Αρχική Θαλάσσιος και Αλιευτικός ΤουρισμόςΆρθρο 9 – ΗμερόπλοιαΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΗΜΕΡΟΠΛΟΩΝ ΣΚΑΦΩΝ | 18 Μαΐου 2011, 10:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΗΜΕΡΟΠΛΟΩΝ ΣΚΑΦΩΝ' | 18 Μαΐου 2011, 10:59

    ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΗΜΕΡΟΠΛΟΙΩΝ ΣΚΑΦΩΝ (Π.ΕΝ.Ε.Τ.Η.Σ.) Αναφορικά με το σχέδιο του νόμου «Περί Πλοίων Αναψυχής» εκ μέρους της Π.ΕΝ.Ε.Τ.Η.Σ. θα θέλαμε να κάνουμε τα παρακάτω σχόλια, παρατηρήσεις και προτάσεις επί του άρθρου 9 που αναφέρεται στα πλοία του κλάδου μας, τα ημερόπλοια. Το σχέδιο νόμου επιχειρεί να ορίσει και να περιγράψει τα τουριστικά ημερόπλοια ως ένα ξεχωριστό κλάδο μεταξύ των σκαφών που προσφέρουν υπηρεσίας θαλάσσιας αναψυχής. Ορισμένες όμως από τις διατάξεις του νομοσχεδίου όχι μόνο δε βοηθούν στην επίλυση των προβλημάτων του κλάδου μας που έχουν διαπιστωθεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά αντίθετα βάζουν πρόσθετους περιορισμούς και απαγορεύσεις στην δραστηριότητα των πλοίων μας. Συγκεκριμένα: 1. Τίθεται για πρώτη φορά όριο 12 ωρών στην διάρκεια μια ημερήσιας κρουαζιέρας. Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί αυτός ο περιορισμός; Οι ισχύοντες κανονισμοί με βάση τους οποίους εκδίδονται τα Π.Α. και τα Π.Γ.Ε. προσδιορίζουν επαρκώς και σαφώς τα χρονικά πλαίσια που μπορεί ένα ημερόπλοιο να εκτελεί πλόες. Και μπορεί μεν πράγματι οι 12 ώρες να καλύπτουν την πλειοψηφία των περιπτώσεων, υπάρχουν όμως περιπτώσεις που ένας περιηγητικός πλους μπορεί να διαρκέσει και περισσότερο. Ζητάμε επομένως να απαλειφθεί η φράση «διαρκείας μέχρι δώδεκα ωρών» από την α’ παράγραφο του άρθρου 9 αριθ. 1. Επίσης προς αποφυγή παρερμηνειών και παρανοήσεων να συμπληρωθεί η τελευταία πρόταση ως εξής: «… με αφετηρία και επιστροφή στον ίδιο λιμένα χωρίς διανυκτέρευση εντός του πλοίου». 2. Στην επόμενη παράγραφο του άρθρου 9 αρ. 1, προς αποφυγή παρερμηνειών και παρανοήσεων ζητάμε να διορθωθεί η τελευταία πρόταση ως εξής: «… και επιστροφή στον αφετήριο λιμένα, με κατ’ άτομο εισιτήριο που θα καλύπτει ολόκληρο τον περιηγητικό πλου ή κατάσταση επιβατών και ενιαίο ναύλο». 3. Θεσμοθετείται η άδεια άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας για τα ημερόπλοια. Η ένστασή μας δεν αφορά στην άδεια καθεαυτή αλλά στα κριτήρια και το περιεχόμενο αυτής της άδειας. Τα Π.Α. και τα Π.Γ.Ε. των ημερόπλοιων προσδιορίζουν σαφώς την κατηγορία των περιοχών (Α, Β. Γ ή Δ) που καθένα από αυτά έχει το δικαίωμα να εκτελεί περιηγητικούς πλόες, ανάλογα με τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά και τα σωστικά μέσα που διαθέτουν. Από εκεί και πέρα όμως, η διαφορά ενός τουριστικού ημερόπλοιου από ένα δρομολογημένο επιβατηγό σκάφος έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι τα πρώτα είναι ελεύθερα να αποφασίζουν για την περιοχή άσκησης της δραστηριότητάς τους που μπορεί να είναι και περισσότερες από μία, προσφέροντας υπηρεσίες περιήγησης και αναψυχής με βάση κριτήρια καθαρά τουριστικά. Ζητάμε επομένως να τροποποιηθεί η α’ παράγραφος του άρθρου 9 αριθ. 2 ως εξής: «… με την οποία προσδιορίζει τις περιοχές άσκησης της δραστηριότητας αυτής σύμφωνα και μόνο με το ισχύον Πρωτόκολλο Γενικής Επιθεώρησης (Π.Γ.Ε.) του πλοίου ή το πιστοποιητικό ασφαλείας (Π.Α.) του πλοίου». 4. Στο τέλος της β’ παραγράφου του άρθρου 9 αριθ. 2 ζητάμε να απαλειφθεί η φράση «…και της τήρησης των κανόνων του λιμένος». Η μη τήρηση των κανόνων του λιμένος ήδη συνεπάγεται διοικητικές και πειθαρχικές κυρώσεις κατά του πλοιάρχου, του πλοίου και της πλοιοκτήτριας εταιρείας (όπως πρόστιμα, απαγόρευση απόπλου, παραπομπή στο πειθαρχικό συμβούλιο κλπ) που είναι επαρκείς και αποτελεσματικές. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να συνδέεται έτσι γενικώς και αορίστως η ανάκληση της άδειας (που θα είχε σοβαρότατες συνέπειες για την εκάστοτε επιχείρηση) με μια απλή παράβαση κάποιου κανόνα του λιμένος. 5. Με το άρθρο 9 αρ. 4 δίνεται στις λιμενικές αρχών η αρμοδιότητα να καθορίζει τους όρους λειτουργίας των ημερόπλοιων. Θεωρούμε όμως ότι ορισμένοι από αυτούς θα έπρεπε απλώς να ελέγχονται και όχι να καθορίζονται από τα κατά τόπους λιμεναρχεία, όπως για παράδειγμα ο τρόπος έκδοσης και ελέγχου των εισιτηρίων που είναι θέμα φορολογικό ή οι κανόνες ασφαλείας που ορίζονται από την ΕΕΠ. Ζητούμε επομένως την επαναδιατύπωση του άρθρου 9 αρ. 4 ως εξής: «Με αιτιολογημένες αποφάσεις της οικίας λιμενικής Αρχής του λιμένα αφετηρίας, καθορίζονται οι όροι εκτέλεσης των πλόων και η λήψη αναγκαίων μέτρων στην εκτέλεση των πλόων, σε περίπτωση ανεπάρκειας των χώρων και λειτουργικής αδυναμίας εξυπηρέτησης των πλοίων της κατηγορίας αυτής στο λιμένα αφετηρίας ή κατάπλου. Η οικία λιμενική Αρχή του λιμένα αφετηρίας έχει την ευθύνη ελέγχου των όρων έκδοσης και ελέγχου των εισιτηρίων και της τήρησης των κανόνων ασφαλείας». Πέραν ωστόσο των ανωτέρω παρατηρήσεών μας επί του νομοσχεδίου «Περί Πλοίων Αναψυχής», θα θέλαμε να τονίσουμε και να προτείνουμε τα εξής: Εδώ και πολλά χρόνια ο κλάδος μας έχει ζητήσει και περιμένει την κατάρτιση ειδικού νομοθετικού πλαισίου για τα ημερόπλοια τουριστικά σκάφη, με βασικό στόχο όχι μόνο την απλοποίηση και διασαφήνιση των κανονισμών αλλά το να δοθεί αναπτυξιακή πνοή στον κλάδο, κάτι που στις δύσκολες μέρες που ζει η χώρα μας είναι και το βασικό ζητούμενο. Επομένως ζητούμε με έμφαση να ενταχθούν στο άρθρο 9 του παρόντος νομοσχεδίου οι ακόλουθες πολύ σημαντικές διατάξεις, ορισμένες εκ των οποίων μεταφέρονται από το Π.Δ. 122/1995 με τις απαραίτητες τροποποιήσεις: Α) Στην έννοια των ημερήσιων θαλάσσιων περιηγήσεων περιλαμβάνονται τα κυκλικά ταξίδια που εκτελούν τα Επιβατηγά τουριστικά ημερόπλοια μεταξύ του αφετηρίου και ενός ή περισσοτέρων ελληνικών λιμένων, με αποκλειστικό σκοπό την θαλάσσια αναψυχή και την περιήγηση των μεταφερομένων επιβατών. Β) Κατά την διάρκεια του περιηγητικού ταξιδιού οι επιβάτες – περιηγητές υποχρεούνται να παρακολουθούν το πλοίο για όλο το χρονικό διάστημα διάρκειας του περιηγητικού ταξιδιού, μπορούν όμως να αποβιβάζονται από το πλοίο και να παραμένουν στην ξηρά για όσο διάστημα διαρκεί η παραμονή του πλοίου σε κάθε λιμένα προσέγγισής του. Η τελική αποβίβαση των επιβατών – περιηγητών γίνεται στον αφετήριο λιμένα. Γ) Επιτρέπεται η παραλαβή επιβατών – περιηγητών και από ενδιάμεσους λιμένες μόνον εφόσον: α) η τελική αποβίβασή τους γίνεται στον λιμένα επιβίβασής τους και β) δεν αποβιβάζονται στον ενδιάμεσο αυτό λιμένα επιβάτες – περιηγητές που βρίσκονται ήδη επί του πλοίου. Σχόλιο: Η δυνατότητα παραλαβής περιηγητών από περισσότερα λιμάνια είναι απολύτως μέσα στην έννοια και τον σκοπό της θαλάσσιας περιήγησης όπως ορίζεται στο παρόν Π.Δ. Υπηρετεί το τουριστικό προϊόν της χώρας μας, σε καμία περίπτωση δεν ανταγωνίζεται τα δρομολογημένα πλοία και δίνει την δυνατότητα σε περισσότερα νησιά – τουριστικές αγορές να προσφέρουν την υπηρεσία της ημερήσιας κρουαζιέρας στους επισκέπτες τους. Με τις προϋποθέσεις που τίθενται (κυκλικά ταξίδια, από αναγνωρισμένα Ελληνικά Επιβατηγά πλοία, με σκοπό την αναψυχή και περιήγηση, επιβίβαση και αποβίβαση στον ίδιο λιμένα, απαγόρευση αποβίβασης των περιηγητών που βρίσκονται ήδη στο πλοίο), η δυνατότητα αυτή θεωρούμε ότι δεν θα πρέπει να υπόκειται σε καμία έγκριση των Αρχών, οι οποίες άλλωστε με τα κατά τόπους λιμεναρχεία πολύ εύκολα μπορούν να διαπιστώσουν εάν υπάρχει κάποια παραβίαση και αθέμιτος ανταγωνισμός με τα δρομολογημένα πλοία. (βαλίτσες, επιβάτες με εισιτήριο μιας διαδρομής, ταυτοπροσωπία σε επιβίβαση / αποβίβαση κλπ) Δ) Με έγκριση των οικείων λιμενικών Αρχών του λιμένα αφετηρίας ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων, δύναται να επιτραπεί η πραγματοποίηση περιηγητικών ταξιδιών κατά τα οποία η κυκλική περιήγηση ολοκληρώνεται σε συνδυασμό με χερσαία μέσα μεταφοράς, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιβάτες – περιηγητές καταλήγουν στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν την περιήγηση. Σχόλιο: Η ανάπτυξη του τουρισμού απαιτεί συνδυασμένες και ευέλικτες υπηρεσίες προς τους επισκέπτες της χώρας μας. Μια τέτοια περίπτωση είναι η περιήγηση με συνδυασμένη μεταφορά από τουριστικά πλοία και λεωφορεία που σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζει προβλήματα έλλειψης χρόνου ή καιρικών συνθηκών, εξυπηρετεί ειδικές ανάγκες των πελατών - τουριστών και κάνει την προσφερόμενη υπηρεσία πιο ελκυστική. Παράδειγμα Α: Μια ομάδα τουριστών που διαμένει σε ξενοδοχείο του Λουτρακίου επιβιβάζεται σε τουριστικό πλοίο στο Λουτράκι, διασχίζει την Διώρυγα της Κορίνθου, επισκέπτεται την Αίγινα και τον Πόρο, αποβιβάζεται στα Ίσθμια και επιστρέφει με λεωφορεία στο ξενοδοχείο του στο Λουτράκι. Με τον τρόπο αυτό οι επιβάτες δεν είναι αναγκασμένοι να παρατείνουν κατά πολύ την επιστροφή τους περνώντας για δεύτερη φορά την Διώρυγα της Κορίνθου. Παράδειγμα Β: Σύνεδροι ξενοδοχείου της Ρόδου με περιορισμένο διαθέσιμο χρόνο, επιθυμούν να συνδυάσουν μια σύντομη απογευματινή θαλάσσια περιήγηση με δείπνο σε παραθαλάσσιο χωριό του νησιού. Επιβιβάζονται σε τουριστικό πλοίο την ώρα του ηλιοβασιλέματος, απολαμβάνουν μια δίωρη αργή πλεύση κατά μήκος των ακτών με μουσική και ποτό, αποβιβάζονται στο παραθαλάσσιο χωρίο για το δείπνο και επιστρέφουν με λεωφορεία στο ξενοδοχείο τους στην πόλη της Ρόδου. Ε) Κατ’ εξαίρεση και μόνο για την εξυπηρέτηση της τουριστικής κίνησης, στην περίπτωση που η ανάγκη αυτή δικαιολογείται από την έλλειψη ή την ανεπάρκεια και ιδιομορφία των υφισταμένων συγκοινωνιακών εξυπηρετήσεων και συνθηκών μπορεί, με έγκριση του ΥΕΝ ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων, να επιτραπεί σε ομάδες (groups) επιβατών – περιηγητών, η παραλαβή και αποβίβασή τους σε έναν ή περισσότερους λιμένες και η επιστροφή τους στον αφετήριο λιμένα με το ίδιο πλοίο κατά το αυτό ή άλλο ταξίδι και σε διαφορετική ημερομηνία. Σχόλιο: Το άρθρο αυτό επαναλαμβάνει την διατύπωση σχετικού άρθρου του ΠΔ 122. Απλώς έχεις απαλειφθεί η φράση «… και με τον αποκλειστικό όρο ότι παρέχεται ένα σύνολο (πακέτο) υπηρεσιών στο οποίο περιλαμβάνονται, πέραν του ναύλου, και υπηρεσίες έξω από το πλοίο (επίσκεψη αξιοθεάτων – διασκέδαση στην ξηρά και άλλες ψυχαγωγικές υπηρεσίες)» η οποία μόνο προβλήματα και σύγχυση δημιουργεί. Ο σκοπός του άρθρου αυτού είναι να δώσει μια λύση σε γκρουπ τουριστών που διαμένουν σε νησιά χωρίς αεροδρόμιο ή πυκνή θαλάσσια συγκοινωνία να μετακινηθούν στον κατάλληλο χρόνο από και προς τους συγκοινωνιακούς κόμβους της χώρας. Επομένως το κριτήριο για μια τέτοια έγκριση πρέπει να είναι μόνο η έλλειψη ή ανεπάρκεια των υφιστάμενων συγκοινωνιακών μέσων και ιδίως των δρομολογημένων επιβατηγών πλοίων, και όχι η προσφορά πακέτου ψυχαγωγίας, η οποία περιττεύει. ΣΤ) Σε κάθε άλλη περίπτωση που δεν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, ο περιηγητής – επιβάτης δεν μπορεί να διακόψει την περιήγησή του, εκτός βέβαια από την περίπτωση ανωτέρας βίας.