Άρθρο 14: Γενικές Διατάξεις

1.α. Τα χαρακτηρισμένα ως ναυταθλητικά σκάφη, κάθε τύπου ιστιοφόρα ή κωπήλατα, τα οποία ανήκουν στους αναγνωρισμένους ναυτικούς Ομίλους ή ναυτικά σωματεία ή σε μέλη τούτων καταχωρισμένα στα μητρώα αυτών και προοριζόμενα είτε για την προπόνηση των ναυταθλητών, είτε για την συμμετοχή σε αγώνες και φέροντα την ελληνική σημαία απαλλάσσονται της φορολογίας που επιβάλλεται σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής βάσει του ν.27/1975 (Α’ 77).

β. Για το χαρακτηρισμό σκάφους ως ναυταθλητικού, απαιτείται, έγγραφη βεβαίωση του οικείου ναυτικού ομίλου, ή σωματείου, εγκεκριμένη από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, από την οποία να προκύπτει ότι χρησιμοποιείται για εξάσκηση μέλους και συμμετοχή σε ναυτικούς αγώνες.

2. Η διενέργεια θαλάσσιας ερασιτεχνικής αλιείας από τους επιβαίνοντες των πλοίων αναψυχής επιτρέπεται χωρίς να απαιτείται ο εφοδιασμός του πλοίου ή των επιβαινόντων με αντίστοιχες άδειες ερασιτεχνικής αλιείας.
Οι διατάξεις του άρθρου 6 του π.δ. 373/1985 (Α’ 131) δεν εφαρμόζονται στα πλοία αναψυχής για τα οποία δεν απαιτείται εφεξής ο εφοδιασμός με ερασιτεχνική άδεια αλιείας.

3. Οι επιβάτες των πλοίων αναψυχής μπορούν να πραγματοποιούν ερασιτεχνικές καταδύσεις αναψυχής, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της ισχύουσας νομοθεσίας.

4. α. Η μετακίνηση και κυκλοφορία των πλοίων αναψυχής, των επιβατηγών πλοίων και των μικρών σκαφών των Κεφαλαίων Γ, Δ και Ε του παρόντος νόμου καθώς και των μικρών σκαφών ή άλλων θαλάσσιων μέσων αναψυχής τα οποία θεωρούνται ταχύπλοα, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς λιμένα, επιτρέπεται μόνον αν αυτά είναι ασφαλισμένα. Ειδικότερα:

αα. Πλοία με ολική χωρητικότητα ίση ή μεγαλύτερη των 300 gt υποχρεούνται να διαθέτουν ασφάλιση σε ισχύ σύμφωνα με τις διαταξεις του πδ 6/2012 (Α’ 7).

ββ. Πλοία με ολική χωρητικότητα μικρότερη των 300 gt υποχρεούνται να είναι ασφαλισμένα για:
(i) Αστική ευθύνη για σωματικές βλάβες ή θάνατο επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ ανά επιβάτη και δεν μπορεί να είναι κατώτερο από πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ ανά συμβάν.
(ii) Αστική ευθύνη για υλικές ζημίες επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.
(iii) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης. Τo ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.

β. Το ασφαλιστήριο συμβόλαιο καταρτίζεται στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα.

γ. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου μπορεί να αναπροσαρμόζεται το ύψος των ανωτέρω ασφαλιστικών ποσών, να καθορίζονται ασφαλιστικά ποσά αναλόγως της μεταφορικής ικανότητας του πλοίου και να ρυθμίζεται κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.

δ. Τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια, εφόσον προεκτείνουν το ταξίδι τους και σε λιμένες της αλλοδαπής και μεταφέρουν πάνω από δώδεκα (12) επιβάτες, υπάγονται ως προς την υποχρέωση και τα ποσά ασφάλισης στις διατάξεις του Κανονισμού (EK) 392/2009 σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος και της Σύμβασης των Αθηνών σχετικά με τη θαλάσσια Μεταφορά Επιβατών και των Αποσκευών τους, όπως ισχύει.

5. Πλοία αναψυχής, τα οποία είναι υπόχρεα σε συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του Διεθνούς Κώδικα Ασφαλούς Διαχείρισης (ISM CODE), του Κανονισμού (ΕΚ) 725/2004 για τη βελτίωση της Ασφάλειας Πλοίων και Λιμενικών Εγκαταστάσεων (ISPS CODE) και της Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας (MLC 2006), πρέπει να είναι εφοδιασμένα με τα αντίστοιχα πιστοποιητικά και να τηρούν τις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας.

6. Επιτρέπεται η απομάκρυνση με κάθε πρόσφορο τρόπο εγκαταλελειμμένων πλοίων αναψυχής και ναυαγίων από τη χερσαία και τη θαλάσσια ζώνη χωροθετημένων και αδειοδοτημένων τουριστικών λιμένων και η μεταφορά και εναπόθεσή τους σε χερσαίο φυλασσόμενο χώρο, μετά από απόφαση του φορέα διαχείρισης του τουριστικού λιμένα η οποία κοινοποιείται στην οικεία Λιμενική Αρχή.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Τουρισμού και Ναυτιλίας και Αιγαίου καθορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.

7. Επιτρέπεται η εκναύλωση κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 του παρόντος νόμου προκειμένου για πλοίο αναψυχής για το οποίο έχει συναφθεί χρηματοδοτική μίσθωση.

8. Ο πλοιοκτήτης ή ο εφοπλιστής ή ο ιδιοκτήτης καθώς και ο πλοίαρχος ή ο κυβερνήτης που αναφέρονται στον παρόντα νόμο μπορούν να ενεργούν πράξεις που αναφέρονται σε αυτόν και με νόμιμα εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο.

  • Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

    Η διάταξη της Παραγράφου 2 του Άρθρου 14 αλλάζει τον σκοπό της ερασιτεχνικής αλιείας και αντίκειται στον ορισμό της όπως αυτός σαφώς αναφέρεται στο Άρθρο 1 του ΠΔ 373/85 καθώς η άσκηση της με χρήση τουριστικού σκάφους δεν θα έχει σκοπό την ψυχαγωγία – άθληση αλλά την απόκτηση εισοδήματος του πλοιοκτήτη αφού την μετατρέπει σε τουριστικό προϊόν, δηλαδή μία επιπλέον παροχή του ιδιοκτήτη-ναυλωτή του σκάφους στον επιβάτη-τουρίστα του, μετατρέποντας την πρακτικά σε δραστηριότητα αλιευτικού τουρισμού, θέμα όμως που έχει ήδη ρυθμιστεί με νόμο του Υπουργείου Τουρισμού και αποτελεί συναρμοδιότητα του με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.

    Επιπλέον, με την μη πρόβλεψη καταγραφής του σκάφους και των επιβαινόντων σε ενιαίο μητρώο παραβιάζονται τόσο το βασικό σκεπτικό και οι ρυθμίσεις της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής για την προστασία και διατήρηση των έμβιων πόρων (Κανονισμός 2371/2002 του Συμβουλίου), του Κανονισμού της Μεσογείου για την προστασία των αποθεμάτων της περιοχής μας (Κανονισμός 1967/2006 του Συμβουλίου), όσο και του Κανονισμού για το Σύστημα Ελέγχου της ΚΑλΠ (Κανονισμός 1224/2009 του Συμβουλίου) καθώς δεν θα είναι δυνατή η παρακολούθηση του αριθμού των ατόμων που δραστηριοποιούνται αλλά και των ειδών και ποσοτήτων των αλιευμάτων που δυνητικά αυτοί αλιεύουν.

    Τέλος, καθώς οι νομοθετικές διατάξεις πρέπει να έχουν αναλογία – για ισονομία και ισοπολιτεία – και με δεδομένη την σαφή αναφορά στο ΠΔ 373/85 ότι η ερασιτεχνική αλιεία ενεργείται σύμφωνα με τις κανονιστικές διατάξεις που ισχύουν για την επαγγελματική αλιεία, και προκείμενου να αποφευχθούν οι επερχόμενες τριβές-εντάσεις μεταξύ των αλιέων και των ιδιοκτητών τουριστικών σκαφών, θα έπρεπε π.χ. κατ’αναλογία και τα αλιευτικά σκάφη να έχουν την δυνατότητα να μεταφέρουν επιβάτες-τουρίστες (και μάλιστα χωρίς να απαιτείται καν να έχουν ναυλοσύμφωνο).

    Για όλους τους ανωτέρω λόγους διαφωνούμε ουσιαστικά με την συγκεκριμένη διάταξη και θεωρούμε ότι απαιτείται η πλήρης απαλοιφή της.

    Στην περίπτωση που πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας είναι η διάταξη αυτή να παραμείνει, παρά τα όσα προβλήματα πιστεύουμε ότι θα δημιουργηθούν στην εφαρμογή της, απαιτείται είτε ΠΔ με το ΥΠΑΑΤ που να ρυθμίζει το θέμα, είτε κατ’ελάχιστον η τροποποίηση της ως εξής:

    «2. Η διενέργεια θαλάσσιας ερασιτεχνικής αλιείας από τους επιβαίνοντες των πλοίων αναψυχής επιτρέπεται χωρίς να απαιτείται ο εφοδιασμός του πλοίου ή των επιβαινόντων με αντίστοιχες άδειες ερασιτεχνικής αλιείας, μόνο με αγκιστρωτά εργαλεία, και για όσα πλοία αναψυχής ο πλοιοκτήτης τους το έχει δηλώσει ρητά κατά την εγγραφή τους στο μητρώο τουριστικών πλοίων και μικρών σκαφών προκειμένου η άσκηση ερασιτεχνικής αλιείας να καταγραφεί ως δραστηριότητα τους στο μητρώο, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος α΄ του παρόντος.
    Οι διατάξεις του άρθρου 6 του π.δ. 373/1985 (Α’ 131) δεν εφαρμόζονται στα ανωτέρω πλοία αναψυχής για τα οποία δεν απαιτείται εφεξής ο εφοδιασμός με ερασιτεχνική άδεια αλιείας. Τον ρόλο της ατομικής άδειας ερασιτεχνικής αλιείας για τους επιβάτες των ανωτέρω σκαφών διαδραματίζει η κατάσταση επιβαινόντων, αντίγραφο της οποίας διαβιβάζεται ηλεκτρονικά στην αρμόδια για την Αλιεία υπηρεσία της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.
    Η άσκηση ερασιτεχνικής αλιείας από τους επιβαίνοντες στα πλοία αναψυχής διενεργείται σύμφωνα με την αλιευτική νομοθεσία κι όλες τις επιμέρους ρυθμίσεις και απαγορεύσεις που ισχύουν για τους ερασιτέχνες αλιείς και τα σκάφη ερασιτεχνικής αλιείας.»

    Για το ΔΣ του ΠΑΣΤΙ
    Δρ. Ηλίας Τυλιγάδας
    Πρόεδρος ΔΣ
    http://pasti.pblogs.gr

  • Αρ.14 παρ.6
    Πρέπει να διευκρινιστεί τι ορίζεται και με ποιο τρόπο βεβαιώνεται η έννοια «εγκαταλελειμμένο σκάφος».
    Αναμένουμε την ΚΥΑ ευελπιστώντας ότι θα προτείνει πρακτικές λύσεις στο πολύ σημαντικό θέμα των ναυαγίων και των εγκαταλελειμμένων σκαφών το οποίο απασχολεί τους τουριστικούς λιμένες τόσο από πλευράς ασφάλειας όσο και οικονομικής εκμετάλλευσης-αξιοποίησης.

    ΕΝΩΣΗ ΜΑΡΙΝΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ