περιλαμβάνει τους χώρους ελλιμενισμού των αεροσκαφών. Στην περιοχή ελιγμών δύναται να συμπεριλαμβάνεται περιοχή εντός λιμένος, μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και εφόσον συντρέχουν λόγοι ασφάλειας πτήσεων, ήτοι ασφάλεια του υδροπλάνου και προστασίας της ζωής των επιβαινόντων σε αυτό. Στις παραπάνω περιπτώσεις, η χρήση της περιοχής ελιγμών εντός λιμένος επιτρέπεται με ευθύνη του χειριστή του υδροπλάνου, μόνο κατόπιν πρότερης ενημέρωσης και στη συνέχεια σχετικής έγκρισης από τη Λιμενική Αρχή για την εκάστοτε προσθαλάσσωση εφόσον δεν δημιουργείται πρόβλημα ασφάλειας ναυσιπλοΐας.
11. «Περιοχή κίνησης Υδατοδρομίου»: Η περιοχή του Υδατοδρομίου που χρησιμοποιείται για την αποθαλάσσωση, προσθαλάσσωση και υδατοδρόμηση αεροσκαφών και αποτελείται από τις περιοχές ελιγμών του Υδατοδρομίου και ελλιμενισμού αεροσκαφών.
12. «Προσθαλάσσωση»: Η προσυδάτωση του αεροσκάφους.
13. «Πτήσεις γενικής αεροπορίας»: Πτητική δραστηριότητα αεροσκάφους της πολιτικής αεροπορίας, η οποία δεν είναι πτητική λειτουργία δημοσίων μεταφορών ή πτητική λειτουργία αεροπορικών εργασιών.
14. «Πτήση VFR (VFR Flight)»: Η πτήση που διεξάγεται σύμφωνα με τους κανόνες πτήσεως εξ όψεως.
15. «Σύστημα W.G.S.-84»: Το Παγκόσμιο Γεωδαιτικό Σύστημα (World Geodetic System) του έτους 1984.
16. «Εθνικό Πρόγραμμα Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας (Ε.Π.Α.Π.Α.)»: Ο Εθνικός Κανονισμός Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας (Ε.Κ.Α.Π.Α.), οι σχετικές Τεχνικές Οδηγίες Ασφαλείας (Τ.Ο.Α.) και οι λοιπές κανονιστικές πράξεις προς εφαρμογή προτύπων ασφαλείας πολιτικής αεροπορίας από έκνομες ενέργειες.
17. «Τύποι υδατοδρομίων»: Τα υδατοδρόμια μπορούν να εξυπηρετούν πτήσεις εσωτερικού ή / και εξωτερικού. Βάσει των ανωτέρω διακρίνονται σε: υδατοδρόμια εσωτερικού ή / και υδατοδρόμια εξωτερικού (πύλες). Ειδικότερα για τα υδατοδρόμια εξωτερικού, επιτρέπεται η πραγματοποίηση απευθείας πτήσεων προς και από χώρες που έχουν κυρώσει και εφαρμόζουν τη Συνθήκη Σένγκεν (Schengen), εφόσον έχει διασφαλιστεί η δυνατότητα της διενέργειας των κατά νόμο προβλεπόμενων ελέγχων. Πτήσεις από και προς χώρες που δεν έχουν κυρώσει τη Συνθήκη Σένγκεν πραγματοποιούνται μέσω Διεθνούς Αερολιμένα ή Αερολιμένα ή Λιμένα ή υδατοδρομίου χαρακτηρισμένων κατά περίπτωση ως νομοθετημένου σημείου (πύλη) εισόδου-εξόδου.
18. «Υδάτινο πεδίο»: Η υδάτινη περιοχή προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης αεροσκάφους, που χρησιμοποιείται περιστασιακά ή εκτάκτως για την εξυπηρέτηση πτήσεων. Τα υδάτινα πεδία δεν μπορούν να αποτελούν πύλη εισόδου-εξόδου προς και από τη χώρα.
19. «Φορέας Διοίκησης, Λειτουργίας και Εκμετάλλευσης Λιμένα»: Ο κάθε δημόσιος φορέας ή φορέας της Αυτοδιοίκησης ή ιδιωτικός ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης, της λειτουργίας και της εκμετάλλευσης λιμένα.
20. «Φορέας Λειτουργίας Υδατοδρομίου»: Ο κάτοχος της άδειας λειτουργίας υδατοδρομίου ή ο κάτοχος της άδειας ίδρυσης & λειτουργίας υδατοδρομίου ή το νομικό πρόσωπο στο οποίο παραχωρείται η λειτουργία του υδατοδρομίου από τον κάτοχο της άδειας ίδρυσης ή / και λειτουργίας υδατοδρομίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος. Ο Φορέας Λειτουργίας είναι υπεύθυνος για τη διοίκηση, τη διαχείριση και λειτουργία των υποδομών και υπηρεσιών του υδατοδρομίου. Επιπλέον, ο «Φορέας Λειτουργίας Υδατοδρομίου» φέρει την ευθύνη για το συντονισμό και τον έλεγχο των τυχόν δραστηριοποιούμενων επιχειρήσεων, οι οποίες λειτουργούν εντός των ορίων του υδατοδρομίου.
21. «Σύμβαση υδατοδρομίου»: Η σύμβαση μεταξύ κατόχου «άδειας ίδρυσης υδατοδρομίου» και κατόχου «άδειας λειτουργίας υδατοδρομίου» ή μεταξύ των δύο συμβαλλομένων για τη χορήγηση «άδειας ίδρυσης και λειτουργίας υδατοδρομίου», σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 ιη) του άρθρου 8 του παρόντος.
22. «Σύμβαση παραχώρησης»: Η σύμβαση παραχώρησης της λειτουργίας του υδατοδρομίου από τον κάτοχο «άδειας ίδρυσης ή και από τον κάτοχο άδειας λειτουργίας υδατοδρομίου» σε νέο «φορέα λειτουργίας Υδατοδρομίου». Στη σύμβαση παραχώρησης θα αναφέρονται λεπτομερώς οι αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δύο συμβαλλόμενων μερών για την τήρηση όλων των όρων που προβλέπονται από τον παρόντα νόμο.
Άρθρο 02 – Ορισμοί
Όσο αφορά την παραχώρηση άδειας λειτουργίας υδατοδρομίου θα πρέπει να γίνει μνεία στην σχετική τεχνογνωσία και εμπειρία που διαθέτει ο κάθε υποψήφιος στον αεροπορικό χώρο καθότι οι ευθύνες που προκύπτουν δεν διαφέρουν από αυτές του οποιουδήποτε χερσαίου αεροδρομίου. Λογικά ένας σοβαρός επενδυτής δεν θα έχει πρόβλημα να βρει το κατάλληλο προσωπικό. Οι πιστοποιήσεις (βιογραφικά) και συμβάσεις εργασίας θα πρέπει να κατατίθενται κατά την αίτηση η διαγωνιστική διαδικασία.
Σχετικά με την παράγραφο 10 του Άρθρου 2 προτείνουμε την τροποποίησή της ως εξής:
«Περιοχή ελιγμών Υδατοδρομίου»: Υδάτινη περιοχή του Υδατοδρομίου, οποιουδήποτε σχήματος, εντός του οποίου δύναται να ορίζεται, σε συνάρτησή της με τη μορφολογία της ευρύτερης χερσαίας και υδάτινης περιοχής και των επιχειρησιακών επιδόσεων του αεροσκάφους αναφοράς, τουλάχιστον ένα ορθογώνιο, ως κύρια περιοχή ελιγμών, διαστάσεων τέτοιων, ώστε να επιτρέπεται η ασφαλής προσθαλάσσωση, αποθαλάσσωση των αεροσκαφών. Επιπλέον, τουλάχιστον ένα ορθογώνιο, ως εναλλακτική περιοχή ελιγμών, διαστάσεων τέτοιων, ώστε να επιτρέπεται η ασφαλής προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση των αεροσκαφών. Η χρήση της/των εναλλακτικών περιοχών θα γίνεται μόνο όταν η κύρια περιοχή δεν δύναται να χρησιμοποιηθεί. Η περιοχή ελιγμών ορίζεται είτε από τις συντεταγμένες του κέντρου του κύκλου είτε από τις γεωγραφικές συντεταγμένες του σχήματος της περιοχής ελιγμών και δεν περιλαμβάνει τους χώρους ελλιμενισμού των αεροσκαφών. Ως εναλλακτική περιοχή ελιγμών θα επιτρέπεται να συμπεριλαμβάνεται περιοχή εντός λιμένος, για χρήση μόνο σε περίπτωση κακών καιρικών συνθηκών ή έκτακτης ανάγκης και εφόσον συντρέχουν λόγοι ασφάλειας πτήσεων. Στις παραπάνω περιπτώσεις, η χρήση της εναλλακτικής περιοχής ελιγμών εντός λιμένος επιτρέπεται με ευθύνη του χειριστή του υδροπλάνου, κατόπιν πρότερης ενημέρωσης και στη συνέχεια σχετικής έγκρισης από τη Λιμενική Αρχή για την εκάστοτε προσθαλάσσωση μόνο εφόσον δεν δημιουργείται πρόβλημα ασφάλειας ναυσιπλοΐας.
Άρθρο 2 παρ. 2α
Σχετικά με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 παρ 2α «Άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου». Η άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου χορηγείται αποκλειστικά στους ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου των οποίων την πλειοψηφία των μετοχών έχει το Δημόσιο με την προϋπόθεση να έχει εκδοθεί «Άδεια λειτουργίας υδατοδρομίου»
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, τα Λιμενικά Ταμεία της χώρας, ως επί το πλείστον νεοσύστατα πρόσωπα, καλούνται να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις κατασκευής των εγκαταστάσεων του Υδατοδρομίου και προμήθειας του απαραίτητου εξοπλισμού. Είναι προφανές ότι λόγω αδυναμίας κάλυψης όλων των δαπανών από τους αρμόδιους φορείς δεν θα καταστεί εφικτή η ανάπτυξη του δικτύου υδατοδρομίων στη χώρα μας.
Τα νησιά μας, έχουν την ανάγκη της εύκολης και γρήγορης διασύνδεσης με την Ηπειρωτική Ελλάδα, για την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Η περιφερειακότητα και η απομόνωση δημιουργεί προβλήματα άντλησης πόρων για τη βιωσιμότητα των τοπικών οικονομιών. Επιπλέον τα υδροπλάνα, όπως πολύ σωστά επισημαίνεται σε ανωτέρω σχόλια, καλύπτουν και κοινωνικές ανάγκες όπως οι διακομιδές ασθενών και η εναέρια πυρόσβεση.
Δημόσιοι Φορείς χωρίς στελέχωση, χωρίς Οικονομικη δυνατότητα, με Διοικητική ανεπάρκεια, πως θα εξασφαλίσουν άδειες ίδρυσης και θα κατασκευάσουν Υδατοδρόμια?
• Το «κούρεμα» των αποθεματικών των φορέων του Δημοσίου κατά 73% τον Απρίλιο του 2013 τους κατέστησε οικονομικά ανενεργούς και εκτεθειμένους στις υποχρεώσεις τους.
• Πρόσφατα η κυβέρνηση ζήτησε και πάλι την μεταφορά των ελάχιστων αποθεματικών τους στην Τράπεζα της Ελλάδας και τώρα τους καλεί να επενδύσουν με Δημόσιο χρήμα που δεν διαθέτουν?
• Επιπρόσθετα, με το δεδομένο πως οτιδήποτε κατασκευαστεί από ιδιωτικό φορέα σε χώρο κυριότητας του Δημοσίου ανήκει αυτοδικαίως στο Δημόσιο «το οποίο μπορεί να τα καταργεί ή να τα μετατρέπει οποτεδήποτε για λόγους δημοσίου συμφέροντος και ασφάλειας ή εθνικής άμυνας χωρίς καμία υποχρέωσή του για αποζημίωση ή για καταβολή της δαπάνης του ιδιώτη» θεωρούμε πως δεν θα πρέπει εμπλακεί το Δημόσιο σε αυτή την επένδυση που μπορεί να χρηματοδοτηθεί από ιδιωτικό φορέα.
• Βάσει της κείμενης νομοθεσίας προκύπτει ότι το Δημόσιο σε ότι αφορά τις παραχωρήσεις σε Ιδιωτικό Φορέα σε Ζώνες Λιμένων είναι απόλυτα εξασφαλισμένο.
• Γιατί να συμμετέχει το Δημόσιο πλειοψηφικά σε ιδιωτικό φορέα προκειμένου αυτός να αποκτήσει την άδεια ίδρυσης, αφού μέσω της διαδικασίας παραχώρησης προς τον ιδιώτη το Δημόσιο έχει τον απόλυτο έλεγχο, επαυξάνει την περιουσία του και μπορεί να ανακαλέσει την παραχώρηση εάν κάτι τέτοιο απαιτηθεί?
• Γιατί το Δημόσιο να δαπανήσει χρήματα για την κατασκευή των Υδατοδρομίων ειδικά τώρα που η Χώρα αναζητά τη στοιχειώδη χρηματοδότηση για να καλύψει τις απόλυτα βασικές της λειτουργίες της ενώ οι κοινωνικές και οι προνοιακές ανάγκες του πληθυσμού δεν ικανοποιούνται.
Πρόταση:
Η Άδεια Ίδρυσης να εκδίδεται στο Δημόσιο, στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου ή δεύτερου βαθμού, σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου και σε Φυσικά Πρόσωπα.
Άρθρο 2, Ορισμοί, παρ.10 «Περιοχή ελιγμών Υδατοδρομίου»
Να προστεθεί και η περίπτωση έκτακτων καιρικών συνθηκών λόγο περιπτώσεων μεταφοράς ασθενών ή/και τραυματιών από τον προορισμό που χωρίς την προσθήκη και σε περίπτωση κακού καιρού δεν θα μπορεί να πραγματοποιηθεί η μεταφορά του ασθενούς με τον όποιο κίνδυνο ζωής συνεπάγετε.
Δηλαδή: ….Στην περιοχή ελιγμών δύναται να συμπεριλαμβάνεται περιοχή εντός λιμένος, μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και εφόσον συντρέχουν λόγοι ασφάλειας πτήσεων, ήτοι ασφάλεια του υδροπλάνου και προστασίας της ζωής των επιβαινόντων σε αυτό και έκτακτων καιρικών συνθηκών που δεν θα επιτρέπουν τη χρήση του κεντρικού θαλασσοδιαδρόμου.
Άρθρο 2
Σχετικά με το Άρθρο 2, παρ 2α περί του αποκλειστικά Δημόσιου χαρακτήρα της Άδειας Ίδρυσης Υδατοδρομίου.
Σύμφωνα τόσο με τον παλαιότερο νόμο 4146/2013, όσο και με το παρόν νομοσχέδιο (Άρθρο 12 παρ 6α), για να εκδοθεί η Άδεια Ίδρυσης Υδατοδρομίου απαιτείται να έχει κατασκευαστεί το Υδατοδρόμιο και να έχει εγκαταστήσει τον προβλεπόμενο εξοπλισμό.
Το κόστος αυτό για ένα περιφερειακό Υδατοδρόμιο είναι της τάξης των 150χιλιάδων Ευρώ. Είναι προφανώς ένα κόστος που τα περισσότερα Λιμενικά Ταμεία αδυνατούν να καλύψουν. Αυτός είναι άλλωστε και ο κύριος λόγος που η εταιρεία μας τα τελευταία 3,5 χρόνια έχει εξασφαλίσει μέσα από διαγωνιστικές διαδικασίες τα δικαιώματα ιδιαίτερης χρήσης για την Αδειοδότηση, Κατασκευή και Λειτουργία δεκαπέντε (15) Υδατοδρομίων εντός Χερσαίας Ζώνης Λιμένων της χώρας μας, ενώ βρίσκεται ήδη σε προχωρημένες συζητήσεις με πολλαπλάσια άλλα Λιμενικά Ταμεία που προκρίνουν αύτη την λύση δημιουργίας Υδατοδρομίου στον τόπο τους.
Είναι λοιπόν βέβαιο ότι ακυρώνοντας την λύση του Ιδιώτη, περιορίζουμε δραματικά τις επιλογές των Λιμενικών Ταμείων με αποτέλεσμα, να μην προχωρήσουν λόγω έλλειψης πόρων και τελικά να χαθούν πολλοί προορισμοί.
Επίσης αυτή η αυστηρή διατύπωση «ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ» έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την διατύπωση του Άρθρου 15 παρ 1α του παρόντος νομοσχεδίου, όπου ρητά αναφέρεται ότι: «Ο κάτοχος της άδειας ίδρυσης υδατοδρομίου μπορεί να μεταβιβάσει την άδειά του σε φορέα που πληροί τις προϋποθέσεις του Άρθρου 6». Όπου στο Άρθρο 6 υπάρχει και ο Ιδιώτης επενδυτής. Προκύπτει λοιπόν το εύλογο ερώτημα για ποιο λόγο πρέπει η Άδεια Ίδρυσης να βγαίνει ΜΟΝΟ στο Δημόσιο, την στιγμή που το Δημόσιο μπορεί να την μεταβιβάζει σε Ιδιώτες?
Για όλα τα παραπάνω πρόταση της εταιρείας μας είναι να μπορεί να εκδίδεται η Άδεια Ίδρυσης και στο όνομα Ιδιωτών.
Ζαγοράκης Βαγγέλης
Γενικός Διευθυντής
HELLENIC SEAPLANES SA
Άρθρο 2 Παρ. 2
Προτείνουμε να διατηρηθεί το αντίστοιχο άρθρο από τον υφιστάμενο νόμο 4146/2013
«Η άδεια που χορηγείται, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος
για την ίδρυση, κατασκευή, οργάνωση, λειτουργία και εκμετάλλευση υδατοδρομίου από το Δημόσιο, από οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου ή δεύτερου
βαθμού, από νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου και από φυσικά πρόσωπα»
έτσι ώστε να μην αποθαρρυνθούν οι επενδυτές οι οποίοι έχουν ήδη εμπλακεί στην διαδικασία δημιουργίας υδατοδρομίων και είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν.
Αρθρο 2 Παρ. 2.
«Η άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου χορηγείται μόνο στο Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού, και σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου των οποίων την πλειοψηφία των μετοχών έχει το Δημόσιο.»
Γιατί αλλάζει το θέμα της ιδιοκτησίας? Γιατί να υπάρχει συνεχώς η εξάρτηση του δημοσίου? Στην ουσία ακυρώνει την φιλοσοφία εισαγωγής νέων επενδύσεων στην χώρα και εξουδετερώνει το ρόλο των ιδιωτικών υδατοδρομίων.
Ο προηγούμενος νόμος έδινε ξεκάθαρα την επιλογή δημόσιο ή ιδιωτικό ή ΣΔΙΤ γιατί πλέον αυτό καταργείται?