Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ - ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ)' | 27 Φεβρουαρίου 2020, 13:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία σοβαρή χρόνια πάθηση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πλήθος σοβαρών και επίπονων επιπλοκών, όπως είναι η νεφροπάθεια, η πολυνευροπάθεια, ο ακρωτηριασμός άκρων, η τύφλωση κλπ. Ειδικά στις περιπτώσεις των ανθρώπων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1, η αντιμετώπιση της πάθησης απαιτεί καθημερινή χορήγηση ινσουλίνης και πολλαπλές μετρήσεις σακχάρου, ώστε το άτομο να μπορεί να ελέγχει κατά τη διάρκεια της ημέρας το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα του και ανάλογα να κρίνει αν χρειάζεται ή όχι παρέμβαση προκειμένου να αποφευχθούν οι υπογλυκαιμίες και οι υπεργλυκαιμίες. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να έχει απόλυτο έλεγχο της καθημερινής του διατροφής και της σωματικής άσκησης ώστε αυτές να μην οδηγήσουν σε υπογλυκαιμία ή υπεργλυκαιμία το άτομο. Οι καταστάσεις υπογλυκαιμιών και υπεργλυκαιμιών είναι αυτές που επισπεύδουν την εμφάνιση των σοβαρών επιπλοκών. Επιπλέον, η τακτική παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό είναι εξαιρετικά σημαντική για την πορεία της πάθησης και την απομάκρυνση αυτών των σοβαρών επιπλοκών. Από τα ανωτέρω και μόνο γίνεται φανερό ότι η καθημερινότητα ενός ανθρώπου με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι απαιτητική και κρίσιμη για την πορεία της υγείας του και χρειάζεται συνεχή φροντίδα σε οποιαδήποτε ηλικία. Παράλληλα, στη βάση της ισονομίας και της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων, δε νοείται να δίνεται η δυνατότητα αυτή σε άλλους εργαζόμενους, όπως είναι τα Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά όχι στους Λιμενικούς που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό εργαζομένους δύο ταχυτήτων. Για όλους τους παραπάνω λόγους, θεωρούμε αναγκαίο πως πρέπει απαραίτητα να συμπεριληφθεί το αίτημά μας στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου προκειμένου οι υπάλληλοι του Λ.Σ. και της ΕΛ.ΑΚΤ. να μπορούν να υποστηρίξουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την υγεία τη δική τους και/ή των παιδιών τους. Παρακάτω, σας σημειώνουμε τις τροποποιήσεις που πρέπει απαραιτήτως να γίνουν με στόχο το όφελος των ανθρώπων με Σακχαρώδη Διαβήτη: «ββ) Οι γονείς τριών (3) τέκνων ή οι γονείς ενός (1) τουλάχιστον τέκνου με ανίατο ή δυσίατο νόσημα ή αναπηρία με ποσοστό 67% ή οι γονείς παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 ινσουλινοεξαρτώμενο με ποσοστό αναπηρίας 50% τουλάχιστον ή οι γονείς που είναι άγαμοι ή χήροι, καθώς και οι πάσχοντες από ανίατα ή δυσίατα νοσήματα ή άτομα με αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω ή οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη με ποσοστό αναπηρίας 50% τουλάχιστον μετατίθενται, μόνο κατόπιν πρότερης σχετικής αναφοράς τους. Για τους σκοπούς του προηγούμενου εδαφίου, ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται o/η σύζυγος και τα άγαμα παιδιά μέχρι ηλικίας 18 ετών ή μέχρι ηλικίας 25 ετών, εφόσον φοιτούν σε σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της φοίτησης βεβαιούμενης με πιστοποιητικό της οικείας Σχολής, καθώς και όσα έχουν αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω ή όσα πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 ινσουλινοεξαρτώμενο μέχρι την ηλικία των 18 ετών, άγαμα παιδιά ανεξάρτητα από το όριο ηλικίας. Επίσης, για τους σκοπούς της παρούσας υποπερίπτωσης θεωρούνται ως μέλη της οικογένειας τα παιδιά που προέρχονται από άλλο γάμο και την επιμέλεια έχει ο/η σύζυγος, εφόσον πληρούν μία από τις ανωτέρω προϋποθέσεις. Δυσίατα νοσήματα θεωρούνται οι νοσηρές καταστάσεις και τα νοσήματα που απαιτούν μακροχρόνια νοσηλεία ή θεραπεία, προσβάλλουν ένα ή περισσότερα όργανα και χαρακτηρίζονται από εξάρσεις ή υφέσεις. Η πάθηση μέλους της οικογένειας από νόσημα αποδεικνύεται με γνωμάτευση η οποία εκδίδεται από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (Κ.Ε.Π.Α.) σύμφωνα με τον Ενιαίο Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας, όπως κάθε φορά ισχύει, ή από τις Επιτροπές Πιστοποίησης Αναπηρίας οι οποίες εξακολουθούν να ασκούν τις αρμοδιότητές τους, μετά τη δημιουργία του Κ.Ε.Π.Α., σύμφωνα με το άρθρο 6 του ν. 3863/2010 (Α΄115), ή από τις αρμόδιες Υγειονομικές Επιτροπές. Η πάθηση του στελέχους Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. από νόσημα αποδεικνύεται με γνωμάτευση της Ανώτατης Υγειονομικής Επιτροπής του Πολεμικού Ναυτικού». Επίσης, στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τη δυνατότητα χορήγησης μειωμένου κατά μία ώρα ωραρίου όχι μόνο στους γονείς παιδιών με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 ινσουλινοεξαρτώμενο, αλλά και στους ίδιους τους πάσχοντες. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να εισαχθεί στο σχέδιο νόμου που είναι σε διαβούλευση τροποποίηση της περίπτωσης 1 του άρθρου 7 του προεδρικού διατάγματος υπ’ αριθμόν 80 (ΦΕΚ 153 Α’/23.11.2015) ως εξής: «1. Στο προσωπικό Λ.Σ.−ΕΛ.ΑΚΤ. το οποίο έχει σύζυγο ή άγαμα τέκνα ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, που πάσχουν από ψυχική, νοητική ή σωματική αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω, χορηγείται ανά ημερολογιακό έτος και ανά περίπτωση, άδεια απουσίας διάρκειας είκοσι (20) ημερών, με αποδοχές. Η ανωτέρω άδεια χορηγείται μετά από αίτηση του στελέχους Λ.Σ.−ΕΛ.ΑΚΤ., είτε ολόκληρη είτε τμηματικά. Οι ενδιαφερόμενοι δύνανται να αιτηθούν αντί της άδειας αυτής, μείωση του ωραρίου εργασίας τους κατά μία (1) ώρα την ημέρα. Το προσωπικό Λ.Σ.−ΕΛ.ΑΚΤ. το οποίο έχει τέκνα έως δεκαπέντε (15) ετών τα οποία πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ινσουλινοεξαρτώμενο ή τύπου 1 με ποσοστό αναπηρίας 50% ή είναι οι ίδιοι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη με ποσοστό αναπηρίας 50% δύναται ομοίως να αιτηθεί ανά περίπτωση, μείωση του ωραρίου εργασίας του κατά μία (1) ώρα την ημέρα. Για το προσωπικό Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. που είναι πάσχοντες με ποσοστό αναπηρίας 50% χορηγείται επιπλέον ειδική άδεια έξι (6) ημερών για την εξυπηρέτηση των αναγκών που απορρέουν από την πάθησή τους. Το ποσοστό αναπηρίας του συζύγου, της συζύγου, των τέκνων ή του τέκνου καθορίζεται από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (Κ.Ε.Π.Α.), σύμφωνα με τον Ενιαίο Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας, όπως κάθε φορά ισχύει.».