Άρθρο 01 – Πεδίο Εφαρμογής

ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΤΟ ΚΑΛΟΥΠΩΜΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΕΠΙ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΩΝ ΑΡΘΡΩΝ.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ κ’ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΒΕΛΤΙΣΤΗΣ κ’ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΤΕΡΗΣ ΛΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, κ’ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ κ’ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ κ’ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΑ.

ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ »ΓΕΝΝΗΣΗΣ» ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ, ΠΟΥ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΑΝΑΓΚΩΝ, ΑΡΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ. ΕΤΣΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ:
1. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΘΕΣΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΣΤΟ ΕΥΡΥ κ’ ΑΜΕΣΑ
ΕΠΙΡΕΑΖΟΜΕΝΟ ¨η ΘΙΓΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
(=ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ)
2. ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΙς ΑΠΟΨΕΙΣ κλπ.
3. ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ-ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ κλπ.
4. ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΙΔΕΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ, (Ο
ΕΚΦΡΑΖΩΝ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕΝ
ΓΕΝΕΙ)ΜΕ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ (ΑΚΟΜΑ κ’ ΣΕ ΣΚΙΤΣΑ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ)ΣΕ 2-5
ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ 1,20Χ Ο,80μμ, ΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕ-
-ΡΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΓΑ.
5. ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ/copyright ΤΩΝ 3 ΠΡΩΤΩΝ ΙΔΕΩΝ.
6. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΝΕΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΤΕΛΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
7. ΣΥΣΤΑΣΗ ΟΜΑΔΑΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ 1ου ΒΡΑΒΕΙΟΥ
8. ΝΕΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ-ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ
9. ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΣΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗς ΜΕΛΕΤΗς κ’ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΕΡΓΟΥ.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

1. ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Η Σ Ι Δ Ε Α Σ
2. ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
3. ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ
4. ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ ΑΠΟ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΕΣ
5. ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ (ΕΚΤΟΠΙΣΗ ΚΥΚΛΩΜΑΤΩΝ)
6. ΤΑΧΥΤΗΤΑ «ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ» ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ – ΤΕΛΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
7. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΕΣΗ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΦΥΓΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
ΕΝΣΤΑΣΕΩΝ, ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΩΝ κλπ.
8. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΜ – ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ
9. ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΕΡΟ ΤΟ ΕΡΓΟ (ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΦΟΥ ΕΠΙΛΥΕΙ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΑΤΑ)
10. ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

Σχετικά με την ικανοποίηση της Δημόσιας και κοινωνικής ωφέλειας.

Είναι πλέον απαραίτητο να υπάρχει και ηλεκτρονικό μητρώο (π.χ με ευθύνη των Υπηρεσιών Δόμησης), για την συνεχή παρακολούθηση και με ηλεκτρονική ενημέρωση του Υπουργείου με διαδραστικούς χάρτες, για τις μεταβολές που έχουν δημιουργηθεί στις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΩΕ)από την κήρυξη τους, με σκοπό να σταματήσει η καταστρατήγηση τους.
Η παρακολούθηση θα γίνεται ανά καθορισμένα τακτά διαστήματα και θα έχει κυρίως αποτρεπτικό χαρακτήρα.
Η διαφύλαξη των ζωνών αυτών είναι ύψιστης ζωτικής σημασίας και έχει σημασία (επειδή εμπλέκονται και πολιτικές σκοπιμότητες κλπ) τις ΖΩΕ να τις παρακολουθεί ζωντανά και το Υπουργείο.

ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ ΕΠΙΣΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥ, ΔΙΟΤΙ Ο «ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ» ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ, κ’ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ, κ’ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΡΓΟ «ΦΑΝΤΑΣΜΑ», ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΕΚΤΟς ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΒΟΡΟΥ, ΝΑ ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ κ’ ΤΟΝ ΑΡΧΙΚΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ…..

ΑΛΑΜΑΝΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
Αρχιτεκτων Μηχ/κος (ΤΕΕ=36044)
Πρωην Ειδικος Συμβουλος Περιφερειαρχη Ι.Ν.
Κερκυρα / 6946140551 / 2661036511

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΚΆΘΕ ΕΡΓΟ!!!!!!!
ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ!!!!!!!!!!!!!!

(1) Διαλειτουργικότητα – τα μεταδεδομένα και τα συστήματα που δημιουργούνται να υπακούουν σε ανοικτά πρότυπα σύμφωνα με τους όρους του Πλαισίου Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (όπως έχει κυρωθεί με την ΥΑ που είναι εκτελεστική του άρθρου 27 του Ν. 3731/2008 και όπως προβλέπεται και στο Ν. 3979/2011).

(2) Ανοικτά Δεδομένα – το σύνολο των δεδομένων και των μεταδεδομένων που θα δημιουργούνται στα πλαίσια των εξής συστημάτων:

-Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Παρακολούθησης Τεχνικών Έργων (Κ.Η.Σ.ΠΑ.Τ.Ε.)
-Ηλεκτρονικό Σύστημα Καταγραφής, Λειτουργίας και Συντήρησης Δημοσίων και Ιδιωτικών Έργων (ΣΥ.ΛΕΙ.ΣΥ.)
-Ηλεκτρονικό Σύστημα Προσδιορισμού Κόστους των Συντελεστών Παραγωγής Τεχνικών Έργων (ΣΥ.ΚΟΣ.Π.Ε.)
-Ηλεκτρονικό Παρατηρητήριο Τιμών (ΗΛ.ΠΑ.Τ.)
-Ηλεκτρονικό Σύστημα Εθνικών Τεχνικών Προδιαγραφών (Σ.Ε.ΤΕ.Π.)
-Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Αδειοδοτήσεων (Κ.Η.Σ.Α.)
-Ηλεκτρονικό μητρώο συντελεστών παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών τεχνικών έργων (ΜΗ.Τ.Ε.)
-Ηλεκτρονικό Σύστημα Εκτίμησης Κινδύνου βλαβών σε υποδομές και κτήρια λόγω σεισμού (Η.Σ.Ε.Κ.)
-Ηλεκτρονικό Σύστημα Καταγραφής, Λειτουργίας και Συντήρησης Δημοσίων και Ιδιωτικών Έργων (ΣΥ.ΛΕΙ.ΣΥ.)

να διατίθενται σύμφωνα με τους όρους του Ν. 4305/2014, ο οποίος ρητώς εισάγει και καθιερώνει την αρχή της εξ’ ορισμού ανοιχτής διάθεσης και περαιτέρω χρήσης της δημόσιας πληροφορίας και των συνόλων δεδομένων. Ως ανοιχτή διάθεση ορίζεται η διάθεση με καθόλου ή με τους ελάχιστους δυνατούς περιορισμούς. Ακολουθώντας τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές προτείνεται η διάθεση εγγράφων, πληρφοριών και δεδομένων υπό την άδεια CC Αναφορά 4.0 και η διάθεση των μεταδεδομένων υπό την άδεια CC0.

Το νομοσχέδιο που ανακοινώθηκε προς διαβούλευση, παροσυσιάστηκε με μικρή αναρίθμηση άρθρων τον Αυγουστο του 2015 και θεωρείται ότι ο χρόνος που πέρασε θα ήταν επαρκής να διορθωθούν βασικά σημεία τα οποία αντιμετωπίζονται με λανθασμένη προσέγγιση.
Η Προσπάθεια για την δημιουργία ηλεκτρονικών αρχείων ωστε να υπάρχουν βάσεις δεδομένων και πληροφορίες είναι σωστή, θεμιτή και προς όφελος της κοινωνίας. Πρέπει όμως να γίνουν κατανοητά από τους συντάκτες του προτεινόμενου νόμου, ορισμένα ζητήματα όπως:
– Η ύπαρξη πολλαπλών δεδομένων, πολλαπλών στοιχείων και καταγραφών, πολλαπλών μητρώων κλπ, δεν είναι δείγμα διαφάνειας, αλλά απόδειξη κεντρικής γραφειοκρατίας, όπως άλλωστε το εισάγει και ο τίτλος του νομοσχεδίου «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ…..»
– Η σημαντική συνεισφορά της γενικής ιδέας χρησιμοποίησης της ηλεκτρονικής πληροφορίας και γενικώς των ΤΠΕ, ακυρώνεται με την πρόβλεψη εισαγωγής στοιχείων επί «παντός επιστητού», πολλά εκ των οποίων δεν αφορούν κανένα (ιδιαίτερα αυτά του ιδιωτικού τομέα ή είναι αντικείμενο άλλων διεργασιών, όπως των φορολογικών, για τα οποία ο συντάκτης του παρόντος δεν θεωρείται ότι έχει σαφή γνώση).
– Ειναι πολύ γνωστό σε όσους ασχολούνται με την αρχειοθέτηση, τον έλεγχο ποιότητας και την πιστοποίηση, ότι υπάρχει σημαντικό κόστος για την συλλογή, την διακρίβωση, την εισαγωγή, τον έλεγχο και την αξιολόγηση των στοιχείων. Για τον λόγο αυτό ο σχεδιασμός τέτοιων συστημάτων πρέπει να γίνεται με γνώση και από γνώστες της διαδικασίας πιστοποίησης.
Επειδή η σύνταξη του προτεινόμενου νομοσχεδίου δεν έχει γίνει με κανένα κοστολογικό σχεδιασμό και από ότι φαίνεται με μία διάθεση να εισαχθούν στα συστήματα πολλά στοιχεία, προτείνεται να ανασυνταχθεί αφού ληφθούν υπόψη τα πραγματικά κοστολογικά στοιχεία (όφελος/δαπάνη). Τονίζεται ότι η αναφορά σε κοστολογικά στοιχεία δεν αφορά στην σύνταξη των απαραίτητων λογισμικών (οι αδαείς θεωρούν αυτό ως το βασικό κόστος), αλλά στο κόστος συλλογής, επεξεργασίας, εισαγωγής κλπ των στοιχείων. Ειδικά σε μία εποχή που έχει αναγνωρισθεί η απαίτηση εξορθολογισμού της λειτουργίας και αύξησης της παραγωγικότητας του δημόσιου τομέα, η εισαγωγή του ανωτέρω αλόγιστου κόστους, είναι λανθασμένη.

Στην παράγραφο 2, του άρθρου οι εξαιρέσεις που αφορούν στους τομείς Αμυνας και Ασφάλειας πρέπει να αφορούν Μητρώα, εγγραφές και δημοσιοποίηση για προφανείς λόγους, άλλωστε για τον λόγο αυτό είναι σε διαφορετικό καθεστώς και στις Ευρωπαικές Οδηγίες. Δεν γίνεται όμως κατανοητή η εξαίρεση από θέματα πρόδιαγραφών, τιμολογίων κλπ.. Προτείνεται να επανεξεταστεί η εξαίρεση για παράδειγμα από το έρθρο 6.

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησής μου, νομίζω ότι η πρόβλεψη παραγωγής 26 Υ.Α. ή Κ.Υ.Α. και 4 ή 5 ΠΔ σε ένα νόμο 40 σελίδων δεν αποτελεί παράδειγμα συμβολής στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας ούτε αντιμετώπισης της πολυνομίας και του «διάσπαρτου» δικαίου. Ακόμη και γιαυτό θα πρέπει να επανελεχθεί το εξεταζόμενο πόνημα.

To σχέδιο νόμου περιλαμβάνει μια άσχετη με το υπόλοιπο περιεχόμενο ( άρθρο 22) που είναι τροποποίηση του ν. 4258/2014 Α 94 που είναι νόμος άλλου υπουργείου!! ( Υπουργείο Περιβάλλοντος ΥΠΕΝ ) Υπάρχει άραγε σύμφωνη γνώμη; Αν ναι, θα θέλαμε να την δούμε.

Αυτή , όπως προτείνεται, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου να κάνει ο κάθε δήμος οποιαδήποτε αυθαιρεσία χωρίς διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδοτησης, επειδή οι ορισμοί ( μικρό, επείγον, προσωρινό) που δίδονται είναι αόριστοι και επιτρέπουν πολλαπλές ερμηνείες. Επιπλέον, τίποτε δεν διασφαλίζει πως ένα μεγάλο έργο μπορεί να κατατμηθεί σε δέκα μικρότερα.

Πρόκειται για σοβαρή παράκαμψη της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που ισχύει γενικώς στο όνομα της «απλοποίησης , ίσως δε και να είναι αντισυνταγματική.

Κατά τη γνώμη μου αποτελεί προσπάθεια αυτή η τροπολογία να περάσει απαρατήρητη, προκειμένου να εξυπηρετήσει κάποιους που το ζητούν αλλά όχι το δημόσιο συμφέρον.

Τοποθέτηση επί της αρχής του Σ/Ν.

Ο ΠΑΣΕΠΠΕ αναγνωρίζει στο Σ/Ν ρυθμίσεις, που πράγματι μπορεί να συμβάλουν σε βελτιώσεις στα συστήματα παραγωγής των τεχνικών έργων και επ’ αυτών τοποθετούμαστε στα επί μέρους άρθρα του Σ/Ν.

Επί της αρχής όμως διαφωνούμε με το Σ/Ν. Με βάση την εμπειρία μας στα αντικείμενα του Σ/Ν, επισημαίνουμε τα ακόλουθα, που πρέπει να θεωρούνται συνολικά:

• Το είδος και ο όγκος των προβλεπόμενων καταχωρήσεων στα ηλεκτρονικά μητρώα, καθιστά δύσκολη την επίτευξη των όποιων στόχων του Σ/Ν, για το ορατό μέλλον.

• Η σκοπιμότητα πολλών ρυθμίσεων δεν διακρίνεται από ευκρίνεια, που να αιτιολογεί αποτελεσματικότητα.
Αν επιδιώκεται απλή παρακολούθηση από υπηρεσίες του Υπ. Υποδομών, όλων των τεχνικών και ποιοτικών και οικονομικών παραμέτρων, οποιουδήποτε δημόσιου και ιδιωτικού έργου, από τη σύλληψη του έως και τη λειτουργία του και όλων των εμπλεκόμενων φυσικών ή νομικών προσώπων, τούτο ίσως είναι πρακτικά ανέφικτο. Αν όμως επιδιώκονται συγχρόνως κεντρικοί έλεγχοι ή αστυνόμευση των στοιχείων που θα καταχωρούνται, τότε αυτοί ισοδυναμούν με «οιονεί αδειοδοτήσεις» παράλληλες ή σε σύγκρουση με ισχύουσες διαδικασίες, κριτήρια και αρμόδιους φορείς αδειοδότησης.

• Η αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και δραστηριοτήτων καθώς και η επάρκεια προσωπικού και μέσων στα Υπουργεία, στις Περιφερειακές αρχές, και σε πιστοποιημένους ιδιωτικούς φορείς, θα πρέπει να αποτελεί την κεντρική μέριμνα της Πολιτείας σε συνδυασμό με εκείνους τους μηχανισμούς για τους απαραίτητους δειγματοληπτικούς ελέγχους από κεντρικές αρχές στην κατεύθυνση της ορθής εφαρμογής εκείνων και μόνον των ρυθμίσεων, Κανονισμών και Προδιαγραφών, που άπτονται της προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, με παράλληλη επιβολή ποινών σ’ όσους παρανομούν ή ατακτούν.

Η στατιστική εξάλλου επεξεργασία στοιχείων σχετικών με την παραγωγή των έργων, είναι σε κάθε περίπτωση διαφορετική λειτουργία, που έμμεσα συνδέεται με την παρακολούθηση των έργων.

• Οι ρυθμίσεις του Σ/Ν που αφορούν δημόσιες συμβάσεις και ιδιαίτερα την εκτέλεση τεχνικών έργων, έπρεπε να συμπληρώνουν σχετικές ρυθμίσεις του πρόσφατου ν.4281/2016 για τη συγκέντρωση όλης της σχετικής νομοθεσίας σε ενιαίο κείμενο. Έχουμε όμως να παρατηρήσουμε επιπροσθέτως, ότι η προκαταβολική ενσωμάτωση πολλών ρυθμίσεων στο ν.4412/16, εκτός κατά τη γνώμη μας του πνεύματος και του γράμματος των σχετικών Οδηγιών, δημιουργούν ένα κανονιστικό πλαίσιο που δυσχεραίνει την εφαρμογή όσων θετικών διατάξεων περιλαμβάνονται στο συζητούμενο Σ/Ν, όπως τούτο επεξηγούμε με τις παρατηρήσεις μας στα επιμέρους άρθρα του.

Γενικότερα η οργάνωση, η παραγωγικότητα και η τεχνογνωσία επιχειρήσεων αποτιμάται εκ των αποτελεσμάτων των δραστηριοτήτων τους από τους φορείς-χρήστες και δεν μπορεί να υπόκεινται σε καμία καταγραφή-αστυνόμευση εκ μέρους της Πολιτείας.

Οι ρυθμίσεις του Σ/Ν επιβαρύνουν υπέρμετρα επιχειρήσεις και αρμόδιους δημόσιους φορείς εποπτείας με τελικό αποτέλεσμα αύξηση του κόστους χωρίς ίσως απτά αποτελέσματα για μεγέθυνση της οικονομίας και αύξηση της απασχόλησης σε παραγωγικές εργασίες.

• Οι ρυθμίσεις του Σ/Ν για τα Μητρώα κινούνται στην εσφαλμένη αλλά ατυχώς ισχύουσα και με το ν.4412/16 λογική της θέσπισης αυστηρών κριτηρίων ως προς την καταλληλότητα συμμετοχής οικονομικών φορέων σε διαγωνισμούς μελέτης και κατασκευής έργων, παρά στην ανάγκη εφαρμογής ουσιαστικών κριτηρίων για την ανάθεση των έργων στους πλέον κατάλληλους, όπως τούτο προβλέπεται και επισημαίνεται στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Κριτήρια ανάθεσης που δεν μπορεί να είναι οριζόντια, αλλά να διακρίνονται ανάλογα με τα είδη των συμβάσεων, όπως τούτο προβλέπεται από σειρά εκδόσεων του Συνδέσμου FIDIC, ή του Ινστιτούτου Χημικών Μηχανικών της Μεγ. Βρετανίας (IchemE).

Ο ΠΑΣΕΠΠΕ σχολιάζει στη συνέχεια τα άρθρα του Κεφ. Α και τα σχόλια μας επί των λοιπών Κεφαλαίων προκύπτουν κατ’ αναλογία.

Γενική Παρατήρηση:
Η εισαγωγή των Ηλεκτρονικών Πληροφοριακών Συστημάτων ΗΠΣ στο δημόσιο τομέα κρίνεται άκρως απαραίτητη, ώατε να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τις τεχνολογικές εξελίξεις αλλά και να τις αξιοποιήσουμε προς όφελός μας.
Δυστυχώς, όμως, με το νομοσχέδιο αυτό δεν εισάγονται απλώς ΗΠΣ αλλά γίνεται αναδιομόρφωση των αρμοδιοτήτων φορέων και διευθύνσεων με αλληλεπικάλυψη των αντικειμένων τους αλλά και ασάφεια ως προς τον τρόπο υλοποίησης του έργου τους. Επιπλέον δημιουργούνται φορείς, μετατάσσονται υπάλληλοι, καταργούνται διατάξεις άλλων νόμων κλπ.
Θα ήταν σκόπιμο όσα είναι εφικτά από αυτά που περιγράφονται να γίνουν σταδιακά, ξεκινώντας με την εισαγωγή ΗΠΣ σε υπηρεσίες που υπάρχουν ήδη οι κατάλληλες δομές. Παράλληλα στις υπόλοιπες υπηρεσίες να γίνουν πρώτα οι απαραίτητες αναδιαρθρώσεις και στη συνέχεια να προκύψουν τα κατάλληλα ΗΠΣ που θα εξυπερετούν τις ανάγκες τους.
Για να είναι αποτελεσματικός ο σχεδιασμός ενός ολοκληρωμένου ΗΠΣ χρειάζεται ενημέρωση του Υπουργείου από κάθε φορέα και κάθε διεύθυνση για το αντικείμενο, τα προβλήματα και τις ανάγκες τους.

Η δημιουργία πολλών και μικρών αυτόνομων συστημάτων αντί ενός ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος που θα διέπεται από ενιαία φιλοσοφία, σχεδίαση και λειτουργία, θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα επιλύσει. Αρκεί κανείς να διαβάσει τους τίτλους μόνο των άρθρων 2, 3, 4, 5, 7, 8, 9, και 16 για να διαπιστώσει πόσο μεγάλος θα είναι ο κατακερματισμός του συστήματος και των λειτουργιών του. Μην ξεχνάμε επίσης ότι υπάρχουν και άλλα συστήματα, καθώς και σχετικά μητρώα, όπως π.χ. ΕΣΗΔΗΣ, ΚΗΜΔΗΣ, ΜΕΕΠ, ΜΕΚ, Μητρώο Μελετητών, κ.α., τα οποία λειτουργούν ήδη εδώ και χρόνια και θα πρέπει και αυτά να συνεργαστούν με τα προτεινόμενα συστήματα του νομοσχεδίου. Ακόμη και ένας μη ειδήμονας σε θέματα πληροφορικής μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι τόσα πολλά συστήματα, υλοποιημένα από διαφορετικές εταιρίες, με διαφορετικές αρχές και τεχνικές, που θα λειτουργούν και θα συντηρούνται από διαφορετικές τεχνικές ομάδες, και θα διοικούνται από διαφορετικές διευθύνσεις, επιτροπές και διοικητικά συμβούλια, δεν μπορούν παρά να αυξήσουν τη γραφειοκρατία, την πολυπλοκότητα και το κόστος της δημόσιας διοίκησης, ενώ είναι άκρως αμφίβολο αν θα καταφέρουν ποτέ να συνεργαστούν αρμονικά μεταξύ τους. Ως Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας, ο καθ’ ύλην αρμόδιος φορέας σε τεχνικά θέματα πληροφοριακών και ηλεκτρονικών συστημάτων, προτείνουμε τον επανακαθορισμό και τη συγχώνευση των εν λόγω συστημάτων ώστε να υπάρξει ενιαία σχεδιαστική φιλοσοφία και να υλοποιηθεί ένα ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα που θα είναι πολύ πιο λειτουργικό, οικονομικό και διαχειρίσιμο. Σε κάθε περίπτωση, είτε το έργο προκηρυχθεί και υλοποιηθεί από μία εταιρία ως ενιαίο σύστημα, είτε από περισσότερες εταιρίες ως μικρότερα υποσυστήματα, είναι απαραίτητο να υπάρξει εξαρχής μια ενιαία και ολοκληρωμένη σχεδίαση και να θεσπιστούν ενιαίες προδιαγραφές για το συνολικό σύστημα. Επιπλέον, είναι άκρως σημαντικό να γίνει εξαρχής σχεδίαση και υλοποίηση, ως αναπόσπαστο κομμάτι του, όλων των αναγκαίων API που θα κάνουν εφικτή τη διαλειτουργικότητά του εν λόγω συστήματος με άλλα συστήματα και μητρώα τεχνικών έργων.

Λαμβάνοντας υπόψη:
• τις παρ. 1 και 2 του Άρθρου 5Α του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με τις οποίες: «Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει…..» και «Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους….»,
• το άρθρο 9 «Προσβασιμότητα» της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, την οποία επικύρωσε η χώρα μας μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλό με τον Ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), γεγονός που συνεπάγεται την εφαρμογή της σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με το οποίο: «Προκειμένου να επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρίες να ζουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως σε όλες τις πτυχές της ζωής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση, σε ίση βάση με τους άλλους, στο φυσικό περιβάλλον, τα μέσα μεταφοράς, την πληροφορία και τις επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών και συστημάτων πληροφορίας και επικοινωνιών και σε άλλες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές. Τα μέτρα αυτά, που θα συμπεριλαμβάνουν τον προσδιορισμό και την εξάλειψη των εμποδίων και κωλυμάτων προσβασιμότητας, θα ισχύουν, μεταξύ άλλων, για: α. τα κτίρια, τους δρόμους, τις μεταφορές και λοιπές εσωτερικές και υπαίθριες εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων και των σχολείων, των κατοικιών, των ιατρικών εγκαταστάσεων και των εργασιακών χώρων»,
• τις παρ. 7 και 8 του άρθρου 4 του Ν. 3979/2011 «Για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και λοιπές διατάξεις» (Αρ. ΦΕΚ 138 Α’/16.06.2011), σύμφωνα με τις οποίες: «Οι φορείς του δημόσιου τομέα διαμορφώνουν την πληροφόρηση και επικοινωνία και εν γένει τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης κατά τρόπο, ώστε αυτές να είναι φιλικές προς τον χρήστη, να διασφαλίζουν και να ενισχύουν την ισότητα ως προς την πρόσβαση σε πληροφορίες και υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες πρόσβασης ορισμένων ομάδων ή ατόμων και ιδίως των ατόμων με αναπηρία» και «Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και η διαμόρφωση και προμήθεια των αντίστοιχων πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων και υπηρεσιών πρέπει να γίνεται με γνώμονα τη διασφάλιση της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας σε άτομα με αναπηρίες και τη δυνατότητα αξιοποίησης των σχετικών υπηρεσιών από αυτά»,
• την ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989 «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», όπου στο Παράρτημα Ι (στην ενότητα 7 «Προσβασιμότητα», ΚΥ. 49 -Βλ. επίσης ΚΠ.27) ορίζεται ότι οι δημόσιοι διαδικτυακοί τόποι πρέπει να συμμορφώνονται με το πρότυπο «Οδηγίες για την Προσβασιμότητα του Περιεχομένου του Ιστού» (WCAG) έκδοση 2.0, σε επίπεδο προσβασιμότητας «ΑΑ», το οποίο αποτελεί το de facto πρότυπο ηλεκτρονικής προσβασιμότητας,
• το άρθρο 10 «Εύλογες Προσαρμογές» του Νόμου 3304/2005 (Αρ. ΦΕΚ 16/Α΄- 27/01/2005) και το άρθρο 2 «Ορισμοί» της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (Ν.4074/2012 – ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), σύμφωνα με τα οποία η μη εφαρμογή ηλεκτρονικής προσβασιμότητας συνιστά διάκριση σε βάρος των ατόμων με αναπηρία είτε ως εργαζόμενων είτε ως υποψήφιων εργαζόμενων,
η Ε.Σ.Α.μεΑ. αιτείται:
τη συμπερίληψη ρητής αναφοράς σε όλες τις ηλεκτρονικές εφαρμογές/συστήματα που αναφέρονται στα άρθρα του παρόντος νομοσχεδίου ως ακολούθως :
«Όλες οι ηλεκτρονικές εφαρμογές/συστήματα θα ικανοποιούν πλήρως τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και ως εκ τούτου θα συμμορφώνονται πλήρως με τον ΚΥ. 49 της ενότητας 7 ‘Προσβασιμότητα’ του Παρατήματος Ι της Υπουργικής Απόφασης Αριθ. ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989 ‘Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης’».

Γενική Παρατήρηση:
Η εισαγωγή των Ηλεκτρονικών Πληροφοριακών Συστημάτων ΗΠΣ στο δημόσιο τομέα κρίνεται άκρως απαραίτητη, ώστε να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τις τεχνολογικές εξελίξεις αλλά και να τις αξιοποιήσουμε προς όφελός μας.
Δυστυχώς, όμως, με το νομοσχέδιο αυτό δεν εισάγονται απλώς ΗΠΣ αλλά γίνεται αναδιαμόρφωση των αρμοδιοτήτων φορέων και διευθύνσεων με αλληλεπικάλυψη του αντικειμένου τους αλλά και ασάφεια ως προς τον τρόπο υλοποίησης του έργου τους. Επιπλέον δημιουργούνται φορείς, μετατάσσονται υπάλληλοι, καταργούνται διατάξεις άλλων νόμων κλπ.
Θα ήταν σκόπιμο όσα είναι εφικτά από αυτά που περιγράφονται να γίνουν σταδιακά, ξεκινώντας με την εισαγωγή ΗΠΣ σε υπηρεσίες που υπάρχουν ήδη οι κατάλληλες δομές. Παράλληλα στις υπόλοιπες υπηρεσίες να γίνουν πρώτα οι απαραίτητες αναδιαρθρώσεις και στη συνέχεια να προκύψουν τα κατάλληλα ΗΠΣ που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες τους.
Για να είναι αποτελεσματικός ο σχεδιασμός ενός ολοκληρωμένου ΗΠΣ χρειάζεται ενημέρωση του Υπουργείου από κάθε φορέα και κάθε διεύθυνση για το αντικείμενο, τα προβλήματα και τις ανάγκες τους.

Ο ΠΣΧΜ έχει επανειλημμένα προβεί σε διαπιστώσεις για το σύστημα παραγωγής Τεχνικών Έργων, καθώς και σε θέσεις και προτάσεις για τον απαιτούμενο εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού. Κατευθυντήριες αρχές στις τοποθετήσεις του ΠΣΧΜ, ήταν και είναι η εφαρμογή του πνεύματος και του γράμματος των Ευρωπαϊκών Οδηγιών και Κανονισμών, που υλοποιούν τις βασικές ελευθερίες με τις οποίες θεμελιώθηκε και συντηρείται το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Στην ανακοίνωση του Υπ. Υποδομών αναγνωρίζονται οι στρεβλώσεις του υφιστάμενου συστήματος παραγωγής Τεχνικών Έργων και επομένως δικαιώνονται οι τοποθετήσεις μας. Ατυχώς όμως το Σ/Ν, αντί θεραπείας των στρεβλώσεων περιλαμβάνει πολλές ρυθμίσεις που τις συντηρούν και τις διογκώνουν, ενώ είναι αμφίβολο αν αντιστοιχούνται με ισχύουσες στον Ευρωπαϊκό και όχι μόνον χώρο. Γενικά επισημαίνουμε:
• Ο προβλεπόμενος προς καταχώρηση όγκος στοιχείων, καθιστά ατελέσφορες στο ορατό μέλλον τις σχετικές ρυθμίσεις.
• Επιβάλλει καταγραφές ή καταχωρήσεις στοιχείων, όπως αυτά προσδιορίζονται ιδίως στα Άρθρα 2 και 3 με τη θεώρηση ότι αποτελούν «μηχανισμούς κεντρικού ελέγχου και διαφάνειας», ικανούς για την «αντικειμενική αξιολόγηση από την Πολιτεία όλων των τεχνικών, ποιοτικών και οικονομικών παραμέτρων και συντελεστών ανάπτυξης και υλοποίησης των έργων δημοσίων ή ιδιωτικών…», χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη για τη συμβατότητα των ρυθμίσεων αυτών με το ρόλο της Πολιτείας, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές συνθήκες, όπως προσδιορίζεται από το ισχύον καθεστώς αδειοδοτήσεων και εγκρίσεων..

• Αντί μεγαλύτερης αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων, μέσων και δραστηριοτήτων στα Υπουργεία, στις Περιφερειακές Αρχές και σε διαπιστευμένους φορείς, επιχειρεί να αντικαταστήσει την «Πολιτεία» με τις υπηρεσίες ενός Υπουργείου, που θα παρακολουθούν, θα καταγράφουν, θα αξιολογούν και θα ελέγχουν (!).
• Αντί δηλαδή λήψης μέτρων ουσιαστικού ελέγχου σε δραστηριότητες που άπτονται της προστασίας του Δημοσίου συμφέροντος, εισάγει χαοτικές γραφειοκρατικές διαδικασίες παρακολούθησης και παράλληλων ουσιαστικά αδειοδοτήσεων, που κατά τη γνώμη μας δεν εφαρμόζονται πουθενά σε δημοκρατικά και ελεύθερα καθεστώτα.
• Επεμβαίνει ως μη όφειλε στην εποπτεία της οργάνωσης και της λειτουργίας φυσικών και νομικών προσώπων, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές του ελεύθερου ανταγωνισμού.
• Δημιουργεί Μητρώα Μελετητών, Εργοληπτών και άλλων που προσανατολίζουν αναθέτουσες αρχές ή επιχειρήσεις ως προς την καταλληλότητα συμμετοχής υποψήφιων οικονομικών φορέων σε διαγωνισμούς, αγνοώντας ότι στο χάος της τεχνολογίας, το ενδιαφέρον των αρχών ή των επιχειρήσεων εστιάζεται κάθε φορά στα κριτήρια ανάθεσης.
• Δεν αντιμετωπίζει ακόμη μία φορά το άνοιγμα του επαγγέλματος του μηχανικού που αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση του πρώτου μνημονίου.
• Επιβαρύνει με κόστος ιδιώτες και αρμόδιους κρατικούς φορείς, χωρίς ορατά αποτελέσματα στην ανάπτυξη της χώρας.
Για τα προηγούμενα αναμένουμε τις ειδικότερες τοποθετήσεις συνταγματολόγων και νομικών πλέον καταλληλότερων ημών.
Στη συνέχεια αναφερόμαστε και σχολιάζουμε τις ρυθμίσεις άρθρων του ΚεΦ. Α. του Σ/Ν. Για τα λοιπά κεφάλαια ισχύουν ανάλογα σχόλια.

Άρθρο 1. Πεδίο εφαρμογής (παρ.1).
«…προς ικανοποίηση δημόσιας ή ιδιωτικής ωφέλειας»
Αντιλαμβανόμαστε ρυθμίσεις προς ικανοποίηση δημόσιας ωφέλειας και συμφωνούμε με ορισμένες ρυθμίσεις του Σ/Ν στην κατεύθυνση αυτή. Είμαστε όμως βέβαιοι ότι ιδιώτες φυσικά και νομικά πρόσωπα γνωρίζουν να λαμβάνουν κατά την παραγωγή τεχνικών έργων τα μέτρα, που ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Η απαίτηση να τηρούν τις διατάξεις προστασίας του δημοσίου συμφέροντος, αποτελεί πράγματι ευθύνη των εξουσιοδοτημένων από το Κράτος φορέων με τα κατάλληλα όμως μέσα και προσόντα. Καθήκον του Κράτους είναι η δημιουργία αυτών των φορέων, που σήμερα ελλείπουν και δεν αντικαθίστανται από Η/Υ συστήματα παρακολούθησης!!

Γενική παρατήρηση
Αναφέρεται σε Νόμους που έχουν αλλάξει ή βρίσκονται σε διαδικασία αλλαγής

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
«Διαδικασίες κεντρικού ελέγχου και διαφάνειας στο σύστημα παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών τεχνικών έργων και υποδομών, δομές στρατηγικού σχεδιασμού δημοσίων υποδομών και λοιπές διατάξεις»

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Το εν λόγω σχέδιο Νόμου προσπαθεί να παρέμβει σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν στην παραγωγή των δημόσιων και ιδιωτικών έργων, αλλά και στις οργανωτικές δομές που θα τα εξυπηρετήσουν. Δεν γίνεται όμως κατανοητό πως μπορεί να ταυτίζονται οι διαδικασίες παραγωγής ιδιωτικών και δημοσίων έργων.
Είναι θετικό ότι επιχειρείται ο έλεγχος του Δημοσίου στα ιδιωτικά έργα και πολλές θετικές διαδικασίες που εφαρμόζονται στα δημόσια έργα πρέπει να επεκταθούν και στα ιδιωτικά (εγγυήσεις, ποιοτικοί έλεγχοι κ.λ.π.) αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ταυτίζονται οι διαδικασίες ελέγχου.
Στο σύνολο του σχεδίου Νόμου είναι φανερή η προσπάθεια της μετατροπής του ΤΕΕ από επιμελητήριο και τεχνικό σύμβουλο σε κρατικό μηχανισμό. Με την ανάθεση στο ΤΕΕ ρόλου ελεγκτή και αξιολογητή προσώπων και εταιριών που ασχολούνται με κατασκευές και μελέτες Δημοσίων έργων, επιτυγχάνεται τελικά η συνύπαρξη και συχνά η ταύτιση ελεγκτών και ελεγχόμενων σε βάρος της εγκυρότητας και της αξιοπιστίας.
Η προσπάθεια αυτή γίνεται για τους παρακάτω λόγους:
Α. Στo πλαίσιο της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών που θέλουν συρρίκνωση του Δημοσίου και εκχώρηση όλων των δομών του στους ιδιώτες.
Αυτό πραγματοποιείται συντονισμένα και μεθοδικά τα τελευταία χρόνια, με την υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των Τεχνικών Υπηρεσιών, καθώς και με την κατασυκοφάντηση των Μηχανικών οι οποίοι παρουσιάζεται ότι εργάζονται στις πλέον διεφθαρμένες Υπηρεσίες του Δημοσίου.
Β. Επιχειρείται μέσα από νομοθετικές διαδικασίες να δοθεί αντικείμενο εργασίας στους άνεργους μηχανικούς. Εργασία που σε καμία περίπτωση όμως δεν λύνει το πρόβλημα της ανεργίας, δεν οδηγεί σε ανάπτυξη και δεν αυξάνει την οικοδομική δραστηριότητα αλλά μετακυλύεται και αυξάνει το κόστος κατασκευής των ιδιωτικών έργων.
Γ. Επιχειρείται η επίλυση του προβλήματος της χρηματοδότησης του Τ.Ε.Ε. στο οποίο παραχωρούνται δομές και αρμοδιότητες του Δημοσίου έναντι αμοιβής, ώστε να ξεπεραστούν οι μνημονιακές υποχρεώσεις που επέβαλαν την κατάργηση των πόρων του.
Το σχέδιο νόμου για τον κεντρικό έλεγχο του συστήματος παραγωγής ιδιωτικών και δημοσίων έργων, ενσωματώνει την πάγια θέση της πλειοψηφίας του Τ.Ε.Ε. ότι μηχανικοί στην Ελλάδα είναι μόνο οι Διπλωματούχοι Μηχανικοί και όχι και οι Πτυχιούχοι Μηχανικοί Τεχνολογικού Τομέα Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Αυτό επιτυγχάνεται εμμέσως με την υποχρεωτική πλέον εγγραφή των Πτυχιούχων Μηχανικών στα μητρώα του Τ.Ε.Ε. το οποίο μόνο του θα καθορίζει και το εύρος του επαγγελματικού τους δικαιώματος εκμεταλλευόμενο την αδυναμία – ατολμία της Πολιτείας να εκδώσει επαγγελματικά δικαιώματα σε πολλές ειδικότητες αποφοίτων Τ.Ε.Ι. όπως και σε αποφοίτους Πανεπιστημιακών σχολών.
Επίσης απαξιώνεται πλήρως η Ε.Ε.Τ.Ε.Μ., ο επιστημονικός και επαγγελματικός φορέας των Πτυχιούχων Μηχανικών, διότι δεν προβλέπεται σε κανένα άρθρο να έχει την δυνατότητα ελέγχου των μελών της και της συμμετοχής της σε κάποια διαδικασία, παρά τα προβλεπόμενα στο αρθρ. 23 του Ν. 4233/2014 που αναφέρει ότι το Τ.Ε.Ε. από κοινού με την Ε.Ε.Τ.Ε.Μ. θα συμμετέχουν σε όλες τις αρμοδιότητες που τελικά παραχωρούνται μόνο στο Τ.Ε.Ε. με το παρόν σχέδιο Νόμου.
ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ

Άρθρο 2 – Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Παρακολούθησης Τεχνικών Έργων (Κ.Η.Σ.ΠΑ.Τ.Ε)

Είναι θετικό ότι επιτέλους προβλέπεται να υπάρχουν συγκεντρωμένα σε μία πλατφόρμα τα αρχεία όλων των Δημοσίων έργων.
Τα στοιχεία όμως που θα καταχωρούνται πρέπει να είναι μόνο αυτά που οδηγούν στην επίτευξη του στόχου του νομοσχεδίου και όχι γενικά ότι μπορούμε να φανταστούμε. Αλήθεια ποιός είναι ο στόχος του Νομοσχεδίου; Δεν αντιμετωπίζεται η αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων με την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων όσον αφορά στα δημόσια έργα. Στα Ιδιωτικά έργα δεν μπορεί να έχουν ίδια αντιμετώπιση ο ιδιώτης που διαρρυθμίζει εκ νέου το διαμέρισμά του, με τον ιδιώτη που κατασκευάζει ένα πολυώροφο ειδικό κτίριο.
Δίνεται η δυνατότητα στον Υπουργό να ρυθμίζει μόνος του, χωρίς έλεγχο, τις προϋποθέσεις πρόσβασης στο σύστημα και στην άντληση στοιχείων που δεν αφορούν τεχνικό αντικείμενο κ.λ.π.

Άρθρο 3 – Ηλεκτρονικό Σύστημα Καταγραφής, Λειτουργίας και Συντήρησης Δημοσίων και Ιδιωτικών Έργων (ΣΥ.ΛΕΙ.ΣΥ)

Είναι θετικό όσον αφορά τα δημόσια έργα. Καλώς περιλαμβάνει και τα ιδιωτικά κτίρια με χρήση (ειδικά κτίρια), αλλά είναι μη λειτουργικό για τα μικρά ιδιωτικά έργα με χρήση (κατοικίες).

Άρθρο 4 – Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Αδειοδοτήσεων (Κ.Η.Σ.Α.)

Εμφανίζεται προσπάθεια του Υπουργείου να ελέγξει όλες τις αδειοδοτήσεις της χώρας χωρίς κατ’ ανάγκη οι αδειοδοτήσεις αυτές να αφορούν την μελέτη και κατασκευή τεχνικών έργων. Επίσης παραχωρείται σε ιδιώτες, με διάφορες νομικές μορφές, η λειτουργία και διαχείριση του συστήματος αδειοδοτήσεων.
Αναφέρεται ότι η διαδικασία υποβολής αιτήματος στοιχείων και αδειοδοτήσεων του έργου ολοκληρώνεται χωρίς φυσική παρουσία του αιτούντος, ενώ είναι γνωστό σε όλους τους μηχανικούς του ιδιωτικού τομέα ότι καταναλώνονται πολλές εργατοώρες από Υπηρεσία σε Υπηρεσία για την έκδοση μιας άδειας.
Η παρακολούθηση των αδειοδοτήσεων λύνεται μόνο με απλούστευση των διαδικασιών, κωδικοποίηση της νομοθεσίας, κατάργηση των αλληλοεπικαλύψεων μεταξύ των υπηρεσιών και έκδοση οδηγού πολίτη για την έκδοση οποιαδήποτε άδειας.

Άρθρο 5 – Ηλεκτρονικό Σύστημα Κόστους των Συντελεστών Παραγωγής Τεχνικών Έργων (ΣΥ.ΚΟΣ.Π.Ε.) – Ηλεκτρονικό Παρατηρητήριο Τιμών (ΗΛ.ΠΑ.Τ.) Ηλεκτρονικό Σύστημα Εθνικών Τεχνικών Προδιαγραφών ( Σ.Ε.ΤΕ.Π. )

Το ηλεκτρονικό σύστημα κόστους των συντελεστών παραγωγής τεχνικών έργων δεν χρησιμοποιείται για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο αλλά και για την πάταξη της φοροδιαφυγής στα τεχνικά έργα όπως υποκρύπτει η παράγραφος 18 β).
Στη συμβουλευτική επιτροπή συντονισμού δεν εκπροσωπούνται οι Πτυχιούχοι Μηχανικοί που είναι ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα παραγωγής έργων.

Άρθρο 7 – Ηλεκτρονικό σύστημα διαχείρισης δεδομένων βλαβών σε υποδομές και κτήρια λόγω φυσικών καταστροφών.

Είναι θετικό να υπάρχει ένα σύστημα διαχείρισης δεδομένων βλαβών σε υποδομές και κτίρια. Στο εν λόγω άρθρο επιχειρείται όμως άλλη μία εκχώρηση δομής του Δημοσίου σε ιδιώτες. Πριν το μνημόνιο, υπήρχαν οργανωμένες δομές στο Δημόσιο (ΤΑΣ) για την καταγραφή βλαβών στα κτίρια λόγω φυσικών καταστροφών, στελεχωμένες με έμπειρο προσωπικό Διπλωματούχων και Πτυχιούχων Μηχανικών. Οι δομές αυτές (αρμοδιότητες και στελεχιακό δυναμικό) μεταφέρθηκαν στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και στις Περιφέρειες και σήμερα με το παρόν σχέδιο νόμου παραχωρείται ο έλεγχος στους ιδιώτες Διπλωματούχους Μηχανικούς, αποκλείοντας τους Πτυχιούχους Μηχανικούς, διότι διαφεύγει πάλι από το Υπουργείο ότι μητρώο Πτυχιούχων Μηχανικών που έχουν την δυνατότητα και την ανάλογη κατάρτιση για ελέγχους διαθέτει μόνο η Ε.Ε.Τ.Ε.Μ.
Δε γίνεται κατανοητή η διενέργεια αυτοψίας από κοινού Ιδιώτη μηχανικού και Δημοσίου Υπαλλήλου μηχανικού. Οι αυτοψίες πρέπει να διενεργούνται από υπαλλήλους μηχανικούς ΠΕ και ΤΕ οι οποίοι υπηρετούν στις αντίστοιχες υπηρεσίες του Δημοσίου και έχουν συμμετάσχει επιτυχώς σε ανάλογα σεμινάρια του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης.

Άρθρο 8 – Εθνικά Πρότυπα Εκτιμήσεων Αξίας Υποδομών, Εθνικός Κανονισμός Εκτιμήσεων Αξίας Υποδομών, Σύστημα υποστήριξης προσδιορισμού αντικειμενικής αξίας Υποδομών.

Δεν είναι κατανοητό τι σημαίνει αξία Υποδομών.

Άρθρο 9 – Ηλεκτρονικό μητρώο συντελεστών παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών τεχνικών έργων (ΜΗ.Τ.Ε.)

Ήδη με Απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, έχει δημιουργηθεί πληροφοριακό σύστημα στο Υπουργείο με τίτλο «Μητρώο Μελετητών και Επιβλεπόντων Μηχανικών» η δήλωση του οποίου είναι απαραίτητη για την έκδοση της έγκρισης και της άδειας δόμησης.
Τα Μητρώα συντελεστών των δημοσίων και ιδιωτικών έργων πρέπει να τηρούνται και να διαχειρίζονται από το Υπουργείο και όχι από το Τ.Ε.Ε. στο οποίο ανατίθεται η διαχείριση έναντι αμοιβής για να λυθεί το πρόβλημα χρηματοδότησής του.

Άρθρο 12 – Ειδικό Σώμα Επιμετρητών δημοσίων και ιδιωτικών έργων

Με την παρούσα ρύθμιση καταργείται ουσιαστικά η επίβλεψη των έργων από τις Δημόσιες Τεχνικές Υπηρεσίες. Ο επιβλέπων και η επιτροπή παραλαβής αφανών εργασιών του έργου δε θα έχουν λόγο ύπαρξης, διότι ουσιαστικά η επιμέτρηση των ποσοτήτων θα γίνεται από ιδιώτη μηχανικό (στην γνωστή λογική ελεγκτής δόμησης, ενεργειακός επιθεωρητής, ελεγκτής βλαβών από φυσικές καταστροφές κ.λ.π.). Δηλαδή πλήρης διάλυσης των δημοσίων δομών και παραχώρηση αρμοδιοτήτων στους ιδιώτες μηχανικούς, στην προσπάθεια να λυθεί έστω και μερικώς το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας.
Παραγνωρίζεται όμως το γεγονός ότι για να ασκήσει ένας μηχανικός πλέον το επάγγελμα του, θα πρέπει να εγγραφεί σε δεκάδες μητρώα, να δώσει δεκάδες εξετάσεις μετά την κτήση του πτυχίου του (το οποίο πλέον δεν θα επαρκεί για πρόσβαση στο επάγγελμα) και να πληρώνει δεκάδες παράβολα στο Τ.Ε.Ε. κάθε χρόνο ώστε να διατηρεί το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματός του.

Άρθρο 13 – Μητρώο Ελεγκτών Εταιρειών Πιστοποίησης

Στην ίδια λογική της διάλυσης των δημοσίων δομών και παραχώρησης αρμοδιοτήτων στους ιδιώτες μηχανικούς και της κατακερμάτισης του επαγγέλματος του μηχανικού.

Συμπερασματικά:
Είναι θετικό ότι επιχειρείται έλεγχος του Δημοσίου στα ιδιωτικά έργα και πρέπει να υπάρχουν συγκεντρωμένα σε μία πλατφόρμα τα αρχεία όλων των Δημοσίων και Ιδιωτικών έργων μέσω ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής και παρακολούθησης. Για την εφαρμογή όμως του Νόμου, απαιτείται η έκδοση πληθώρας Υπουργικών Αποφάσεων και Προεδρικών Διαταγμάτων, για τα οποία δεν αναφέρει τίποτε το σχέδιο Νόμου και θα μπορούν να τροποποιηθούν από κάθε επόμενο Υπουργό σύμφωνα με τα εκάστοτε δεδομένα και επιδιώξεις.
Διαφωνούμε βεβαίως με την επιχειρούμενη εκχώρηση Δημοσίων Δομών γενικά σε ιδιώτες, στο Τ.Ε.Ε. ή σε οποιαδήποτε άλλο φορέα.
Είναι απαραχώρητη και αποκλειστικά πραγματική Κρατική αρμοδιότητα η επίβλεψη των Δημοσίων έργων, η λειτουργία και διαχείριση του συστήματος των αδειοδοτήσεων, η τήρηση των μητρώων φυσικών προσώπων και εταιριών, για την ουσιαστική διασφάλιση και δίκαιη μεταχείριση των πολιτών και του συνόλου του επιχειρηματικού και τεχνικού κόσμου.

Είναι θετικό ότι επιτέλους προβλέπεται να υπάρχουν συγκεντρωμένα σε μία πλατφόρμα τα αρχεία όλων των Δημοσίων έργων.
Τα στοιχεία όμως που θα καταχωρούνται πρέπει να είναι μόνο αυτά που οδηγούν στην επίτευξη του στόχου του νομοσχεδίου και όχι γενικά ότι μπορούμε να φανταστούμε. Αλήθεια ποιός είναι ο στόχος του Νομοσχεδίου; Δεν αντιμετωπίζεται η αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων με την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων όσον αφορά στα δημόσια έργα. Στα Ιδιωτικά έργα δεν μπορεί να έχουν ίδια αντιμετώπιση ο ιδιώτης που διαρρυθμίζει εκ νέου το διαμέρισμά του, με τον ιδιώτη που κατασκευάζει ένα πολυώροφο ειδικό κτίριο.
Δίνεται η δυνατότητα στον Υπουργό να ρυθμίζει μόνος του, χωρίς έλεγχο, τις προϋποθέσεις πρόσβασης στο σύστημα και στην άντληση στοιχείων που δεν αφορούν τεχνικό αντικείμενο κ.λ.π.

Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται ρυθμίσεις που:
α) ξεπερνούν την καταστατική αρμοδιότητα του υπουργείου Υποδομών, καθώς περιλαμβάνουν αρμοδιότητες τόσο του υπουργείου Περιβάλλοντος (ιδιωτικά έργα) του πρώην υπουργείου Ανάπτυξης (έλεγχος και ρύθμιση αγοράς), αλλά και του υπουργείου Οικονομικών,
β) εκχωρούν αρμοδιότητες δημοσίων υπηρεσιών αναθέτοντας με απ’ ευθείας ανάθεση στο Τ.Ε.Ε.

Η ανάθεση τέτοιων αρμοδιοτήτων στο Τ.Ε.Ε συνδέεται κάθε φορά με την επαγγελματική ιδιότητα του εκάστοτε Υπουργού, αν λάβουμε υπόψη μας και τα εξής:
1. Με την Δ17α/01/58/ΦΝ 439/12-06-2014 απόφασή του, ο τότε Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων ανακοίνωσε τη συγκρότηση Ομάδας Εργασίας για την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου των Μητρώων Κατασκευών-Εργοληπτικών Επιχειρήσεων και Μελετητών Δημοσίων Έργων, συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, εκπρόσωπος της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ και εκπρόσωποι των αρμοδίων Υπηρεσιών του Υπουργείου.
2. Αντιθέτως, ένα μόλις χρόνο μετά, τον Ιούλιο του 2015, ο νυν Υπουργός, διπλωματούχος, ο ίδιος, Μηχανικός και πρώην Πρόεδρος του ΤΕΕ, προχώρησε στην εκ νέου συγκρότηση της εν λόγω Ομάδας Εργασίας, αποκλείοντας από τη σύνθεσή της, τόσο τον εκπρόσωπο της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ, όσο και τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου και τοποθέτησε ως μέλη της εν λόγω Επιτροπής Επαγγελματικά Στελέχη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος!
3. Ουδέποτε ζητήθηκε η άποψη των κλαδικών Φορέων (ΠΟΒΕΣΑ, ΠΟΣΕΗ και άλλων) που εκπροσωπούν τους χιλιάδες τεχνικούς που έχουν που επηρεάζονται από τις επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου.

Όσον αφορά στην ανάθεση αρμοδιοτήτων (διαχείριση, λειτουργία, ανάπτυξη κλπ Μητρώων και Ηλεκτρονικών Συστημάτων) στο Τ.Ε.Ε επισημαίνουμε ότι το Τ.Ε.Ε δεν πληροί το τεκμήριο της αντικειμενικότητας και της αμεροληψίας που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό επιβεβαιώνεται από την καταδικαστική σε βάρος του Απόφαση 512/VI/2010 της Επιτροπής Ανταγωνισμού, σύμφωνα με την οποία το Τ.Ε.Ε αποτελεί “ένωση επιχειρήσεων”.
Η ανάθεση τέτοιων αρμοδιοτήτων στο Τ.Ε.Ε είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων, δεδομένου ότι, από την μέχρι σήμερα λειτουργία του, αποτελεί προσφιλή τακτική του Τ.Ε.Ε να χρησιμοποιεί τέτοιου είδους συστήματα προς όφελος των μελών του ή του ιδίου δημιουργώντας προβλήματα στους συναλλασσόμενους (πολίτες, Μηχανικούς, λοιπούς επαγγελματίες) και στο ίδιο το κράτος. Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου επιχειρείται, προδήλως, η δημιουργία νέων πόρων για το ΤΕΕ, ιδίως μετά τη κατάργηση, με μνημονιακές κυρίως διατάξεις, πόρων που εισέπραττε ανέκαθεν το ΤΕΕ (πχ το 2% υπέρ ΤΕΕ κά).
Η πρόβλεψη για την ανάθεση σε τρίτους καθηκόντων και αρμοδιοτήτων, που θα έπρεπε να ανήκουν αποκλειστικά στο κράτος και στις Υπηρεσίες του, συντελεί στην πλήρη διάλυση των αρμόδιων Υπηρεσιών αρκετών Υπουργείων.
Η πρόβλεψη επίσης, σε συγκεκριμένα άρθρα, ότι η ανάθεση συστημάτων – μητρώων θα μπορεί να ανακληθεί από το Υπουργείο, θεωρούμε ότι είναι καθαρά προσχηματική, και δεν εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος αλλά και τα συμφέροντα των επαγγελματιών και των πολιτών.

Θεωρούμε ότι όλα τα ηλεκτρονικά Συστήματα – Μητρώα που περιγράφονται στο παρόν νομοσχέδιο πρέπει να λειτουργούν, διαχειρίζονται, αναπτύσσονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου και όχι από τρίτους (όπως το ΤΕΕ).

Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο είναι πρόδηλο, εκτός των άλλων, ότι επιχειρείται, η οικονομική (και όχι μόνο) ενδυνάμωση του ΤΕΕ και η ανάδειξή του σε «κρατική υπηρεσία», παράλληλα με τον «στραγγαλισμό» οιουδήποτε άλλου επαγγελματικού φορέα τα μέλη του οποίου εμπλέκονται σε όλα τα στάδια παραγωγής τεχνικών έργων, και μάλιστα επιχειρεί να του αναθέσει και πειθαρχικό έλεγχο σε μη μέλη του, κάτι που είναι δεοντολογικά ανεπίτρεπτο και άπτεται των συνταγματικών ελευθεριών κατά την άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων.