1. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται σε όλα τα υδατοδρόμια, στα οποία εξυπηρετούνται πτήσεις δημό¬σιων αερομεταφορών, γενικής αεροπορίας και αεροπο-ρικών εργασιών από Δημόσιο Φορέα, από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, από ενώσεις προσώπων, καθώς και από φυσικά πρόσωπα.
2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου καθώς και τυχόν περιορισμών και προϋποθέσεων που προκύπτουν από οικείες ή ειδικότερες διατάξεις, υδατοδρόμια δύναται να ιδρύονται και να λειτουργούν, πέραν των λιμένων και λιμνών της χώρας, σε Π.Ο.Τ.Α., σε σύνθετα τουριστικά καταλύματα και σε τουριστικούς λιμένες (μαρίνες, καταφύγια και αγκυροβόλια).
3. Δεν επιτρέπεται η λειτουργία υδατοδρομίου ή η χρήση υδάτινου πεδίου σε περιοχή η οποία:
α) έχει καθοριστεί ως αγκυροβόλιο πλοίων/σκαφών με Κανονισμό Λιμένα, πλην των περιπτώσεων τουριστικών λιμένων. Αγκυροβόλια πλοίων/σκαφών μπορεί να χρησιμοποιούνται σε έκτακτες περιπτώσεις για την εξυπηρέτηση αεροσκαφών, εφόσον δεν υπάρχουν σε αυτά αγκυροβολημένα πλοία/σκάφη, ύστερα από σχετική έγκριση του αρμόδιου φορέα και σύμφωνη γνώμη της τοπικής λιμενικής ή άλλης αρχής,
β) αποτελεί πεδίο ασκήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων ή περιοχή ανάπτυξης στρατιωτικών επιχειρήσεων και ασκήσεων ή αγκυροβόλιο πλήρωσης αγωγού καυσίμων ή υδάτινο τμήμα της Ζώνης Ασφαλείας Φάρου, όπως αυτή καθορίζεται στην περίπτωση (η) του άρθρου 1 και στις παρ. 2 και 3 του άρθρου 5 του ν.4278/2014 (Α΄ 157), ή εγκατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων εν γένει ή εγκατάσταση που εξυπηρετεί σκοπούς εθνικής άμυνας και ασφάλειας κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 17 του ν. 2971/2001 (Α΄ 285) ή έχει καθοριστεί ως αμυντική περιοχή ή ναυτικό οχυρό κατά τον α.ν.376/1936 (Α΄ 546), ή περιοχή στην οποία υπάρχουν ναύδετα του Πολεμικού Ναυτικού,
γ) βρίσκεται πλησίον λουτρικών εγκαταστάσεων, όπως αυτές ορίζονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ. 31/2018 (Α΄ 61), λαμβάνοντας υπόψη και τους περιορισμούς κίνησης μηχανοκίνητων σκαφών, λόγω αντικατάστασης του π.δ. 23/2000 (Α΄ 18), με το π.δ. 31/2018 (Α΄ 61),
δ) σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, αποτελεί περιοχή στην οποία οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν συνήθως είναι δυσμενείς και δημιουργούν σημαντικό ύψος κύματος, ανώτερο των δύο (2) μέτρων στην περιοχή προσθαλάσσωσης.
4. Στα υδατοδόμια επιτρέπεται η πραγματοποίηση πτήσεων εσωτερικού ή/και εξωτερικού. Στα υδατοδρόμια που πραγματοποιούν πτήσεις εξωτερικού, επιτρέπεται η πραγματοποίηση απευθείας πτήσεων προς και από χώρες που έχουν κυρώσει και εφαρμόζουν τη Συνθήκη Σένγκεν, εφόσον έχει διασφα¬λιστεί η δυνατότητα της διενέργειας των κατά νόμο προβλεπόμενων ελέγχων. Πτήσεις από και προς χώρες που δεν έχουν κυρώσει τη Συνθήκη Σένγκεν πραγματοποιού¬νται μέσω Διεθνούς Αερολιμένα ή Αερολιμένα ή Λιμένα ή υδατοδρομίου που έχει χαρακτηριστεί ως νομοθετημένο σημείο εισόδου-εξόδου για χώρα. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Υποδομών και Μεταφορών και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, μπορεί ένα υδατοδρόμιο να χαρακτηριστεί ως σημείο εισόδου – εξόδου, ύστερα από αίτηση του φορέα λειτουργίας του υδατοδρομίου στην αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Αν ο φορέας λειτουργίας υδατοδρομίου δεν είναι και κάτοχος της άδειας ίδρυσης ή ίδρυσης και λειτουργίας υδατοδρομίου, η αίτηση συνυποβάλλεται και από τους κατόχους των ως άνω αδειών.
5. Η λειτουργία των υδατοδρομίων και η χρήση των υδάτινων πεδίων επιτρέπεται μόνο κατά τη διάρκεια της αεροπορικής ημέρας
6. Για τα υδατοδρόμια και τα υδάτινα πεδία εφαρμόζονται οι διατάξεις του Εθνικού Προγράμματος Ασφαλείας Πολιτικής Αεροπορίας στους τομείς που τα αφορούν. Η εκτέλεση δημόσιων μεταφορών από αερομεταφορείς προϋποθέτει την έγκριση του προγράμματος ασφάλειας αερομεταφορέα που προβλέπεται από τον Εθνικό Κανονισμό Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας. Για υδατοδρόμια στα οποία η αστυνόμευση διενεργείται από το Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή, όπου στον Εθνικό Κανονισμό Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας αναφέρεται η Ελληνική Αστυνομία, νοείται το Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή.
7. Για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται ειδικά στο παρόν εφαρμόζονται οι διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, όπως του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου (ν. 1815/1988, Α΄ 250) και του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 4014/2011 (Α΄ 209).
8. Αν σε περιοχή ελιγμών υδατοδρομίου περιλαμβάνεται περιοχή λιμένα, ή τουριστικού λιμένα, η χρήση της περιοχής ελιγμών επιτρέπεται ύστερα από έγκριση της οικείας Λιμενικής Αρχής και με ευθύνη του χειριστή του αεροσκάφους. Σε περίπτωση λειτουργίας υδατοδρομίου σε λίμνη, η χρήση της περιοχής ελιγμών επιτρέπεται μετά από έγκριση του φορέα λειτουργίας του υδατοδρομίου, με ευθύνη του χειριστή του αεροσκάφους και παρουσία της οικείας Αστυνομικής Αρχής. Στις περιπτώσεις λειτουργίας υδατοδρομίου σε Π.Ο.Τ.Α. και σύνθετα τουριστικά καταλύματα, η χρήση της περιοχής ελιγμών επιτρέπεται μετά από έγκριση των κατά περίπτωση αρμόδιων αρχών και με ευθύνη του χειριστή του αεροσκάφους.
9. Η άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου δεν επιτρέπει τη λειτουργία του υδατοδρομίου χωρίς την έκδοση άδειας λειτουργίας.
Στην παράγραφο 3 του άρθρου 3: Να προστεθεί περίπτωση (ε) ως εξής: «ε) Αποτελεί εμπόδιο στις προσεγγίσεις και απογειώσεις αεροσκαφών των διαδρόμων αεροδρομίων»
Άρθρο 3
Σε ειδική παράγραφο του Άρθρου 3, να γίνει αναφορά εάν υπάρχει δυνατότητα σε μία λίμνη, να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν δύο υδατοδρόμια– όχι απαραίτητα το ένα δίπλα στο άλλο – με διαφορετική χρήση.
Το ένα να είναι επιβατικό και το άλλο Εκπαιδευτικό – ή – Αεροπορικού Τουρισμού (με sight seeing) – ή – σε Π.Ο.Τ.Α., για πάσης φύσεως Αεροπορικές Δραστηριότητες με Υδροπλάνο και δραστηριότητες Θεματικού Τουρισμού.
Επισημαίνεται ότι ο Αεροπορικός Τουρισμός, που έχει θεσμοθετηθεί και από το Υπουργείο Τουρισμού (Νόμο 4582/2018 Θεματικός Τουρισμός, Ειδικές μορφές τουρισμού κ’ της τουριστικής εκπαίδευσης, Κεφάλαιο Γ. ΆΡΘΡΟ 11. ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΌΣ ΤΟΥΡΙΣΜΌΣ) έχει διεθνώς πολλούς λάτρεις – μεμονωμένους ή σε λέσχες – που περιμένουν διακαώς να δημιουργηθούν στην Ελλάδα Υδατοδρόμια για να την επισκεφτούν με τα υδροπλάνα τους.
Στην περίπτωση αυτή είναι λογικό να οριστούν πλευρικές ή εν γένει αποστάσεις, όπως επίσης διαφορετικές ζώνες κυκλοφορίας, περιοχές ελιγμών, κίνησης και πιθανώς υδάτινο πεδίο των υδατοδρομίων.
Η πρόταση του ΣΕΕΝ είναι κάπως μπερδεμένη. Αρχικά αναφέρεται στην παρ.3α του Άρθρου 3 και ζητάει να μην επιτρέπεται η κατ’ εξαίρεση λειτουργία Υδατοδρομίου ή η χρήση υδάτινου πεδίου, εάν οι συνθήκες που επικρατούν στα λιμάνια προορισμού δεν επιτρέπουν την προσθαλάσσωση των υδροπλάνων. Όμως στην παρ.3α του Άρθρου 3 δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη. Άλλωστε οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες ή η τοπική εποχική διαφορετικότητα, δεν μπορεί να είναι κριτήριο αδειοδότησης ενός Νόμου. Επίσης είναι ατυχής και η αναφορά «στα λιμάνια του Αιγαίου» καθώς δεν είναι δυνατόν ο Νόμος να θεσπίσει διαφορετικά κριτήρια λειτουργίας ανάλογα με το πέλαγος στο οποίο θα είναι το Υδατοδρόμιο. Το αν ένα υδροπλάνο θα προσθαλασσωθεί ή όχι και με ποιες καιρικές συνθήκες, είναι αρμοδιότητα του κυβερνήτη του υδροπλάνου μέσω των διαδικασιών της αεροπορικής εταιρείας που έχουν πιστοποιηθεί από την ΥΠΑ κι όχι άρθρο νόμου που κανονίζει την αδειοδότησης Υδατοδρομίου.
Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές (και αυτονόητο) ότι εάν οι συνθήκες που επικρατούν στα λιμάνια προορισμού δεν επιτρέπουν την προσθαλάσσωση των υδροπλάνων, αυτά δεν θα προσθαλασσώνονται. Σωστά επισημαίνεται, σε σχόλιο άλλου χρήστη, ότι οι κανόνες αεροναυτιλίας και ο ρόλος ευθύνης του Κυβερνήτη του υδροπλάνου εγγυώνται την ασφάλεια των πτήσεων, ως αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα!!! Πρέπει να καταστεί σαφές ότι η επικείμενη λειτουργία των υδροπλάνων θα συνοδευτεί, απαρέγκλιτα, από τα πολύ υψηλά στάνταρτ που η αεροπορική βιομηχανία έχει θεσπίσει, σε νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας όλων των αεροπορικών εταιρειών. Δεδομένου δε ότι τα υδροπλάνα, λόγω μεγέθους, θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά με τα λοιπά μεταφορικά μέσα δεν πρέπει να προβληματίζουν. Αντίθετα πρέπει να θεωρούνται χρήσιμα εργαλεία που θα ανοίξουν νέες αγορές προς όφελος όλων των εμπλεκομένων επιχειρήσεων στο συγκοινωνιακό δίκτυο της χώρας.
1.Δεν αναφέρονται στο παρόν νομοσχέδιο η αδειοδότηση των ειδικών εγκαταστάσεων που απαιτούνται για την συντήρηση των υδροπλάνων, οι ειδικές κατασκευές ραμπών στις προβλήτες για ρυμούλκηση τους σε περίπτωση βλαβών (απρογραμμάτιστη συντήρηση), οι ενδεδειγμένοι χώροι συντήρησης εντός των εγκαταστάσεων των υδροδρομίων, οι διαδικασίες διαχείρισης και περισυλλογής των ελαιολιπαντικών, υδραυλικών, καυσίμων από διαρροές εξαιτίας εργασιών συντήρησης στα πλαίσια της εφαρμογής της νομοθεσίας για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις
2. Δυστυχώς και σε αυτό το νομοσχέδιο η Υπηρεσία Αδειοδότησης Υ/Δ Τμήμα Εναερίων Μεταφορών (Τ.Ε.Μ.) της Δ/νσης Ανάπτυξης Μεταφορών της Γενικής Γραμματείας Μεταφορών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών δεν διασφαλίζει την αποφυγή χρονοβόρων γραφειοκρατικών διαδικασιών, αφού στην αδειοδότηση και λειτουργία εμπλέκονται πλήθος υπηρεσιών του Δημοσίου, η εν λόγω υπηρεσία δεν λειτουργεί αυτόνομα και ανεξάρτητα από την έγκριση άλλων σχετικών δημόσιων υπηρεσιών.
3. Το ορθό θα ήταν να θεσμοθετηθεί πρώτα από όλα ένας ενιαίος ψηφιακός χάρτης της χώρας με τις απαγορευμένες περιοχές ίδρυσης Υ/Δ, ώστε ο ενδιαφερόμενος επενδυτής να γνωρίζει από την αρχή σε ποια υδάτινη περιοχή μπορεί να επενδύσει στην ίδρυση Υ/Δ, χωρίς την χρονοτριβή δεκάδων εγκρίσεων από άλλες υπηρεσίες (λιμενικό, ένοπλες δυνάμεις, υδρογραφική υπηρεσία, κλπ)
4. Στον Τεχνικό Φάκελο δεν γίνεται καθόλου αναφορά για τον τύπο του υδροπλάνου που θα εξυπηρετεί το εκάστοτε υδροδρόμιο που θα προσθαλασσώνεται, δηλαδή τα τεχνικά και πτητικά χαρακτηριστικά του υδροπλάνου (μέγεθος, ιπποδύναμη, συστήματα αεροναυτιλίας, τύπος κινητήρα, ωφέλιμο φορτίο, κλπ). Άλλες οι απαιτήσεις υποστήριξης ενός Υ/Δ για μικρά υδροπλάνα και άλλες για μεγάλα. Στο παρόν νομοσχέδιο θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψιν η κατηγοριοποίηση των Υ/Δ ανάλογα με το μέγεθος και τον τύπο του υδροπλάνου, αλλά και με βάση την επιβατική κυκλοφορία. Κατηγοριοποίηση ανάλογη όπως ισχύει και για τα αεροδρόμια, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα κατηγοριοποίησης αεροδρομίων.
Εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα για κατ ‘ εξαιρεση πτήσεων σε λιμένες για περιπτώσεις ανάγκης όπως μια αερομεταφορά ασθενούς υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να χαθούν ανθρώπινες ζωές.
Σύμφωνα με την παρατήρηση του ΣΕΕΝ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας) θα πρέπει να ακυρώνονται πτήσεις ακόμη και αν μπορούν να ολοκληρωθούν ομαλά!!!
Δεν υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται για την ασφάλεια των πτήσεων περισσότερο από τον ίδιο τον αερομεταφορέα ,ο οποίος φέρει και την συνολική ευθύνη.Την εκτίμηση για την πτήση την κάνει ο αερομεταφορέας ενώ την απόφαση και την ευθύνη της πτήσης την φέρει ο κυβερνήτης. Όλα τα παραπάνω φυσικά υπό την σκέπη των κανόνων αεροναυτιλίας και των κανόνων ασφαλούς ναυσιπλοΐας όπως προβλέπει το σχέδιο νόμου και όπως ομαλά λειτούργησε κατά την περίοδο 2004-2008 ,όπου λειτούργησαν τα υδροπλάνα σε Αιγαίο και Ιόνιο .
Παρ. 3α
Να μην επιτρέπεται η κατ΄ εξαίρεση λειτουργία υδατοδρομίου ή η χρήση υδάτινου πεδίου, εάν οι συνθήκες που επικρατούν στα λιμάνια προορισμού δεν επιτρέπουν την προσθαλάσσωση των υδροπλάνων.
Σύμφωνα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στο Αιγαίο είναι βέβαιο ότι οι προσθαλασσώσεις εντός λιμένων θα είναι πολύ τακτικές και προτείνουμε σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών να ακυρώνονται οι πτήσεις.