Αρχική Επιθεωρητές/ελεγκτές πλοίων, λιμένων, Αναγνωρισμένων Οργανισμών – Ρύθμιση θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και άλλες διατάξειςΆρθρο 52 – Τέλος Πλοίων Αναψυχής και ΗμερόπλοιωνΣχόλιο του χρήστη ΝΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ | 30 Μαΐου 2016, 12:24
Διαβάζοντας το κείμενο μου γεννήθηκαν οι εξής απορίες, που νομίζω θα έχει ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης και γνώστης του αντικειμένου. Περίμενα μαζί με το κείμενο να υπάρχει στο πνεύμα του Νόμου (ratio legis) μία εμπεριστατωμένη μελέτη, που να δικαιολογεί επ’ ακριβώς το αναμενόμενο όφελος ή και ενδεχομένως τη ζημία που δημιουργεί η εφαρμογή του Νόμου. Τα θέματα που θα έπρεπε να αναλυθούν θα ήταν τα αναμενόμενα δημόσια έσοδα ή έξοδα, λαμβανομένων υπόψη των εξής: - Ο τομέας του yachting (σημαντικό τμήμα της τουριστικής μας βιομηχανίας) είναι υψηλής ποιότητας τουρισμός με σημαντική εισροή εσόδων. Η Ελλάδα έχει αναπτύξει δραστηριότητα στον τομέα του yachting (ενοικίαση σκαφών μεμονωμένα και σε φλοτίλες, συντήρηση σκαφών, ελλιμενισμός, διαχείμαση), που βρίσκεται σε μεγάλο ανταγωνισμό με τις γειτονικές χώρες.. Επιβάρυνση σε σκάφη αναψυχής θα έστρεφε πολλές από αυτές τις δραστηριότητες σε γειτονικές χώρες, οι οποίες έχουν μεγαλύτερες υποδομές, με αποτέλεσμα την δραματική απώλεια εσόδων. Τα έσοδα δεν προσδιορίζονται μόνο από τα σκάφη, αλλά και από τους επιβαίνοντες επισκέπτες, που θα ενισχύσουν και τις τοπικές κοινωνίες (προμήθειες, σίτιση, διασκέδαση, επίσκεψη σε αρχαιολογικούς χώρους, κλπ) - Επιβάρυνση της βιομηχανίας επισκευής και συντήρησης των σκαφών θα σήμαινε αύξηση της ανεργίας σε αυτές τις επιχειρήσεις. Με βάση τα παραπάνω, θα αναμενόταν και θα ήταν αναγκαίο, να μελετηθεί οικονομοτεχνικά ο Νόμος με στόχο να διαπιστωθεί στο κατά πόσον η ζημίες που θα προκαλέσει η εφαρμογή του Νόμου, θα οδηγήσουν στα αντίθετα από τα προσδοκώμενα οφέλη.