Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 20 Μαΐου 2011, 20:44 | Μιχαλόπουλος Χαράλαμπος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με ικανοποίηση πληροφορήθηκα την πρωτοβουλία του Υπουργείου για την θεσμική κατοχύρωση του «αλιευτικού τουρισμού». Μέσω αυτής της διαδικασίας δίνεται η δυνατότητα στους αλιείς να αυξήσουν το εισόδημά τους και να αναδείξουν τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά του επαγγέλματός τους και της εκάστοτε περιοχής τους. Παράλληλα, διευκολύνεται και η υλοποίηση ενός σημαντικού προγράμματος για την ανάπτυξη των αλιευτικών περιοχών και την ενίσχυση του εισοδήματος των αλιέων, του προγράμματος «Αειφόρος Ανάπτυξη Αλιευτικών Περιοχών» (LEADER Αλιείας). Σε αυτό το πρόγραμμα του Ε.Π. Αλιείας, το οποίο υλοποιείται σε εκάστοτε τοπικό επίπεδο από αναπτυξιακές ανώνυμες εταιρείες ΟΤΑ, περιλαμβάνονται δράσεις για αλιευτικό τουρισμό, οι οποίες χωρίς το προτεινόμενο θεσμικό πλαίσιο δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν ή θα κατέληγαν σε ημίμετρα. Όσον αφορά το περιεχόμενο του άρθρου έχω τις ακόλουθες παρατηρήσεις:
  1) πρέπει να επαναδιατυπωθεί το σημείο 2, ώστε ο αλιευτικός τουρισμός να μην αφορά μόνο την επίδειξη, αλλά να καλύπτει και τους τομείς της βιωματικής εμπειρίας και της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης
  2) σε περιοχές με παραδοσιακά σκάφη (π.χ. λιμνοθάλασσες) πρέπει να ληφθεί μέριμνα, ώστε να υπάρχουν εξαιρέσεις σε σχέση με τους όρους που ισχύουν για τα σκάφη ανοιχτής θαλάσσης
  3) πρέπει να ληφθεί μέριμνα, ώστε το εισόδημα από τον αλιευτικό τουρισμό να αποτελεί αγροτικό – αλιευτικό εισόδημα

• 20 Μαΐου 2011, 09:28 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΧΘΥΟΛΟΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αρθρο 20 Αλιευτικός Τουρισμός.
  Ο αλιευτικός τουρισμός αποτελεί μια νέα δραστηριότητα για την Ελλάδα της οποίας τα χαρακτηριστικά δεν προσδιορίζονται σαφώς στο υπόψη σχεδιο νόμου ώστε να δίνεται η δυνατότητα σχολιασμού επί της ουσίας.
  Το μοναδικό άρθρο μιας σελίδας σε ένα προσχέδιο νόμου 44 συνολικά σελίδων απαξιώνει από μόνο του την όποια σπουδαιότητα θα μπορούσε να έχει η ανάπτυξη μιας τέτοιας δραστηριότητας. Το κείμενο του άρθρου 20 στο μεγαλύτερο μέρος του θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος της αιτιολογικής έκθεσης για ένα σχεδιο νόμου που θα έθετε, όπως αρμόζει σε ένα νομοθέτημα, τους βασικούς κανόνες για την ανάπτυξη μιας δραστηριότητας που όπως προαναφέρθηκε θεσμοθετείται για πρώτη φορά.
  Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει για τον αλιευτικός τουρισμο να συνταχθεί ειδικός νόμος ο οποίος θα συνδέεται με την αλιευτική νομοθεσία και με τον οποίο θα τίθενται σαφώς οι κανόνες άσκησής του, οι προϋποθέσεις και οι εν δυναμει δικαιούχοι, οι κατηγορίες αλιευτικών σκαφών, η περίοδος άσκησης της δραστηριότητας, οι αρμόδιες αρχές για την αδειοδότηση, παρακολούθηση, έλεγχο κλπ.

• 20 Μαΐου 2011, 08:35 | Ατσαλη Μαρια

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ναυπηγός Μηχ/γος Μηχ/κος απόφοιτος του Πανεπιστήμιου Τεργεστης με πτυχιακή στα Αλιευτικά Σκάφη και την χρίση τους στον Αλιευτικό Τουρισμό.
  Έχει αποδεκτοί μια σημαντική δραστηριότητα για τον κλάδο των Αλιειών αρκεί να γίνει με τον σωστό τρόπο. Στην Ιταλία 800 αλιευτικά σκάφη μέχρι το 2005 είχαν συμμετοχή σε αυτή την δραστηριότητα με οφέλη οικονομικά, κοινωνικα και πολιτιστικά.
  Προσοχή χρειάζεται για τα εξεις.
  1)Τον ορισμό του αριθμού των επιβατών, πως θα καθορίζονται, βάση καθισμάτων και πειράματος ευστάθειας και την απαιτήσει σε έξαλλα.
  2)Χώρους υγιεινής, τουαλέτα, τα περισσότερα δεν φέρουν αρα πρεπει να μπει ένας περιορισμός στην χρονική διάρκεια του ταξιδιού.
  3)Σημαντικό είναι να μπει απαράβατος ορος η δραστηριότητα αυτή δεν θα εξασκείται απο μηχανότρατες – τράτες σκάφη με πολλά μηχανήματα (βιντσια, κτλ),οπως και κατα την διάρκεια της συγκεκριμένης δραστηριότητας τα βίντσια θα σφραγίζονται απο την αρχή. Στην Ιταλική Νομοθεσία υπάρχει το άρθρο 96 του Π/Δ του 1968,n.1639 που περιγράφει αναλυτικά πως γίνεται.
  4)Θα εξασκείται μόνο από επαγγελματίες ψαράδες.
  5)Η δραστηριότητα θα γίνεται μόνο κατά την διάρκεια του φωτός και σε απόσταση οχι πέρα των 6 Ν.Μ από την ακτή
  6)Τα ανάλογα σωστικά μέσα σύμφωνα και με τον Αριθμό επιβατών.
  7)Σε κάποιους αλιευτικούς συλλόγους στην Ιταλία γινόταν εκπαίδευση στους αλιείς πριν την συμμετοχή τους στην δραστηριότητα του Αλιευτικού Τουρισμού.
  Χρήσιμες οδηγίες στους ιστοχορους http://www.pescaturismo.it,www.agcipesca.it
  Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει μια τεράστια παράδοση στην Αλιεία και σε αλιευτικά σκάφη αλλά με τα μέτρα που έχουν παρθεί μέχρι σήμερα οδηγούνται στην εξαφάνιση. Η απόσυρση αλιευτικών σκαφών που είναι σε ισχύ το μόνο που καταφέρνει είναι να καταστρέφει σκάφη, σκαριά, ξύλινων παραδοσιακών γραμμών που δεν θα ξαναφτιαχτούν ποτέ. Ίσως αν ο αλιευτικός τουρισμός είχε εφαρμοστεί νωρίτερα να είχε σώσει αυτόν των πλούτο της Ελλάδας.

• 19 Μαΐου 2011, 09:49 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία – Ε.Σ.Α.μεΑ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  2. Στο Άρθρο 20 «Αλιευτικός τουρισμός», οι παράγραφοι 6 και 8 να συμπληρωθούν ως ακολούθως (βλ. με έντονη γραμματοσειρά):
  «6. Επιτρέπεται μετά από σχετική άδεια η παραλαβή επιβατών, με σκοπό τον αλιευτικό τουρισμό από επαγγελματικά σκάφη αλιείας. Όπου αυτό δε συνεπάγεται δυσανάλογο κόστος για τους ιδιοκτήτες των σκαφών θα λαμβάνεται μέριμνα για την ισότιμη συμμετοχή ατόμων με αναπηρία στον αλιευτικό τουρισμό».

  «8. Με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας, Πολιτισμού και Τουρισμού και κάθε άλλου συναρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού. Με την Απόφαση αυτή θα καθορίζονται και οι ελάχιστες απαιτήσεις για τη διασφάλιση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στον αλιευτικό τουρισμό».

• 18 Μαΐου 2011, 12:49 | Περιφέρεια Αττικής, Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας, Τμήμα Αλιείας (Αρ. Πρωτ. Οικ.2222/18-5-2011)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τα οφέλη, οικονομικά και κοινωνικά, που προκύπτουν από την εφαρμογή προγραμμάτων αλιευτικού τουρισμού εκεί όπου υπάρχει προσεκτικός σχεδιασμός και ολιστική προσέγγιση είναι πολλά και σημαντικά. Η μακρόχρονη υλοποίηση προγραμμάτων αλιευτικού τουρισμού, κυρίως στην Ιταλία, όπου οι προσπάθειες ξεκίνησαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, έθεσε τους αλιείς που ενεπλάκησαν στη δραστηριότητα αυτή οριστικά εκτός της αβεβαιότητας, για εξασφάλιση του καθημερινού τους εισοδήματος και ώθησε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με την αλιεία. Η εφαρμογή όμοιων προγραμμάτων στην χώρα μας, αποτελεί μία σημαντική πρόκληση και ευκαιρία για τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, στήριξη του επαγγελματία αλιέα και αύξησης των θαλασσίων πόρων μέσω της μείωσης της αλιευτικής προσπάθειας.

  Αναφορικά με τη δημόσια διαβούλευση για το Προσχέδιο Νόμου που αφορά στον «Θαλάσσιο και Αλιευτικό Τουρισμό» θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:
  *Στο άρθρο 20, παράγραφος 1, ίσως κρίνεται σκόπιμη η χρήση ενός γενικότερου ορισμού αφού ο όρος «αλιευτικός τουρισμός» δύναται να συμπεριλάβει περισσότερες δραστηριότητες από τις αναφερόμενες στο προς διαβούλευση κείμενο. Όταν μιλάμε για αλιευτικό τουρισμό εννοούμε τη φιλοξενία ατόμων – τα οποία δεν ανήκουν στο πλήρωμα του σκάφους – σε επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη με σκοπό την αναψυχή, την επίδειξη αλιευτικών μεθόδων, τη σίτιση και γενικά την παροχή τουριστικών υπηρεσιών που συνδέονται με την αλιεία. Βασικά στοιχεία που πλαισιώνουν τον αλιευτικό τουρισμό αποτελούν η εκτίμηση και η απόλαυση του παράκτιου θαλάσσιου και χερσαίου φυσικού περιβάλλοντος και των πολιτιστικών, ιστορικών και παραδοσιακών αξιών μιας περιοχής. Οι πολλές και διαφορετικές παροχές κατά τη διάρκεια ενός τουριστικού αλιευτικού ταξιδιού μεγιστοποιούν το όφελος του αλιέα.
  *Στο άρθρο 20, παράγραφος 4, ίσως θα έπρεπε να γίνει σαφές ότι το εισόδημα από την τουριστική αλιεία θα είναι αγροτικό και οι προϋποθέσεις για την άσκηση της τουριστικής αλιείας θα καθορίζονται αυστηρά για τους επαγγελματίες αλιείς.
  *Βασικές πτυχές για τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων αλιευτικού τουρισμού πρέπει να καλυφθούν από πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας, όσον αφορά στην αλιεία, την ασφάλεια και την υγιεινή στα αλιευτικά σκάφη και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Τα αλιευτικά σκάφη πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς και τη νομοθεσία που διέπει την ασφάλεια σε επιβατικά σκάφη. Πρέπει να περιγράφονται οι απαραίτητες πρόνοιες για τον εξοπλισμό για διάσωση, πυρόσβεση και την ασφάλεια των επιβαινόντων, τις καιρικές συνθήκες κατά τις οποίες θα επιτρέπεται στα αλιευτικά σκάφη να μεταφέρουν επισκέπτες, τον εξοπλισμό ένδυσης των επισκεπτών, την ελάχιστη ηλικία που θα πρέπει να έχουν νεαρά άτομα, οδηγίες σχετικά με τα σημεία επιβίβασης και αποβίβασης, τις συνθήκες υγιεινής. Επίσης πρέπει να καθορίζεται ο τύπος των αλιευτικών εργαλείων, η ποσότητά τους, η περιοχή αλιείας καθώς και οποιαδήποτε τεχνικά μέτρα αφορούν στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος (κλειστές περιοχές, ελάχιστα επιτρεπόμενα βάθη αλιείας, ελάχιστα επιτρεπόμενα μεγέθη ψαριών, εποχιακές απαγορεύσεις).
  *Κρίνεται αναγκαίο να τεθούν ελάχιστα προσόντα των επαγγελματιών αλιέων στους οποίους θα παραχωρηθούν τέτοιου είδους άδειες και αντικειμενικά κριτήρια στον τρόπο εκχώρησης των συγκεκριμένων αδειών. Η επιλογή των δικαιούχων πρέπει να είναι αυστηρή και να στηρίζεται σε συγκεκριμένα κριτήρια τα οποία και θα επανεξετάζονται για την ανανέωση της αδείας. Οι αλιείς που ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με τον Αλιευτικό Τουρισμό θα πρέπει να εκπαιδευτούν και να αναπτύξουν δεξιότητες και γνώσεις. Οι κυβερνήτες και τα πληρώματα των αλιευτικών σκαφών θα πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένα και ενημερωμένα, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε όλες τις απαραίτητες συνθήκες και στη χρήση εξοπλισμού, την προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια, την υγιεινή, την αλιεία, την επικοινωνία και την ξενάγηση.
  *Κρίνεται αναγκαίο να οριστεί και αριθμός αδειών ανά έκταση/τουριστική προσέλευση ή αλιευτικό απόθεμα προκειμένου να αποφευχθεί ο «συνωστισμός» αλιευτικών τουριστικών σκαφών ο οποίος και θα οδηγούσε σε τελική αποδυνάμωση του μέτρου.

  Ο «αλιευτικός τουρισμός» μπορεί να επιτύχει και στην χώρα μας. Με τη διαμόρφωση και την εφαρμογή μίας ολοκληρωμένης στρατηγικής με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων φορέων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με την ύπαρξη μίας εξειδικευμένης νομοθεσίας και τη συμμετοχή χαρακτηριστικών και παραδοσιακών επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών, μπορούμε να ελπίζουμε.

• 17 Μαΐου 2011, 18:18 | Σισία Ρούσση

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Έχοντας την επαγγελματική εμπειρία 2 ετών από την οργάνωση επιτυχημένων δραστηριοτήτων αλιευτικού τουρισμού την περίοδο 2005-2006, χωρίς την υποστήριξη από κάποιο πρόγραμμα αλλά σε συνεργασία με αλιευτικό συνεταιρισμό στην λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού, θα ήθελα να συνεισφέρω κατ’ αρχήν με ορισμένες πληροφορίες:
  α) Η όλη δραστηριότητα είχε γενικό τίτλο «ζήστε την λιμνοθάλασσα μαζί με τους ψαράδες», υποδηλώνοντας έτσι τον χαρακτήρα που δινόταν στα προγράμματα που εφαρμόζονταν.
  β) Η δραστηριότητα αλιευτικού τουρισμού στις λιμνοθάλασσες, χωρίς καθόλου να υποτιμώ αντίστοιχες θαλάσσιες δραστηριότητες, έχει τα εξής ιδιαίτερα πλεονεκτήματα στο χώρο και το χρόνο:
  – η αλιευτική περίοδος δίνει τη δυνατότητα ανάπτυξης δραστηριοτήτων εκτός της τυπικής τουριστικής περιόδου, δηλαδή στη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα, παρατείνοντας την περίοδο τουρισμού,
  – προσφέρει συνθήκες ασφάλειας (ήπιες), κατάλληλες για τη συμμετοχή παιδιών και ομάδων νέων σε όλη τη διάρκεια του έτους,
  – δίνει τη δυνατότητα συνδυασμού του αλιευτικού τουρισμού με τον οικοτουρισμό και την εκπαίδευση.
  Παράλληλα με τα προηγούμενα, η ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων αποτελεί κίνητρο για την προστασία του περιβάλλοντος και των χώρων εργασίας, υποδοχής/φιλοξενίας από τους ψαράδες, καθώς και τη μέριμνα για τη διατήρηση σε καλή κατάσταση των υποδομών από το κράτος, συμβάλλοντας θετικά και στις συνθήκες ζωής και εργασίας των ψαράδων.
  γ) Από τις ανταλλαγές εμπειριών με οργανώσεις ψαράδων της Ελλάδας, Ιταλίας και της Ισπανίας σχετικά με το νομικό πλαίσιο που διέπει την δραστηριότητα στις χώρες αυτές, αποκομίσαμε ότι στην Ισπανία, σύμφωνα με το διαμορφωνόμενο (2005) πλαίσιο η άσκηση δραστηριοτήτων αλιευτικού τουρισμού αφορούσε αποκλειστικά επαγγελματίες ψαράδες ενώ στην Ιταλία η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα παράλληλης χρήσης των επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών ως αλιευτικά και ως τουριστικά (Σχετικές πληροφορίες περιλαμβάνονται στην τελική έκθεση του προγράμματος με τίτλο «Diversification Activities Based on local Resources Special Characteristics» – DAF Project 2003/C 115/08-07 – αντικείμενο του οποίου ήταν η διερεύνηση δυνατοτήτων επαγγελματικής διαφοροποίησης των αλιέων στις χώρες Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία).
  Ως γενικό συμπέρασμα, θεωρώ ότι ο νόμος πρέπει να διασφαλίσει κατά το δυνατότον αποκλεισμό «ιμιτασιόν» δραστηριοτήτων αλιευτικού τουρισμού, ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια για οικονομικές ενισχύσεις άλλου τύπου δραστηριοτήτων, που δεν θα σχετίζονται με τους ίδιους τους επαγγελματίες ψαράδες.
  Οι δραστηριότητες τουριστικού χαρακτήρα γύρω από την εντατική ιχθυοκαλλιέργεια, θεμιτές και αναγκαίες, δεν πρέπει να μπουν κάτω από την ίδια ομπρέλα με τον αλιευτικό τουρισμό, αφού αποτελούν ένα τελείως διαφορετικό προϊόν με άλλου είδους στόχευση.
  Σε σχέση με το παραπάνω αλλά και στην προσπάθεια συμβολής στη διαμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου όρων και προϋποθέσεων για την ανάπτυξη του θαλάσσιου και αλιευτικού τουρισμού, πιστεύω ότι θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη τα ακόλουθα:
  1. Τα κύρια χαρακτηριστικά των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, όπως η αυθεντικότητα, η επαφή με τη φύση (δεν περιλαμβάνονται κοσμοπολίτικες προτάσεις), η βιωματική εμπειρία (συμμετοχή σε δράσεις ή και η εθελοντική προσφορά εργασίας).
  2. Η μορφολογία της χώρας και η συνεπεία αυτής διαμόρφωση ιδιαίτερων κοινωνικοοικονομικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών σε περιοχές όπως τα νησιά και η παράκτια ζώνη (περιλαμβανομένων των λιμνοθαλασσών)
  3. Οι πιέσεις που ασκούνται στις τοπικές κοινωνίες των εξαρτώμενων από την αλιεία περιοχών από την εφαρμογή της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, και του Μεσογειακού Κανονισμού.
  Βάσει αυτών,
  α) Ο αλιευτικός τουρισμός, ως εναλλακτική μορφή τουρισμού, δεν νοείται αποκομμένος από δράσεις
  • βιωματικής εμπειρίας (όχι επιδεικτικές όπως προβλέπεται στο σχέδιο νόμου),
  • περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και γνωριμίας με τον τοπικό πολιτισμό (περιλαμβανομένων και των γαστριμαργικών συνηθειών που σχετίζονται με τα αλιευτικά προϊόντα).
  Στα πλαίσια αυτά, ως θεμελιώδες στοιχείο και προϋπόθεση του αλιευτικού τουρισμού πρέπει να θεωρηθεί η εμπλοκή των επαγγελματιών αλιέων και των αλιευτικών σκαφών. Κατά δεύτερο λόγο, η ενημέρωση/ευαισθητοποίηση για την τήρηση των όρων άσκησης της ερασιτεχνικής αλιείας.
  β) Για τις εξαρτημένες από την αλιεία περιοχές, ο αλιευτικός τουρισμός πρέπει παράλληλα να αντιμετωπιστεί και ως μια στοιχειωδώς αντισταθμιστική δραστηριότητα έναντι των επιπτώσεων από την εφαρμογή περιοριστικών μέτρων στην άσκηση της αλιείας. Η τέτοιας αντίληψης αντιμετώπιση εναρμονίζεται με την ευθύνη της πολιτείας για διατήρηση της κοινωνικής συνοχής σε περιοχές όπως είναι οι προαναφερόμενες. Το ίδιο ισχύει και για τις εξαρτώμενες από την αλιεία και επιπροσθέτως προστατευόμενες περιοχές, για τις οποίες εκ προοιμίου η οικονομική δραστηριότητα σχετίζεται άμεσα με τον θαλάσσιο και αλιευτικό τουρισμό.
  γ) Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει για τις λιμνοθαλάσσιες περιοχές, οι οποίες εμφανίζουν ιδιαίτερο παραγωγικό και οικολογικό ενδιαφέρον, ενώ τα σκάφη, κατά κανόνα μικρά και ιδιαίτερης ναυπηγικής, θα πρέπει να εξαιρεθούν από τους όρους (αριθμός επιβαινόντων κλπ.) που τίθενται για τα σκάφη ανοιχτής θάλασσας.
  Συνοψίζοντας, εξ ορισμού ο αλιευτικός τουρισμός πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει σε πραγματικές συνθήκες τη ζωή των επαγγελματιών αλιέων, το περιβάλλον στο οποίο ζουν και εργάζονται, τον πολιτισμό.
  Είναι επιβεβλημένη η κατοχύρωση της χρήσης των αλιευτικών σκαφών περιλαμβανομένων και αυτών των λιμνοθαλασσών και ως σκάφη αλιευτικού τουρισμού, με μέριμνα κυρίως για τον εξοπλισμό ασφαλείας των επιβαινόντων και όχι την επιβολή υψηλών δασμολογικών και αδειοδοτικών επιβαρύνσεων και πολύπλοκων διαδικασιών και προϋποθέσεων (αριθμός ναύλων κλπ.). Επιπλέον, θα πρέπει να κατοχυρώνεται η δυνατότητα της συμμετοχής των τουριστών στην άσκηση της αλιείας μαζί με τους επαγγελματίες αλιείς θέτοντας περιοριστικούς όρους στη χρήση των αλιευτικών εργαλείων και την ποσότητα των αλιευμάτων.
  Οποιοδήποτε στοιχείο από τα αναφερόμενα παραπάνω είναι στην διάθεσή σας.

• 17 Μαΐου 2011, 11:10 | Αναστασία Χατζηνικολάου – Στράτος Καμπούρης – Alpha MENTOR

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γενική παρατήρηση: Ο αλιευτικός τουρισμός αποτελεί πράγματι ένα ελκυστικό τουριστικό προϊόν, το οποίο πολλές άλλες χώρες αξιοποιούν, τόσο από τις οικονομικά αναπτυγμένες (π.χ. ΗΠΑ, Γαλλία, Ισπανία, Καναδάς) όσο και από τις μειονεκτούσες οικονομικά χώρες (νότια Αμερική, νοτιοανατολική Ασία, βόρεια Ευρώπη – π. χώρες ΕΣΣΔ, κ.α.).
  Σε αυτές τις χώρες ήδη λειτουργούν διάφορα μοντέλα και τύποι οργάνωσης του αλιευτικού τουρισμού, τόσο στο θαλάσσιο χώρο, όσο και στα εσωτερικά επιφανειακά ύδατα από τα οποία θα μπορούσαμε να έχουμε αξιολογήσει στοιχεία και να υιοθετήσει καλές πρακτικές.
  Η πρόθεση για τη θεσμική κατοχύρωση του αλιευτικού τουρισμού, αποτελεί από μόνη της σημαντική αναπτυξιακή πρωτοβουλία, ωστόσο το προσχέδιο νόμου προσεγγίζει τον αλιευτικό τουρισμό γενικά και επιφανειακά, χωρίς να διαχειρίζεται τις συγκρούσεις μέσα στο θαλάσσιο τουρισμό, αδικώντας τη σημασία του και τη δυναμική της συμμετοχής του, στο συνολικό τουριστικό προϊόν και οδηγεί ενδεχομένως και στην απαξίωσή του.
  Στο έτσι και αλλιώς ετεροβαρές – προς όφελος του θαλασσίου τουρισμού – προσχέδιο νόμου, απουσιάζουν οι στρατηγικές επιλογές και οι βασικές κατευθύνσεις και υπονοείται ότι αυτές οι πολιτικές θα περιληφθούν στην υπό έκδοση ΚΥΑ, η οποία βεβαίως ως υποκείμενη θεσμική διάταξη θα περιορισθεί στον καθορισμό όρων και προϋποθέσεων άσκησης αλιευτικού τουρισμού.
  Η γενική μας επομένως παρατήρηση, σημειώνει την απουσία προσδιορισμού στο «τι αλιευτικό τουρισμό θέλουμε» και η πρόταση μας έχει διττό χαρακτήρα:
  -ο πρώτος να βελτιωθεί ουσιαστικά το άρθρο 20,
  -ο δεύτερος, σε βραχυπρόθεσμο χρόνο να διατυπωθεί ένα προσχέδιο νόμου αποκλειστικά για τον αλιευτικό τουρισμό.
  Έτσι, και το θεσμικό πλαίσιο για τον θαλάσσιο τουρισμό θα προχωρήσει – χωρίς καθυστερήσεις – και στον αλιευτικό τουρισμό θα δοθεί ανάλογη σημασία.

  Χαρακτήρας και μορφές οργάνωσης
  α. Παραμένει ασαφές, τι χαρακτήρα θέλουμε να προσδώσουμε στον αλιευτικό τουρισμό. Θα αποτελεί μια αυτοδύναμη και παράλληλη δραστηριότητα, την οποία θα ασκούν αλιείς, υδατοκαλλιεργητές (παρ. 3), επαγγελματίες ημερόπλοιων, άλλοι κλάδοι της τουριστικής βιομηχανίας (π.χ. ταξιδιωτικά γραφεία με εκχωρήσεις υπεργολαβίας σε αλιείς και επαγγελματικά σκάφη) ή θα αφορά μια συμπληρωματική δραστηριότητα αλιέων και υδατοκαλλιεργητών;
  Επίσης, οι ερασιτέχνες αντιμετωπίζονται ως χρήστες του προϊόντος και αποκλείονται – πάντα στα πλαίσια του προτεινόμενου νομοσχεδίου – και από το να είναι φορείς παροχής υπηρεσιών αλιευτικού τουρισμού.

  β. Η απουσία διαχειριστικών εργαλείων και δεδομένων, προφανώς δεν επιτρέπει στο προσχέδιο νόμου τη διατύπωση κατευθύνσεων για το που μπορεί να ασκηθεί ο αλιευτικός τουρισμός, υπονοώντας παντού και προφανώς εκτός περιοχών, όπου ισχύουν σχετικές απαγορεύσεις. Έτσι αυτό που φαίνεται εύκολο – δηλ. η απαγόρευση αλιευτικού τουρισμού σε δεσμευμένη περιοχή εγκατάστασης τεχνητού υφάλου – ταυτόχρονα είναι και επικίνδυνο, εφόσον θα επιτρέπεται και σε περιοχές όπου δεν έχουν αποτυπωθεί αλιευτικά πεδία σε κρίσιμη κατάσταση, περιοχές αναπαραγωγής, κλπ.

  γ. Η απουσία των παραπάνω, προφανώς και δεν επιτρέπει επίσης την αξιολόγηση και διατύπωση κατευθύνσεων για τον προσδιορισμό περιοχών προτεραιότητας ανάπτυξης του αλιευτικού τουρισμού.

  δ. Από το προβλεπόμενο περιεχόμενο – αντικείμενο του αλιευτικού τουρισμού (παρ. 2)- κάνει εντύπωση η απουσία της βασικής δραστηριότητας αναψυχής, δηλ. της προσωπικής συμμετοχής στο ψάρεμα. Όσες φορές συμμετείχαμε σε οργανωμένες εκδρομές (ποτάμια στα Πυρηναία, λίμνες στη Τσεχία, υφάλμυρα συστήματα στην Κολομβία κ.α.), το κίνητρο μας ήταν η προσωπική μας συμμετοχή στο ψάρεμα και στην απόλαυση και δευτερευόντως στην επίδειξη μέσων και μεθόδων αλιείας.

  Με βάση τα παραπάνω, εκτιμούμε ότι πρέπει να αντιμετωπισθούν:

  1.Να αποσαφηνισθεί ο χαρακτήρας του αλιευτικού τουρισμού, ως προς τη συμπληρωματικότητα του εισοδήματος αλιέων και υδατοκαλλιεργητών. Εάν δεν τηρηθεί αυτός ο χαρακτήρας, θα έχουμε επί της ουσίας αλιείς – νεοεισερχόμενους τρίτους ως αλιείς – οι οποίοι θα ασχολούνται μόνο με τον αλιευτικό τουρισμό.

  2.Στο άρθρο 2, να περιληφθεί και η συμμετοχή των επισκεπτών – τουριστών στη δυνατότητα προσωπικής συμμετοχής στη διαδικασία της αλίευσης. Η συμμετοχή αυτή, πρέπει να είναι ανεξάρτητη της δέσμευσης ερασιτεχνικής άδειας αλιείας (άλλωστε θα συμμετέχει και μεγάλος αριθμός ξένων τουριστών). Βεβαίως, από την ΚΥΑ (παρ. 8), μπορούν να προβλεφθούν ειδικότερες δεσμεύσεις για την περίπτωση αυτή.

  3.Στους φορείς άσκησης του αλιευτικού τουρισμού και ειδικότερα στα εσωτερικά επιφανειακά ύδατα, τα οποία δεν αποτελούν αντικείμενο παραγωγικής διαδικασίας (δηλ. μισθώσεις λιμνών, λιμνοθαλασσών από συνεταιρισμούς, ιδιώτες), να προβλέπεται η εκχώρηση χρήσης τμημάτων τους σε νομικά μη κερδοσκοπικά πρόσωπα (ερασιτεχνικοί σύλλογοι αλιέων, περιβαλλοντικοί σύλλογοι, κ.α.) για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων αλιευτικού τουρισμού.
  Αυτή η μορφή της οργάνωσης, είναι πολύ διαδεδομένη σε ανεπτυγμένες και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, εφόσον αυτοί οι φορείς υποδοχείς, έχουν την ευθύνη διαχείρισης – δηλ. διατήρηση της βιοποικιλότητας και των φυσικών χαρακτηριστικών του περιβάλλοντος, εμπλουτισμό, καθαριότητα, κλπ- και προστασίας των υδάτινων περιοχών που εκχωρείται η χρήση τους, αντλώντας πόρους από τον αλιευτικό τουρισμό.

  4.Η δημιουργία ενός συστήματος παρακολούθησης και αξιολόγησης είναι απαραίτητη, καθώς η διαδικασία επαναξιολόγησης θα καθορίσει το νέο πλαίσιο κατευθύνσεων και προτεραιοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη πολυμετρικούς παράγοντες (χωροταξικός σχεδιασμός, νεοεισερχόμενες χρήσεις, διαχείριση συγκρούσεων μέσα στο τομέα του θαλάσσιου τουρισμού, σχέση με την παράκτια ζώνη, ειδικά θεσμικά καθεστώτα κ.α.).

  5.Η άσκηση αλιευτικού τουρισμού, με τα αλιευτικά σκάφη, απαιτεί ιδιαίτερη προσέγγιση στο επίπεδο της αδειοδότησης:
  -θα τηρείται πρωτόκολλο αλιευτικού ή επιβατικού σκάφους;
  -θα διατηρούν την ατέλεια καυσίμων ή όχι;
  -σε ποιο φορολογικό καθεστώς θα υπάγονται;
  Καθώς και άλλα τα οποία θα κρίνουν την ενθάρρυνση των αλιέων κυρίως και των υδατοκαλλιεργητών, να ενσωματώσουν στη δραστηριότητα τους τον αλιευτικό τουρισμό.

• 14 Μαΐου 2011, 00:41 | Γεώργιος Νικόπουλος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μόλις είδα αλιευτικός τουρισμός σκέφτηκα, επιτέλους θα μπορεί ο ξένος να νοικιάσει μια βάρκα για ψάρεμα με την ίδια ευκολία που νοικιάζει ένα αυτοκίνητο.

  Χάρηκα γιατί οι μισοί ξένοι που έρχονται στην Χαλκιδική ενδιαφέρονται και για ψάρεμα και έτσι θα αυξανόταν και η πληρότητα και η διάρκεια της τουριστικής περιόδου και ή ανά τουρίστα δαπάνη.
  Χάρηκα γιατί θα άνοιγαν χιλιάδες θέσεις εργασίας στα δολώματα, στις πετονιές, στο νοίκιασμα, στην συντήρηση και τον εξοπλισμό των σκαφών.

  Γελάστηκα όμως. Οι γραφειοκράτες των υπουργείων πιθανόν στο όνομα της προστασίας των αλιευμάτων, επιβάλουν και τον αφανισμό του αλιευτικού πλούτου και της χώρας.

  Αυτοί που έρχονται για να πιάσουν ψάρια και βάρκες θα φέρουν και άδειες ερασιτεχνικής αλιείας θα βγάλουν και παράνομες μεθόδους θα χρησιμοποιήσουν.
  Εμείς διώχνουμε αυτούς που θέλουν να χαλαρώσουν με μια πετονιά στο χέρι ταΐζοντας τα ψάρια. Αυτούς που τα δολώματα που θα ξοδέψουν είναι δέκα φορές πιο ακριβά από τα ψάρια που θα πιάσουν.

  Αν όμως δεν τους διώχναμε θα είχαν δημιουργηθεί επιχειρήσεις που θα είχαν συμφέρον να αποκατασταθεί ο αλιευτικός πλούτος. Τα συμφέροντα αυτά θα ασκούσαν πιέσεις για την ουσιαστική δίωξη των παρανόμων μεθόδων αλιείας και των παραβατών και αυτό δεν θα άρεσε ούτε σε μερικούς επαγγελματίες ούτε στα τοπικά λιμεναρχεία.

  ΥΓ Δεν θα απαιτείται άδεια ερασιτεχνικής αλιείας εφόσον χρησιμοποιείται μόνο πετονιά με μόνο μέχρι 2 αγκίστρια και κανένα άλλο αλιευτικό εργαλείο. (όπως και σε άλλες χώρες)

• 12 Μαΐου 2011, 14:08 | Κωνσταντίνος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμε κ.Υπουργέ,
  αξιότιμοι συναρμόδιοι υπουργοί,
  αξιότιμα στελέχη του Υ.Θ.Υ.Ν.ΑΛ,

  Με μεγάλη μου χαρά διάβασα το άρθρο 20 που αφορά τον αλιευτικό τουρισμό γιατί οι γονείς μου μας μεγάλωσαν με έσοδα απο την αλιεία.
  Ζώντας προσωπικά τα βάσανα και την αδιαφορία του κράτους, απέναντι στους αλιείς, επέλεξα να «απέχω» απο την ζωή ενος ψαρά γιατί είναι σε γενικές γραμμές γεμάτη φτώχια,κακουχίες και ζημιές.Άλλοτε απο δελφίνια,φώκιες,χελώνες,κ.α και άλλοτε από ζημιές που αφορούν τα καϊκια.
  Δέν έκανε όμως το ίδιο και ο αδελφός μου!!!Επέλεξε να γίνει ψαράς!!!
  Είναι μόλις 32 ετών με οικογένεια και επέλεξε να μείνει στον τόπο που γεννήθηκε, ασκώντας το επάγγελμα του ψαρά, και ας είχε τα εφόδια για κάτι καλύτερο πολύ μακριά από την Ελλάδα…
  Θα βοηθήσει επιτέλους το κράτος μας, τους αλιείς;
  Πρέπει να γνωρίζετε οτί οι ψαράδες ποτέ δεν αποζημιώνονται, στην πραγματικότητα, για ζημιές στα αλιευτικά εργαλεία από δελφίνια,φώκιες,χελώνες,κ.α, απεναντίας έχουν σοβαρότατες κυρώσεις εάν τολμήσουν να τα βλάψουν.
  Ούτε αποζημιώνονται για ζημιές απο τις καιρικές συνθήκες όπως γίνεται με τους αγρότες.Ξέρετε ότι τους χειμώνες μπορεί να κάνουν μήνες να βγάλουν μεροκάματο λόγω θαλασσοταραχών;
  Τέλος πάντων.Ελπίζω τώρα να ασχοληθείτε με τούς ψαράδες.
  Επειδή γνωρίζω καλά τι απαιτείται για να θεωρηθεί κάποιος ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΑΛΙΕΥΣ φροντίστε να υπάρχουν και τα ίδια ακριβώς κριτήρια,αν όχι αυστηρότερα ακόμη, ώστε να χορηγηθεί σε κάποιον η σχετική άδεια του αλιευτικού τουρισμού.
  Προσέξτε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ τους αλιείς της ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ αλιείας διότι αυτοί αντιμετωπίζουν τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ προβλήματα.
  ΠΡΟΣΕΞΤΕ η μεταφορική ικανότητα σε επιβάτες να είναι ανάλογη του μεγέθους του σκάφους, η οποία καθορίζεται απο τα «GT» του.
  ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ,ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ Α-Λ-Ι-Ε-Ω-Ν, ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ!!!!!!!ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΨΑΡΑΔΕΣ!!!!
  Εάν αφήσετε «ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙΑ» για τρίτους τότε:
  Α.Το μέτρο δεν θα βοηθήσει τους αλιείς που πραγματικά υποφέρουν.
  Β.Οι διάφοροι «πονηροί» που θα προμηθεύτουν την σχετική άδεια,θα γεμίσουν τις ελληνικές θάλασσες με «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΠΛΟΙΑ», τα οποία θα διαχειρίζονται εταιρείες ή ιδιώτες, και θα έχει ως αποτέλεσμα ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΟΥΤΕ «ΛΕΠΙ» για τους επαγγελματίες αλιείς…ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ…

  ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΤΙΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΛΙΕΙΣ…
  ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΚΑΡΤ-ΠΟΣΤΑΛ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥΣ;;;
  ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ…

  Ευχαριστώ πολύ εάν κάποιος αφιέρωσε χρόνο να διαβάσει το μήνυμα…

  Κωνσταντίνος

• 10 Μαΐου 2011, 23:58 | Πανελλήνιος Σύλλογος Τεχνολόγων Ιχθυολόγων

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

  Θεωρούμε ότι η νομοθετική ρύθμιση του Αλιευτικού Τουρισμού είναι μία θετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και του Υπουργείου σας, που κινείται προς την σωστή κατεύθυνση της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης της χώρας μέσα και από εναλλακτικές μορφές τουρισμού που σέβονται το περιβάλλον και τις πολιτιστικές παραδόσεις μας.

  Επί του Σχεδίου Νόμου, θεωρούμε ότι η Παράγραφος 4 του Άρθρου 20 θα πρέπει να συμπληρωθεί ως εξής:

  4. Σε προγράμματα αλιευτικού τουρισμού μπορούν να ενταχθούν επαγγελματίες αλιείς, με όρους και προϋποθέσεις που ορίζονται με Κοινή Απόφαση του Υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων & Αλιείας και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών, το δε εισόδημα τους από αυτά θεωρείται ως προερχόμενο από την αλιεία.

  Με εκτίμηση
  Για το ΔΣ του ΠΑΣΤΙ
  Δρ Ηλίας Τυλιγάδας
  Πρόεδρος

• 10 Μαΐου 2011, 23:18 | Βανταράκης Αθανάσιος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί τομή για τον αλιευτικό κόσμο που δραστηριοποιείτε στον Ελλαδικό χώρο , μιας και θα δώσει μία ώθηση – οικονομική ανάσα στους αλιείς , θα προσελκύσει νέους σε αυτή την δύσκολη οικονομική στιγμή στην αλιεία, δίνοντας τους την δυνατότητα να εργαστούν , θα τονώσει τη ζωή της απομακρυσμένης νησιωτικής Ελλάδας και θα στηρίξει τον ξεχασμένο και παραγκωνισμένο επαγγελματία αλιέα.
  Θεωρώ ότι πρέπει να προβλεφθούν και οι απαραίτητοι όροι – δικλείδες έτσι ώστε στο συγκεκριμένο τομέα να μην εισχωρήσουν άτομα που δεν είναι επαγγελματίες και οι οποίοι θα εισέλθουν στο χώρο ως αλεξιπτωτιστές για να εκμεταλευθουν μονάχα την συγκεκριμένη συγκυρία.
  Επίσης είναι αναγκαίο να τεθούν και κάποια ελάχιστα προσόντα (πχ .γνώση αγγλικής )γιατι με αυτό τον τρόπο θα δωθεί η δυνατότητα παροχής υψηλότερης ποιότητας υπηρεσιών στους επισκέπτες αφήνοντας τους καλύτερες εντυπώσεις.
  Να υπάρξει διαφανής τρόπος και αντικειμενικά κριτήρια στον τρόπο εκχώρησης των συγκεκριμένων αδειών .
  Να υπάρξει προτεραιότητα εκχώρησης αδειών στους νέους αλιείς εως και 40 ετών έτσι ώστε να στηριχθούν τα μέλη οικογενειών αλιεών να παραμείνουν στον κλάδο και στο πατρογονικο επάγγελμα τους.
  Να δοθούν κίνητρα εκσυχρονισμού των σκαφών με ανέσεις που θα διευκολύνουν την παροχή καλύτερων υπηρεσιών στους χρήστες.
  Σημαντικό είναι να δοθούν κίνητρα προβολής στο διαδικτυο για τις συγκεκριμένες ενέργειες έτσι ώστε να προσελκύσουν μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών – δυνητικών χρηστών της εν λόγω δραστηριότητας.

• 10 Μαΐου 2011, 18:36 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Χαιρετώ με μεγάλο ενθουσιασμό την προσπάθεια κάλυψης κάτω από ενιαίο θεσμικό πλαίσιο,πολλών αναγκαίων από χρόνια διατάξεων,όπως αυτές που αφορούν τον αλιευτικό τουρισμό. Επισημαίνω, ότι υπάρχει έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον, ειδικά αυτή την περίοδο που έχουν ήδη εγκριθεί τα προγράμματα τοπικής ανάπτυξης αλιευτικών περιοχών, στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας. Κάθε μέρα είμαστε αποδέκτες πολλών ανυπόμωνων αιτημάτων, κρίσεων και παρατηρήσεων από πολίτες οι οποίοι ενδιαφέρονται να προχωρήσουν σε τέτοιου είδους συγχρηματοδοτούμενες επενδύσεις.
  Θεωρώ ότι κατ΄αρχάς ως νομική βάση είναι αρκετά τα όσα αναφέρει το αρ. 20. Εγώ θα καλυπτόμουν και με τον ορισμό και μόνο του «αλιευτικού τουρισμού». Επειδή όμως ο πλήρης ορισμός είναι ίσως σύνθετος, περιλαμβάνει πολλές παραμέτρους και οριοθετήσεις οι οποίες θα έπρεπε ίσως να αποτυπωθούν εκτενώς σε μία ΚΥΑ (που διεξάγεται, από ποιούς, σε ποιούς χρόνους, είδος συμμετοχής κλπ), θα πρότεινα ο συνοπτικός ορισμός που δίνεται εδώ να μην είναι εξαντλητικός, για να μη μας στερήσει αργότερα τη δυνατότητα να προσθέσουμε μία ενέργεια ή μια διαδικασία που προκύψει. Δηλ. στην παρ.2 να λέμε «Ειδικότερα ο αλ/κός τουρισμός ορίζεται με την ανάπτυξη αλιευτικών-ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, όπως : α,β,γ,δ κλπ.
  Επίσης, στην παρ. 1 να προσθέσουμε σαν σημαντική παράμετρο του εναλλακτικής μορφής τουρισμό το κοινωνικό πεδίο, πχ.;
  …..αλλά και στοιχεία του υδάτινου και κοινωνικού περιβάλλοντος και της υδρόβιας ζωής.΄..

  Ευχαριστώ, καλή συνέχεια και αν πιστεύετει ότι εγώ ή η υπηρεσία μου μπορούμε να συμβάλλουμε με οποιοδήποτε τρόπο στη δημιουργία του θεσμικού πλαισίου (ΚΥΑ, ΥΑ κλπ), γι΄αυτό το είδος δραστηριότητας, παρακαλώ για την επικοινωνία σας.

• 9 Μαΐου 2011, 14:45 | ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΞΙΟΤΙΜΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ Υ.Θ.Υ.Ν.ΑΛ

  ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ,ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΨΑΡΑΔΕΣ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΔΕΙΩΝ.ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΛΙΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ ΤΗΝ «ΠΟΡΤΑ» ΣΤΟΥΣ ΕΙΚΟΝΙΚΟΥΣ ΑΛΙΕΙΣ.ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΗΛΩΜΕΝΑ ΣΚΑΦΗ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ ΜΕ ΒΛΕΨΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ «ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ – ΗΜΕΡΟΠΛΟΙΑ»…ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΑΡΑ-ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΛΗΣΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΠΟΥΚΙΑ ΨΩΜΙ ΜΕΣΑ ΑΠ’ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΑΣ.ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ Η-Δ-Η ΕΙΝΑΙ ΑΛΙΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΣΟΥΣ «ΞΕΦΥΤΡΩΣΟΥΝ» ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ…
  ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΑΥΤΗΝ ΜΟΥ ΤΗΝ «ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΓΩΝΙΑΣ»
  ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ.

• 8 Μαΐου 2011, 16:27 | Μάκης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγαπητοί ,

  Καλό θα είναι να περιληφθεί και το υποβρύχιο ψάρεμα στο τουριστικό κομμάτι γιατί προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών.

  Ακόμα θα μπορούσαν να δοθούν άδειες για βύθιση σκαφών/πλοιαρίων/αεροπλάνων σε ορισμένες περιοχές για την δημιουργια φυσικού καταφυγίου ψαριών σε συνδυασμο με την υποβρίχια αλιεία.

  Σε αλλο σημείο του Ν/Σ θα μπορούσαν να προβλεφθουν και επαγγελματικα πλοιάρια τουρισμου τύπου υποβρύχια.

  Οι παραπάνω προτάσεις βρισκουν εφαρμογή σε χώρες του εξωτερικού με προηγμένο τουρισμό, και έχουν μεγάλη επιτυχία.

• 7 Μαΐου 2011, 16:27 | Βενετία

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην δυνατότητα πραγματοποίησης αλιευτικού τουρισμού εφόσον αποτελεί μορφή εναλλακτικού τουρισμού θα πρέπει να συμπεριληφθούν εκτός απο τους επαγγελματίες αλιείς, και εταιρίες που ασχολούνται με θαλάσσιο οικοτουρισμό. Εστω και ως εξαίρεση με την απαίτηση ίσως κάποιων ειδικών προσόντων όπως π.χ σχετικές σπουδές.

• 6 Μαΐου 2011, 23:54 | Γιάννης Κλαδάς

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να συνεισφέρω στο διάλογο επισημαίνοντάς σας ότι το «Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου» έχει καταθέσει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (πρώην Γενική Δ/νση Αλιείας, Δ/νση Θαλάσσιας Αλιείας)Εισήγηση για το Νομοθετικό Πλαίσιο Αλιευτικού Τουρισμού, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του ώς υπερεργολάβου στο έργο »Πιλοτική εφαρμογή αλιευτικού τουρισμού για την ανάδειξη της αλιευτικής και υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας και παράδοσης» του Μέτρου 4.6 (2η πρόσκληση) με κωδικό υποέργου 111481/1 Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γενική Δ/νση Αλιείας, Δ/νση Τομέα της Θαλάσσιας Αλιείας όπως αυτό τροποποιήθηκε στις 12-3-2008 (απόφαση με Αρ.Πρωτ.164528 της 21ης-5-2008 της, Δ/νσης Θαλάσσιας Αλιείας Τμήμα 1), το οποίο υλοποίησε το ΤΕΙ Ηπείρου με επιστημονικό υπεύθυνο εμένα.
  Το κείμενο της εν λόγω εισήγησης υπάρχει και σε αρχείο pdf και είναι στη διάθεσή σας.