Το σύνολο του μόνιμου και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικού των συγχωνευόμενων νομικών προσώπων μεταφέρεται αυτοδίκαια και με την ίδια σχέση εργασίας στον ΟΝΝΑ. Για το σκοπό αυτό εκδίδεται σχετική διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου. Προσωπικό του Λιμενικού Σώματος τοποθετείται στον ΟΝΝΑ με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου και μπορεί να καλύπτει θέσεις όλων των διοικητικών βαθμίδων.
Έως την ένταξή του στο υφιστάμενο Κοινό Υπηρεσιακό Συμβούλιο νομικών προσώπων εποπτείας Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, το προσωπικό εξακολουθεί να υπάγεται στα υπηρεσιακά συμβούλια στα οποία υπαγόταν κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος.
Ως προς τις πειθαρχικές διαδικασίες, το προσωπικό αυτό εξακολουθεί να υπάγεται στα Πειθαρχικά Συμβούλια του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου.
Διαβάζοντας το σχέδιο νόμου που αναρτήθηκε αναφορικά με το χώρο και την κατηγορία των πλοίων αναψυχής, διαπιστώνω με λύπης μου άλλη μια φορά πως σε τούτη τη χώρα ο νομοθέτης στερείται των απαιτούμενων γνώσεων του χώρου και των ιδιομορφιών του και νομοθετεί εντελώς αποκομένος απο την πραγματικότητα και τις πραγματικές του ανάγκες. Είναι προφανές, σε οποιον ασχολείται έστω και επιδερμικά με το χωρο του yachting πως αυτός είναι μία αγορά τεράστια, πολλων εκατομυρίων ευρώ και πως θα του αναλογούσε η δέουσα προσοχή ιδίως σε τόσο δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα. Η χώρα μας έχει ανάγκη αυτών των αγορών για να βγει απο τη δύσκολη στιγμή και για να ανταγωνιστεί και το γειτονικό του περιβάλλον με αξιώσεις ( Τουρκία – Κροατία).
Αντί λοιπόν να βλέπαμε μία προσπάθεια απλοποίησης αλλά και σωστού ελέγχου της αγοράς, συναντάμε πάλι ένα δαιδαλώδες περιβάλλον γραφιοκρατίας, άυξησης του κόστους συντήρησης των σκαφών μας, με αστείες διατάξεις για την υποχρεωτική φυγή του σκάφους απο το λιμένα μετά τον απόπλου, για τη μη παραμονή του ιδιοκτήτη επάνω στο σκάφος αν δεν είναι ο καπετάνιος, για την αδυναμία ναύλωσης σκάφών απο σχολές ιστιοπλοϊας κτλ. Όλα αυτά καταδεικνύουν πως οι ιθύνοντες αγνούν τα κυριότερα προβλήματα του χώρου, η λύση κάποιων απο αυτών θα οδηγούσε σε πραγματική ανάπτυξη και ευημερία. Ισως θα έπρεπε να σκεφτεί κάποιος πως θα θεσμοθετούσε το επάγγελμα του καπετάνιου ιστιοπλοϊκών σκαφών αναψυχής επίσημα, πως θα διαχώριζε τα ερασιτεχνικά διπλώματα ιστιοπλοίας απο τα επαγγελματικά. Πως θα αναβάθμιζε τα επίπεδα γνώσης μάθησης της ιστιοπλοϊας. Η ίδια η διαδικασία της ναύλωσης θα έπρεπε να απλοποιηθεί περαιτέρω και όχι να μας αναγκάζει να πηγαίνουμε στο λιμεναρχείο με ένα τόμο εγγραφα για κάθε ναύλο. Επίσης την αναβάθμμιση απο πλευράς υποδομών των λιμανιών προρισμών μας, οταν στην πλειοψηφία των νησιών μας, απλά, η ανεύρεση νερού αποτελεί μια μικρή περίπέτεια. Για περαιτέρω παροχές ουτε λόγος δε γίνεται. Η ίδια η οργάνωση και κατασκευή των λιμανιών των νησιών και όχι μονο είναι προβληματική. Διορθώνοντας την εικόνα υποδοχής του ναυτιλιακού τουρισμού αλλάζει και η ίδια η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Καταλαβαίνω επίσης την αναγκη να υπάρχει σωστός έλεγχος σε κάθε περίπτωση αλλά η ιστορία μας έχει διδάξει πως η παραπάνω γραφειοκρατεία κάνει ακριβώς το αντίθετο. Δε θα πρεπει να ξεχνάμε πως εσοδα στο κράτος δε φέρνει μόνο η τηρηση των ατελείωτων εγγράφων διαδικασιών αλλα και η ίδια η χρηση των σκαφών και των υποδομών τους. Με τις υπάρχουσες υποδομές λιμανιών, λιμεναρχείων, εγκαταστάσεων, μαρινών κτλ είναι κανείς ικανοποιημένος; Θα με ενδιέφερε να ακούσω μία επίσημη απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Είμαστε μία χώρα με ένα νησιωτικό αρχιπέλαγος που όμοιό του δεν υπάρχει στη Μεσόγειο. Αντί να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ατελέιωτους λαβυρίνθους γραφεικρατέιας θα έπρεπε να οδηγούμαστε στην κατασκευή ενός παράδεισου για το yachting. Το παράδειγμα της Τουρκίας και της Κροατίας θα πρέπει να μας κάνει να πάμε μπροστά. Είμαστε η παλαιότερη χρονικά τουριστική αγορά και δυστυχώς η πλεον καθυστερημένη. Η αναβάθμιση του χώρου μας και των υποδομών μας ξεκινάει απο την ίδια την νομοθεσία.
Με τιμή
Κυβερνήτης Ιωάννης