Αρχική Κύρωση των Συμβάσεων Παραχώρησης που συνήφθησαν μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των Οργανισμών Λιμένων Α.Ε. και άλλες διατάξειςΆρθρο 04Σχόλιο του χρήστη ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Ο.Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ | 13 Νοεμβρίου 2018, 11:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Ο.Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ' | 13 Νοεμβρίου 2018, 11:06

    παρ.1,2 • Μέσα από ποιες μελέτες και ποιο σκεπτικό έχει προκύψει ο ορισμός μέγιστου ορίου αντισταθμιστικού τέλους 5% υπέρ των Οργανισμών; Το αν τελικά το ποσοστό είναι μικρότερο από το 5%, με ποιον τρόπο θα τεκμηριώνεται; Με τη διαδικασία του Άρθρου 2; Και αφού εν τέλει, το Άρθρο 2 προβλέπει διαδικασία τεκμηρίωσης βιωσιμότητας, γιατί δεν επιβάλλεται η εφαρμογή της σε κάθε περίπτωση, πριν την έκδοση της ΚΥΑ της παρ.1, χωρίς να ορίζεται το όριο του 5%; • Tο αντισταθμιστικό τέλος που θα εισπράττεται από τους Οργανισμούς, θα προσμετράται για τον υπολογισμό του προβλεπόμενου ανταλλάγματος παραχώρησης που δίνει ετήσια ο Οργανισμός στο Ελληνικό Δημόσιο ή τον υπολογισμό άλλων ποσών προς ΡΑΛ κλπ.; παρ.1,2,3 Ως προς τη διαδικασία: Α. Στην αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου και ειδικότερα στην ανάλυση που γίνεται για το Άρθρο 2, περιγράφονται αρκετά αναλυτικά τα χρονικά στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας που θα διενεργήσει το ΤΑΙΠΕΔ. Το τελείως παράδοξο και πρακτικά ανέφικτο, είναι ότι μέσα σε 30 ημερολογιακές ημέρες (!!!) από την αποστολή γραπτής πρόσκλησης από το ΤΑΙΠΕΔ (κατά την παρ.3 του παρόντος Άρθρου) ή από την κατάθεση του πορίσματος των Συμβούλων που θα προσληφθούν (κατά την αιτιολογική έκθεση) (ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΣΧΥΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ;;) θα πρέπει να ολοκληρωθούν τα εξής: • οι Οργανισμοί Λιμένος και τα συναρμόδια Υπουργεία θα πρέπει να μελετήσουν επισταμένως την πρόταση των Συμβούλων και να διαβουλευτούν με το ΤΑΙΠΕΔ για την οριστικοποίηση του αντικειμένου αξιοποίησης • οι Οργανισμοί να προσλάβουν ορκωτό λογιστή σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας (δηλαδή μετά από λήψη προσφορών, Γενική Συνέλευση κλπ !!!), ο οποίος θα κάνει τον έλεγχο της οικονομικής κατάστασης της εταιρείας και θα συντάξει πόρισμα για την βιωσιμότητα του εκάστοτε Οργανισμού και την πιθανή ανάγκη αύξησης του ανταποδοτικού τέλους πάνω από το 5%. Είναι προφανές ότι για να βγει το πόρισμα θα πρέπει να γνωρίζει ο ορκωτός το αντικείμενο αξιοποίησης που θα προκύψει από την ανωτέρω διαβούλευση, επομένως δεν μιλάμε για χρονικά παράλληλες διαδικασίες (διευκρινίζεται ότι το συγκεκριμένο στάδιο πιθανολογείται ότι λαμβάνει χώρα στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, χωρίς ωστόσο αυτό να προκύπτει ξεκάθαρα σε κανένα σημείο του Σχεδίου Νόμου ή της Αιτιολογικής Έκθεσης). • να τρέξει στη συνέχεια (χρονικά όχι παράλληλα και πάλι, αλλά μετά το πόρισμα των ορκωτών – όπου και αν αυτό απαιτηθεί-) η διαδικασία καθορισμού του ανταποδοτικού τέλους με Κ.Υ.Α. των Υπουργών Οικονομικών και Ναυτιλίας. Με δεδομένο λοιπόν ότι δε μιλάμε για χρονικά παράλληλες διαδικασίες, ο χρόνος των 30 ημερών περιορίζεται ακόμα περισσότερο, καθώς κατανέμεται για την ολοκλήρωση καθενός από τα παραπάνω 3 βήματα (!!!). Επομένως, το πιο κρίσιμο ίσως στάδιο των προωθούμενων υπό-παραχωρήσεων, από το οποίο θα κριθεί εν πολλοίς και η περαιτέρω βιωσιμότητα των Οργανισμών Λιμένων της χώρας, προβλέπεται να προχωρήσει με διαδικασία express, σε χρόνους που σε κάθε περίπτωση θεωρούνται ανέφικτοι και δεν επιτρέπουν την διενέργεια σοβαρής διαβούλευσης, την εξαγωγή αξιόπιστου πορίσματος από τους ορκωτούς λογιστές κ.ο.κ. Β. Με βάση και πάλι την αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου, σε επόμενο στάδιο της διαγωνιστικής διαδικασίας, προβλέπεται διαπραγμάτευση του ΤΑΙΠΕΔ με τους υποψηφίους επενδυτές για την οριστικοποίηση του τελικού σχεδίου της σύμβασης αξιοποίησης, κατά την οποία (διαπραγμάτευση) ενημερώνονται και υποβάλουν παρατηρήσεις το Υπ. ΝΑ.Ν.Π. και οι Οργανισμοί Λιμένος, οι οποίες ωστόσο δεν είναι σε καμία περίπτωση δεσμευτικές για το ΤΑΙΠΕΔ. Επομένως, σε ένα ακόμα κρίσιμο στάδιο της διαδικασίας, αυτό της οριστικοποίησης των όρων των συμβάσεων αξιοποίησης, ο ρόλος των Οργανισμών αλλά και του Υπουργείου εμφανίζεται υποβαθμισμένος. παρ.4 Στο εδάφιο (β) προβλέπεται ότι «η τεχνική παρακολούθηση της εκτέλεσης των επενδύσεων ανατίθεται σε ανεξάρτητο μηχανικό, τον οποίο επιλέγει ο υπο-παραχωρησιούχος, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας. Ο ανεξάρτητος μηχανικός αμείβεται από τον υπο-παραχωρησιούχο». - Η συγκεκριμένη πρόβλεψη μπορεί να εγγυηθεί τη διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου; - Πόσο ανεξάρτητος μπορεί να είναι άραγε ένας μηχανικός που επιλέγεται και αμείβεται από τον υπο-παραχωρησιούχο; - Ποιος «ανεξάρτητος» μηχανικός, χωρίς πιθανώς γνώση των τοπικών συνθηκών και ιδιαιτεροτήτων κάθε λιμένα, θα είναι σε θέση να παρακολουθεί την εξέλιξη των επενδύσεων που θα λάβουν χώρα στις υπο-παραχώρηση εγκαταστάσεις και την εν γένει λειτουργία τους, ώστε να διασφαλίζεται ταυτόχρονα και η απρόσκοπτη λειτουργία των λοιπών λιμενικών εγκαταστάσεων που δεν υπο-παραχωρούνται και παραμένουν στη διαχείριση των οικείων Οργανισμών Λιμένων; - Τέλος, γιατί «σπεύδει» η αιτιολογική έκθεση (Άρθρο 3, εδάφιο γ) να χαρακτηρίσει ότι το συγκεκριμένο πρότυπο έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στους Οργανισμούς Λιμένα Πειραιά και Θεσσαλονίκης, όταν μιλάμε για τεχνική παρακολούθησης εκτέλεσης επενδύσεων και οι επενδύσεις στα συγκεκριμένα λιμάνια είναι ακόμα σε αρχικό ή μηδενικό στάδιο κι επομένως το μοντέλο παρακολούθησης δεν έχει ακόμα δοκιμαστεί;