Για την εφαρμογή του παρόντος (άρθρα 1 – 27) ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
- α) «Άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου»: Η άδεια που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, προκειμένου να προβεί στις προβλεπόμενες από το νόμο ενέργειες για την κατασκευή του συνόλου των απαιτούμενων εγκαταστάσεων του υδατοδρομίου.
β) «Άδεια λειτουργίας υδατοδρομίου»: Η άδεια που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, και επιτρέπει τη λειτουργία και εκμετάλλευση του υδατοδρομίου, εφόσον έχει χορηγηθεί και είναι σε ισχύ άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου, έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή του συνόλου των εγκαταστάσεων και έχει προστεθεί ο απαιτούμενος εξοπλισμός του υδατοδρομίου.
γ) «Άδεια ίδρυσης & λειτουργίας υδατοδρομίου»: Η ενιαία άδεια που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, μετά την κατασκευή του συνόλου των εγκαταστάσεων και την προσθήκη του προβλεπόμενου εξοπλισμού του υδατοδρομίου, και επιτρέπει τη λειτουργία και εκμετάλλευση του υδατοδρομίου.
- «Αερομεταφορέας»: επιχείρηση αεροπορικών μεταφορών που διαθέτει το προβλεπόμενο πιστοποιητικό αερομεταφορέα.
- «Αεροπορική ημέρα»: το χρονικό διάστημα που ορίζεται τριάντα (30) λεπτά πριν από την ανατολή έως και τριάντα (30) λεπτά μετά τη δύση του ηλίου.
- «Αεροσκάφος»: υδροπλάνο ή αμφίβιο αεροπλάνο ή αμφίβιο ελικόπτερο.
- «Απαγορευμένη περιοχή»: εναέριος χώρος καθορισμένων διαστάσεων, επάνω από τις χερσαίες εκτάσεις ή τα χωρικά ύδατα κράτους, εντός του οποίου η πτήση αεροσκαφών απαγορεύεται σύμφωνα με ορισμένες ειδικές προϋποθέσεις.
- «Αποθαλάσσωση»: η αποκόλληση αεροσκάφους από την επιφάνεια του ύδατος με ίδιες δυνάμεις.
- «Δημόσιος φορέας»: το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημόσιου δικαίου, καθώς και οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, οι Ο.Τ.Α. α΄ ή β΄ βαθμού, τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου των οποίων την πλειοψηφία των μετοχών έχει το Δημόσιο ή νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή Ο.Τ.Α. α΄ ή β΄ βαθμού καθώς και τα δημοτικά λιμενικά ταμεία.
- «Δ.Κ.Α.Σ»: οι «Διεθνείς Κανονισμοί για την Αποφυγή Συγκρούσεων στη θάλασσα» της Δ.Σ. του Λονδίνου του έτους 1972, η οποία κυρώθηκε με το ν.δ. 93/1974 (Α΄ 293), όπως ισχύουν.
- «Εθνικό Πρόγραμμα Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας (Ε.Π.Α.Π.Α.)»: ο Εθνικός Κανονισμός Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας (Ε.Κ.Α.Π.Α.), οι σχετικές Τεχνικές Οδηγίες Ασφαλείας (Τ.Ο.Α.) και οι λοιπές κανονιστικές πράξεις για την εφαρμογή προτύπων ασφαλείας πολιτικής αεροπορίας από έκνομες ενέργειες.
- «Ζώνη ελέγχου (CTR)»: ελεγχόμενος εναέριος χώρος, ο οποίος εκτείνεται προς τα επάνω από την επιφάνεια της γης έως ένα συγκεκριμένο ανώτατο όριο.
- «Ζώνη κυκλοφορίας αεροδρομίου (ΑΤΖ)»: εναέριος χώρος καθορισμένων διαστάσεων καθοριζόμενος γύρω από αεροδρόμιο για την προστασία της κυκλοφορίας του.
- «Μετεωρολογικές Συνθήκες εξ Όψεως (VISUAL METEOROLOGICAL CONDITIONS/ V.M.C.)»: μετεωρολογικές συνθήκες εκφρασμένες από την άποψη ορατότητας, καθώς και απόστασης από νέφη και οροφής νεφών που είναι ίσες ή καλύτερες από τα καθορισμένα ελάχιστα όρια.
- «Περιορισμένη περιοχή»: εναέριος χώρος καθορισμένων διαστάσεων, επάνω από τις χερσαίες εκτάσεις ή τα χωρικά ύδατα κράτους, εντός του οποίου η πτήση αεροσκαφών περιορίζεται σύμφωνα με ορισμένες ειδικές προϋποθέσεις.
- «Περιοχή ελιγμών υδατοδρομίου»: υδάτινη περιοχή του υδατοδρομίου, εντός της οποίας μπορεί να ορίζεται, σε συνάρτηση με τη μορφολογία της ευρύτερης χερσαίας και υδάτινης περιοχής και των επιχειρησιακών επιδόσεων του αεροσκάφους αναφοράς, ένα τουλάχιστον ορθογώνιο κατάλληλων διαστάσεων ώστε να επιτρέπεται η ασφαλής προσθαλάσσωση, αποθαλάσσωση και υδατοδρόμηση των αεροσκαφών. Η περιοχή ελιγμών ορίζεται είτε από τις συντεταγμένες του κέντρου του κύκλου είτε από τις γεωγραφικές συντεταγμένες του σχήματος της περιοχής ελιγμών και δεν περιλαμβάνει τους χώρους ελλιμενισμού των αεροσκαφών. Στην περιοχή ελιγμών μπορεί να συμπεριλαμβάνεται περιοχή εντός λιμένος ή και τουριστικού λιμένα.
- «Περιοχή ελλιμενισμού αεροσκαφών»: υδάτινη περιοχή του υδατοδρομίου σε επαφή με προβλήτα, στην οποία παρέχονται σταθερά σημεία που προσδένεται το αεροσκάφος ώστε να επιβιβαστούν και αποβιβαστούν επιβάτες, να φορτωθούν και να εκφορτωθούν εμπορεύματα, να γίνει ανεφοδιασμός καυσίμων και να παραμένει το αεροσκάφος μεταξύ των πτήσεων.
- «Περιοχή κίνησης υδατοδρομίου»: η περιοχή του υδατοδρομίου που χρησιμοποιείται για την αποθαλάσσωση, την προσθαλάσσωση και την υδατοδρόμηση αεροσκαφών και η οποία αποτελείται από τις περιοχές ελιγμών του υδατοδρομίου και ελλιμενισμού αεροσκαφών.
- «Πλευρικά όρια»: οι συντεταγμένες σε Σύστημα W.G.S.-84 για την περιγραφή των Τερματικών Περιοχών (ΤΜΑ), των Ζωνών Ελέγχου (CTR) και των Ζωνών Κυκλοφορίας Αεροδρομίων (ATZ) και των Απαγορευμένων ή Περιορισμένων Περιοχών που προβλέπονται από τους διεθνείς κανονισμούς της Πολιτικής Αεροπορίας και δημοσιεύονται στο εγχειρίδιο αεροναυτικών πληροφοριών Ελλάδος (ΑΙΡ GREECE).
- «Προσθαλάσσωση»: η προσυδάτωση του αεροσκάφους.
- «Πτήσεις γενικής αεροπορίας»: πτητική δραστηριότητα αεροσκάφους της πολιτικής αεροπορίας, η οποία δεν είναι πτητική λειτουργία δημόσιων μεταφορών ούτε πτητική λειτουργία αεροπορικών εργασιών.
- «Πτήση VFR (VFR Flight)»: η πτήση που διεξάγεται σύμφωνα με τους κανόνες πτήσεως εξ όψεως.
- «Σύμβαση υδατοδρομίου»: η σύμβαση μεταξύ κατόχου «άδειας ίδρυσης υδατοδρομίου» και κατόχου «άδειας λειτουργίας υδατοδρομίου».
- «Σύστημα W.G.S.-84»: το Παγκόσμιο Γεωδαιτικό Σύστημα (World Geodetic System) του έτους 1984.
- Σύστημα Ε.Γ.Σ.Α. ‘87»: το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς του 1987.
- «Τεύχη οδηγιών υδατοδρομίου»: τα εγχειρίδια που υποβάλλονται μαζί με την αίτηση για τη χορήγηση της άδειας ίδρυσης, λειτουργίας ή ίδρυσης και λειτουργίας υδατοδρομίου και τα οποία περιλαμβάνουν:
α) Το Εγχειρίδιο Υδατοδρομίου (Water Aerodrome Manual),
β) Το Πρόγραμμα Ασφαλείας Υδατοδρομίου (Security Program),
γ) Το Σχέδιο Αντιμετώπισης Έκτακτων Καταστάσεων Ανάγκης (Emergency Plan).
- «Τερματική περιοχή ελέγχου (TCA ή TMA)»: περιοχή ελέγχου που συνήθως δημιουργείται στη συμβολή αεροδιαδρομών ATS στη γειτνίαση ενός ή περισσοτέρων κυρίων αεροδρομίων.
- «Υδάτινο πεδίο»: η υδάτινη περιοχή προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης αεροσκάφους που χρησιμοποιείται περιστασιακά ή εκτάκτως για την εξυπηρέτηση πτήσεων με τήρηση των προϋποθέσεων του παρόντος νόμου και των Διεθνών Κανόνων αεροπορίας και ναυσιπλοϊας.
- «Υδατοδρόμιο»: το αεροδρόμιο επί υδάτινης επιφάνειας, το οποίο προορίζεται στο σύνολο ή εν μέρει για την αποθαλάσσωση, την προσθαλάσσωση και την επί της επιφάνειας αυτής κίνηση αεροσκαφών, και περιλαμβάνει την κατάλληλη υποδομή σε εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό για την παροχή υπηρεσιών εξυπηρέτησης αεροσκαφών, επιβατών, φορτίου και ταχυδρομείου.
- «Υπηρεσία εναέριας κυκλοφορίας (ATS)»: γενικός όρος ο οποίος αντιστοιχεί κατά περίπτωση σε υπηρεσία πληροφοριών πτήσης, υπηρεσία συνέγερσης, συμβουλευτική υπηρεσία εναέριας κυκλοφορίας, υπηρεσία ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας (υπηρεσία ελέγχου περιοχής, υπηρεσία ελέγχου προσέγγισης ή υπηρεσία ελέγχου αεροδρομίου).
- «Φορέας Διοίκησης, Λειτουργίας και Εκμετάλλευσης Λιμένα»: κάθε δημόσιος ή ιδιωτικός φορέας ή φορέας της αυτοδιοίκησης ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 9 του ν.2971/2001 (Α΄ 285)
- «Φορέας Διαχείρισης Τουριστικού Λιμένα»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου το οποίο έχει αναλάβει τη λειτουργία και εκμετάλλευση τουριστικού λιμένα σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2160/1993 (Α’ 118) όπως ισχύει.
- «Φορέας Λειτουργίας Υδατοδρομίου»: Ο κάτοχος της άδειας λειτουργίας υδατοδρομίου ή ο κάτοχος της άδειας ίδρυσης & λειτουργίας υδατοδρομίου ή το νομικό ή φυσικό πρόσωπο στο οποίο παραχωρείται η λειτουργία του υδατοδρομίου από τον κάτοχο της άδειας ίδρυσης & λειτουργίας υδατοδρομίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος. Ο Φορέας Λειτουργίας Υδατοδρομίου είναι υπεύθυνος για τη διοίκηση, τη διαχείριση και λειτουργία των εγκαταστάσεων και υπηρεσιών του υδατοδρομίου. Επιπλέον, ο Φορέας Λειτουργίας Υδατοδρομίου φέρει την ευθύνη για το συντονισμό και τον έλεγχο των τυχόν δραστηριοποιούμενων επιχειρήσεων, οι οποίες λειτουργούν εντός των ορίων του υδατοδρομίου.
Άρθρο 24.2.β + 24.2.γ + Άρθρο 24.3.α. + 24.3.β.
Οι διατάξεις για τα Υδάτινα πεδία πρέπει να επανεξεταστούν με διαφορετική σκοπιά.
Όπως αποδεικνύουν οι αντιδράσεις και τα σημαντικά σχόλια στο άρθρο αυτό, είναι όντως ένα ιδιαίτερο κομμάτι του Νομοσχεδίου, το οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί λειτουργικά, με γνώμονα τους ουσιαστικούς λόγους που η Ελλάδα αποφάσισε να αναπτύξει την βιομηχανία των Υδατοδρομίων, χωρίς αγκυλώσεις φοβικών απαγορεύσεων και με ευρύτερο ορίζοντα στην υπεραξία που καλείται να προσδώσει σε παράπλευρους τομείς της Ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα στον Τουρισμό, στις επενδύσεις και στην δημιουργία νέων μορφών επιχειρηματικότητας.
Δυστυχώς οι διατάξεις για τα Υδάτινα Πεδία στην πρόθεση τους να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο (?) των πτήσεων μεταξύ των υδατοδρομίων, κατορθώνουν, καθ’ υπέρβαση των ευρωπαϊκών διατάξεων, να περιορίσουν έως και να αντιστρέψουν τα προσδοκώμενα οφέλη.
Ο περιορισμός των συνολικά εξ (6) ζευγών κινήσεων προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο, κατά τη διάρκεια της ίδιας αεροπορικής ημέρας είναι απαράδεκτος, δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ λογική εξήγηση, σαν κριτήριο ή προϋπόθεση (την στιγμή που δεν ασκείται αντίστοιχα στα άλλα μεταφορικά μέσα, τα οποία ανταγωνιστικά ευνοούνται), δεν μπορεί να υποστηριχθεί από κανένα επιχειρηματικό πλάνο Λειτουργίας Υδατοδρομίου, εξαναγκάζει σε υψηλή τιμολόγηση εισιτηρίων (για να καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης των υδροπλάνων), στραγγαλίζει την ανταγωνιστικότητα και βιωσιμότητα των Υδατοδρομίων και θα οδηγήσει το 99% των φορέων λειτουργίας των, να αιτηθούν από τον Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών τροποποίηση του αριθμού κινήσεων αεροσκαφών τους, πυροδοτώντας υποψίες σκοπιμότητας, ακόμη και αν δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση από τον νομοθέτη.
Ως εκ τούτου η τροποποίηση του άρθρου 24 είναι καθοριστική για την επιτυχία ολοκλήρου του εγχειρήματος.
Άρθρο 1.α.
Να επισημανθεί αν η έγκριση Άδειας Ίδρυσης Υδατοδρομίου από ένα φορέα, τον εμποδίζει στην συνέχεια να αιτηθεί να πάρει ο ίδιος και Άδεια Λειτουργίας.
Αν και σε πολλά μικρά νησιά η αλλαγή για την απαίτηση εξοπλισμού στην φάση άδειας λειτουργίας θα μπορούσε να προβληματίσει καθώς πολύ πιθανά να μην υπάρξει επενδυτικό/εμπορικό ενδιαφέρον για την σχετική επένδυση σε εξοπλισμό, είναι πολύ θετικό ότι ενεργοποιημένες Περιφέρειες που νοιάζονται για την ουσιαστική αύξηση της νησιωτικότητας και μείωση του αποκλεισμού και ειδικά στα μικρά απομονωμένα νησιά, μπορούν να επενδύσουν στις σχετικές υποδομές καθώς το νέο σχέδιο νόμου τους το επιτρέπει. Θα πρέπει όμως να είναι ξεκάθαρα διατυπωμένο έτσι ώστε οποιαδήποτε Περιφέρεια η άλλου βαθμού ΟΤΑ να γνωρίζει ότι της επιτρέπεται παράλληλα με τις ενέργειες έκδοσης άδειας ίδρυσης να κάνει και την εγκατάσταση των απαραίτητων υποδομών και εξοπλισμού.
Προτείνεται το Άρθρο 1 Παρ 1α να γίνει ως εξής:
«Άδεια ίδρυσης Υδατοδρομίου»: Η άδεια που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, προκειμένου να προβεί στις προβλεπόμενες από το νόμο ενέργειες για την κατασκευή του συνόλου των απαιτούμενων εγκαταστάσεων του Υδατοδρομίου. Η έναρξη των κατασκευών επιτρέπεται μετά την υποβολή του Τεχνικού Φακέλου για την έκδοση της Άδειας ίδρυσης Υδατοδρομίου.
Άρθρο 1.γ. «Άδεια ίδρυσης & λειτουργίας υδατοδρομίου»:
Επισημαίνεται ότι, η θεσμοθέτηση και η διαδικασία έκδοσης αυτού του είδους ενιαίας άδειας, συγκρινόμενη με την ευελιξία, την επιχειρηματική διασπορά και δυναμικότητα των άλλων αδειών, δημιουργεί ερωτήματα και προβληματισμούς.
Παρέχει την πιθανότητα να δεσμεύονται θέσεις υδατοδρομίων για μεγάλο χρονικό διάστημα (με την δικαιολογία της «αποπεράτωσης» της κατασκευής του συνόλου των εγκαταστάσεων και την προσθήκη του προβλεπόμενου εξοπλισμού του υδατοδρομίου) και διευκολύνει την δημιουργία μονοπωλιακών τάσεων προς όφελος μεγάλων εταιρειών, οι οποίες, βασιζόμενες στην προοπτική και στις ευκαιρίες που τους παρέχονται από τα νομοθετικά κενά και τις ελλείψεις του Άρθρου 27 «Μεταβατικές διατάξεις», αλλά και εκμεταλλευόμενοι δυνατότητες που θεσμοθετούνται με τον σχεδιασμό των υπολοίπων Άρθρων και έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τους κατέχοντες αυτήν την ενιαία άδεια,
θα ελέγχουν την αγορά, θα καθορίζουν το κόστος εισιτηρίων και θα δυσκολεύουν μικρότερους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς να εισέρθουν ανταγωνιστικά στην καινούργια αυτή επιχειρηματική βιομηχανία.
Η όλη φιλοσοφία της κατασκευής και της λειτουργίας των Υδατοδρομίων – Υδροπλάνων έχει να κάνει με την απλότητα υποδομών και διαδικασιών, χωρίς αυτά να στερούνται από ποιότητα και ασφάλεια.
Οι προτάσεις για «ΠΛΩΤΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ» με πλωτές εξέδρες, πλωτά υπόστεγα, πλωτά μέσα για την διακίνηση των επιβατών ή οτιδήποτε άλλο είτε πλωτό είτε όχι, απλά ανεβάζουν το κόστος κατασκευής – λειτουργίας – συντήρησης σε δυσθεώρητα και απαγορευτικά κόστη, (ακόμα και για τους εύπορους Οργανισμούς Λιμένων), εκμηδενίζουν την βιωσιμότητα του Υδατοδρομίου, ενώ απόσβεση του όλου κόστους δεν θα επιτευχθεί ποτέ…
Ένας λόγος παραπάνω για τα Υδάτινα Πεδία στα οποία γίνεται αναφορά, των οποίων η ύπαρξη δεν απαιτεί καμία υλικοτεχνική υποδομή.
Άρθρο 1//Ορισμοί//15.«Περιοχή ελλιμενισμού αεροσκαφών»: Να προστεθεί ότι τα σημεία δύναται να μην είναι σε επαφή με προβλήτα αλλά να είναι πλωτή εξέδρα πλησίον του υδατοδρομίου ,να φέρει κατάλληλες διαστάσεις και πιστοποιήσεις ασφαλείας. Η μεταφορά θα γίνεται με πλωτό .
Σχόλιο:με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπιστεί το υπαρκτό ζήτημα του ελλιμενισμού των υδροπλάνων σε πολύ μικρούς λιμένες και σε λιμένες με έντονη κίνηση τους θερινούς μήνες.
Στην περιοχή ελλημενισμού και στα υδάτινα πεδία να προστεθεί η δυνατότητα τοποθέτησης και ΠΛΩΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (κτιρίων υποστέγων που θα υποστηρίζουν την επιβίβαση – αποβίβαση – αναμονή επιβατών κλπ)
Ειδικά σε περίπτωση ισχυρών ανέμων η είσοδος του αφους σε υπόστεγο (πλωτή υποδομή) δίπλα στο λιμάνι ή στο κέντρο του υδάτινου πεδίου, θα εξυπηρετεί πολύ καλύτερα το επιβατικό κοινό