1. α) Η μετακίνηση και κυκλοφορία επαγγελματικών πλοίων αναψυχής επιτρέπεται μόνον αν αυτά είναι ασφαλισμένα τουλάχιστον για:
αα) Αστική ευθύνη για θανάτους και σωματικές βλάβες επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε τριακόσιες χιλιάδες ευρώ (300.000 €) ανεξαρτήτως αριθμού θυμάτων.
ββ) Αστική ευθύνη για υλικές ζημίες επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ (150.000 €)
γγ) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης. Τo ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε ενενήντα χιλιάδες ευρώ (90.000 €). β) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Οικονομικών και Θ.Υ.Ν.ΑΛ. μπορεί να ανακαθορίζεται το ύψος των ασφαλιστικών ποσών της προηγούμενης περίπτωσης, να καθορίζονται ασφαλιστικά ποσά αναλόγως της μεταφορικής ικανότητας του πλοίου και να ρυθμίζεται κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
2. Τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής, τα οποία λόγω αργίας ή παροπλισμού δεν διαθέτουν ναυτολόγιο σε ισχύ, μπορούν να μετακινούνται προς ναυπηγεία, καρνάγια, επισκευαστήρια ή να πραγματοποιούν μικρής διάρκειας δοκιμαστικά ταξίδια ή μεθορμίσεις με άδεια του προϊσταμένου της αρμόδιας κατά τόπο λιμενικής αρχής, με την οποία καθορίζεται και η σύνθεση του προσωπικού τους, που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το μισό της κανονικής σύνθεσης κατά ειδικότητα. Τo προσωπικό αυτό πρέπει να είναι ασφαλισμένο σε ασφαλιστική εταιρεία.
3. Επιτρέπεται η απόκτηση άδειας επαγγελματικού πλοίου αναψυχής, προκειμένου περί πλοίου για το οποίο έχει συναφθεί χρηματοδοτική μίσθωση. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών και Θ.Υ.Ν.ΑΛ., ρυθμίζονται οι ειδικοί όροι που διέπουν τη χρηματοδοτική μίσθωση, τη νηολόγηση των πλοίων αυτών και κατ` εξαίρεση της κείμενης νομοθεσίας, ως και κάθε λεπτομέρεια.
4. Ως προς τα τέλη διέλευσης της Διώρυγας Κορίνθου τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής θεωρούνται επιβατηγά πλοία και υπάγονται στο τιμολογιακό καθεστώς της κατηγορίας αυτής.
5. Οι κυβερνήτες επαγγελματικών πλοίων αναψυχής μέχρι 20 μέτρα απαλλάσσονται από την υποχρέωσή τους να θεωρούν τα ναυτιλιακά έγγραφα των πλοίων αυτών και να λαμβάνουν άδεια απόπλου από τη Λιμενική Αρχή κάθε λιμένα προσέγγισης. Οι ως άνω εκπληρώνουν την υποχρέωση αυτή:
α) Για κάθε ναύλωση και για το χρονικό διάστημά της μόνον από τη Λιμενική Αρχή του λιμένα αφετηρίας και τελικού κατάπλου.
β) Εφόσον συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 4 του άρθρου 3 και των υποπαραγράφων (γ) και (δ) της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου.
Θα βοηθήσει πολύ την τουριστική ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού να υπάρξει ρητή πρόβλεψη, που να αναφέρει ότι «…Σε περίπτωση που υπάρχει χωροθετημένος τουριστικός λιμένας σε απόσταση 1000 μέτρων/1681 μέτρων από εμπορικό λιμένα, τότε τα τουριστικά επαγγελματικά σκάφη αναψυχής υποχρεούνται να ελλιμενίζονται στον τουριστικό λιμένα, εφόσον η παραμονή τους υπερβαίνει τις 6 ώρες…».
Με μία γρήγορη ματιά το νέο Σχέδιο Νόμου είναι αντιγραφή του παλιού Ν 2873/1999. Το θετικό είναι η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των άρθρων 1-4 του Ν. 3790/2009, η οποία ΟΜΩΣ θα πρέπει να ισχύει ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
Τα κατ’ ελάχιστον ασφαλιστικά όρια, είναι μικρά ιδιαίτερα για ΤΗΝ ΡΥΠΑΝΣΗ….
Κατά τα άλλα, διαφαίνεται μία πρόθεση για τακτοποίηση και ρύθμιση καταστάσεων συμφερόντων ατόμων και ομάδων και όχι του ΚΛΑΔΟΥ του yachting. Αντί να εναρμονίζεται στην επικρατούσα τάση απελευθέρωσης των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων και την εφαρμογή του ΦΠΑ σε όλες τις συναλλαγές, το Σχέδιο αυτό ενισχύει την συντεχνιακή αντίληψη της ανάπτυξης, με πλήθος απαλλαγών και περιορισμών στην παροχή υπηρεσιών.
Επιπροσθέτως, πολλές από τις διατάξεις του Σχεδίου όπως ενδεικτικά αυτές των άρθρων 2 παρ. 1 περ ζζ)[αν είναι δυνατόν !!!!], 10 παρ. 1β, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις διατάξεις του Ν. 3844/2010 περί προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123.
ΕΝΩΣΗ ΜΑΡΙΝΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Προς: ΥΘΥΝΑΛ
Αθήνα 20 Μαίου 2011
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
ΘΕΜΑ: Διαβούλευση Νόμου . . . Περί Πλοίων Αναψυχής και άλλες Διατάξεις
Στα πλαίσια της διαβούλευσης του νόμου θέματος και εκπροσωπώντας την Ένωση Μαρινών Ελλάδας (ΕΜΑΕ) σας δηλώνουμε την θετική μας άποψη για τις βελτιώσεις, διευκρινήσεις και απλοποιήσεις που περιλαμβάνει το εν λόγω Σχέδιο καθώς κινείται στη σωστή κατεύθυνση με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την τόνωση του ελληνικού yachting.
Αναφορικά με τα θέματα των Φορέων Διαχείρισης των τουριστικών λιμένων (Μαρίνες) που φιλοξενούν σκάφη αναψυχής και αποτελούν τα μέλη μας, έχοντας ως γνώμονα την περαιτέρω βελτίωση του Σχεδίου, έχουμε να κάνουμε τις παρακάτω επισημάνσεις και προτάσεις :
1. Η κατάργηση των άρθρων 1-4 του Ν. 3790/2009 αναφορικά με το θέμα της έκτακτης εισφοράς και του ειδικού φόρου των ιδιωτικών σκαφών αναψυχής θα είναι ευεργετική για το σύνολο του θαλάσσιου τουρισμού με την επισήμανση ότι θα ισχύει από την ημέρα δημοσίευσης του νόμου και όχι από τον Οκτώβριο του 2011 (Άρθρο 28).
2. Άρθρο 8. Ειδικές Ρυθμίσεις.
Τα αναγραφόμενα ποσά ως κατ’ ελάχιστον ποσά καλύψεων των ασφαλιστικών κινδύνων να αυξηθούν ούτως ώστε να ανταποκρίνονται στη φύση των κινδύνων από θαλάσσια συμβάντα (perils of the sea).
Ειδικότερα στην περίπτωση (γγ) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης, επισημαίνουμε ότι το ποσό των 90.000 ευρώ είναι πολύ μικρό. Η ρύπανση από ένα σκάφος μπορεί να προκαλέσει ζημιές τόσο σε παρακείμενα σκάφη και εγκαταστάσεις εντός του θαλασσίου χώρου της όσο και σε χρήστες και εν γένει εγκαταστάσεις της χερσαίας ζώνης της Μαρίνας υψηλού κόστους στο θαλάσσιο περιβάλλον εντός ή εκτός λιμένος. Στην περίπτωση που το σκάφος δεν καλύπτεται επαρκώς ασφαλιστικά, τότε το υψηλό κόστος αποκατάστασης των εκτεταμένων ζημιών καλείται να καταβάλει ο Φορέας Διαχείρισης της μαρίνας για την ανάγκη της επαναφοράς του θαλάσσιου αλλά και χερσαίου περιβάλλοντος στην προτεραία κατάσταση. Κατά συνέπεια, το αναφερόμενο ποσό είναι ιδιαίτερα χαμηλό, δεν ανταποκρίνεται στις περιστάσεις και θα προτείνουμε να αυξηθεί, λαμβανομένου υπόψη της φύσης του κινδύνου και του αριθμού των ζημιωθέντων από την πρόκληση ρύπανσης, τουλάχιστον σε €750.000,00.
Ομοίως τα αναγραφόμενα ποσά των καλύψεων που αφορούν την αστική ευθύνη θα πρέπει να αυξηθούν. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα ελάχιστα κατά νόμο ποσά αστικής ευθύνης για τα ΙΧΕ αυτοκίνητα (με μέγιστο αριθμό επιβατών τα 5 άτομα) ανέρχονται στο ποσό € 750.000,00 για θάνατο και σε ποσό € 750.000,00 για τις υλικές ζημιές.
Θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να γίνει ειδική μνεία στις διατάξεις αυτές, προς άρση κάθε αμφισβήτησης, ότι το προβλεπόμενες καλύψεις ισχύουν υποχρεωτικώς και καθόλη τη διάρκεια ελλιμενισμού τους.
3. Στο Άρθρο 11 παρ. 1,
τίθεται ο περιορισμός ότι (επί λέξει) «…Με την επιφύλαξη της διάταξης της παρ. 1 περίπτωση β’ του άρθρου 3, τα πλοία αναψυχής με ξένη σημαία δε μπορούν να εκκινούν από ελληνικούς λιμένες ή να παραλαμβάνουν επιβάτες από ελληνικούς λιμένες με σκοπό την εκτέλεση ταξιδιών αναψυχής ή και περιήγησης με καταβολή ναύλου μεταξύ λιμένων ή και ακτών της ελληνικής επικράτειας.»
Ο συγκεκριμένος περιορισμός (απαγόρευση) δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Θεωρούμε ότι το ισχύον καθεστώς αποκλεισμού των επαγγελματικών σκαφών με ξένη σημαία εκτός ΕΟΚ, ΕΟΧ και ΕΖΕΣ θα πρέπει να τροποποιηθεί/μεταβληθεί για τους παρακάτω λόγους :
α. Για την εναρμόνιση του παρόντος Σχεδίου με την γενική διακήρυξη και εφαρμογή από την Χώρα μας της απελευθέρωσης όλων των κλειστών επαγγελμάτων με σκοπό την προώθηση της ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.
β. Για την αναλογική εφαρμογή και στην περίπτωση των σκαφών αναψυχής κάτω των 49 επιβατών, των διατάξεων του Ν. 3872/2010 (ΦΕΚ 148 Α) που αίρει το cabotage σε πλοία με σημαία τρίτων χωρών.
γ. Για την αύξηση της προσέλευσης τουριστικών σκαφών αναψυχής στην Ελλάδα, αφού την κρίσιμη αυτή περίοδο δυστυχώς αντί να έρχονται τέτοια σκάφη στην Ελλάδα, φεύγουν. Η μόνη ελπίδα είναι οι μεγάλοι Yachting Operators του εξωτερικού οι οποίοι, δηλώνουν έτοιμοι, αμέσως με την άρση του cabotage, να φέρουν σκάφη για μόνιμο ελλιμενισμό και επαγγελματική δραστηριότητα στη χώρα μας, κάτι το οποίο θα αυξήσει ουσιαστικά την ανταγωνιστικότητα του κλάδου αλλά και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα τονώσει το εμπόριο.
δ. Επειδή μέχρι τώρα, οι γειτονικές χώρες κυρίως η Τουρκία και η Κροατία επωφελούνται από την διατήρηση σε ισχύ της εν λόγω διάταξης – απαγόρευσης, προσελκύοντας πολλά επαγγελματικά σκάφη των προαναφερόμενων Yachting Operators αυτών στις μαρίνες τους.
ε. Για τη δημιουργία νέου ρεύματος τουριστών, υψηλού βιοτικού επιπέδου και οικονομικής επιφάνειας, αφού η μέχρι σήμερα αδυναμία προσέλκυσης των σκαφών αυτών αναγκάζει τους υψηλής ποιότητας και οικονομικής επιφάνειας τουρίστες να επιλέξουν άλλους προορισμούς εκτός Ελλάδας.
στ. Λόγω της ταλαιπωρίας που υφίστανται εξαιτίας της υποχρεωτικής επιβίβασης ή/και αποβίβασης από λιμένα εκτός Ελλάδος μειώνεται δραστικά το ενδιαφέρον των προαναφερόμενων τουριστών για την Χώρα μας ως τουριστικό προορισμό.
4. Στο Άρθρο 9 ,
θα πρέπει να συμπληρωθεί νέα παράγραφος με αριθμό 7, ως εξής : « …Η παραλαβή επιβατών με πλοία ή σκάφη ανεξαρτήτως μεταφορικής ικανότητας, για ημερήσια θαλάσσια περιήγηση ή εκδρομή από τουριστικούς λιμένες, επιτρέπεται μετά τη σχετική έγγραφη έγκριση του Φορέα Διαχείρισης του τουριστικού λιμένα (Μαρίνα)…»
5. Επίσης στο Κεφάλαιο Γ’, Άρθρο 10.4.α -γ,
αναφορικά με τις διατυπώσεις περί δελτίου κίνησης (transit log) των ιδιωτικών πλοίων αναψυχής, θεωρούμε ότι θα ήταν σημαντική αλλαγή βελτίωσης, η εφαρμογή του άρθρου 562 περ. ε’ του Καν. ΕΟΚ 2454/1993 και η αύξηση του χρόνου παραμονής και κυκλοφορίας των ιδιωτικών σκαφών αναψυχής σε δέκα οκτώ (18) μήνες, αντί των έξι (6) που προβλέπει το Σχέδιο, αφού με τον τρόπο αυτό, θα αυξηθεί και η δραστηριότητα των σκαφών αυτών εντός των λιμένων της Χώρας αντί να επιλέγουν τον ελλιμενισμό τους σε άλλες χώρες (Τουρκία, Κροατία). Επίσης, στην παρ. 4.β του ιδίου άρθρου, να υπάρξει πρόβλεψη έκδοσης Δελτίου Κίνησης 6μηνης διάρκειας, όταν ο χρήστης δεν επιβαίνει κατά τον πρώτο κατάπλου του σκάφους στα ελληνικά ύδατα. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούν οι Χρήστες να επισκέπτονται την Ελλάδα, σε βάθος χρόνου με αποτέλεσμα την δημιουργία πλαισίου μόνιμης παραμονής του σκάφους αυτού, αφού δεν θα υπάρχει πίεση χρόνου.
Θεωρούμε ότι η εφαρμογή της ανωτέρω πρότασης θα προσελκύσει σκάφη αναψυχής με ξένη σημαία για διαχείμαση στις ελληνικές μαρίνες όπου εκτός των έμμεσων οφελών (απασχόληση ελλήνων, συνεργείων, επισκευών, προμηθειών, καυσίμων, τροφοδοσιών, κλπ.) για τη χώρα μας, ένα μέρος αυτών των σκαφών θα έχουν τον χρόνο να αξιολογήσουν την παραμονή τους και να αποφασίσουν θετικά τον εκτελωνισμό τους.
Άρθρο 8, παράγραφος 5, περίπτωση α: Απαράδεκτη η υποχρέωση κατάπλου στα ιστιοπλοϊκά σκάφη άνευ πληρώματος. Ο κυβερνήτης του σκάφους δεν είναι επαγγελματίας Skipper, αλλά ο ίδιος ο πελάτης μας, ο τουρίστας.
Η υποχρέωση του άρθρου αυτού, θα διπλασιάσει το έργο των λιμενικών οργάνων, και θα γεννάει αντιπαραθέσεις, καυγάδες και ταλαιπωρία άνευ λόγου και αιτίας.
Άρθρο 8.4 – Αυτό είναι το πρόβλημα του Θαλάσσιου Τουρισμού που πρέπει να λυθεί δια Νόμου; Και ποιος έχει αναλογιστεί την επίπτωση αυτού του Άρθρου στα έσοδα της Διώρυγας; Πώς θα πληρωθεί η μισθοδοσία και η βασική συντήρηση, με τι έσοδα και από ποιον άλλον προϋπολογισμό του Κράτους; Τη Διώρυγα θα πρέπει να τη στηρίξει ο Κλάδος του Θαλάσσιου τουρισμού γιατί είναι αυτός που ωφελείται τα μέγιστα από τη χρήση της. Εάν κλείσει η Διώρυγα το πρόβλημα θα είναι τεράστιο για τα σκάφη αναψυχής.
Αντίθετα, στο Νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία αναφορά στις υποδομές του Θαλάσσιου Τουρισμού και ειδικά στις μαρίνες. Η χωροθέτηση και αδειοδότηση τους θα πρέπει να γίνει με κριτήρια προσέλκυσης επενδυτών και μόνο δια Νόμου.
Στην Τουρκία έχει ήδη ανακοινωθεί η πολιτική της επόμενης 10ετίας (και είναι ήδη 10 χρόνια μπροστά μας σε υποδομές…)
«A master plan for upgrading Turkey’s tourism infrastructure will include new marinas for megayachts. The tourism strategy originally announced by Turkey’s Ministry of Culture and Tourism has been updated to include other facilities for recreational vessels. At a meeting in Jan at the Ankara Arena Sports Hall, Prime Minister Recep Tayyip Erdogan said that he had revised plans for improving Turkey’s tourism infrastructure in time for the 2023 centennial of the republic.
The tourism strategy, which will see US$24bn invested in upgrading facilities across Turkey, expects to create US$70bn annually in tourist revenues. The country hopes to attract 63 million tourists each year by 2023, becoming one of the world’s top five destinations.
The strategy will include capital spending on nine yacht ports, 10 tourism-based cities, 11 cruise ship ports, and three modern airports. Cities included in the tourism regions are Ad?yaman, Amasya, Bursa, Edirne, Gaziantep, Hatay, Izmir, Istanbul, Konya, Kütahya, Manisa, Nevsehir, Kars, Mardin, Samsun, Sivas, Sanliurfa and Trabzon. “The plan is to re-enliven cultural tourism and turn them into better-known cultural cities,” Erdogan told Today’s Zaman.
“Sea tourism” will be the focus of Antalya, Mugla, Mersin, Trabzon, Samsun, Izmir and Istanbul. The money will be used to restore Greek, Roman and other historic ruins. Marinas in Istanbul, Antalya and Izmir will be upgraded for megayacht access, and commercial fishing marinas along the Black Sea coastlines will be modernized to accommodate recreational vessels. The ports in Trabzon, Kusadasi, Samsun, and Mersin will be modernized for cruise ship and superyacht visits.
Recently, the western province of Mugla announced that three new marinas would be built in the towns of Datca, Dalaman and Milas. Izmir Transportation District Director Omer Tekin said that that the foundations for a 1,200-slip marina in Dalaman would be laid within the next three months. The marina had been on the town’s agenda for three years. “We expect to complete the construction of all three marinas within the next year and a half,” he said. (source: IBIPlus Tue Feb 1st)»
Απαράδεκτος ο κατάπλους στα bare boat άνευ πληρώματος. Ταλαιπωρία τουριστών και αδικαιολόγητη γραφειοκρατία.
Άρθρο 8, παράγραφος 5
Από τον νέο νόμο προκύπτει νέα υποχρέωση, η θεώρηση των ναυτιλιακών εγγράφων και κατά τον τελικό κατάπλου! Ποιος θα ευθύνεται σε περίπτωση που ο τουρίστας-κυβερνήτης ενός σκάφους χωρίς πλήρωμα δεν προβεί σε κατάπλου? Ο ίδιος? Το σκάφος και ο πλοιοκτήτης?
Πως θα υποχρεώσουμε έναν τουρίστα να πάει ξανά στο λιμεναρχείο, στο τέλος των διακοπών του?
Ο νομοθέτης έχει άραγε υπ όψιν του ότι στην πράξη παραλαμβάνουμε συχνά πυκνά τα σκάφη σε κόλπους ή νησιά διότι οι καιρικές συνθήκες ή άλλα προσωπικά προβλήματα των ίδιων των τουριστών, τους οδηγούν να εγκαταλείπουν τα σκάφη μας που τελικά επιστρέφουν στην βάση τους με μέριμνα του ίδιου του πλοιοκτήτη?
Έχετε υπ όψιν σας πόση επιπλέον γραφειοκρατική δουλειά προστίθεται στα κατά τόπους λιμεναρχεία, που ήδη αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο και να εκτελέσουν τα καθήκοντα τους, λόγω λειψανδρίας?