1. Το άρθρο 65 του ν. 4427/2016 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 65
Διαχείριση των ποσών που αποδίδονται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (EUROCONTROL)
1. Αρμόδιος φορέας για τη διαχείριση, κατανομή, και πίστωση στους λογαριασμούς των δικαιούχων φορέων των ποσών από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής που καταβάλλονται από τους χρήστες του εναέριου χώρου και αποδίδονται μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια της αεροναυτιλίας (EUROCONTROL) είναι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.
2. α. Κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, η κατανομή, πίστωση και αξιοποίηση των εισπραττόμενων ποσών από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής γίνεται σύμφωνα με τις ανάγκες λειτουργίας, προσωπικού και επενδύσεων της Υ.Π.Α., της Α.Π.Α., καθώς και φορέων παροχής υπηρεσιών μετεωρολογίας, αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση του καθορισμένου κόστους που συνδέεται με υπηρεσίες αεροναυτιλίας, σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς και ενωσιακού νομικού πλαισίου, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, και στον βαθμό που σχετίζονται, των οικείων διατάξεων (α) του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 10ης Μαρτίου 2004 σχετικά µε την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού και (β) του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 2019/317 της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2019, σχετικά με την καθιέρωση μηχανισμού επιδόσεων και συστήματος χρέωσης τελών στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό.
β. Ειδικότερα, τα ως άνω εισπραττόμενα ποσά διατίθενται αποκλειστικά για την κάλυψη των κατηγοριών δαπανών που δηλώθηκαν στη βάση κόστους των αντιστοίχων τελών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο εφαρμοστέο διεθνές και ενωσιακό νομικό πλαίσιο, ιδίως τον Εκτελεστικό Κανονισμό (ΕΕ) 2019/317 της Επιτροπής και τα άρθρα 34 και 34α του ν. 2682/1999 (Α’ 16), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν. Κάθε είδους υπόλοιπα παραμένουν εντός των ειδικών λογαριασμών της Υ.Π.Α. και της Α.Π.Α. που προβλέπονται στο παρόν άρθρο, και μεταφέρονται την τριακοστή πρώτη Δεκεμβρίου εκάστου έτους ως νέα υπόλοιπα αυτών στο επόμενο οικονομικό έτος, με την επιφύλαξη των προβλέψεων περί επιστροφής της διαφοράς μεταξύ του καθορισμένου κόστους που περιέχει το σχέδιο επιδόσεων και του πραγματικού κόστους στους παρόχους υπηρεσιών αεροναυτιλίας και τους χρήστες του εναέριου χώρου, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του ενωσιακού δικαίου, και ιδίως τις διατάξεις του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 2019/317 της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2019, στον βαθμό που ισχύουν.
γ. Κατόπιν της έκδοσης των υπουργικών αποφάσεων της παρ. 2 του άρθρου 49 του παρόντος νόμου, η άντληση των ποσών από τους ειδικούς λογαριασμούς του παρόντος άρθρου γίνεται, σε κάθε περίπτωση εκταμίευσης, κατόπιν εντολής του Διοικητή της Υ.Π.Α. ή της Α.Π.Α. αντιστοίχως σε βάρος των πιστώσεων του τακτικού προϋπολογισμού με εγγραφή σχετικής καθ’ ύψος πίστωσης στον προϋπολογισμό της Υ.Π.Α. και της Α.Π.Α. αντιστοίχως.
3. Το σύνολο των ποσών που προέρχονται από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής και αποδίδονται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της αεροναυτιλίας (EUROCONTROL) πιστώνεται, με στόχο τον εκσυγχρονισμό, την ανάπτυξη και λειτουργία του συστήματος εναέριας κυκλοφορίας και τη μείωση των καθυστερήσεων λόγω της εναέριας κυκλοφορίας στην Ελλάδα, στον Ειδικό Λογαριασμό 234378/8 με τίτλο «Ε.Δ. -Λογαριασμός τελών διαδρομής που αποδίδονται από τον Eurocontrol» (GR 9401000230000000002343788), τον οποίο διαχειρίζεται η Υ.Π.Α. ως εξής:
α. Διανέμει στην Α.Π.Α. ένα (1) ευρώ ανά μονάδα εξυπηρέτησης διαδρομής, και σε κάθε περίπτωση ποσό το οποίο δεν υπερβαίνει ποσοστό 3% επί του συνόλου των ποσών που προέρχονται από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής, για την κάλυψη αναγκών λειτουργίας, προσωπικού και επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένου μέρους των αποζημιώσεων προσωπικού και τυχόν μέρους συνταξιοδοτικών παροχών που δύνανται να καταβάλλονται μέσω Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης προσωπικού Α.Π.Α.. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών και Οικονομικών, κατόπιν ειδικά τεκμηριωμένης εισήγησης του Διοικητή της Α.Π.Α. σχετικά με τη βάση κόστους, το ανωτέρω ποσό δύναται να αναπροσαρμόζεται.
β. Διανέμει στην Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (ΕΜΥ) το ποσό που της αντιστοιχεί, όπως αυτό έχει καθορισθεί και εγκριθεί από την Α.Π.Α., μετά από την αφαίρεση του ποσού της συνδρομής της ΕΜΥ στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της αεροναυτιλίας (EUROCONTROL), το οποίο διατηρείται στον λογαριασμό αυτό.
γ. Διατηρεί το υπόλοιπο ποσό για την κάλυψη των αναγκών λειτουργίας, προσωπικού και επενδύσεων της Υ.Π.Α., μετά από την αφαίρεση του ποσού της συνδρομής της Υ.Π.Α. στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της αεροναυτιλίας (EUROCONTROL), ή άλλα ποσά, εφόσον αυτά εντάσσονται στις προβλέψεις του σχετικού Κανονιστικού πλαισίου, στον εν λόγω λογαριασμό.
4. Η Υ.Π.Α. είναι ο αρμόδιος φορέας για τη διαχείριση του Ειδικού λογαριασμού 234379/6 με τίτλο «Ελληνικό Δημόσιο – Προϊόν από τη μεταβίβαση μελλοντικών εσόδων του Ελληνικού Δημοσίου από τον Eurocontrol», (IBAN GR 72010002300 000000002343796). Από τα ποσά που αντιστοιχούν στην Υ.Π.Α. και διατηρούνται στους ειδικούς λογαριασμούς α) 234378/8 και β) 234379/6 μέχρι εξαντλήσεως των αποθεματικών και οριστικής κατάργησης αυτού, χρηματοδοτείται από την Υ.Π.Α. το σύνολο των αποζημιώσεων των άρθρων 34 και 34Α του ν. 2682/1999 του προσωπικού των Υ.Π.Α. και Α.Π.Α. έως την έκδοση των αποφάσεων ή της απόφασης της παρ. 3 του άρθρου 49 του παρόντος νόμου.
5. Συστήνεται ειδικός λογαριασμός για τις ανάγκες της Α.Π.Α., στον οποίο πιστώνεται με εντολή της Υ.Π.Α. το ποσό που αντιστοιχεί στην Α.Π.Α. από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής που αποδίδονται μηνιαίως από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (EUROCONTROL), όπως ορίζεται στην περ. α’ της παρ. 3. Η Α.Π.Α. είναι ο υπεύθυνος φορέας για τη διαχείριση του ειδικού αυτού λογαριασμού.
6. Συστήνεται ειδικός λογαριασμός για τις ανάγκες της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (ΕΜΥ) στον οποίο πιστώνεται με εντολή της Υ.Π.Α. το ποσό που αντιστοιχεί στην ΕΜΥ από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής που αποδίδονται μηνιαίως από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της αεροναυτιλίας (EUROCONTROL), όπως αυτό έχει εγκριθεί από την Α.Π.Α., όπως ορίζεται στην περ. β’ της παρ. 3. Η ΕΜΥ είναι ο υπεύθυνος φορέας για τη διαχείριση του ειδικού αυτού λογαριασμού. Η Α.Π.Α. είναι ο αρμόδιος φορέας για τον καθορισμό και την έγκριση των ποσών που αντιστοιχούν στην ΕΜΥ. Κάθε θέμα σχετικό με το άνοιγμα, τη διαχείριση, κατανομή και απόδοση των ποσών, τη διαδικασία και τις προθεσμίες μεταφορών ποσών από την Υ.Π.Α. στην ΕΜΥ, καθώς και την κίνηση του ειδικού λογαριασμού της ΕΜΥ ρυθμίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Άμυνας, Οικονομικών και Υποδομών και Μεταφορών.».
Τα τέλη είναι ανταποδοτικά για την αεροναυτιλία και μόνο, όπως ακριβώς προβλέπεται και στον ευρωπαϊκό κανονισμό, οπότε σωστά να εισπράττονται από τον αντίστοιχο φορέα,την υπα.
Ευρωπαϊκοί κανονισμοί:
550/2004
391/2013
317/2019
Μελετώντας τους είναι σαφέστατο ότι ο διαχειριστής και υπεύθυνος για την κατανομή και την πίστωση των ποσών που καταβάλλονται από τον EUROCONTROL στους λογαριασμούς των δικαιούχων είναι η «εθνική εποπτική αρχή» (ΑΠΑ)της κάθε χώρας και όχι οι «πάροχοι» (ΥΠΑ, ΕΜΥ κλπ.).
Οι νόμοι είναι υπεράνω όλων και πρέπει να εισακούγονται παρά τις όποιες επιθυμίες.
Αρθ. 42: «…να διασφαλιστεί η συμβατότητα και συμμόρφωση των εθνικών κανόνων με τις σχετικές απαιτήσεις του εφαρμοστέου ενωσιακού ιδίως δικαίου, βάσει των οποίων οι πόροι από την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας θα πρέπει να αξιοποιούνται αποκλειστικά για την κάλυψη των αναγκών του τομέα αεροναυτιλίας».
Στον Νόμο θα πρέπει να διευκρινιστεί η συμβατότητα με τον ΕΚ 2004/550, ο οποίος, στο Αρθ.15, παρ. 2, α), β) αναφέρει τις αρχές για τον καθορισμό της βάσης κόστους των τελών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται «…το πλήρες κόστος παροχής υπηρεσιών αεροναυτιλίας συμπεριλαμβανομένων των δαπανών συντήρησης, εκμετάλλευσης, διαχείρισης και διοίκησης» και «…στο κόστος αυτό μπορούν να περιλαμβάνονται δαπάνες των εθνικών εποπτικών αρχών ή/και αναγνωρισμένων οργανισμών, καθώς και άλλες δαπάνες του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους και του παρόχου υπηρεσιών σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας».
Στ.Κίτσου
Δ19/ΙΣΤ
Αρθ.42, παρ.2 & Αρθ.53: Θα πρέπει να διευκρινιστεί στον Νόμο πώς «οι ανάγκες λειτουργίας, προσωπικού και επενδύσεων του Παρόχου, της Αρχής, καθώς και φορέων παροχής υπηρεσιών μετεωρολογίας» θα καλυφθούν ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα και η ομαλή λειτουργία των ΑΠΑ, ΥΠΑ και ΕΜΥ, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον, με πόρους τα έσοδα όπως αυτά προσδιορίζονται στο Αρθ. 5 για την ΑΠΑ και στο Αρθ.62 για την ΥΠΑ, αντίστοιχα
και σε συνδυασμό με την πρόβλεψη για επικουρική χρηματοδότηση των ΑΠΑ-ΥΠΑ, ««επικουρικά, μέσω επιχορηγήσεων, επιδοτήσεων, οικονομικών ενισχύσεων, πιστώσεων και χρηματοδοτήσεων του Τακτικού Κρατικού Προϋπολογισμού, του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων, των διαρθρωτικών ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή άλλων διεθνών οργανισμών», «στον βαθμό που οι ανάγκες τους δεν δύνανται να καλυφθούν από τις λοιπές πηγές εσόδων» (Αιτιολογική έκθεση, σελ. 6 & σελ.15).
Στ. Κίτσου
Δ19/ΙΣΤ
Στις παρ.1 και 2 είναι θετικό ότι τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής εισπράττονται από την ΥΠΑ. Επίσης, είναι θετικό ότι διατυπώνεται ρητώς πως τα τέλη χρηματοδοτούν αποκλειστικά τις υπηρεσίες αεροναυτιλίας.
Είναι εύλογο το ερώτημα, αν τα ποσά που διατίθενται από το eurocontrol για σκοπούς της αεροναυτιλίας, τελικά θα διατεθούν και για τα αεροδρόμια και υδατοδρόμια που παραμένουν στην ΥΠΑ.
Είναι θετικό το γεγονός ότι πλέον τα διαχειρίζεται η ΥΠΑ, ως πάροχος υπηρεσιών αεροναυτιλίας (μεταξύ άλλων). Όμως δε διευκρινίζεται πουθενά το πώς θα χρηματοδοτούνται αεροδρόμια και υδατοδρόμια. Επομένως είναι καλύτερα να αποσαφηνιστεί μέσω ειδικότερης αναφοράς σε επόμενο άρθρο η χρηματοδότηση εντός ΥΠΑ αεροναυτιλίας και αεροδρομίων.
Παρ.3α Δεν υφίσταται ταμείο ασφάλισης προσωπικού ΑΠΑ , υφίσταται όμως ταμειο προσωπικού της ΥΠΑ κι αναμένετω η υποσχεθείσα χρηματοδότηση του.
Καλό θα ήταν να υπάρχει και ο απαραίτητος έλεγχος για τον αν όντως τα τέλη αποδίδονται μόνο στις υπηρεσίες αεροναυτηλίας.
«Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών και Οικονομικών, κατόπιν ειδικά τεκμηριωμένης εισήγησης του Διοικητή της Α.Π.Α. σχετικά με τη βάση κόστους, το ανωτέρω ποσό δύναται να αναπροσαρμόζεται.»
ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑ
ΣΤΟ 2 Β ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΠΟΣΑ ΤΩΝ 34, 34Α ΤΟΥ Ν 2682/1999 ΕΦΟΣΟΝ ΑΥΤΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ «ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ……»ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΙΜΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΨΗ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΕΚ 2019/317
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ 8
Άρθρο 42 παρ.3α:
ΣΚΕΠΤΙΚΟ 8
Σύμφωνα με το άρθρο 42 παρ.3α στην Α.Π.Α. διανέμεται ένα (1) ευρώ ανά μονάδα εξυπηρέτησης διαδρομής, και σε κάθε περίπτωση ποσό το οποίο δεν υπερβαίνει ποσοστό 3% επί του συνόλου των ποσών που προέρχονται από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής, για την κάλυψη αναγκών
λειτουργίας, προσωπικού και επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένου μέρους των αποζημιώσεων προσωπικού και τυχόν μέρους συνταξιοδοτικών παροχών που δύνανται να καταβάλλονται μέσω Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης προσωπικού Α.Π.Α. Σύμφωνα με την σημερινή κατατιθέμενη βάση κόστους, η Ελλάδα δήλωσε για την επόμενη περίοδο αναφοράς (2020 – 2025) ύψος ανακτήσιμης δαπάνης – κόστους για την Ανεξάρτητη Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας – ΑΠΑ ποσοστό 7,7% επί του συνόλου της εθνικής ανακτήσιμης δαπάνης κόστους, όπως αναφέρεται αναλυτικά στα υπ’ αριθμό πρωτοκόλλου 1/07-01-2020 και 9/23-3-2020 έγγραφά μας και τα οποία στοιχεία, για την ΑΠΑ, δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ και από κανένα Επίσημο Φορέα, ενώ δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες συνταξιοδοτικών παροχών που ορθώς προβλέπονται στο παρών νομοσχέδιο. Το ποσοστό αυτό είναι σαφώς χαμηλότερο ακόμα και από χώρες με πολύ λιγότερα αεροδρόμια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της EASA. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ενώ η Ελλάδα ανακτά για την ΑΠΑ ποσοστό 7,7% και έχει υπό τον έλεγχο της EASA 32 αεροδρόμια, η Κύπρος ανακτά ποσοστό 28,5% και έχει 2 αεροδρόμια, η Εσθονία 22% και 4 αεροδρόμια, η Ιρλανδία 14,2% και 9 αεροδρόμια, η Δανία 10,1% και 14 αεροδρόμια κ.λπ. Επομένως το ποσοστό του 3% δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές απαιτήσεις της ΑΠΑ και είναι πολύ χαμηλότερο του ποσοστού ανάκτησης αντίστοιχων ευρωπαϊκών χωρών.
ΠΡΟΤΑΣΗ 8
«α. Διανέμει στην Α.Π.Α. έως (3) ευρώ ανά μονάδα εξυπηρέτησης διαδρομής, και σε κάθε περίπτωση ποσό το οποίο δεν υπερβαίνει ποσοστό 7,7% επί του συνόλου των ποσών που προέρχονται από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής, για την κάλυψη αναγκών λειτουργίας, προσωπικού και επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένου μέρους των αποζημιώσεων προσωπικού και τυχόν μέρους συνταξιοδοτικών παροχών που δύνανται να καταβάλλονται μέσω Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης προσωπικού Α.Π.Α…»
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ 7
Άρθρο 42 παρ.1:
ΣΚΕΠΤΙΚΟ 7
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 42, αρμόδιος φορέας για τη διαχείριση, κατανομή, και πίστωση στους λογαριασμούς των δικαιούχων φορέων των ποσών από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής που καταβάλλονται από τους χρήστες του εναέριου χώρου και αποδίδονται μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια της αεροναυτιλίας (EUROCONTROL) είναι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας αντί της ΑΠΑ, όπως ίσχυε στον 4427/16. Όσο και αν αναζητήθηκε η αιτία για την αλλαγή αυτή στην Αιτιολογική Έκθεση του Νομοσχεδίου, δεν προέκυψε κανένα αποτέλεσμα, προφανώς γιατί η ενέργεια αυτή είναι αντίθετη με τους σχετικούς Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς 550/2004, 391/2013 και 317/2019 από τους οποίους προκύπτει ότι ο διαχειριστής του κονδυλίου από τα τέλη είναι η ΑΠΑ και όχι ένας από τους παρόχους, όπως είναι η ΥΠΑ. Αυτό προκύπτει τόσο από την κοινή λογική όσο και σε πολλά σημεία των Ευρωπαϊκών Κανονισμών. Στην Ελλάδα μελλοντικά δεν γνωρίζουμε πόσοι πάροχοι υπηρεσιών αεροναυτιλίας θα υπάρχουν αλλά ακόμα και σήμερα υπάρχουν δύο πάροχοι, η ΥΠΑ και η Μετεωρολογία. Επομένως, για ποιο λόγο να θεωρήσει κανείς ότι τη διαχείριση μπορεί να αναλάβει ο ένας πάροχος και γιατί αυτός πρέπει να είναι η ΥΠΑ έναντι της Μετεωρολογίας ή το αντίθετο; Ενώ η ΑΠΑ, ως επιβλέπουσα εποπτική αρχή αεροναυτιλίας που εγκρίνει τα ποσά που πρέπει να εισπράξει η ΥΠΑ και η Μετεωρολογία, υπό τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί με την ισχύουσα νομοθεσία και τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, είναι και η αρμόδια Αρχή για το μοίρασμα και την απόδοση των σχετικών ποσών ανά πάροχο. Ενδεικτικά αναφέρονται σχετικά σημεία των Ευρωπαϊκών Κανονισμών:
Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί 550/2004 και 391/2013
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του 391/2013 παράγραφο 1 «οι κατά το άρθρο 1 παράγραφοι 2 και 4 πάροχοι αεροναυτιλιακών υπηρεσιών καθορίζουν το κόστος παροχής αεροναυτιλιακών υπηρεσιών που σχετίζεται με τις εφαρμοζόμενες διευκολύνσεις και υπηρεσίες που προβλέπονται στο περιφερειακό σχέδιο αεροναυτιλίας του ΔΟΠΑ, ευρωπαϊκή περιοχή, για τις ζώνες χρέωσης υπό την αρμοδιότητά τους». Αυτό σημαίνει ότι η ΥΠΑ και η Μετεωρολογία καθορίζουν το κόστος παροχής αεροναυτιλιακών υπηρεσιών αρμοδιότητας του καθενός και για την περιοχή τους. Παρακάτω, στην παράγραφο 2, αναφέρεται «Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίσουν τις ακόλουθες δαπάνες ως καθορισμένο κόστος, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004, εφόσον αυτές προκύπτουν από την παροχή αεροναυτιλιακών υπηρεσιών:
α) δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνθηκαν οι αρμόδιες εθνικές αρχές·
β) δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνθηκαν οι αναγνωρισμένοι οργανισμοί, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004·
γ) δαπάνες που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες.»
Παρακάτω στο δεύτερο εδάφιο της τέταρτης παραγράφου του άρθρου 7 του Ε.Κ. 391/2013 αναφέρεται ότι «Η εθνική εποπτική αρχή υποβάλλει στην Επιτροπή το επεξηγηματικό υπόμνημα, σχέδιο ανάκτησης του κόστους αναδιάρθρωσης και τα αποτελέσματα της διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των χρηστών του εναερίου χώρου για το επεξηγηματικό υπόμνημα και το σχέδιο ανάκτησης του κόστους αναδιάρθρωσης».
Τα ανωτέρω υπαγορεύουν τη προβλεπόμενη διαδικασία σύμφωνα με την οποία πάροχοι αεροναυτιλιακών υπηρεσιών καθορίζουν το κόστος παροχής αεροναυτιλιακών υπηρεσιών αρμοδιότητά τους και το καταθέτουν στην εθνική εποπτική αρχή, η οποία αφού ελέγξει τα υποβαλλόμενα από τους παρόχους, ορίζει δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνθηκαν οι αρμόδιες εθνικές αρχές, δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνθηκαν οι αναγνωρισμένοι οργανισμοί, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004 και δαπάνες που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες, υποβάλλει στην Επιτροπή το επεξηγηματικό υπόμνημα, σχέδιο ανάκτησης του κόστους αναδιάρθρωσης και τα αποτελέσματα της διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των χρηστών του εναερίου χώρου για το επεξηγηματικό υπόμνημα και το σχέδιο ανάκτησης του κόστους αναδιάρθρωσης. Αυτά προκύπτουν και από το άρθρο 9 του Ε.Κ. 391/2013 όπου αναφέρεται «Τα κράτη μέλη καλούν, με συντονισμένο τρόπο το αργότερο επτά μήνες πριν την έναρξη κάθε περιόδου αναφοράς, τους εκπροσώπους των χρηστών του εναέριου χώρου σε διαβούλευση με αντικείμενο το καθορισμένο κόστος, τις προγραμματιζόμενες επενδύσεις, τις προβλέψεις των μονάδων εξυπηρέτησης, την πολιτική χρέωσης και τις αντίστοιχες τιμές μονάδας. Στη διαβούλευση παρίστανται οι πάροχοι αεροναυτιλιακών υπηρεσιών. Τα κράτη μέλη καθορίζουν, με διαφανή τρόπο, το εθνικό κόστος ή το κόστος των λειτουργικών τμημάτων του εναέριου χώρου τους σύμφωνα με το άρθρο 6 και γνωστοποιούν τις τιμές μονάδας στους εκπροσώπους των χρηστών του εναέριου χώρου, την Επιτροπή και, κατά περίπτωση, τον Eurocontrol».
Ευρωπαϊκός Κανονισμός 317/2019
Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από Ευρωπαϊκό Κανονισμό 317/2019. Χαρακτηριστικά, στο εδάφιο 7 της εισαγωγής του Κανονισμού αναφέρεται ότι «οι εθνικές εποπτικές αρχές θα πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν από όλα τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη, μεταξύ των οποίων είναι οι πάροχοι υπηρεσιών αεροναυτιλίας υπό την επίβλεψή τους, τα σχετικά δεδομένα που είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή και εποπτεία του παρόντος κανονισμού σε τοπικό επίπεδο. Οι πάροχοι υπηρεσιών αεροναυτιλίας θα πρέπει να διευκολύνουν τις επιθεωρήσεις και τις έρευνες που διενεργούν οι εθνικές εποπτικές αρχές με σκοπό την παρακολούθηση της εφαρμογής του μηχανισμού επιδόσεων και του συστήματος χρέωσης τελών» ενώ στο εδάφιο 14 αναφέρει «οι εθνικές εποπτικές αρχές θα πρέπει να είναι αρμόδιες για την κατάρτιση των σχεδίων επιδόσεων σε επίπεδο εθνικό ή λειτουργικού τμήματος του εναέριου χώρου, καθώς και για τους δεσμευτικούς στόχους επιδόσεων, με βάση τους κύριους δείκτες επιδόσεων που εφαρμόζονται σε επίπεδο εθνικό ή λειτουργικού τμήματος του εναέριου χώρου». Επίσης στο εισαγωγικό εδάφιο 31 του ίδιου Κανονισμού αναφέρει ότι «Οι εθνικές εποπτικές αρχές θα πρέπει, πριν από την έναρξη κάθε περιόδου αναφοράς, να καθορίζουν τα χρησιμοποιούμενα κριτήρια για την κατανομή του κόστους μεταξύ των υπηρεσιών αεροναυτιλίας κατά τη διαδρομή και των τερματικών υπηρεσιών αεροναυτιλίας και να ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή» ενώ στο εδάφιο 35 αναφέρει «…οι εθνικές εποπτικές αρχές θα πρέπει να είναι αρμόδιες να ελέγχουν την αναλυτική αιτιολόγηση του παρόχου υπηρεσιών αεροναυτιλίας και να εγκρίνουν τυχόν μεταγενέστερη ανάκτηση των πρόσθετων δαπανών από τους χρήστες του εναέριου χώρου…». Επίσης στη παράγραφο 4 του άρθρου 10 του Ε.Κ. 391/2013 αναφέρει «Σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 και το άρθρο 11 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 549/2004, οι εθνικές εποπτικές αρχές διαβουλεύονται με τους παρόχους υπηρεσιών αεροναυτιλίας, τους εκπροσώπους των χρηστών του εναέριου χώρου και, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, με τους φορείς εκμετάλλευσης αερολιμένων και τους συντονιστές αερολιμένων σχετικά με το προσχέδιο του σχεδίου επιδόσεων, καθώς και σχετικά με τους στόχους επιδόσεων και τα καθεστώτα παροχής κινήτρων που περιέχει το προσχέδιο», ενώ στην εισαγωγή του άρθρου 12 αναφέρει «Κάθε κράτος μέλος εγκρίνει προσχέδιο σχεδίου επιδόσεων, όπως το έχει/-ουν καταρτίσει η/οι οικεία/-ες εθνική/-ές εποπτική/-ές αρχή/-ές σε επίπεδο εθνικό ή λειτουργικών τμημάτων εναέριου χώρου, και το υποβάλλει στην Επιτροπή». Στην παράγραφο 7 του άρθρου 22 αναφέρει «Οι εθνικές εποπτικές αρχές ελέγχουν, για κάθε ζώνη χρέωσης, ότι οι βάσεις κόστους των τελών κατά τη διαδρομή και των τερματικών τελών συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του άρθρου 15 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004 και με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Προς τον σκοπό αυτό, οι εθνικές εποπτικές αρχές εξετάζουν τα σχετικά λογιστικά έγγραφα, καθώς και το βιβλίο περιουσιακών στοιχείων και κάθε άλλο σχετικό υλικό που αφορά τον καθορισμό της βάσης κόστους των τελών». Στην παράγραφο 5 του άρθρου 27 φαίνεται ποιος έχει τον πλήρη έλεγχο αφού αναφέρει «Οι εθνικές εποπτικές αρχές μπορούν να αναπροσαρμόζουν τις τιμές των παραμέτρων του μηχανισμού καταμερισμού του κινδύνου κυκλοφορίας που καθορίζονται στις παραγράφους 2 και 3. Κατά την αναπροσαρμογή των εν λόγω τιμών, οι εθνικές εποπτικές αρχές: α) διαβουλεύονται με τους εκπροσώπους των χρηστών του εναέριου χώρου και τους ενδιαφερόμενους παρόχους υπηρεσιών αεροναυτιλίας σχετικά με τις προβλεπόμενες τιμές· β) εξασφαλίζουν ότι η έκθεση των παρόχων υπηρεσιών αεροναυτιλίας στον κίνδυνο που προκύπτει δεν είναι μικρότερη από το μέγιστο έσοδο σε κίνδυνο με βάση τον μηχανισμό που προβλέπεται στις παραγράφους 2 και 3· γ) λαμβάνουν υπόψη τη διαφοροποίηση του κόστους της παροχής χωρητικότητας από τον πάροχο υπηρεσιών αεροναυτιλίας λόγω διακύμανσης της κυκλοφορίας». Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 317/2019 καταλήγει στο άρθρο 33 για την είσπραξη των τελών στην παράγραφο 1 και 4 αναφέρει ότι «Τα κράτη μέλη μπορούν να εισπράττουν τα τέλη μέσω ενιαίου τέλους ανά πτήση… Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την εφαρμογή αποτελεσματικών και αναλογικών μέτρων επιβολής για την είσπραξη των τελών αεροναυτιλίας, εφόσον είναι αναγκαίο. Τα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν άρνηση εξυπηρέτησης, κράτηση αεροσκάφους ή άλλα εκτελεστικά μέτρα σύμφωνα με το δίκαιο του οικείου κράτους μέλους». Είναι αυτονόητο ότι εκτελεστικά μέτρα όπως κράτηση αεροσκάφους, επιβολή προστίμων κλπ. μόνο η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας μπορεί να επιβάλλει και να διασφαλίσει την είσπραξη των τελών και επομένως αυτή μπορεί μόνο να εισπράττει και να διαχειρίζεται τα κονδύλια του Eurocontrol για το κράτος-μέλος.
ΠΡΟΤΑΣΗ 7
Η παράγραφος 1 του άρθρου 42
«1. Αρμόδιος φορέας για τη διαχείριση, κατανομή, και πίστωση στους λογαριασμούς των δικαιούχων φορέων των ποσών από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής που καταβάλλονται από τους χρήστες του εναέριου χώρου και αποδίδονται μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια της αεροναυτιλίας (EUROCONTROL) είναι η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας».
Αντίστοιχα θα πρέπει να αλλάξουν και οι επόμενες παράγραφοι του ίδιου άρθρου στο ίδιο πνεύμα όπου χρειάζεται.
Το αυτονόητο . Τα τέλη εισπράττονται από την ΥΠΑ. Θα έπρεπε ωστόσο να αποδίδονται και αποκλειστικά και στις υπηρεσίες για τιςοποίες εισπράττονται δηλαδή την Αεροναυτιλία της ΥΠΑ .
Τα τέλη ορθώς αναφέρεται ότι θα εισπράττονται από την ΥΠΑ για χρηματοδότηση της ΑΕΡΟΝΑΥΤΙΛΙΑΣ, καθώς για αυτό και μόνο για αυτό το λόγο δίνονται από τους χρήστες.
Με βάση το άρθρο 42 παρ. 3Α, οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί προβλέπουν χρηματοδότηση μόνο της εποπτικής αρχής, όχι και της ρυθμιστικής – κανονιστικής αρχής, δηλαδή της ΑΠΑ. Αυτό αντίκειται ξεκάθαρα στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
ΑΡΘΡΟ 42 ΠΑΡ.3α
Η διατύπωση «….δύνανται να καταβάλλονται μέσω Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης προσωπικού Α.Π.Α..» κατά την άποψη μου πρέπει να τροποποιηθεί διότι αφενός Ταμείο προσωπικού Α.Π.Α δεν υφίσταται και αφετέρου το καταστατικό λειτουργίας του υφιστάμενου ΤΕΑ-ΥΠΑ (Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης Προσωπικού ΥΠΑ) τροποποιήθηκε για να συμπεριλάβει και τους υπαλλήλους Μονίμους και ΙΔΑΧ που θα ενταχθούν στην Α.Π.Α.
Επίσης είναι ασαφή το ύψος και ο χρόνος της χρηματοδότησης γεγονότα που δεν βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία του Ταμείου.
Ι.Κανιαμός
Να και κάτι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Αν μη τί άλλο τα ΤΕΛΗ ανήκουν στην ΑΕΡΟΝΑΥΤΙΛΙΑ.
Στις παρ.1 και 2 είναι θετικό ότι τα τέλη διαδρομής και τερματικής
περιοχής εισπράττονται από την ΥΠΑ. Επίσης, είναι θετικό ότι
διατυπώνεται ρητώς πως τα τέλη χρηματοδοτούν αποκλειστικά τις
υπηρεσίες αεροναυτιλίας.
Όπως ειναι σωστο, τα τέλη πρέπει να εισπράττονται απο την ΥΠΑ και να απευθύνονται αποκλειστικά σε υπηρεσίες αεροναυτικούς.
Είναι θετικό το ότι τα τελη εισπράττονται από την ΥΠΑ για χρηματοδότηση της αεροναυτιλίας, η οποια ΥΠΑ πιστώνει ώς αρμόδιος φορέας τους λογαριασμους της ΑΠΑ και ΕΜΥ.