1. Οι διατάξεις τού παρόντος κεφαλαίου (άρθρα 15 – 20) ρυθμίζουν γενικούς όρους εργασίας και τίθενται σε ισχύ, ισχύουν, ακολουθούνται και εξυπηρετούν λόγους κατεπείγοντος επιτακτικού γενικότερου δημόσιου συμφέροντος, που συνδέεται ιδίως με το πρόγραμμα εξυγίανσης και την ανάπτυξη της κάθε Εταιρίας, την προστασία και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και την ανόρθωση των δημόσιων οικονομικών εν γένει, και κατισχύουν κάθε αντίθετης ή άλλης, γενικής ή ειδικής, διάταξης, συμφωνίας, όρου ή ρήτρας, νόμου, ή κανονισμού έχοντος ισχύ νόμου, κανονιστική ή άλλη, ή συμβατικού, ή οργανισμού ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης ή συλλογικής συμφωνίας ή ατομικής σύμβασης ή συμφωνίας ή επιχειρησιακής πρακτικής ή εργασιακής συνήθειας ή άλλης, πάσης μορφής και είδους, πηγής δικαίου.
2. Κάθε ρύθμιση αντίθετη, άμεσα ή έμμεσα, προς τις διατάξεις του κεφαλαίου αυτού καταργείται, των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου θεωρούμενων ως ειδικότερων.
……ρυθμίζουν γενικούς όρους εργασίας…….
Δεν ρυθμίζει κανένα γενικό όρο εργασίας . Απλώς καταργεί κάθε κανονισμό και παραπέμπει τα πάντα στο εργατικό δίκαιο που από μόνο του δίνει γενικές ρυθμίσεις και αφήνει τις κατά ειδικότητα, χώρους εργασίας προβλήματα να επιλύονται στις διμερής διαπραγματεύσεις.
π.χ. δεν υπάρχει ο όρος επικουρία στο εργατικό δίκαιο . Αντιμετωπίζει το πρόβλημα ο σιδηρόδρομος για να λύσει την έδρα του εργαζόμενου .