Άρθρο 19: Γενικές Διατάξεις

1. Η σύμβαση σύστασης ναυτικής υποθήκης σε βάρος παντός πλοίου, είτε επαγγελματικού είτε ιδιωτικού και πλωτών ναυπηγημάτων, συντάσσεται ατελώς και χωρίς καμία επιβάρυνση σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ. 4419/64.

2. Κάθε επαγγελματικό πλοίο αναψυχής το οποίο εκτελεί ταξίδια αναψυχής με ολική ναύλωση καθώς και μικρό σκάφος μπορεί να εφοδιάζεται με άδεια ερασιτεχνικής αλιείας προκειμένου οι επιβάτες να επιδίδονται στην άσκηση της ερασιτεχνικής αλιείας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, χωρίς να είναι απαραίτητο να έχουν εφοδιασθεί οι ίδιοι με ατομική ερασιτεχνική άδεια αλιείας, το ρόλο της οποίας υπέχει το ναυλοσύμφωνο.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Ναυτιλίας και Αιγαίου καθορίζονται:
α. οι όροι και προϋποθέσεις για την άσκηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας,
β. τα δικαιολογητικά που υποβάλλονται με αίτηση για την απόδειξη της συνδρομής τους,
γ. οι ειδικές απαγορεύσεις, υποχρεώσεις και περιορισμοί άσκησης της δραστηριότητας,
δ. το ύψος των ποσών που θα καταβάλλονται και θα αποτελούν έσοδο του κρατικού προϋπολογισμού,
ε. κάθε άλλη συναφής λεπτομέρεια και σχετικό θέμα.

3. Κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του ταξιδιού αναψυχής που διενεργείται από τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής οι επιβάτες δύνανται να πραγματοποιούν καταδύσεις ερασιτεχνικά στο πλαίσιο της αναψυχής τους και υπό την προϋπόθεση ότι δεν καταστρατηγείται ο σκοπός της εκτέλεσης ταξιδιού αναψυχής ή και περιήγησης όπως ορίζεται στην περίπτωση (α) της παρ. 1 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου.

  • Παρακαλώ όπως συμπληρωθούν στο τέλος του Άρθρου 19 Παρ. 3 τα εξής:
    «Δύναται επίσης η δυνατότητα στους παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών του Ν.3409/05 να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στους επιβάτες των επαγγελματικών πλοίων αναψυχής.»

  • Υ Π Ο Μ Ν Η Μ Α
    Α. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΙΜΕΝΩΝ ΑΡΙΘ. 38

    Με το Γενικό Κανονισμό Λιμένων (Γ.Κ.Λ.) αριθ. 38 (ΦΕΚ 748 τ.Β΄/19-5-2004), όπως μεταγενέστερα τροποποιήθηκε με το Γ.Κ.Λ. αριθ. 45 (ΦΕΚ 1535 τ.Β΄/4-8-2008) ρυθμίστηκαν για πρώτη φορά τα θέματα που σχετίζονται με την εκμίσθωση ταχύπλοων σκαφών ή και μηχανοκίνητων λέμβων ολικού μήκους από 4,30 μέχρι 7 μέτρων, κατ’ ανάλογο και παρεμφερή τρόπο που ρυθμίστηκαν τα θέματα εκναύλωσης των άνω των 7 μέτρων ολικού μήκους επαγγελματικών πλοίων αναψυχής με το Ν. 2743/99 (που κατάργησε το ν. 438/76), όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα από τους Ν. 2881/01 (ΦΕΚ 16 Α’), 2932/01 (ΦΕΚ 145 Α’), ν. 2954/01 (ΦΕΚ 255 Α’) και ν. 3182/03 (ΦΕΚ 220 Α’), με άλλα λόγια θεσμοθετήθηκε το rent a boat κατά το rent a car.
    Το γεγονός αυτό αποτέλεσε μία σημαντική καινοτομία και ήδη εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, είχε ευμενή απήχηση στο κοινό αφού εμπλουτίστηκαν οι παρεχόμενες τουριστικές θαλάσσιες υπηρεσίες, συνέβαλλε στην αύξηση της απασχόλησης αφού σημαντικός αριθμός προσώπων εφοδιάστηκε με άδεια, πωλήθηκε και συνεχίζεται να πωλείται ικανός αριθμός νεότευκτων σκαφών, εξυπηρετήθηκε η ζήτηση αλλοδαπών και ημεδαπών τουριστών και γενικά δόθηκε αξιόλογη ώθηση στην έτι περαιτέρω ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού προς όφελος και της εθνικής μας οικονομίας γενικότερα.
    Όμως κατά το χρονικό διάστημα που επακολούθησε από τη θέση σε εφαρμογή του εν λόγω Κανονισμού διαπιστώθηκαν ορισμένες αδυναμίες με κυρίαρχη αυτή του ανώτατου ολικού μήκους των σκαφών.
    Για την άρση της αδυναμίας αυτής, την οποία ανέδειξε η αγορά αφού οι εν δυνάμει πελάτες ζητούν να εκμισθώνουν και μεγαλύτερου από τα επτά (7) μέτρα σκάφη, η πρόταση μου είναι όπως εξετασθεί προς την κατεύθυνση να ικανοποιηθεί το δια της παρούσης υποβαλλόμενο αίτημα να αυξηθεί δηλ. το ανώτατο ολικό μήκος των υπό εκμίσθωση σκαφών από τα επτά (7) στα δέκα (10) μέτρα.
    Είναι βεβαίως προφανές ότι τα πάνω από τα επτά (7) μέτρα εκμισθούμενα σκάφη θα είναι ανοικτού τύπου (χωρίς χώρους ενδιαίτησης όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 1 παργ. 1ια του ν. 2743/1999, ΦΕΚ 211 Α΄), που κατάργησε το ν. 438/76, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 3182/2003.
    Λοιπές αδυναμίες οι οποίες θα πρέπει ταυτόχρονα να συνεξετασθούν προς την κατεύθυνση να αρθούν είναι και ακόλουθες:
    Κάποιος κατέχει άδεια εκμίσθωσης τριών (3) ταχύπλοων μικρών σκαφών κατ’ εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Λιμένων (Γ.Κ.Λ.) αριθ. 38.
    Ο αριθμός αυτός των ιδιόκτητων σκαφών είναι ο ελάχιστος αναγκαίος σύμφωνα με την περ. (γ) της παραγ. 2 του άρθρου 3 του εν λόγω Γ.Κ.Λ. για να αδειοδοτηθεί φυσικό ή νομικό πρόσωπο.
    Όταν αυτός,για λόγους που σχετίζονται με την παροχή περισσότερων ανέσεων στους μισθωτές αλλά και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας αποφάσισε την πώληση των δύο εκ των τριών σκαφών με σκοπό να τα αντικαταστάσει με νεότευκτα, η οικεία Λιμενική Αρχή προέβη στην ανάκληση της άδειάς του.
    Επί του θέματος αυτού οι άποψη μου είναι οι πιο κάτω :
    Σύμφωνα με τις διατάξεις της παργ. 3 του άρθρου 7 του Γ.Κ.Λ. αριθ. 38 η άδεια εκμίσθωσης μηχανοκίνητων λέμβων ή και ταχύπλοων μικρών σκαφών, ανακαλείται με αιτιολογημένη απόφαση της Λιμενικής Αρχής που τη χορήγησε και δεν χορηγείται νέα πριν την παρέλευση τριετίας από την ανάκλησή της, αν:
    (α) Εκλείψει οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις χορήγησής της.
    (β) Με αποφάσεις των Λιμενικών Αρχών επιβληθούν κυρώσεις για περισσότερες των τριών (3) παραβάσεων του Κανονισμού αυτού από τον εκμισθωτή, που διαπράχθηκαν εντός δώδεκα (12) μηνών.
    (γ) Εκμισθωθεί ταχύπλοο μικρό σκάφος σε πρόσωπο που δεν κατέχει άδεια χειριστού.
    Η παραπάνω υπό στοιχ. (α) περίπτωση είναι πανομοιότυπη και εμπεριέχεται σε πλείστους όσους άλλους Κανονισμούς Λιμένων, όπως ενδεικτικά στους Γ.Κ.Λ. αριθ. 17 (παργ. 3 του άρθρου 21), Γ.Κ.Λ. αριθ. 16 (παργ. 6 του άρθρου 3), Γ.Κ.Λ. αριθ. 10 [(παργ. 2 β) (1)] κ.λπ.
    Είναι βεβαίως προφανές ότι η βούληση του νομοθέτη σε όλες τις συναφείς και πανομοιότυπες, προς την υπό στοιχ. (α) περίπτωση, διατάξεις ήταν (είναι) ότι η άδεια ανακαλείται όταν εκλείψουν οι, και αυτές πανομοιότυπες, προϋποθέσεις που τίθενται στους Κανονισμούς Λιμένων όπως μεταγενέστερη καταδίκη ή πτώχευση ή δίωξη ως φυγόποινου ή φυγόδικου του αδειοδοτημένου φυσικού προσώπου ή του νομίμου εκπροσώπου επί νομικού προσώπου κ.λπ.
    Προφανές επίσης είναι ότι η βούληση του νομοθέτη δεν ήταν να ανακαλείται η άδεια εκμίσθωσης μηχανοκίνητων λέμβων ή και ταχύπλοων μικρών σκαφών όταν ο αριθμός των σκαφών, για μικρό χρονικό διάστημα, θα ήταν μικρότερος των τριών. Προκειμένου να εκλείψει κάθε επί του θέματος αυτού αμφισβήτηση θα πρέπει κατά την άποψή μου να προβλεφθεί ρητή διάταξη στον Κανονισμό έτσι ώστε να παρέχεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα π.χ. έξη (6) μηνών εντός του οποίου θα αποκαθίσταται ο ελάχιστος προβλεπόμενος αριθμός σκαφών

    – Δεν προβλέπεται στον ισχύοντα Γ.Κ.Λ. αριθ. 38 η δυνατότητα μεταβίβασης της αδειοδοτημένης επιχείρησης σε τρίτο πρόσωπο με ό,τι αυτό δυσμενές συνεπάγεται. Το Θεωρό ως εύλογο αίτημα και εισηγούμαι όπως εξετασθεί και αυτό προς την κατεύθυνση να ικανοποιηθεί και να επηνεχθεί η σχετική τροποποίηση στον Γ.Κ.Λ. αριθ. 38.

    Ο ελάχιστος απαιτούμενος, για να αδειοδοτηθεί ένα πρόσωπο, αριθμός των σκαφών θα
    πρέπει να αυξηθεί από τρία (3) στα πέντε (5), η δε υπό θεσμοθέτηση αυτή διάταξη να μην έχει αναδρομική ισχύ για τους ήδη εφοδιασμένους με άδεια εκμίσθωσης. Η σοβαρή επένδυση, κατά τα πρότυπα του rent a car, και όχι η ευκαιριακή απασχόληση στον συγκεκριμένο τομέα αποτελεί τη δικαιολογητική βάση της πρότασής μου αυτής.

    Αύξηση του κατώτατου ορίου ηλικίας των σκαφών.
    Για τη χορήγηση της άδειας εκμίσθωσης δεν θα πρέπει να έχουν παρέλθει τρία (3) ή πέντε (5) έτη (αντί του ενός έτους που είναι μέχρι σήμερα ) από την ημερομηνία της αρχικής εγγραφής κάθε σκάφους στο Β.Ε.Μ.Σ. ενώ μετά τη συμπλήρωση του δέκατου πέμπτου (15) έτους θα αποσύρονται
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Οι λόγοι είναι ότι ένα σκάφος τριετίας ή πενταετίας είναι καινούργιο όταν ενταχθεί στα σκάφη της εταιρείας και γίνει επαγγελματικό περνά επιθεωρήσει κάθε 2 χρόνια άρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ναύλωση τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία δηλ να συμπεριλαμβάνεται συνολικός χρόνος για χρήση του σκάφους μέχρι 15 χρόνια από την πρώτη εγγραφή του στο Β.Ε.Μ Σ. Θεωρώ ότι αυτό το αίτημα είναι δίκαιο και δεν μπορούμε να επιβάλουμε στον επαγγελματία να εκμισθώνει σκάφος μέχρι ένα έτος είναι σαν να θεωρούμε ότι τα σκάφη της τριετίας ή πενταετίας ή της δεκαετίας είναι άχρηστα άρα πρέπει να αποσύρονται

    Πρέπει να συμπεριληφθεί και ο ΚΛ38 με όλες του της τροποποιήσεις ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ, και αυτό πρέπει να γίνει τώρα προκειμένου να μπουν σε μια σειρά όλα τα πράγματα, δεν μπορεί τα σκάφη του ΚΛ38 να είναι επαγγελματικά, και στης Μαρίνες να αντιμετωπίζονται σαν ιδιωτικά Ι.Χ
    Δεν είναι σωστό τα σκάφη του ΚΛ38 να μην συμπεριλαμβάνονται στο ΕΣΠΑ γιατί να μην έχει τι δυνατότητα αυτός που έχει την άδεια να εκσυχρονίση το στόλο του με τη βοήθεια του ΕΣΠΑ προκείμενου να προσφέρει πιο σύγχρονες υπηρεσίες στο τουρισμό

    . Διάφορες επισημάνσεις του Γ.Κ.Λ38
    Η άποψη μου είναι ότι αυτή που εκμισθώνουν σκάφη του Γ.Κ.Λ 38 θα πρέπει:
    Α) Να εκμισθώνουν τα σκάφη τους μόνο σε άτομα τα οποία έχουν άδεια χειριστή ταχύπλοου σκάφους
    Β) Να μην εκμισθώνουν ένα σκάφος λιγότερο από 24 ώρες κατά παράβαση του ΓΚΛ38
    Γ) Να συμπληρώνουν βεβαίωση εκμίσθωσης όπως προβλέπετε από της διατάξεις του Γ.Κ.Λ.38
    Δ)Η κύρια μηχανή να μην είναι μικρότερη των 30 hp .Ενώ η εφεδρική μα μην είναι μικρότερη των 5 hp

    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΙΜΕΝΩΝ ΑΡΙΘ. 23
    ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΑΦΗ ΤΟΥ Γ.Κ.Λ.38
    ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΚΟΥΣ (από 7 μέτρα έως 10 μέτρα )

    Με τον Γενικό Κανονισμό Λιμένων (Γ.Κ.Λ.) αριθ. 23/2000 ρυθμίστηκαν κατά ικανοποιητικό τρόπο τα θέματα που σχετίζονται με την εγγραφή των μικρών σκαφών στα νέα Βιβλία Εγγραφής Μικρών Σκαφών (Β.Ε.Μ.Σ.), την μεταγραφή (μεταβίβαση της κυριότητας), τη μετεγγραφή (μεταλεμβολόγηση), τη διαγραφή/διάλυση κ.λπ. ενώ ρυθμίστηκαν ταυτόχρονα και τα θέματα εφοδιασμού των σκαφών αυτών με πιστοποιητικά αξιοπλοΐας.
    Ως μικρό σκάφος για την εφαρμογή των διατάξεων του Γ.Κ.Λ. αυτού νοείται:
    Κάθε σκάφος ανεξαρτήτως υλικού κατασκευής, ολικού μήκους μέχρι και:
    (α) επτά (7) μέτρων για επαγγελματικό μεταφοράς επιβατών ή
    (β) δέκα (10) μέτρων για επαγγελματικό αλιευτικό ή
    (γ) δέκα (10) μέτρων για επαγγελματικό φορτηγό ή
    (δ) δέκα (10) μέτρων για επαγγελματικό μεταφοράς επιβατών/αυτοδυτών και εξοπλισμού καταδύσεων για την εφαρμογή του άρθρου 10 του ν. 3409/2005 (ΦΕΚ 273 Α’)
    εδώ πρέπει να συμπεριληφθεί ή
    (ε) δέκα (10) μέτρων για επαγγελματικό που εκμισθώνεται κατά τις διατάξεις του Γενικού Κανονισμού Λιμένων αριθ. 38 (ΦΕΚ 748 Β΄/19-5-2004) ή
    (στ) δώδεκα (12) μέτρων για ερασιτεχνικό.
    Ήδη μετά πάροδο 10ετίας από τη θέση σε εφαρμογή του εν λόγω Κανονισμού οι εν δυνάμει πελάτες μας ζητούν να δραστηριοποιούνται με μεγαλύτερου από τα επτά (7) μέτρα σκάφη μεταφοράς επιβατών για διάφορους, βάσιμους όμως, λόγους με κυρίαρχο αυτόν της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας. Κατόπιν αυτών Η άποψη μου είναι όπως εξετασθεί προς την κατεύθυνση να ικανοποιηθεί και αυτό το αίτημα να αυξηθεί δηλ. το ανώτατο ολικό μήκος των επαγγελματικών σκαφών μεταφοράς επιβατών από τα επτά (7) στα δέκα (10) μέτρα. Τα εκμισθούμενα κατά τις διατάξεις του Γενικού Κανονισμού Λιμένων αριθ. 38 (ΦΕΚ 748 Β΄/19-5-2004) σκάφη να φέρουν βενζινομηχανές για οποιοδήποτε προορισμό (πρόωση, κίνηση αντλιών ή γεννητριών κ.λπ.).
    Η τοποθέτηση βενζινομηχανών γίνεται αποδεκτή μόνο σε σκάφη με σήμανση CE, εφόσον προβλέπεται ρητά στη Δήλωση Συμμόρφωσης του κατασκευαστή για το συγκεκριμένο σκάφος».

  • ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19

    Τα δύο πρώτα εδάφια της παραγράφου 2 πρέπει να αντικατασταθούν ως ακολούθως:
    «Κάθε επαγγελματικό πλοίο/σκάφος που από τις κείμενες διατάξεις έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει επιβάτες μπορεί να εφοδιάζεται με άδεια σκάφους ερασιτεχνικής αλιείας προκειμένου οι επιβαίνοντες να επιδίδονται στην άσκηση της ερασιτεχνικής αλιείας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, χωρίς να είναι απαραίτητο να έχουν εφοδιασθεί οι ίδιοι με ατομική ερασιτεχνική άδεια αλιείας.
    Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Ναυτιλίας και Αιγαίου, που εκδίδεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας έξη (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, καθορίζονται:»
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Η θεσμοθέτηση της νέας αυτής δραστηριότητας, ευρέως διαδεδομένης στο εξωτερικό, η οποία στοχεύει, μεταξύ των άλλων, και στην αύξηση της απασχόλησης με τη δημιουργία νέων ευκαιριών δραστηριοποίησης υπήρξε εισήγηση του Συνδέσμου μας (ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ). Όμως οι αλλαγές στο αρχικό κείμενο που επηνέχθησαν διαφοροποίησαν τα προσδοκώμενα και την κατέστησαν ατελέσφορη.
    Ειδικότερα:
    – σύμφωνα με το Γενικό Κανονισμό Λιμένων αριθ. 23 (ΦΕΚ 231 Β΄/2000), όπως ισχύει, ως επαγγελματικό μικρό σκάφος μεταφοράς επιβατών νοείται αυτό που έχει ολικό μήκος μέχρι επτά (7) μέτρα.
    – σύμφωνα με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου το επαγγελματικό πλοίο αναψυχής, μεταξύ των άλλων προϋποθέσεων, πρέπει να είναι ολικού μήκους άνω των επτά (7) μέτρων.
    Κατά συνέπεια το μικρό σκάφος ως μικρότερο των επτά (7) μέτρων ολικού μήκους δεν μπορεί να εγγραφεί υποχρεωτικά στο Μητρώο Επαγγελματικών Πλοίων Αναψυχής του άρθρου 6 (του σχεδίου νόμου) που τηρείται από την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και συνακόλουθα ο ιδιοκτήτης του δεν συνάπτει ναυλοσύμφωνο κατά την έννοια και διαδικασία του άρθρου 4 του ίδιου σχεδίου νόμου.
    Τέλος αντικαταστάθηκε η λέξη «επιβάτες» με τη λέξη «επιβαίνοντες» γιατί εάν ο Κυβερνήτης του σκάφους θελήσει να δείξει στους επιβάτες τον τρόπο χρήσης του αλιευτικού εργαλείου π.χ. καθετής και πιάσει την καθετή στα χέρια του αυτόματα καθίσταται παραβάτης ως μη επιβάτης του πλοίου/σκάφους.
    Για τους λόγους, κυρίως, αυτούς οι σχετικές προβλέψεις του σχεδίου νόμου τροποποιήθηκαν ως άνω, καίτοι θεωρούμε ότι η όλη παράγραφος χρειάζεται επαναδιατύπωση έτσι ώστε το περιεχόμενό της, ως εξουσιοδοτικής διάταξης, να είναι σαφές και ορισμένο κατά το περιεχόμενο, το αντικείμενο, το σκοπό και την έκταση για να μη παρουσιασθούν, ενδεχομένως, προβλήματα μελλοντικών ρυθμίσεων με την κανονιστική κ.υ.α. που θα εκδοθεί.

  • ΘΕΜΑ: Διαβούλευση Σχεδίο Νόμου ‘‘Τουριστικά πλοία και άλλες διατάξεις‘‘
    Στα πλαίσια της διαβούλευσης του ως άνω σχεδίου νόμου και εκπροσωπώντας την Ένωση Μαρινών Ελλάδας (ΕΜΑΕ) σας δηλώνουμε ότι αναφορικά με τα θέματα των Φορέων Διαχείρισης των τουριστικών λιμένων (Μαρίνες) που φιλοξενούν σκάφη αναψυχής και αποτελούν τα μέλη μας, έχοντας ως γνώμονα τη βελτίωση του Σχεδίου Νόμου, έχουμε να κάνουμε τις παρακάτω επισημάνσεις και προτάσεις :

    1. Άρθρο 3. Ναύλωση
    Στα πλαίσια της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, στην παρ. 3 του άρθρου 3, να παρέχεται και στους φορείς διαχείρισης των τουριστικών λιμένων (μαρινών) το δικαίωμα εκναύλωσης των επαγγελματικών πλοίων αναψυχής.

    2. Άρθρο 6. Μητρώο και Αρχείο επαγγελματικών πλοίων αναψυχής
    Να προβλεφθεί η ελεύθερη πρόσβαση των φορέων διαχείρισης τουριστικών λιμένων στον πίνακα των επαγγελματικών πλοίων αναψυχής προκειμένου να διευκολύνεται η αντιπαραβολή και η ορθή τιμολόγηση των υπηρεσιών προς τα σκάφη αυτά (με ή χωρίς επιβολή ΦΠΑ).

    3. Άρθρο 8. Ειδικές Ρυθμίσεις.
    Τα ποσά ως κατ’ ελάχιστον ποσά καλύψεων των ασφαλιστικών κινδύνων να ανταποκρίνονται στη φύση των κινδύνων από θαλάσσια συμβάντα (perils of the sea).
    Ειδικότερα στην περίπτωση (γγ) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης, επισημαίνουμε ότι η ρύπανση από ένα σκάφος μπορεί να προκαλέσει ζημιές τόσο σε παρακείμενα σκάφη και εγκαταστάσεις εντός του θαλασσίου χώρου της όσο και σε χρήστες και εν γένει εγκαταστάσεις της χερσαίας ζώνης της Μαρίνας υψηλού κόστους στο θαλάσσιο περιβάλλον εντός ή εκτός λιμένος. Στην περίπτωση που το σκάφος δεν καλύπτεται επαρκώς ασφαλιστικά, τότε το υψηλό κόστος αποκατάστασης των εκτεταμένων ζημιών καλείται να καταβάλει ο Φορέας Διαχείρισης της μαρίνας για την ανάγκη της επαναφοράς του θαλάσσιου αλλά και χερσαίου περιβάλλοντος στην προτεραία κατάσταση. Κατά συνέπεια, από την εμπειρία μας και λαμβανομένου υπόψη της φύσης του κινδύνου και του αριθμού των ζημιωθέντων από την πρόκληση ρύπανσης, δεν θα πρέπει να είναι μικρότερο από €250.000,00.
    Ομοίως τα αναγραφόμενα ποσά των καλύψεων που αφορούν την αστική ευθύνη θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις συνθήκες και τη φύση των θαλάσσσιων κινδύνων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα ελάχιστα κατά νόμο ποσά αστικής ευθύνης για τα ΙΧΕ αυτοκίνητα (με μέγιστο αριθμό επιβατών τα 5 άτομα) ανέρχονται στο ποσό € 750.000,00 για θάνατο και σε ποσό € 500.000,00 για τις υλικές ζημιές.
    Θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να γίνει ειδική μνεία στις διατάξεις αυτές, προς άρση κάθε αμφισβήτησης, ότι οι προβλεπόμενες καλύψεις ισχύουν υποχρεωτικώς και καθόλη τη διάρκεια ελλιμενισμού τους.

    4. Άρθρο 9. Επαγγελματικά τουριστικά Ημερόπλοια.
    Στις παρ. 2 και 4 του ως άνω άρθρου, φρονούμε ότι η παραβολή, επιβίβαση και αποβίβαση των επιβατών από χώρους λιμένα, θα προυποθέτει την πρηγούμενη σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε φορέα διαχείρισης του λιμένα καθώς και την αποδοχή των εκάστοτε εγκεκριμένων τιμολογίων ελλιμενισμού. Επίσης, σε κάθε περίπτωση, ο φορέας διαχείρισης του λιμένα και όχι η Λιμενική Αρχή θα είναι αρμόδια για τη διαχείριση των εγκαταστάσεων, του εξοπλισμού και των διαδικασιώνεπιβίβασης, αποβίβασης, πρόσδεσης και παραβολής των επαγγελματικών ημερόπλοιωνή αγκυροβολίας των πλοίων αυτών, τη θέση αναμονής τους καθώς και κάθε άλλο λειτουργικό μέτρο εξυπηρέτησης των πλοίων αυτών και των επιβατών τους.

    5. Άρθρο 11. Πλοία αναψυχής με ξένη σημαία (σε συνδυασμό με τα Άρθρα 2 και 3)
    Στην παρ. 1 του ως άνω άρθρου, τίθεται ο περιορισμός ότι (επί λέξει) «…Με την επιφύλαξη της διάταξης της παρ. 1 περίπτωση β’ του άρθρου 3, τα πλοία αναψυχής με ξένη σημαία δε μπορούν να εκκινούν από ελληνικούς λιμένες ή να παραλαμβάνουν επιβάτες από ελληνικούς λιμένες με σκοπό την εκτέλεση ταξιδιών αναψυχής ή και περιήγησης με καταβολή ναύλου μεταξύ λιμένων ή και ακτών της ελληνικής επικράτειας.»
    Ο συγκεκριμένος περιορισμός (απαγόρευση) δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Θεωρούμε ότι το ισχύον καθεστώς αποκλεισμού των επαγγελματικών σκαφών με ξένη σημαία εκτός ΕΟΚ, ΕΟΧ και ΕΖΕΣ θα πρέπει να τροποποιηθεί/μεταβληθεί για τους παρακάτω λόγους :α. Για την εναρμόνιση του παρόντος Σχεδίου Νόμου με την γενική διακήρυξη και εφαρμογή από την Χώρα μας της απελευθέρωσης όλων των κλειστών επαγγελμάτων με σκοπό την προώθηση της ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Οι διατάξεις όπως αυτές των άρθρων 3 παρ. 1 (α), παρ. 3 (α) και (β), του άρθρου 11 και του άρθρου 12 δημιουργούν αντικίνητρα στον θαλάσσιο τουρισμό και ενδεχομένως έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις του Ν. 3844/2010 περί προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 της ΕΕ.
    β. Για την αναλογική εφαρμογή και στην περίπτωση των σκαφών αναψυχής κάτω των 49 επιβατών, των διατάξεων του Ν. 3872/2010 (ΦΕΚ 148 Α) που αίρει το cabotage σε πλοία με σημαία τρίτων χωρών.
    γ. Για την αύξηση της προσέλευσης τουριστικών σκαφών αναψυχής στην Ελλάδα, αφού την κρίσιμη αυτή περίοδο δυστυχώς αντί να έρχονται τέτοια σκάφη στην Ελλάδα, φεύγουν. Η μόνη ελπίδα είναι οι μεγάλοι Yachting Operators του εξωτερικού οι οποίοι, δηλώνουν έτοιμοι, αμέσως με την άρση του cabotage, να φέρουν σκάφη για μόνιμο ελλιμενισμό (HOMEPORTING) και επαγγελματική δραστηριότητα στη χώρα μας, κάτι το οποίο θα αυξήσει ουσιαστικά την ανταγωνιστικότητα του κλάδου αλλά και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα τονώσει το εμπόριο.
    δ. Επειδή μέχρι τώρα, οι γειτονικές χώρες κυρίως η Τουρκία και η Κροατία επωφελούνται από την διατήρηση σε ισχύ της εν λόγω διάταξης – απαγόρευσης, προσελκύοντας πολλά επαγγελματικά σκάφη των προαναφερόμενων Yachting Operators αυτών στις μαρίνες τους.
    ε. Για τη δημιουργία νέου ρεύματος τουριστών, υψηλού βιοτικού επιπέδου και οικονομικής επιφάνειας, αφού η μέχρι σήμερα αδυναμία προσέλκυσης των σκαφών αυτών αναγκάζει τους υψηλής ποιότητας και οικονομικής επιφάνειας τουρίστες να επιλέξουν άλλους προορισμούς εκτός Ελλάδας.
    στ. Λόγω της ταλαιπωρίας που υφίστανται εξαιτίας της υποχρεωτικής επιβίβασης ή/και αποβίβασης από λιμένα εκτός Ελλάδος μειώνεται δραστικά το ενδιαφέρον των προαναφερόμενων τουριστών για την Χώρα μας ως τουριστικό προορισμό.

    6. Άρθρο 12. Τέλος Παραμονής και πλόων (ΤΠΠ) ιδιωτικών πλοίων αναψυχής
    Επί της αρχής η θεσμοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου, εν μέσω κρίσης και λίγο πριν την έναρξη της θερινής περιόδου, φρονούμε ότι εκτός από άκαιρη είναι εντελώς απαράδεκτη και άδικη.. Κατ’αρχήν παρέχει φοροαπαλλακτικά κίνητρα για την επιδίωξη χαρακτηρισμού ενός ιδιωτικού σκάφους ως επαγγελματικό. Επιπροσθέτως, δεν έχει τον χαρακτήρα του τέλους, αλλά μάλλον ισοδυναμεί με φόρο, καθόσον προβλέπεται κατά κανόνα η ετήσια καταβολή του (εκτός αν συντρέχουν σωρευτικά οι τιθέμενες χρονικές και ποσοστικές προυποθέσεις της παρ. 7.δ). Επίσης είναι άστοχη και αναποτελεσματική αφού το ποσό που θα συγκεντρωθεί, εάν συγκεντρωθεί, στα Δημόσια Ταμεία θα είναι της τάξεως μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, ενώ η ζημιά που ενδεχομένως θα επιφέρει είναι πολύ μεγαλύτερη αφού εκτός από τα έσοδα που θα χαθούν για το Δημόσιο με την αποχώρηση ιδιωτικών σκαφών, θα χαθούν και θέσεις εργασίας.
    Η Ένωση Μαρινών Ελλάδας είχε προτείνει να μην επιβληθεί ΤΠΠ αλλά εάν τελικώς επιβληθεί η θεσμοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου, θα πρέπει να είναι αντίστοιχη στο καθεστώς ‘διοδίων‘ και ως τέτοια πρέπει να επικοινωνηθεί από όλους τους αρμόδιους φορείς. Η Λιμενική Αρχή (και όχι η Δ.Ο.Υ) να είναι η αρμόδια υπηρεσία είσπραξης δίνοντας όμως ρητά τη δυνατότητα είσπραξης από τους Φορείς Διαχείρισης των τουριστικών λιμένων κατά τη διακριτική τους ευχέρεια. Σκοπός είναι η εξυπηρέτηση και η αποφυγή ταλαιπωρίας του πελάτη δηλ. των επιβαινόντων τουριστών και πληρωμάτων που επισκέπτονται τη χώρα μας, ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες μαρίνες όπου το αρμόδιο Λιμενικό Τμήμα αδυνατεί να τους εξυπηρετήσει επαρκώς λόγω μεγάλης απόστασης από τη μαρίνα ή κατά τη διάρκεια υψηλής τουριστικής κίνησης.
    Δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί, φρονούμε ότι το επιβαλλόμενο ετήσιο ΤΠΠ με την έννοια και τη μορφή ΔΙΟΔΙΟΥ, δεν πρέπει να ξεπερνά :

    Μήκος Μηχανοκίνητα σκάφη (€) Ιστιοπλοϊκά σκάφη (€)
    12μ 0 0
    12,01-15μ 40 ανά μέτρο 0
    15,01-50μ 40 ανά μέτρο 30 ανά μέτρο
    50,01 και άνω 1.600 (συνολικά) 1.100 (συνολικά)

    Για τα σκάφη που παραμένουν μικρότερο του έτους χρονικό διάστημα, να καταβάλλεται αναλογικά στον ανωτέρω πίνακα το ετήσιο ΤΠΠ για 1 ή 3 ή 6 μήνες.
    Άλλωστε το αρμόδιο Υπουργείο, οφείλει να καταρτίσει την αντίστοιχη αναλογιστική μελέτη, ούτως ώστε να είναι σε θέση να αξιολογήσει το τελικό ποσό το οποίο θα εισπράξει από τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής, καθόσον η Ένωση Μαρινών Ελλάδος, εκπροσωπώντας 20 από τις μεγαλύτερες Μαρίνες της Ελλάδος με 8.500 θέσεις ελλιμενισμού, διαβλέπει ότι με την ψήφιση του μέτρου αυτού θα υπάρξει μαζική φυγή ιδιωτικών σκαφών αναψυχής που ελλιμενίζονται σήμερα στις ελληνικές μαρίνες με αποτέλεσμα την απώλεια, πολλπλασίων εσόδων για τις μαρίνες και το ελληνικό κράτος (ΦΠΑ, παράπλευρες εμπορικές δραστηριότητες, θέσεις εργασίας, κοκ).

    7. Άρθρο 13. Ναυταθλητικά σκάφη.
    Να γίνει ρητή μνεία ότι δεν νοούνται ως ναυταθλητικά σκάφη, τα μηχανοκίνητα ώστε να αποφευχθούν άδικες φοροαπαλλαγές. Επίσης, θα μπορούσε να τεθεί ως κριτήριο χαρακτηρισμού ενός σκάφους, ως ναυταθλητικού, όχι η συμμετοχή του αλλά ο τερματισμός αυτού σε αναγνωρισμένους (διεθνείς ή εγχώριους) ναυταθλητικούς αγώνες.

    8. Άρθρο 17. Φοροαπαλλαγές
    Στην παρ. 1 δεν διευκρινίζεται επαρκώς, αν και εφόσον τα επαγγελματικά σκάφη αναψυχής του παρόντος νόμου, απαλλάσσονται από το ΦΠΑ του ελλιμενισμού και των λοιπών παρεχομένων υπηρεσιών στους τουριστικούς λιμένες (μαρίνες). Αντίθετα υπάρχει ρητή πρόβλεψη για τον εφοδιασμό καυσίμων (παρ. 3 του άρθρου 17). Σε κάθε περίπτωση, όλα τα επαγγελματικά σκάφη αναψυχής πρέπει να απαλλάσσονται από το ΦΠΑ στις υπηρεσίες ελλιμενισμού και άλλων παροχών στις μαρίνες.

    ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΑΡΙΝΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
    ΤΟ Δ.Σ

  • ΑΡΘΡΟ 19
    Συμφωνούμε απόλυτα να πραγματοποιείται από επαγγελματικά πλοία το άθλημα των καταδύσεων και της ερασιτεχνικής αλιείας αλλά να επιτρέψετε και το άθλημα της ιστιοπλοΐας στα ιστιοπλοϊκά επαγγελματικά σκάφη.

  • Αθήνα, 13 Μαΐου 2013
    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
    Του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Μαρινών Ελλάδας
    Με αφορμή την πρόσφατη ανάρτηση προς διαβούλευση του Νομοσχεδίου “ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ” του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, η Ένωση Μαρινών Ελλάδας, εκφράζει την έντονη ανησυχία και διαμαρτυρία της, σχετικά με την προτεινόμενη εφαρμογή του «Τέλους Παραμονής και Πλόων (ΤΠΠ) ιδιωτικών σκαφών αναψυχής» η οποία εάν και εφόσον τελικώς εγκριθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο, είναι βέβαιο ότι θα έχει άκρως δυσμενείς επιπτώσεις στο ήδη βεβαρυμμένο περιβάλλον του Θαλάσσιου Τουρισμού της χώρας μας.
    Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη της χώρας για εισροή εσόδων και σε ένα περιβάλλον όπου:
    • το ΤΑΙΠΕΔ ανακοινώνει ιδιωτικοποιήσεις μαρινών και καταφυγίων τουριστικών σκαφών με σκοπό την αξιοποίησή τους,
    • οι περισσότερες μαρίνες της χώρας παρουσιάζουν τις χαμηλότερες πληρότητες της τελευταίας 10ετίας και αγωνιούν για τη βιωσιμότητά τους προσπαθώντας να αναχαιτίσουν τη φυγή των τουριστικών σκαφών,
    • η ανεργία μαστίζει τους επαγγελματίες του yachting όσο ποτέ άλλοτε,
    η Ένωση Μαρινών Ελλάδας θεωρεί εξαιρετικά άστοχη την ενέργεια του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου να προωθήσει το απαράδεκτο «Τέλος Παραμονής και Πλόων», ενέργεια, που αποτρέπει την έλευση ξένων σκαφών στην Ελλάδα και διώχνει και αυτά που επιλέγουν ακόμη τη χώρα μας ως τόπο μόνιμου ελλιμενισμού.

    Το αρμόδιο Υπουργείο, με το εν λόγω Νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνει εκτός από το ΤΠΠ, πλήθος αναποτελεσματικών και γραφειοκρατικών διατάξεων που θα προκαλέσουν ανασφάλεια και αβεβαιότητα σε Έλληνες και αλλοδαπούς ιδιοκτήτες σκαφών.

    Η Ένωση Μαρινών Ελλάδας προτείνει, αντί για την πρόσκαιρη εισπρακτική πολιτική μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, να δοθούν ουσιαστικά κίνητρα που θα προσελκύσουν σκάφη στη χώρα μας και στις ελληνικές μαρίνες, όπως:
    – τη μείωση του συντελεστή ΦΠΑ ελλιμενισμού και παροχών (στην Τουρκία είναι μηδενικός),
    – την απελευθέρωση της δραστηριοποίησης του επαγγελματικού σκάφους ανεξαρτήτως σημαίας στους ελληνικούς λιμένες, και
    – τον εξορθολογισμό του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίστανται οι μαρίνες από τα Λιμενικά Ταμεία,
    Καλούμε το Υπουργείο Τουρισμού καθώς και όλους τους αρμόδιους φορείς δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα που πασχίζουν για την τουριστική ανάταση της χώρας και την αναβάθμιση του Θαλάσσιου Τουρισμού στον τόπο μας, να πάρουν θέση και να συμβάλλουν ενεργά στην ανάκληση των σχετικών διατάξεων του Νομοσχεδίου, έτσι ώστε να αποτραπεί η εφαρμογή τους.

    ΕΜΑΕ
    Η Ένωση Μαρινών Ελλάδας η οποία αποτελείται σήμερα από 20 οργανωμένους τουριστικούς λιμένες με συνολικά 8.500 θέσεις ελλιμενισμού, ιδρύθηκε το 2010 με σκοπό την εκπροσώπηση των τουριστικών λιμένων της ελληνικής επικράτειας, την αναβάθμιση, ανάπτυξη και προβολή τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και τη μελέτη και επίλυση προβλημάτων που αφορούν στην εκμετάλλευση των τουριστικών λιμένων.

    Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε με:
    Κα Ελένη Ηλιοπούλου, Ένωση Μαρινών Ελλάδας
    Μαρίνα Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο
    Τ: 210 9871000 e-mail: eiliopoulou@flisvosmarina.com

  • 10 Μαΐου 2013, 15:44 | Ευθύμιος Μπιμπής

    Άρθρο 19 – 2
    Νέες άδειες, νέες διαδικασίες για την αλιεία.
    Για τους ξένους αυτά φαντάζουν υπερφυσικά.
    θα μπορούσε απλά στην επαγγελματική άδεια να προστεθεί μια παράγραφος που να αναφέρει ότι οι επιβαίνοντες μπορούν αν ψαρεύουν από το σκάφος με καθετή ..