Άρθρο 02 – Σκοπός

Αγαπητέ, κ. Τζιόλα,

«Ο παρών νόμος επιδιώκει να διαμορφώσει το κατάλληλο πλαίσιο, προκειμένου ο επιβαλλόμενος διαχωρισμός της αρμοδιότητας κανονιστικής ρύθμισης και εποπτείας από την παροχή των σχετικών υπηρεσιών να υλοποιηθεί άμεσα υπό όρους αυξημένης αποτελεσματικότητας, αποδοτικότητας και διαφάνειας.»

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω σε ποιο σημείο των Ευρωπαϊκών Κανονισμών αναφέρεται η κανονιστική/ρυθμιστική αρμοδιότητα των » Αρμόδιων Αρχών»?

Όλοι οι κανονισμοί αγαπητοί κύριοι είναι ξεκάθαροι και σαφείς!!

Το έργο των «Εθνικών αρμόδιών Αρχών» είναι:

1. Πιστοποίηση
2. Εποπτεία
3. Επιβολή

Γιατί κ. Τζιόλα (EASA) συνεχίζεται να επιμένετε σε κάτι που δεν προβλέπεται από τους Ε.Κ?

Επειδή μπορεί να τα έχετε μπλεγμένα σας αναφέρω παρακάτω ενδεικτικά:

ΕΚ 1139/2018

ΚΟΙΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ
Άρθρο 62 Πιστοποίηση, εποπτεία και επιβολή

3.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες εθνικές αρχές είναι ανεξάρτητες κατά τη λήψη τεχνικών αποφάσεων σχετικά με την πιστοποίηση, την εποπτεία και την επιβολή και ασκούν τα καθήκοντά τους με αμεροληψία και διαφάνεια και ότι έχουν την κατάλληλη οργάνωση, στελέχωση και διαχείριση.

κ. Τζιόλα, δεν χρειάζεται να συνεχίσω σας παραπέμπω σε όλους τους Ε.Κ.

549/2004
550/2004
551/2004
373/2017
317/2019

Όλοι μα όλοι οι κανονισμοί δεν κάνουν καμία αναφορά για αρμοδιότητες κανονιστικές/ρυθμιστικές!!!

Παρακαλώ εάν έχετε την καλοσύνη ξανά-διαβάστε τους.

Ευχαριστώ

Ο διαχωρισμός μεταξύ «Παρόχου» υπηρεσιών αεροναυτιλίας και διαχείρισης αεροδρομίων και εκείνου του «Ρυθμιστή» του κανονιστικού πλαισίου των αερομεταφορών στη χώρα και κάθε λειτουργίας σχετικά με αυτές, αποτελεί επίλυση μιας σημαντικής εκκρεμότητας που θεσμικά προβλέπεται τόσο στο ευρωπαϊκό, όσο και στο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο.

Πέραν όμως της διευθέτησης μιας σημαντικής κανονιστικής/τυπικής εκκρεμότητας, η ψήφιση του νέου πλαισίου, δημιουργεί εύλογες προσδοκίες στον κλάδο των αερομεταφορών και του τουρισμού, ότι θα λειτουργήσει σαν αφετηρία αντιμετώπισης χρόνιων αδυναμιών τόσο σε θεσμικό, όσο και σε λειτουργικό επίπεδο, που δυστυχώς εντάθηκαν στην περίοδο της σημαντικής οικονομικής κρίσης 2010-2018. Οι αδυναμίες αυτές μάλιστα, δεν μπορούν να αποδοθούν στην έλλειψη πόρων ιδιαίτερα για τη χρηματοδότηση του Παρόχου των Υπηρεσιών (ΥΠΑ), μιας και ο ανάλογος λογαριασμός παρουσίασε σταθερά αυξανόμενο πλεόνασμα, σαν αποτέλεσμα των τελών που απέφερε η αύξηση του τουρισμού και των αερομεταφερόμενων επιβατών στην περίοδο αυτή.

Τα λειτουργικά προβλήματα που παραπάνω αναφερόμαστε, είχαν και εξακολουθούν να έχουν σημαντική επίδραση στην ποιότητα του ευρύτερου Εθνικού Τουριστικού προϊόντος και στην εικόνα της χώρας στο εσωτερικό και κυρίως στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα προβλήματα διαχείρισης χωρητικότητας εκ μέρους του Παρόχου Υπηρεσιών αεροναυτιλίας ανέδειξαν τη χώρα μας στις πρώτες θέσεις των καθυστερήσεων πτήσεων στις καλοκαιρινές περιόδους 2017-2019.

Με βάση τα παραπάνω, οι βασικές μας παρατηρήσεις έχουν ως εξής:

1. Η δημιουργία ενός σύγχρονου, λειτουργικού, ευέλικτου και με υψηλή τεχνοκρατική επάρκεια ρυθμιστή (Regulator) στη χώρα, όπως είναι η θεσμοθετούμενη Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
2. Το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου και ο τρόπος που οριοθετεί, ρόλους, αρμοδιότητες, δομές και διαδικασίες τόσο για την ΑΠΑ όσο και για την αναδιαρθρωμένη ΥΠΑ βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση.
3. Η προτεινόμενη οργανωτική δομή της ΑΠΑ είναι λιτή, ο περιγραφόμενος τρόπος λειτουργίας φαίνεται ευέλικτος, και οι αρμοδιότητες σωστά κατανεμημένες.
4. Θεσπίζεται διαδικασία εσωτερικού ελέγχου, στα πρότυπα των Ανωνύμων Εταιρειών, ενισχύεται η διαδικασία αναφοράς και λογοδοσίας για τα όργανα Διοίκησης, ορίζονται προθεσμίες απόκρισης και δημιουργούνται νέα όργανα και διαδικασίες (Διαιτησία, Γνωμοδότηση, κλπ), απολύτως συμβατά και αναγκαία για τον ρόλο μιας Κανονιστικής Αρχής.
5. Επιπλέον, η ενίσχυση των διαδικασιών αξιολόγησης προσώπων και δομών, η στοχοθέτηση, η κατάρτιση προϋπολογισμού, τόσο στην ΥΠΑ όσο και στην ΑΠΑ με απολογισμό, έκθεση πεπραγμένων στη Βουλή, αποτελούν μια επιπλέον διασφάλιση ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο θα βελτιώσει τα πράγματα και θα εκλείψουν προβλήματα που είναι σημαντικά αποκλίνοντα όσων εφαρμόζονται και επιτυγχάνονται σε άλλες ευρωπαϊκές Χώρες στη σύγχρονη εποχή.
Σημεία που χρήζουν προσοχής

Α. Δεξιότητες Προσωπικού ΑΠΑ/Ρυθμιστή

1. Η εμπέδωση εκ μέρους των φορέων του κλάδου, αίσθησης ότι, στη νέα Αρχή κυριαρχεί η τεχνοκρατική αντίληψη, η επαγγελματική επάρκεια, η αμεροληψία και η οραματική ικανότητα για το κλάδο των αερομεταφορών στη χώρα, επιβάλλει το προσωπικό και οι επιτελείς της νέας Αρχής (ΑΠΑ) να είναι άτομα προσεκτικά επιλεγμένα και με ανάλογα προσόντα και ικανότητες.
2. Η χάραξη εθνικής στρατηγικής αερομεταφορών, ο εμπερίστατος έλεγχος όλων των φορέων του κλάδου συμπεριλαμβανόμενης και της ΥΠΑ (αεροδρόμια, αεροπορικές εταιρείες, εταιρείες επίγειας εξυπηρέτησης, Πάροχος Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας, κλπ.) μπορεί να επιτευχθεί πρακτικά μόνο εφόσον αξιολογηθεί και επιλεγεί το καταλληλότερο σε δεξιότητες προσωπικό που θα στελεχώσει μια ορθολογική και λειτουργική δομή.
3. Το γεγονός ότι με βάση τις προβλέψεις του νομοσχεδίου το προσωπικό της ΑΠΑ κατά το μεγαλύτερο μέρος του αρχικά θα αναζητηθεί μεταξύ των σήμερα υπηρετούντων στην ΥΠΑ και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, παρέχει τη δυνατότητα αξιοποίησης των πλέον άρτια καταρτισμένων, αλλά και ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις «καινούργιων» ειδικοτήτων που δεν υπάρχουν στην ΥΠΑ, να αναζητηθούν από την ευρύτερη αγορά με τις διαδικασίες που προβλέπει το σχέδιο νόμου.
Β. Νομική Μορφή ΥΠΑ-Παρόχου/Μεταφορά αποθεματικών στον φορέα/Αξιοποίηση Αποθεματικών

1. Είναι θετική η ενίσχυση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), στα πλαίσια των δυνατοτήτων που παρέχει ο μετασχηματισμός της σε ΝΠΔΔ.
2. Η δημιουργία ενός νέου νομικού προσώπου, οργανωμένου με τη μορφή ΝΠΔΔ, με επαρκείς αυτοτελείς πόρους, αποφασιστικά όργανα και ευέλικτη οργανωτική δομή, θα επιτρέψει την αποτελεσματικότερη διαχείριση και ανάπτυξη τόσο των δημόσιων αεροδρομίων όσο και της κρίσιμης λειτουργίας του Παρόχου Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας. Ταυτόχρονα, θα επιτρέψει τον αποτελεσματικό και διαφανή προσδιορισμό και προϋπολογισμό των αναγκαίων δαπανών, καθώς και τον έλεγχο και τη διάθεση των κονδυλίων που προέρχονται από τις πηγές που προσδιορίζει το σχέδιο νόμου (κατά κύριο λόγο, τέλη από χρήστες, Αεροπορικές Εταιρείες & Επιβάτες).
3. Με την επιλογή οργανωτικής δομής ΝΠΔΔ, ο δημόσιος χαρακτήρας της υπηρεσίας διασφαλίζεται όπως και η υπόσταση του προσωπικού της. Παράλληλα μέσω της ρύθμισης για άμεση ροή των εισπραττόμενων πόρων στο ΝΠΔΔ χωρίς παρέμβαση άλλων λογαριασμών του Δημοσίου διασφαλίζεται ότι στο μέλλον τα τέλη που καταβάλλονται από τούς χρήστες, θα αφορούν και θα καταλήγουν αποκλειστικά στις κατά το νόμο και τον Κανονισμό αντίστοιχες χρήσεις και λειτουργίες (αεροναυτιλία, μισθοδοσία και επενδύσεις). Με το τρόπο αυτό διασφαλίζεται ότι η Αεροναυτιλία θα διαθέτει πάντα επαρκή στελέχωση, κατάλληλη και διαρκή εκπαίδευση, εξοπλισμό και τεχνολογίες αιχμής και δυνατότητες αποτελεσματικής και διαρκώς αναπτυσσόμενης χωρητικότητας του ελληνικού εναέριου χώρου με ασφάλεια και αδιαμφισβήτητες επιδόσεις.
4. Το σχέδιο νόμου κάνει επίσης επαρκή πρόβλεψη για τη μεταφορά μικρού μέρους από τις εισπράξεις αυτές στην ΑΠΑ όπως και σε άλλες σχετικές υπηρεσίες για την χρηματοδότηση της συμβολής τους στη δημιουργία συνθηκών αποτελεσματικού λειτουργικού και ελεγκτικού πλαισίου αεροναυτιλίας. Ανάλογες ρυθμίσεις ορθώς προβλέπονται και για το ΤΕΑΑ και την κατανομή του.
5. Στο σημείο αυτό, πρέπει να σημειώσουμε ότι, σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα σημαντικό αποθεματικό κεφάλαιο από τέλη αεροναυτιλίας που δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμη για τους προβλεπόμενους απ’ το θεσμικό πλαίσιο σκοπούς. Είναι προφανές ότι με βάση το εν ισχύ εθνικό και ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο, αποθεματικό που δημιουργείται από τέλη αεροναυτιλίας προηγούμενων ετών που διατηρούνται σε ειδικούς λογαριασμούς του δημοσίου, μπορούν να αξιοποιηθούν μόνο για τις ανάγκες για τις οποίες εισπράχτηκαν και όχι για άλλες χρήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η πρόβλεψη του σχεδίου νόμου για μεταφορά τους σε λογαριασμό υπέρ του νέου ΝΠΔΔ/ΥΠΑ κατά τη σύστασή της, είναι στη σωστή και Κανονιστικά ορθή κατεύθυνση, ωστόσο, οι πόροι αυτοί πρέπει να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη και την αναβάθμιση των Υπηρεσιών του Παρόχου αεροναυτιλίας, άλλως θα έπρεπε να επιστραφούν στους χρήστες που τα κατέβαλαν. Αυτή η χρήση του αποθεματικού, πρέπει να αφορά σε επενδύσεις σε εξοπλισμό και τεχνολογία ή και σε δαπάνες προσωπικού του κλάδου της αεροναυτιλίας, έναντι επίτευξης προσδιορισμένων στόχων απόδοσης χωρητικότητας και διαχείρισης των πτήσεων χωρίς καθυστερήσεις. Με τον τρόπο αυτόν θα διασφαλισθεί η νομιμότητα χρήσης του αποθεματικού, η αναβάθμιση της λειτουργίας της αεροναυτιλίας και η διασφάλιση πόρων για χρηματοδότηση της απόδοσης, σε μια περίοδο που λόγο των ειδικών συνθήκων της πανδημίας τα έσοδα του Παρόχου θα είναι μειωμένα τόσο φέτος, όσο και το 2021 λόγω της σοβαρής μείωσης της κίνησης πτήσεων και συνακόλουθα των σχετικών τελών.
Γ. Έγκαιρη πρόβλεψη/Προκήρυξη ΑΣΕΠ για ανάγκες προσωπικού που χρήζει μακροπρόθεσμης εκπαίδευσης, ειδικά στην Αεροναυτιλία.

1. Στο πλαίσιο όλων των παραπάνω παρατηρήσεών μας, η διασφάλιση επαρκούς και κατάλληλα καταρτισμένου προσωπικού ιδιαίτερα σε κρίσιμες κατηγορίες και ειδικότητες (αεροναυτιλία) αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην επίτευξη των επιδιώξεων του σχεδίου νόμου αλλά και των προσδοκιών του κλάδου των αερομεταφορών και του τουρισμού. Για τον λόγο αυτό, είναι ανάγκη, άμεσα να ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες για τη συμπλήρωση του αναγκαίου αριθμού ανθρώπινου δυναμικού, ώστε να διασφαλιστεί η επάρκεια σε προσωπικό των εν λόγω ειδικοτήτων και η έγκαιρη εισδοχή νέων για την αντικατάσταση επικείμενων αποχωρήσεων λόγω συνταξιοδότησης, κατάθεσης ή απώλειας πτυχίου, ενδεχόμενων μετατάξεων στην ΑΠΑ, κλπ.

2. Για το προσωπικό των κατηγοριών αυτών, απαιτείται μεσομακροπρόθεσμος σχεδιασμός προσλήψεων, ώστε να αντιμετωπίζεται έγκαιρα τόσο η ανάγκη για μακροχρόνια εκπαίδευση και εξοικείωσή τους με το αεροναυτιλιακό περιβάλλον, όσο και η αναγκαία αντικατάσταση παλαιών ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας προς αξιοποίησή τους σε επιτελικές θέσεις

Συμπερασματικά:

Θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι το προτεινόμενο σχέδιο νόμου κινείται στη σωστή κατεύθυνση και δημιουργεί προσδοκίες αποτελεσματικότερης διαχείρισης και ανάπτυξης τόσο του κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου των αερομεταφορών στη χώρα, όσο και της παροχής αποδοτικότερων υπηρεσιών αεροναυτιλίας.

Η κατάλληλη νομοθετική κατοχύρωση των προσδοκώμενων και επιδιωκόμενων αναβαθμίσεων, δεν θα είναι αρκετή αν στη πράξη, δεν είναι μια νέα αφετηρία έγκαιρου, ορθολογικού προγραμματισμού των αναγκών και της μεσομακροπρόθεσμης λειτουργίας τόσο της ΑΠΑ όσο και της ΥΠΑ/Πάροχος αεροναυτιλίας, με τρόπο τέτοιο που οι πόροι που χρειάζεται να καταβάλλουν οι Χρήστες (αεροπορικές εταιρείες & επιβάτες) να είναι οι απολύτως αναγκαίοι και να κατευθύνονται σε χρήσεις, δράσεις, επενδύσεις και κυρίως απόδοση που θα συμβάλουν στη διαρκή αναβάθμιση του κλάδου των αερομεταφορών στη χώρα και θα εισφέρουν θετικά στην υλοποίηση ενός ρεαλιστικού πλάνου Εθνικής Στρατηγικής αερομεταφορών.

Μια τέτοια στοχοθέτηση σε συνδυασμό με την ορατή ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού- αερομεταφορικού έργου και των λειτουργιών αεροδρομίου, που επήλθε μέσω των παραχωρήσεων του Αερολιμένα Αθηνών και των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, αποτελούν στοιχεία αναβάθμισης των αερομεταφορών στη χώρα μας, που προσδοκούμε να διευρύνετε διαρκώς αν υλοποιηθούν αποτελεσματικά οι προβλέψεις του σχεδίου νόμου.

Το παρόν νομοσχέδιο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Χώρας, των πολιτών και των επιβατών. Αφαιρεί τον Κρατικό έλεγχο και την εποπτεία από όλα τα
αεροδρόμια της Χώρας. Η προσχηματική διεξαγωγή τακτικών και έκτακτων ελέγχων δεν μπορεί να υποκαταστήσει την επιτόπια παρουσία της εποπτικής αρχής. Η ιδιωτικοποιημένη μορφή των αεροδρομίων επιτάσσει αυξημένο έλεγχο από το Κράτος. Η μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων της μέχρι τώρα ΥΠΑ στην ΑΠΑ χωρίς την στελέχωση στα περιφερειακά αεροδρόμια όπου ήδη υπάρχει η δομή των αερολιμενικών τμημάτων αφήνει κενά στο ασφάλεια, το safety και την ανεξέλεγκτη αυθαιρεσία των εταιριών. Είναι δυνατόν από τα πιο απλά περιστατικά ο επιβάτης να πρέπει να απευθυνθεί στην Αθήνα για οποιοδήποτε παράπονο ή να μην υπάρχει επιτόπια κρατική παρουσία σε πιθανή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης; Η Πολιτεία οφείλει να είναι παρούσα στα περιφερειακά αεροδρόμια ώστε να εξασφαλίζει το αίσθημα ασφάλειας των επιβατών, τον ενισχυμένο ρόλο της εποπτείας αλλά και επέμβασης όπου χρειαστεί.Η εξ΄αποστάσεως συγκέντρωση όλων των αρμοδιοτήτων στη νέα Υπηρεσία χωρίς την επιτόπια παρουσία κρίνεται αδύνατη από την υπάρχουσα εμπειρία και την κοινή λογική. Οι παραβιάσεις των κανονισμών και οδηγιών απλά δεν μπορούν να ελεγχθούν. Ο συντονισμός των σχεδίων και των τόσων αρμοδιοτήτων της ΥΠΑ στα κατά τόπους ακριτικά και μη αεροδρόμια απλά καταργείτε. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται μια μεταφορά κρατικής εξουσίας στους διαχειριστές και τους χρήστες των αεροδρομίων σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο σε μια κρίσιμη στιγμή για τη Χώρα!!! Θα έπρεπε για λόγους δημοσίου συμφέροντος να χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες δομές στα αεροδρόμια της Χώρας όπου υπάρχει ήδη εξειδικευμένο προσωπικό και όχι να σταματήσει κάθε έννοια ελέγχου των αεροδρομίων χάνοντας ταυτόχρονα ανθρώπινο κεφάλαιο και τεχνογνωσία από τον παροπλισμό των υφιστάμενων αερολιμενικών τμημάτων.
Φ. Λουλουδάκης
Αερολιμενικός
Γραφείο Αερολιμενικού Ελέγχου Ρόδου

Ειναι πολυ θετικο οτι τουλαχιστον ενας απο τους συμμετεχοντες σε αυτόν τον δημόσιο διάλογο βρισκει μονο καλα λόγια να πεί για το υπο διαβουλευση νομοσχέδιο. Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων φαινεται πλήρως ικανοποιημενος.

Ορισμένοι τομείς αεροπορικής δραστηριότητας λειτουργούν βάσει εθνικών κανονισμών καθώς βρίσκονται εκτός πεδίου εφαρμογής ευρωπαϊκών κανονισμών για την πολιτική αεροπορία. Συνεπώς, ορθά εμπεριέχεται και η αρμοδιότητα κανονιστικής ρύθμισης στην υλοποίηση του επιβαλλόμενου διαχωρισμού.

Το σχέδιο Νόμου προβλέπει την ίδρυση της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας, επιχειρώντας να συμβαδίσει με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα στο τομέα της πολιτικής αεροπορίας και να διαχωριστεί η αρμοδιότητας κανονιστικής ρύθμισης και εποπτείας από την παροχή των σχετικών υπηρεσιών.

Όμως, για την υλοποίηση αυτού του στόχου θα αρκούσε, αρχικά, η υιοθέτηση του συνόλου των σχετικών κανόνων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Αντίθετα, το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου, κάνει επιλεκτική χρήση των ευρωπαϊκών κανόνων και δημιουργεί στη βάση του έναν ατελή και εν τέλει «προβληματικό» από τη γέννησή του Οργανισμό , προκειμένου να εξυπηρετήσει συμφέροντα συγκεκριμένων κλάδων και ομάδων που θέλει να ευνοήσει. Αναφέρεται στο Κανονισμό 1139/2018 μόνο στο άρθρο 62 αυτού, ενώ ο Κανονισμός αυτός παρέχει ένα πλήρες πλαίσιο για τη λειτουργία εθνικών Οργανισμών με κανονιστική και εποπτική αρμοδιότητα. Διακηρύσσει, φιλόδοξα στους σκοπούς της Α.Π.Α. ότι επιδιώκει την «εκτέλεση των καθηκόντων πιστοποίησης, εποπτείας και επιβολής στον τομέα των αερομεταφορών, της αεροναυτιλίας και των αερολιμένων και η εφαρμογή της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, καθώς και των διεθνών συμβάσεων……..», χωρίς να θεσπίζει ένα πλαίσιο για την εκτέλεσή τους.

Έτσι, ενώ στο υπό διαβούλευση σχέδιο Νόμου, αναφέρει ότι «Η Α.Π.Α. απολαμβάνει λειτουργικής ανεξαρτησίας, διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και δεν υπόκειται σε έλεγχο ή εποπτεία από κυβερνητικά όργανα…», διστάζει να της αποδώσει οργανική και λειτουργική αυτονομία στην Α.Π.Α, τονίζοντας την «αρωγή» του Υπουργείου στο εποπτικό του έργο, αδιευκρίνιστο με ποιο τρόπο.

α) Σκοπεύει, τελικά, να δημιουργήσει έναν οργανισμό, με υπερεξουσίες του Διοικητή και του Εκτελεστικού Συμβουλίου, οι οποίοι θα μπορούν να λειτουργούν αυθαίρετα και εν τέλει να παρεμβαίνουν, όποτε το κρίνουν σκόπιμο, στην απρόσκοπτη εκτέλεση των επιθεωρήσεων, οι οποίες οφείλουν να διενεργούνται, αποκλειστικά και μόνο, σύμφωνα με τους κανονισμούς της E.A.S.A. και της Commission.

Αντίθετα, ο ρόλος των οργάνων της Διοίκησης, θα έπρεπε να είναι καθαρά εποπτικός και να περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητα κατά την εκτέλεση του επιθεωρησιακού έργου, χωρίς δυνατότητα παρέμβασης στην εκπόνηση των προγραμμάτων επιθεώρησης και στη διαδικασία επιβολής κυρώσεων και καθορισμού προτεραιοτήτων επιθεώρησης. Άλλωστε, ο έλεγχος και η εποπτεία της ασφάλειας των πτήσεων, των εγκαταστάσεων, του προσωπικού και των επιβατών είναι εξίσου σημαντικοί και δεν συνάδει με το πνεύμα της εύρυθμης και αντικειμενικής λειτουργίας η ιεράρχηση των ελέγχων από την εκάστοτε Διοίκηση, βάσει αυθαίρετων και επιλεκτικών επιλογών. Επίσης, είναι πρωτότυπη, η διάταξη του υπό διαβούλευση σχεδίου Νόμου, η οποία προβλέπει, τα πρόστιμα στους αεροπορικούς φορείς, να υπολογίζονται βάσει του κύκλου εργασιών του μη συμμορφούμενου με τα πρότυπα φορέα και όχι, αναλόγως με τη βαρύτητα και το είδος της παράβασης.

β) Ο αριθμός των επιθεωρητών της Α.Π.Α., που προβλέπονται είναι ανεπαρκής, διότι, για το καθορισμό τους, δεν έλαβε υπόψη τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας, του αριθμού των αεροδρομίων και των φορέων που δραστηριοποιούνται σε αυτά, καθώς και της κατανομής τους ανά την επικράτεια. Ο σκοπός των επιθεωρητών είναι να διασφαλίζουν επαρκή εποπτεία στους ανωτέρω φορείς, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις και το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο, ώστε να μην οδηγηθούμε, σύντομα, σε πλημμελείς ελέγχους και να τιναχθεί στον αέρα η απόλυτη προτεραιότητα της ασφάλειας.

γ) Στο υπό διαβούλευση σχέδιο Νόμου, προβλέπει, κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, την επαναξιολόγηση των Επιθεωρητών, οι οποίοι, είναι ήδη πιστοποιημένοι και εναρμονισμένοι σύμφωνα με τα πρότυπα που καθορίζονται από τον ευρωπαϊκό ελεγκτικό μηχανισμό και θεσπίζει αυθαίρετα κριτήρια αξιολόγησης, με αποτέλεσμα να τίθεται σε αμφισβήτηση η αξιοπιστία του επιθεωρησιακού έργου και εν τέλει η ασφάλεια των πτήσεων. Έτσι, ενώ ορθά απαιτεί, για τους Επιθεωρητές, εμπειρία στο κλάδο τους, κατά παράβαση των ευρωπαϊκών κανονισμών, την περιορίζει στη τελευταία δεκαετία αντί να την αναφέρει ως Συνολική εμπειρία. Αποτέλεσμα της διάταξης αυτής είναι να κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός της Α.Π.Α. Επιθεωρητές με πολυετή εμπειρία που υπηρετούν ως Επιθεωρητές και οι οποίοι, αυτονόητα, απασχολούμενοι ως Επιθεωρητές, δεν ασκούν καθήκοντα στο κλάδο τους. Ποιοι θα τους αντικαταστήσουν;;;

δ) Ταυτόχρονα καθιερώνει για τους Επιθεωρητές ασυμβίβαστα για μετά την αποχώρησή τους από την Α.Π.Α., τα οποία δεν προβλέπονται στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Έτσι, καταδικάζει στην ανεργία όσους Επιθεωρητές αποχωρούν, για οποιοδήποτε λόγο, από την Α.Π.Α.. Την ίδια στιγμή, πέρα από κάθε συνταγματική νομιμότητα, περιορίζει, με ασυμβίβαστα, την οικονομική και επαγγελματική δραστηριότητα των συγγενών των Επιθεωρητών, οι οποίοι στερούνται της δυνατότητας να εργάζονται, όχι μόνο σε εταιρείες του αεροπορικού κλάδου, αλλά και σε εταιρείες που συνεργάζονται με αυτές!!!

ε) Εντελώς αυθαίρετα και αναιτιολόγητα διαχωρίζει τα πτυχία των Ε.Ε.Κ. από τα υπόλοιπα αεροπορικά πτυχία, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει μια ενιαία εποπτική αρχή για όλα τα αεροπορικά πτυχία και έτσι δημιουργεί ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα του διαχωρισμού.

στ) Συνεχίζει την πολιτική ευνοϊκής μεταχείρισης των Ε.Ε.Κ., κατά κύριο λόγο και των Ηλεκτρονικών, αποδίδοντας σε αυτούς τους κλάδους, δυσανάλογα μεγάλα ποσοστά από το επιδομα EUROCONTROL, ενώ δημιουργεί ασάφειας και αβεβαιότητας σχετικά με τις αποδοχές των υπαλλήλων της Α.Π.Α. και δη των Επιθεωρητών, χωρίς την ύπαρξη των οποίων δεν υπάρχει σύστημα εποπτείας. Έτσι, μοιραία κινδυνεύει να οδηγήσει, στο κοντινό μέλλον, στην ανάληψή των ελέγχων από την ίδια την E.A.S.A. και στην ουσιαστική κηδεμονία του αεροπορικού γίγνεσθαι της χώρας μας, απευθείας από τα ευρωπαϊκά όργανα. Την ίδια στιγμή, επεκτείνει την επιδοματική εύνοια των Ε.Ε.Κ. που θα απασχολούνται στην Α.Π.Α., εξαιρώντας τους από τους υπόλοιπους εργαζόμενους της Α.Π.Α. και προσφέροντάς τους γενναιόδωρα το επίδομα EUROCONTROL των Ε.Ε.Κ. της Υ.Π.Α.!!!

ζ) Ενισχύει την πολιτική των διακρίσεων που ακολουθείται και σήμερα, καθώς, διακόπτει την χορήγηση του επιδόματος EUROCONTROL στους επιθεωρητές χειριστές α/φών, το οποίο χορηγήθηκε, αρχικά σε αυτούς, με προοπτική να επεκταθεί σε όλους τους Επιθεωρητές. Μάλιστα, με το παρόν σχέδιο νόμου δεν προβλέπεται επίδομα EUROCONTROL για κανέναν εργαζόμενο της Α.Π.Α.

η) Το υπό διαβούλευση σχέδιο Νόμου, επισημοποιεί την παρωδία της αποζημίωσης λόγω απώλειας ειδικότητας των Ε.Ε.Κ. .

θ) Επιπλέον και ενδεικτικό των προθέσεων για ευνοϊκή μεταχείριση, εντελώς αναίτια – ή μήπως υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτό; – υπαγάγει το Γραφείο Αεροϊατρικήςκαι Ιατρικών Υποθέσεων στον Διοικητή. Επισημαίνουμε ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι Ε.Ε.Κ. θα μπορούσαν να αρρωσταίνουν ξαφνικά ενόψει συνταξιοδότησης, εξασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο ένα παχυλό εφάπαξ;

ι) Το υπό διαβούλευση σχέδιο Νόμου, όμως, θέτει υπό αμφισβήτηση την επάρκεια των οικονομικών πόρων της Α.Π.Α. με την παραχώρηση σχεδόν όλου του EUROCONTROL στην Υ.Π.Α., την πρωτοφανή ανάθεση της διαχείρησής του σε φορέα παροχής υπηρεσιών, τους «ημέτερους» που προτίθεσθε να μεταφέρετε στην Α.Π.Α., καθιερώνοντας πρωτότυπα όρια προϋπηρεσίας, παρότι υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό που μπορεί να αξιοποιηθεί, το καθεστώς εποπτείας των υδατοδρομίων κ.ά.

ια) Η αδικία συμπληρώνεται καταργώντας προηγούμενο νόμο, (αρ. 32 του ν. 2912/2001), όπου καθορίζεται το μισθολόγιο των επιθεωρητών μέσω του αρ. 35 του ν. 2912/2001, στο οποίο αναφέρεται ότι ο ελέγχον δεν μπορεί να έχει αμοιβές μικρότερες του ελεγχόμενου