Αρχική Κύρωση των Συμβάσεων Παραχώρησης που συνήφθησαν μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των Οργανισμών Λιμένων Α.Ε. και άλλες διατάξειςΆρθρο 15 – Τροποποιήσεις του π.δ. 31/2018Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης Κουκουράκης | 14 Νοεμβρίου 2018, 20:36
Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Ταχ. Δ/νση Ακτή Βασιλειάδη, Πύλη Ε 1 - Ε 2, Τ.Κ. 185 10 τηλ: 213 1371700 - 213 1374700, φαξ: 210 4191561- 210 4191562 Επικοινωνία με το υπουργείο Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα αναφέρει: "1. Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος το τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. 2. Αν η πράξη προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών• β) το θάνατό του, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον έξι ετών." Όσον αφορά το άρθρο (306 ΠΚ), ενδιαφέρον για τον ναυαγοσώστη έχει όχι ο πρώτος τρόπος τελέσεως του εγκλήματος της εκθέσεως, σε στενή έννοια, που υπάρχει όταν με μια θετική ενέργεια (ή παράλειψη) του δράστη, το θύμα μεταφέρεται από μία σχετικώς ασφαλή θέση σε μία άλλη ανασφαλή και έτσι εκτίθεται σε κίνδυνο η ζωή ή υγεία του, αλλά ο δεύτερος τρόπος πραγματώσεως του εγκλήματος (η "άφεση του θύματος αβοηθήτου"), που συντελείται όταν ο δράστης αφήνει αβοήθητο πρόσωπο, δηλαδή δεν παύει ή δεν εξουδετερώνει τον κίνδυνο που ήδη απειλεί τη ζωή ή την υγεία του προσώπου που έχει υπό την προστασία του ή έχει την υποχρέωση διατροφής ή περίθαλψης ή μεταφοράς του. Η υποχρέωση αυτή δύναται να πηγάζει είτε από ρητή διάταξη νόμου ή σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων που συνδέονται με ορισμένη έννομη σχέση του υποχρέου είτε από σύμβαση είτε από προηγούμενη συμπεριφορά του υπαιτίου, από την οποία δημιουργήθηκε ο κίνδυνος του εγκληματικού αποτελέσματος. Απαιτείται να συντρέχει και αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παραλείψεως και του αποτελέσματος, η οποία θεωρείται υπάρχουσα, όταν γίνει αποδεκτό ότι, αν γινόταν η επιβεβλημένη ενέργεια, που δεν έγινε, με πιθανότητα η οποία εγγίζει τα όρια της βεβαιότητας, δεν θα επήρχετο το συγκεκριμένο εγκληματικό αποτέλεσμα. Σε αντίθεση με την έκθεση εν στενή εννοία, εδώ το θύμα βρίσκεται ήδη σε κατάσταση κινδύνου, χωρίς και πάλι να είναι πιθανή από αλλού η βοήθειά του. Για την πραγμάτωση του δεύτερου αυτού τρόπου τελέσεως του εγκλήματος της εκθέσεως δεν είναι απαραίτητο να εγκαταλειφθεί, με την έννοια του τοπικού χωρισμού, το θύμα αβοήθητο, αλλ’ αρκεί να αφεθεί τούτο αβοήθητο. Προτείνω να συμπεριληφθεί σε ενδεχόμενη επικαιροποίηση του ΠΔ 31/2018 το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα, για εκπαιδευτικούς σκοπούς και για να γίνει επισήμανση των υποχρεώσεων και ευθυνών του ναυαγοσώστη. Δημήτρης Κουκουράκης Δικηγόρος Εκπαιδευτής Αυτοδυτών PADI Εκπαιδευτής Πρώτη Βοήθειας EFR demkouk@otenet.gr