Αρχική Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού ΔικαίουΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ (άρθρα 48-71)Σχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΚΡΗΣ | 24 Ιανουαρίου 2023, 13:13
Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Ταχ. Δ/νση Ακτή Βασιλειάδη, Πύλη Ε 1 - Ε 2, Τ.Κ. 185 10 τηλ: 213 1371700 - 213 1374700, φαξ: 210 4191561- 210 4191562 Επικοινωνία με το υπουργείο Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σύμφωνα με το άρθρ. 1 παρ. 1(ιβ) Ν. 4926/2022 «Εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για τη δραστηριοποίηση των πλοίων αναψυχής κ.λπ.» ως «εφοπλιστής» νοείται και ο μισθωτής επαγγελματικού πλοίου αναψυχής μέσω χρηματοδοτικής μίσθωσης του Ν. 1665/1986 (leasing). Από τις διατάξεις του σχολιαζόμενου άρθρου (που ακολουθεί το πνεύμα των διατάξεων άρθρ. 105 και 106 του υπό αναμόρφωση Κώδικα) προκύπτει ότι οι απαιτήσεις που απορρέουν από τον εφοπλισμό πλοίου (δηλ. εν προκειμένω οι απαιτήσεις που έχει δημιουργήσει ο χρηματοδοτικός μισθωτής κατά τη χρήση του μισθίου πλοίου) ασκούνται και κατά του κυρίου αυτού (δηλ. της εταιρείας leasing), ο οποίος ευθύνεται «δια του πλοίου και μέχρι την αξία αυτού», έτσι ώστε ο δανειστής έχει τη δυνατότητα να επιδιώξει την επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του πλοίου για την ικανοποίηση των εκ του εφοπλισμού απαιτήσεων. Ωστόσο, οι παραπάνω διατάξεις που άγουν σε επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του πλοίου αντιστρατεύονται δικαιοπολιτικά τον θεσμό της χρηματοδοτικής μίσθωσης, καθιστώντας υπέγγυο το αντικείμενο της χρηματοδοτικής μίσθωσης, το οποίο αποτελεί την εξασφαλιστική αξία της εταιρείας leasing. Αλλά και νομοτεχνικά συγκρούονται με τη διάταξη του άρθρ. 4 Ν. 1665/1986, σύμφωνα με την οποία από την καταχώριση της σύμβασης στο ειδικό βιβλίο του αρμόδιου Πρωτοδικείου, τρίτοι δεν μπορούν έως τη λήξη της μίσθωσης να αποκτήσουν με οποιονδήποτε τρόπο κυριότητα ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα πάνω στο πράγμα. Κατ’ αποτέλεσμα, παραμένει «κενό γράμμα» η δυνατότητα χρηματοδοτικής μίσθωσης επαγγελματικού πλοίου αναψυχής που παρέχει ο Ν. 4926/2022. Συντρεχόντως, συνεχίζει να αγνοείται και να πλήττεται θεσμικώς και η εν γένει δυνατότητα χρηματοδοτικής μίσθωσης πλοίων αναψυχής, που έως τώρα, αν και προβλεπόμενη ρητώς στο άρθρ. 1 παρ. 3 Ν. 1665/1986, παραμένει κολοβή και αρρύθμιστη, καθώς δεν έχει εκδοθεί η κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Αιγαίου, με την οποία θα καθορίζονται οι ειδικοί όροι που ρυθμίζουν τη χρηματοδοτική μίσθωση ως προς τα ιδιωτικά και επαγγελματικά πλοία αναψυχής.