Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 25 Νοεμβρίου 2020, 14:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η εθνική στρατηγική για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στον νησιωτικό χώρο είναι ένα μέρος του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Μόλις σήμερα (25/11), κατατέθηκε νομοσχέδιο που ρυθμίζει τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό με διαφορετικό τρόπο [άρθ. 17 επ. Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας»]. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι δύο διαδικασίες δεν είναι συμβατές μεταξύ τους : για παράδειγμα, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός προβλέπει δημόσια διαβούλευση, ενώ η εθνική στρατηγική για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στον νησιωτικό χώρο καταρτίζεται χωρίς καμία διαβούλευση (πρβλ. άρθ. 4). Ούτε καν η Έκθεση Ετήσιας Αξιολόγησης του άρθρου 5 δεν υποβάλλεται σε διαβούλευση. Άλλα ζητήματα στα οποία τα δύο είδη σχεδιασμού διαφέρουν είναι οι στόχοι, η αρμόδια αρχή, οι ελάχιστες απαιτήσεις, το περιεχόμενο και οι ειδικότερες διαδικασίες υλοποίησης. Η έλλειψη έστω και του ελάχιστου συντονισμού μεταξύ του ΥΠΕΝ και του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής προκαλεί εύλογα ερωτηματικά: έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε δύο αλληλοσυγκρουόμενες διαδικασίες σχεδιασμού για επικαλυπτόμενα θέματα; Είναι δυνατόν η διακυβέρνηση του ευαίσθητου νησιωτικού χώρου να ανήκει σε δύο υπουργεία που δεν μπορούν να συντονίσουν τις νομοθετικές τους πρωτοβουλίες; Στο περιεχόμενο της Στρατηγικής ουδεμία αναφορά γίνεται στην προστασία του περιβάλλοντος ως σημαντικού πυλώνα τόσο για την επίτευξη της γαλάζιας ανάπτυξης όσο και ως μέρος μιας ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτική (πέραν μιας γενικόλογης αναφορά στην «αποτίμηση των αναπτυξιακών κενών» με έμφαση, μεταξύ άλλων, στην ανάλυση των «περιβαλλοντικών προκλήσεων», παρ. 2 στοιχ. α΄ του νομοσχεδίου). Τόσο η γαλάζια ανάπτυξη όσο και η ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική θα πρέπει να περιλαμβάνουν ρητά την προστασία των θαλάσσιων και παράκτιων οικοσυστημάτων και τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων. Σε ό,τι αφορά την αναφορά σε «γαλάζια επαγγέλματα» στο πλαίσιο της «απασχόλησης και των επενδύσεων στη γαλάζια οικονομία», θα πρέπει να γίνει σαφής σύνδεση με τη βιώσιμη ανάπτυξη των δραστηριοτήτων αυτών και τη διασφάλιση ότι η ανάπτυξη τους δεν θα οδηγήσει σε υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και των θαλάσσιων και παράκτιων οικοσυστημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, η αναφορά σε «θαλάσσιες εξορύξεις υδρογονανθράκων», δραστηριότητα η οποία έχει ιδιαιτέρως επιβαρυντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, και εν δυνάμει αρνητικές συνέπειες για άλλους κλάδους της γαλάζιας οικονομίας όπως οι θαλάσσιες μεταφορές, οι υδατοκαλλιέργειες, η αλιεία αλλά και η ανάπτυξη του παράκτιου χώρου, δεν συνάδει με τον στόχο της βιώσιμης ανάπτυξης και της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, και θα πρέπει να διαγραφεί. Η παράγραφος 3 του άρθρου 4 αναφέρεται στη λήψη υπόψη διαφόρων στρατηγικών και προγραμμάτων (κυρίως σχετικά με την ανάπτυξη), αλλά ουδεμία αναφορά γίνεται σε στρατηγικές και άλλα νομοθετήματα που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να διασφαλιστεί μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική σύμφωνα με το ενωσιακό και εθνικό δίκαιο, όπως παραδείγματος χάριν η εθνική θαλάσσια στρατηγική (ν. 3983/11), ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός (ν. 4546/2018) κ.α. Τα νομοθετήματα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το αντικείμενο της προβλεπόμενης στο νομοσχέδιο νέας Στρατηγικής. Η γαλάζια ανάπτυξη περιλαμβάνει τόσο τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, όσο και μια συνολική προσέγγιση της προστασίας του θαλάσσιου χώρου και των επιπτώσεων των οικονομικών δραστηριοτήτων ως κρίσιμα στοιχεία για την επίτευξή της. Ομοίως, στις αρχές που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη (παράγραφος 4), θα πρέπει να γίνει αναφορά σε σημαντικές αρχές που διέπουν την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και τις σχετικές στρατηγικές όπως παραδείγματος χάριν η οικοσυστημική προσέγγιση στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η αλληλεπίδραση ξηράς – θάλασσας, η αρχή της συμμετοχής των φορέων κ.α.