Άρθρο 28 – Τελικές διατάξεις

Ο παρόν νόμος ισχύει από 01.10.2011.

  • 20 Μαΐου 2011, 23:35 | Γιάπρος Σπύρος

    ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ
    αυτή η χρονοβόρα και γραφειοκρατική και ΑΝΕΥ ΟΥΣΙΑΣ διαδικασία πρέπει να ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ
    τα πράγματα μπορούν να γίνουν πάρα πολύ απλά

    τα επαγγελματικά πλοία Α/Ψ θα πρέπει να έχουν άδεια ΜΟΝΟ μέχρι 12 επιβάτες …. οτιδήποτε παραπάνω είναι ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΟΠΛΟΙΟ

    ανεξάρτητα από τον αριθμό επιβαινόντων

    ΒΗΜΑ Α
    ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΕΙΔΙΚΟΥ ΝΗΟΛΟΓΙΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ στην ΔΘΣ-Δ
    ΒΗΜΑ Β
    κατάργηση της Αδειας επαγγελματικού πλοίου Α/Ψ και καθιέρωση ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ το οποίο θα είναι η απόδειξη οτι το πλοίο είναι επαγγελματικό Α/Ψ

    ΒΗΜΑ Γ
    ΟΛΑ τα σημερινά πιστοποιητικά ασφάλειας θα πρέπει να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ και να ισχύει ΕΙΔΙΚΗ διάταξη για το θέμα
    το επαγγελματικό πλοίο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ αν έχει ή όχι μόνιμο πλήρωμα θα πρέπει να είναι εφοδιασμένο ΜΟΝΟ με δυο [02] πιστοποιητικά

    το ειδικό έγγραφο εθνικότητας και ένα ΕΙΔΙΚΟ πιστοποιητικό ασφάλειας [ΠΑ]
    θα εκδίδεται στην αρχή του χρόνου που συνήθως τα πλοία δέν εργάζονται και για την έκδοσή του θα υποβάλλονται όλα τα υπόλοιπα πιστοποιητικά που ισχύουν σήμερα

    π.χ. δέν θα εκδίδεται επίσημο ΠΠΡΛ αλλά μόνο η έκθεση επιθεώρησης
    δεν θα εκδίδεται άδεια εγκατάστασης Τ/Κ σταθμού αλλά μόνο εγκριτικό σημείωμα ΚΕΕΠ/Τ/Κ ότι φέρει ΝΟΜΙΜΑ τον ακόλουθο εξοπλισμό
    δεν θα φέρεται επί του πλοίου σύμβαση εκκαθάρισης ή σύμβαση συντήρησης ξηράς ή πιστοποιητικό ιστιοφορίας

    όλα θα κατατίθονται στο ΚΕΕΠ ή στο νηογνώμονα και θα εκδίδεται το ειδικό ΠΑ το οποίο να είναι τετρασέλιδο και στο οποίο να περιλαμβάνονται ΤΑ ΠΑΝΤΑ … ΟΛΑ τα στοιχεία ΟΛΩΝ των λοιπών πιστοποιητικών και αδειών …
    στην σελίδα 1 θα είναι αντίστοιχο των ΠΓΕ
    στην σελ 2 θα περιλαμβάνει στοιχεία εξοπλισμού τηλεπικοινωνιών, εξοπλισμού πρόληψης ρύπανσης , στοιχεία ιστιοφορίας κτλ
    στην σελ 3 εντολές οδηγίες προς τον πλοίαρχο
    στην σελ 4 παρατηρησεις προς αποκατάσταση

    το ειδικό ΠΑ θα ισχύει μέχρι το τέλος του έτους υπό την επιφύλαξη των παρατηρήσεων προς αποκατάσταση

    η μή εμπρόθεσμη αποκατάσταση των παρατηρήσεων πέραν της απαγόρευσης απόπλου θα υπόκειται και στις διοικητικές κυρώσεις του παρόντος νόμου

    η μή εμπρόθεσμη αποκατάσταση παρατηρήσεων που πρόκειται να λήξει κατά την διάρκεια της ναύλωσης θα υπόκειται και στις ποινικές κυρώσεις για διατάραξη ασφάλειας συγκοινωνίας του ΠΚ

    τα ανωτέρω θα είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ απο ισχύσουσες διατάξεις περί τελών για την έκδοση των σημερινών πιστοποιητικών
    τα τέλη θα καταβάλλονται κανονικά όπως μέχρι σήμερα αλλά το ΠΑ θα είναι ΕΝΑ

    ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ ΝΑΥΛΩΣΗΣ ΑΠΟΠΛΟΥ-ΚΑΤΑΠΛΟΥ
    η αδεια απόπλου και η δηλωση κατάπλου και η ΕΕΠΣΕΠΑ πρέπει να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ
    η διαδικασία ναύλωσης θα πρέπει να προσαρμοστεί στο πρότυπο της μίσθωσης οχημάτων

    για φανταστείτε για κάθε ενοικίαση οχήματος να απαιτείται άδεια αναχώρησης από την τροχαία … Η Μ Α Ρ Τ Ο Ν

    ο εκναυλωτής θα πρέπει να ειναι ο αρμόδιος για ολους τους ελέγχους
    ειδικότερα θα πρέπει να υποχρεούται
    –να ελέγχει την κατοχή των υποχρεωτικών διπλωμάτων και σε περίπτωση αμφιβολίας να ζητά απο τον πελάτη επίσημη πιστοποίηση

    –να καταγράφει με λεπτομέρεια τα στοιχεία των επιβαινόντων τα οποία θα τηρεί για οσο χρόνο διατηρεί τα ναυλοσύμφωνα

    –να παραδίδει το πλοίο ελεύθερο καταλοίπων
    –να παραδίδει στον ναυλωτή πληροφοριακό έντυπο σχετικα με :
    —-τις δυνατότητες και τους λειτουργικούς περιορισμούς του πλοίου
    —-το μέγιστο χρονικό όριο υποχρεωτικής παράδοσης καταλοίπων
    —-τις υποχρεώσεις του έναντι των αρχών [λιμ τελη, κατάλοιπα, αιτημα αγκυροβολιας απαγορευση αλιειας κτλ
    –πρό του απόπλου ο εκναυλωτής να υποβάλει στο λιμεναρχείο αντίγραφο του ναυλοσυμφώνου και κατάσταση των επιβαινόντων και αποδεικτικά στοιχεία παράδοσης καταλοίπων πρό του απόπλου

    μνεία των παραπάνω να περιλαμβάνεται στους όρους του ναυλοσυμφώνου

    αντί της ΕΕΠΣΕΠΑ να τηρείται ειδικό βιβίο τετραπλοτύπων ναυλοσυμφώνων τα οποία να ελέγχονται από την εφορία

    τα όρια ελάχιστου αριθμού ναύλων να καταργηθούν και να μην απαιτούνται …. τα όρια χρήσης από τον πλοικτήτη να καταργηθούν και ας το χρησιμοποιεί όσο θέλει

    για όσες μέρες του χρόνου δεν υπάρχει ναύλος το πλοίο να αντιμετωπίζεται φορολογικά ως ιδιωτικό με εξαίρεση τις επίσημα δηλωμένες ακινησίες

    οποιαδήποτε παράβαση των ανωτέρω υποχρεώσεων να υπόκειται στις ποινικές κυρώσεις του νόμου και θα εκδικάζεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ στο αυτόφωρο
    οποιαδήποτε παράβαση των ανωτέρω υποχρεώσεων θα αναστέλει αυτοδίκαια την ιδιότητα ως επαγγελματικού πλοίου και τον απόπλου του πλοίου μέχρι εκδίκασης της υπόθεσης
    καταδίκη θα συνεπάγεται οριστική παύση του πλοίου ως επαγγελματικού
    να είστε σίγουροι ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πρόκειται να παρανομήσει

    προς παροχή νομοτεχνικής ευελιξίας τα παραπάνω θα είναι ορθότερο να περιλαμβάνονται σε άρθρα »πλαίσιο» και με εξουσιοδοτική διάταξη θα ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια εφαρμογής

  • 20 Μαΐου 2011, 23:31 | Γιάπρος Σπύρος

    Αξιότιμοι

    Παρακαλώ δεχθείτε την άποψη ενος Υπαξκού ΛΣ ο οποίος στις 13/6/2001 συμπληρώνει 10 χρόνια σε Λιμενικές Αρχές με αρκετές χιλλιάδες ετησίως διατυπώσεις κατάπλου και απόπλου επαγγελματικών και ιδιωτικών πλοίων αναψυχής αλλά και Ε/Γ-Τ/Ρ ημερήσιας κρουαζιέρας

    Εκ πρώτης όψεως ο νόμος φαίνεται να κωδικοποιεί σε ενιαίο κείμενο το νομικό πλαίσιο που διέπει τον θαλάσσιο τουρισμό περιλαμβάνοντας στο κείμενό του και αποσπάσματα απο ορισμένες ΚΥΑ για το θέμα, δυστυχώς όμως οι προβληματικές διατάξεις παραμένουν και το γραφειοκρατικό βασίλειο όχι μόνο παραμένει αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ μεγαλώνει

    Θα μπορούσα να γράψω αμέτρητες σελίδες που αποδεινύουν τα άτοπα τόσο του ισχύοντος πλαισίου όσο και του υπο διαβούλευση νόμου. Πραγματικά πικραίνομαι να βλέπω την »κόκκινη γειτόνισσα» να βρίσκεται στο θαλάσσιο τουρισμό δεκαετίες μπροστά απο την αρχαιότερη ναυτική χώρα. Στενοχωριέμαι να βλέπω τους ΤΟΝΟΥΣ χρήματος να φεύγουν μέσα από τα χέρια μας και να καταλήγουν λίγο πιο ανατολικά μας εξ αιτίας γραφειοκρατικών διατυπώσεων που δεν έχουν ούτε αποτέλεσμα αλλά ούτε ουσιαστικό νόημα

    Επί της ουσίας πέραν από τα όσα αναφέρω σε ορισμένα επί μέρους άρθρα θα προσπαθήσω να σας αναπτύξω έναν απλούστατο τρόπο αδειοδότησης και διατυπώσεων απάυγασμα 10 χρονης υπηρεσιακής εμπειρίας αλλά και συζητήσεων με πλοιάρχους κυβερνήτες πλοιοκτήτες πράκτορες skippers αλλά και τουρίστες και επιμελούς μελέτης του http://www.noonsite.com/ και άλλων σχετικών ιστότοπων όπου τα δυσμενή σχόλια για τις διαδικασίες της χώρας μας δίνουν και παιρνουν.

    Βασικότερο μέλημα όλων μας θα πρέπει να είναι ο έλεγχος στο λιμάνι και στη θάλασσα και ΟΧΙ στο γραφείο μέσα σε βουνά από χαρτιά.

    ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ
    Η ΔΣ για το δίκαιο της θάλασσας προβλέπει ότι κάθε πλοίο πρέπει να είναι γραμμένο σε νηολόγιο. Σε πολλές χώρες πλοία αναψυχής ορισμένου μεγέθους κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς πιστοποιητικά καθώς απαλλάσσονται της νηολόγησης και λεμβολόγησης

    αυτά τα πλοία δυστυχώς εμείς τα αφήνουμε να κυκλοφορούν ΕΛΕΥΘΕΡΑ χωρις έλεγχο, και το εγκληματικότερο είναι οτι τα αναγνωρίζουμε ως πλοία με σημαία παρόλο που υπάρχουν γνωμοδοτήσεις εισαγγελέων που τα συγκεκριμένα πλοία τα αναγνωρίζουν ως ανιθαγενή

    Επί του νομοσχεδίου … το άρθρο 10 παρ 3α αναφέρεται σε ξένα πλοία εγγεγραμμένα σε ΝΗΟΛΟΓΙΑ ….. παραβλέποντας δυστυχώς ότι υπάρχουν και λεμβολόγια αλλά και πλοία που όπως προανέφερα απαλλάσσονται στην χώρα τους απο νηολόγηση/λεμβολόγηση

    με την τελευταία ΚΥΑ περι μόνιμα ελλιμενισμένων πλοίων τα πλοία αναψυχής έως 10 μέτρα απαλλάσσονται της άδειας απόπλου ενω από 10 μέτρα και άνω θεωρούν περιοδικά το ΔΕΚΠΑ κάθε μήνα [εφοσον δεν υπάρχει μεταβολή στις προυποθέσεις της θεώρησης]. Τώρα με το άρθρο 10 παρ. 3β ο μήνας γίνεται τρίμηνο

    όλες αυτές οι περιοδικές θεωρήσεις και ο εφοδιασμός με ΔΕΚΠΑ κτλ κτλ ξέρετε τι αποτέλεσμα έχουν ???????? αφαιρούν προσωπικό από την περιπολία και από τους εξωτερικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς για να συμπληρώνουν και ακολούθως να αρχειοθετούν χαρτιά που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.

    Δεν θα επεκταθώ παραπάνω και θα προτείνω απευθείας το ακόλουθο ευέλικτο και άμεσο σύστημα για τα ιδιωτικά πλοία Α/Ψ

    κατάργηση του ΔΕΚΠΑ κατάργηση των TRANSIT LOG κατάργηση των αδειών απόπλου κατάργηση των περιοδικών θεωρήσεων των καταστάσεων επιβαινόντων και όλα αυτά τα γραφειοκρατικά ατοπήματα.

    Αντί των ανωτέρω προτείνω τα ακόλουθα:

    α] πλοίο αναψυχής να θεωρείται κάθε σκάφος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ μήκους και σημαίας [ακόμη και 2 μέτρων], το οποίο, είτε διαθέτει είτε όχι χώρους ενδιαίτησης, έχει τη δυνατότητα, από τη γενική κατασκευή του, να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την εκτέλεση ταξιδιών αναψυχής ή και περιήγησης.

    β] να μήν θεωρείται πλοίο αναψυχής το σκάφος το οποίο σύμφωνα με τον ισχύοντα κάθε φορά Γενικό Κανονισμό Λιμένα υποχρεούται να είναι και ΕΙΝΑΙ εγγεγραμμένο στα Λεμβολόγια ή στα ΒΕΜΣ των Λιμενικών Αρχών.

    γ] την ακόλουθη ΕΝΙΑΙΑ διαδικασία για ΟΛΑ τα ιδιωτικά πλοία Α/Ψ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΜΗΚΟΥΣ και σημαιας

    -αρχικός κατάπλους ή είσοδος πλοίου
    -κατάθεση ενιαίου αναλυτικού ΓΕΝΙΚΟΥ δηλωτικού στο Λιμεναρχείο [για τριτες χώρες ΚΑΙ στο τελωνείο] στο οποίο δηλωτικό μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνονται
    α]τα στοιχεία του πλοίου
    β]τα στοιχεια πλοιοκτήτη, εκπροσώπου κτλ
    γ]τα στοιχεία των πιστοποιητικών του [εθνικότητα,αξιπλοία,ασφάλιση, κτλ]
    δ]τα στοιχεία χωρητικότητας και δυναμικότητας καταλοίπων όλων των μορφών
    ε]τα στοιχεία των επιβαινόντων σε γραμμογράφηση σύμφωνα με τα IMO FAL FORMS για έλεγχο σε schengen-sis και σε ΕΒΑ-ΕΚΑΝΑ
    στ]τα στοιχεία υγειονομικής κατάστασης [ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ]

    θα παραπέμπεται ο κυβερνήτης στον έλεγχο διαβατηρίων για έλεγχο επιβαινόντων και κατα λόγο αρμοδιότητας ενέργειες
    για σημαίες τρίτων χωρών θα παραπέμπεται και στο τελωνείο για δικές του ενέργειες

    θα καταβάλλονται τα τέλη εισόδου εκοεμν κτλ κτλ

    ακολούθως θα ελέγχονται οι ημερομηνίες λήξης των πιστοποιητικών του [εθνικότητας-αξιπλόίας-ασφάλισης] και η λήξη της τυχόν άδειας τελωνείου και η πρώτη ημερομηνία λήξης θα αποτελεί και την ημερομηνία λήξης ελεύθερης κυκλοφορίας στα Ελληνικά ύδατα

    μέχρι την ημερομηνία αυτή το πλοίο δεν θα υποχρεούται σε διατυπώσεις κατάπλου απόπλου και θα κυκλοφορεί ελεύθερα ΕΦΟΣΟΝ
    δεν υπάρχει μεταβολή στην ισχύ των πιστοποιητικών του και στους επιβαίνοντες και γενικά στο περιεχόμενο του δηλωτικού

    ΕΠΙΠΛΕΟΝ εφόσον το πλοίο επιθμεί να παραμείνει για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 7 ημερών θα απαιτείται για την έγκριση κυκλοφορίας του και βεβαίωση ΤΚΕΠ ή νηογνώμονα για το χρονικό διάστημα υποχρεωτικής διάθεσης καταλοίπων

    το χρονικό διάστημα αυτό θα καταγράφεται στο δηλωτικό και για κάθε περίοδο θα απαιτείται κατοχή επί του πλοίου απόδειξη παραλαβής από αναγνωρισμένη ευκολία

    το δηλωτικό να μην αποτελεί έντυπο απο ειδικό υλικό αλλά απλό χαρτί εκτύπωσης θα υπόκειται όμως κανονικά σε όλες τις διατάξεις διατίμησης και η αξία θα αποτελεί έσοδο του ΕΛΚΛΑ για τον οποίο να καθοριστούν πλέον χαρτόσημα

    ΑΝ ΕΙΝΑΙ δυνατόν να καταπλέει πλοίο παρασκευή απόγευμα και να μην μπορει να πληρώσει ΕΛΚΛΑ στην εφορία

    αν υπάρξει μεταβολή στο περιεχόμενο του δηλωτικού και δεν δηλωθεί εντός 24ωρών να προβλέπονται ποινικές κυρώσεις και οι διοικητικές του Ν2743/99

    τέλος θα πρέπει να προβλεφθεί ειδική διαδικασία ακινησίας ακόμη και για τα τρίτης σημαίας πλοία χωρις χρονικό όριο παραμονής με σκοπό την παραμονή όσο το δυνατόν περισσότερων χιλλιάδων σκαφών στις μαρίνες και στα πάρκινκ σκαφών καθόλη τη διάρκεια του έτους

    προς παροχή νομοτεχνικής ευελιξίας τα παραπάνω θα είναι ορθότερο να περιλαμβάνονται σε άρθρα »πλαίσιο» και με εξουσιοδοτική διάταξη θα ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια εφαρμογής

  • ΕΝΩΣΗ ΜΑΡΙΝΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

    Προς: ΥΘΥΝΑΛ

    Αθήνα 20 Μαίου 2011

    Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

    ΘΕΜΑ: Διαβούλευση Νόμου . . . Περί Πλοίων Αναψυχής και άλλες Διατάξεις

    Στα πλαίσια της διαβούλευσης του νόμου θέματος και εκπροσωπώντας την Ένωση Μαρινών Ελλάδας (ΕΜΑΕ) σας δηλώνουμε την θετική μας άποψη για τις βελτιώσεις, διευκρινήσεις και απλοποιήσεις που περιλαμβάνει το εν λόγω Σχέδιο καθώς κινείται στη σωστή κατεύθυνση με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την τόνωση του ελληνικού yachting.
    Αναφορικά με τα θέματα των Φορέων Διαχείρισης των τουριστικών λιμένων (Μαρίνες) που φιλοξενούν σκάφη αναψυχής και αποτελούν τα μέλη μας, έχοντας ως γνώμονα την περαιτέρω βελτίωση του Σχεδίου, έχουμε να κάνουμε τις παρακάτω επισημάνσεις και προτάσεις :

    1. Η κατάργηση των άρθρων 1-4 του Ν. 3790/2009 αναφορικά με το θέμα της έκτακτης εισφοράς και του ειδικού φόρου των ιδιωτικών σκαφών αναψυχής θα είναι ευεργετική για το σύνολο του θαλάσσιου τουρισμού με την επισήμανση ότι θα ισχύει από την ημέρα δημοσίευσης του νόμου και όχι από τον Οκτώβριο του 2011 (Άρθρο 28).

    2. Άρθρο 8. Ειδικές Ρυθμίσεις.
    Τα αναγραφόμενα ποσά ως κατ’ ελάχιστον ποσά καλύψεων των ασφαλιστικών κινδύνων να αυξηθούν ούτως ώστε να ανταποκρίνονται στη φύση των κινδύνων από θαλάσσια συμβάντα (perils of the sea).
    Ειδικότερα στην περίπτωση (γγ) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης, επισημαίνουμε ότι το ποσό των 90.000 ευρώ είναι πολύ μικρό. Η ρύπανση από ένα σκάφος μπορεί να προκαλέσει ζημιές τόσο σε παρακείμενα σκάφη και εγκαταστάσεις εντός του θαλασσίου χώρου της όσο και σε χρήστες και εν γένει εγκαταστάσεις της χερσαίας ζώνης της Μαρίνας υψηλού κόστους στο θαλάσσιο περιβάλλον εντός ή εκτός λιμένος. Στην περίπτωση που το σκάφος δεν καλύπτεται επαρκώς ασφαλιστικά, τότε το υψηλό κόστος αποκατάστασης των εκτεταμένων ζημιών καλείται να καταβάλει ο Φορέας Διαχείρισης της μαρίνας για την ανάγκη της επαναφοράς του θαλάσσιου αλλά και χερσαίου περιβάλλοντος στην προτεραία κατάσταση. Κατά συνέπεια, το αναφερόμενο ποσό είναι ιδιαίτερα χαμηλό, δεν ανταποκρίνεται στις περιστάσεις και θα προτείνουμε να αυξηθεί, λαμβανομένου υπόψη της φύσης του κινδύνου και του αριθμού των ζημιωθέντων από την πρόκληση ρύπανσης, τουλάχιστον σε €750.000,00.
    Ομοίως τα αναγραφόμενα ποσά των καλύψεων που αφορούν την αστική ευθύνη θα πρέπει να αυξηθούν. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα ελάχιστα κατά νόμο ποσά αστικής ευθύνης για τα ΙΧΕ αυτοκίνητα (με μέγιστο αριθμό επιβατών τα 5 άτομα) ανέρχονται στο ποσό € 750.000,00 για θάνατο και σε ποσό € 750.000,00 για τις υλικές ζημιές.
    Θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να γίνει ειδική μνεία στις διατάξεις αυτές, προς άρση κάθε αμφισβήτησης, ότι το προβλεπόμενες καλύψεις ισχύουν υποχρεωτικώς και καθόλη τη διάρκεια ελλιμενισμού τους.

    3. Στο Άρθρο 11 παρ. 1,
    τίθεται ο περιορισμός ότι (επί λέξει) «…Με την επιφύλαξη της διάταξης της παρ. 1 περίπτωση β’ του άρθρου 3, τα πλοία αναψυχής με ξένη σημαία δε μπορούν να εκκινούν από ελληνικούς λιμένες ή να παραλαμβάνουν επιβάτες από ελληνικούς λιμένες με σκοπό την εκτέλεση ταξιδιών αναψυχής ή και περιήγησης με καταβολή ναύλου μεταξύ λιμένων ή και ακτών της ελληνικής επικράτειας.»
    Ο συγκεκριμένος περιορισμός (απαγόρευση) δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Θεωρούμε ότι το ισχύον καθεστώς αποκλεισμού των επαγγελματικών σκαφών με ξένη σημαία εκτός ΕΟΚ, ΕΟΧ και ΕΖΕΣ θα πρέπει να τροποποιηθεί/μεταβληθεί για τους παρακάτω λόγους :
    α. Για την εναρμόνιση του παρόντος Σχεδίου με την γενική διακήρυξη και εφαρμογή από την Χώρα μας της απελευθέρωσης όλων των κλειστών επαγγελμάτων με σκοπό την προώθηση της ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.
    β. Για την αναλογική εφαρμογή και στην περίπτωση των σκαφών αναψυχής κάτω των 49 επιβατών, των διατάξεων του Ν. 3872/2010 (ΦΕΚ 148 Α) που αίρει το cabotage σε πλοία με σημαία τρίτων χωρών.
    γ. Για την αύξηση της προσέλευσης τουριστικών σκαφών αναψυχής στην Ελλάδα, αφού την κρίσιμη αυτή περίοδο δυστυχώς αντί να έρχονται τέτοια σκάφη στην Ελλάδα, φεύγουν. Η μόνη ελπίδα είναι οι μεγάλοι Yachting Operators του εξωτερικού οι οποίοι, δηλώνουν έτοιμοι, αμέσως με την άρση του cabotage, να φέρουν σκάφη για μόνιμο ελλιμενισμό και επαγγελματική δραστηριότητα στη χώρα μας, κάτι το οποίο θα αυξήσει ουσιαστικά την ανταγωνιστικότητα του κλάδου αλλά και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα τονώσει το εμπόριο.
    δ. Επειδή μέχρι τώρα, οι γειτονικές χώρες κυρίως η Τουρκία και η Κροατία επωφελούνται από την διατήρηση σε ισχύ της εν λόγω διάταξης – απαγόρευσης, προσελκύοντας πολλά επαγγελματικά σκάφη των προαναφερόμενων Yachting Operators αυτών στις μαρίνες τους.
    ε. Για τη δημιουργία νέου ρεύματος τουριστών, υψηλού βιοτικού επιπέδου και οικονομικής επιφάνειας, αφού η μέχρι σήμερα αδυναμία προσέλκυσης των σκαφών αυτών αναγκάζει τους υψηλής ποιότητας και οικονομικής επιφάνειας τουρίστες να επιλέξουν άλλους προορισμούς εκτός Ελλάδας.
    στ. Λόγω της ταλαιπωρίας που υφίστανται εξαιτίας της υποχρεωτικής επιβίβασης ή/και αποβίβασης από λιμένα εκτός Ελλάδος μειώνεται δραστικά το ενδιαφέρον των προαναφερόμενων τουριστών για την Χώρα μας ως τουριστικό προορισμό.

    4. Στο Άρθρο 9 ,
    θα πρέπει να συμπληρωθεί νέα παράγραφος με αριθμό 7, ως εξής : « …Η παραλαβή επιβατών με πλοία ή σκάφη ανεξαρτήτως μεταφορικής ικανότητας, για ημερήσια θαλάσσια περιήγηση ή εκδρομή από τουριστικούς λιμένες, επιτρέπεται μετά τη σχετική έγγραφη έγκριση του Φορέα Διαχείρισης του τουριστικού λιμένα (Μαρίνα)…»

    5. Επίσης στο Κεφάλαιο Γ’, Άρθρο 10.4.α -γ,
    αναφορικά με τις διατυπώσεις περί δελτίου κίνησης (transit log) των ιδιωτικών πλοίων αναψυχής, θεωρούμε ότι θα ήταν σημαντική αλλαγή βελτίωσης, η εφαρμογή του άρθρου 562 περ. ε’ του Καν. ΕΟΚ 2454/1993 και η αύξηση του χρόνου παραμονής και κυκλοφορίας των ιδιωτικών σκαφών αναψυχής σε δέκα οκτώ (18) μήνες, αντί των έξι (6) που προβλέπει το Σχέδιο, αφού με τον τρόπο αυτό, θα αυξηθεί και η δραστηριότητα των σκαφών αυτών εντός των λιμένων της Χώρας αντί να επιλέγουν τον ελλιμενισμό τους σε άλλες χώρες (Τουρκία, Κροατία). Επίσης, στην παρ. 4.β του ιδίου άρθρου, να υπάρξει πρόβλεψη έκδοσης Δελτίου Κίνησης 6μηνης διάρκειας, όταν ο χρήστης δεν επιβαίνει κατά τον πρώτο κατάπλου του σκάφους στα ελληνικά ύδατα. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούν οι Χρήστες να επισκέπτονται την Ελλάδα, σε βάθος χρόνου με αποτέλεσμα την δημιουργία πλαισίου μόνιμης παραμονής του σκάφους αυτού, αφού δεν θα υπάρχει πίεση χρόνου.
    Θεωρούμε ότι η εφαρμογή της ανωτέρω πρότασης θα προσελκύσει σκάφη αναψυχής με ξένη σημαία για διαχείμαση στις ελληνικές μαρίνες όπου εκτός των έμμεσων οφελών (απασχόληση ελλήνων, συνεργείων, επισκευών, προμηθειών, καυσίμων, τροφοδοσιών, κλπ.) για τη χώρα μας, ένα μέρος αυτών των σκαφών θα έχουν τον χρόνο να αξιολογήσουν την παραμονή τους και να αποφασίσουν θετικά τον εκτελωνισμό τους.

  • Συμβάλλοντας στη διαβούλευση του προσχεδίου Νόμου «Θαλάσσιος και Αλιευτικός Τουρισμός και άλλες διατάξεις», εκ μέρους των Καταναλωτών, πιστεύουμε ότι πρέπει να προστεθεί ένα άρθρο για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις καταναλωτών και των επαγγελματικών πλοίων αναψυχής.

    Το άρθρο θα πρέπει να περιλαμβάνει:
    · Η οργανωμένη ναύλωση μπορεί να πωλείται, με συνολική τιμολόγηση ή με χωριστή τιμολόγηση των επί μέρους υπηρεσιών, που το απαρτίζουν.
    · Η Σύμβαση είναι η συμφωνία, που συνδέει τον Καταναλωτή με το διοργανωτή ή και με τον πωλητή της οργανωμένης ναύλωσης. Η σύμβαση είναι γραπτή και ο διοργανωτής ή ο πωλητής είναι υποχρεωμένοι να υπογράψουν τη σύμβαση, με τον Καταναλωτή και να του παραδίδουν αντίγραφο.
    · Ο Καταναλωτής είναι το πρόσωπο, που αγοράζει ή αναλαμβάνει να αγοράσει την οργανωμένη ναύλωση.
    · Ο Διοργανωτής είναι το πρόσωπο, Φυσικό ή Νομικό, το οποίο κατ’ επάγγελμα διοργανώνει ναυλώσεις και τις πωλεί ή τις προσφέρει, προς πώληση, απ’ ευθείας ή μέσω πωλητή.
    · Ο Πωλητής είναι το πρόσωπο Φυσικό ή Νομικό που πωλεί ή προσφέρει προς πώληση το οργανωμένη ναύλωση που έχει προγραμματίσει ο διοργανωτής.
    · Την υποχρέωση του διοργανωτή ή πωλητή της οργανωμένης ναύλωσης να κοινοποιεί στον Καταναλωτή την περιγραφή του καθώς και την τιμή του, πριν από τη σύναψη της σύμβασης, χωρίς να περιλαμβάνει απατηλές ενδείξεις.
    · Ο διοργανωτής δεν υποχρεώνεται να διαθέτει διαφημιστικά φυλλάδια, για την ενημέρωση των Καταναλωτών, όταν, όμως, το κάνει θα πρέπει να αναφέρει, με σαφή τρόπο, την τιμή και πληροφορίες για τον όλο το πρόγραμμα, την προκαταβολή και, στην περίπτωση, που η πραγματοποίηση της οργανωμένης ναύλωσης απαιτεί ένα ελάχιστο αριθμό ατόμων, την προθεσμία, για την ειδοποίηση του Καταναλωτή, αν ματαιωθεί το ταξίδι.
    · Στον Καταναλωτή, πρέπει να παρέχονται, πριν από τη σύναψη της σύμβασης, γραπτώς ή με άλλη μορφή, γενικές πληροφορίες, σχετικά με τους όρους, που ισχύουν, όσον αφορά τα διαβατήρια, τις θεωρήσεις, καθώς και τυχόν υγειονομικές διατυπώσεις.
    · Πριν από τη σύναψη της σύμβασης, ο Καταναλωτής πρέπει να ενημερώνεται, σχετικά με τους όρους ασφάλισης της οργανωμένης ναύλωσης.
    · Η σύμβαση, που συνάπτεται, μεταξύ Καταναλωτή και διοργανωτή/πωλητή, πρέπει να συνάπτεται, εγγράφως και να αναφέρει: α) τον συνολικό προγραμματισμό της οργανωμένης ναύλωσης,( τις επισκέψεις, εκδρομές ή άλλες υπηρεσίες, που περιλαμβάνονται στη συνολική τιμή), β) τα στοιχεία του διοργανωτή/πωλητή και της ασφάλισης γ) αν απαιτείται ένας ελάχιστος αριθμός ατόμων, για την πραγματοποίηση του ταξιδιού και σ’ αυτήν την περίπτωση την προθεσμία για την ειδοποίηση του Καταναλωτή, αν υπάρχει ματαίωση του ταξιδιού, δ) την τιμή, κάθε ενδεχόμενη αναθεώρησή της και τα τέλη και φόρους, εφόσον δεν περιλαμβάνονται στη συνολική τιμή, τις προθεσμίες, εντός των οποίων ο Καταναλωτής θα πρέπει να διαμαρτυρηθεί, για μη εκτέλεση ή πλημμελή εκτέλεση της σύμβασης.
    · Οι καθοριζόμενες στη σύμβαση τιμές δεν μπορούν να μεταβληθούν, σε βάρος του Καταναλωτή, εκτός εάν επέλθουν μεταβολές σχετικές με, τα τέλη και τους φόρους, που οφείλονται, για ορισμένες υπηρεσίες καθώς και τις τιμές συναλλάγματος. Ακόμα, όμως, και αν συντρέχουν αυτές οι εξαιρετικές περιπτώσεις, η συμβατική τιμή δεν μπορεί να μεταβληθεί στο χρονικό διάστημα των 20 ημερών, πριν από την αναχώρηση.
    · Εάν, πριν από την αναχώρηση, ο διοργανωτής υποχρεωθεί να τροποποιήσει, σε σημαντικό βαθμό, ένα από τα ουσιαστικά στοιχεία της σύμβασης, όπως είναι π.χ. η τιμή, πρέπει να το γνωστοποιήσει το ταχύτερο δυνατόν στον Καταναλωτή, ο οποίος έχει τις εξής δύο δυνατότητες: α) είτε να καταγγείλει τη σύμβαση, χωρίς να υποστεί κυρώσεις, β) είτε να αποδεχθεί μία τροποποιητική πράξη της σύμβασης, που θα καθορίζει τις τροποποιήσεις και τις επιπτώσεις τους στις τιμές.

    · Ουσιώδης όρος της σύμβασης, είναι η παροχή εγγύησης στον Καταναλωτή, για την καλή εκτέλεση της σύμβασης και για την άμεση επιστροφή των καταβληθέντων, σε περίπτωση αφερεγγυότητας ή πτώχευσης.
    · Η εγγύηση αυτή εξασφαλίζεται, με τη μορφή της υποχρεωτικής ασφάλισης των αντίστοιχων κινδύνων (πλημμελής εκτέλεση της παροχής, αφερεγγυότητα ή πτώχευση του διοργανωτή ή πωλητή).
    · Ο διοργανωτής και ο πωλητής, που φέρονται ως συμβαλλόμενα μέρη σε μία σύμβαση οργανωμένης ναύλωσης, φέρουν ευθύνη έναντι του Καταναλωτή για την καλή εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη σύμβαση. Επίσης, φέρουν ευθύνη για τις ζημίες που υφίσταται ο Καταναλωτής, λόγω μη εκτέλεσης ή πλημμελούς εκτέλεσης της σύμβασης, εκτός αν για τις παραλείψεις κατά την εκτέλεση της σύμβασης ευθύνεται, αποκλειστικά, ο Καταναλωτής ή τρίτο πρόσωπο, άσχετο, όμως, με τη διοργάνωση της οργανωμένης ναύλωσης.

    · Με το νόμο πρεπει να εξασφαλίζεται:
    · Η συνολική και, σε όλα τα στάδια της οργανωμένης ναύλωσης εξυπηρέτηση του Καταναλωτή.
    · Η αποζημίωση του Καταναλωτή, σε περίπτωση αθέτησης παροχής των συμφωνηθεισών υπηρεσιών, ως προς το εύρος και ως προς την ποιότητά τους.
    · Η άμεση επιστροφή των καταβληθέντων ποσών, για το τμήμα των υπηρεσιών, που δεν προσφέρθηκαν
    · Συνολικά υπεύθυνος έναντι του Καταναλωτή είναι ο διοργανωτής ή/και ο πωλητής της οργανωμένης ναύλωσης.
    · Σε περίπτωση, που ο Καταναλωτής δεν μπορεί να συμμετάσχει στην οργανωμένη ναύλωση, μπορεί να εκχωρεί την κράτησή του, έως και πριν την αναχώρηση, σε άλλο πρόσωπο.
    · Να είναι αναρτημένη σε εμφανές σημείο η άδεια του σκάφους για τις συγκεκριμένε υπηρεσίες.
    · Για διευκόλυνση των εξ, αποστάσεως συμβάσεων – κρατήσεων, θα πρέπει το μητρώο των επαγγελματικών πλοίων αναψυχής να αναρτηθεί στο site του Υπουργείου, και να είναι προσβάσιμο στους καταναλωτές.
    · Σε περίπτωση ανάληψης δημόσιας υπηρεσίας μεταφοράς, ή ημερήσιες θαλάσσιες περιηγήσεις, με εισιτήριο οι υποχρεώσεις προς τους καταναλωτές να διέπονται από τους ίδιους κανόνες που διέπουν τα δικαιώματα των επιβατών ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.

    Με τιμή,
    Για το Δ.Σ.
    Νικόλαος Τσεμπερλίδης, Πρόεδρος ΚΕ.Π.ΚΑ., Μέλος Ο.Κ.Ε.
    Ευαγγελία Κεκελέκη, Γεν. Γραμματέας ΚΕ.Π.ΚΑ., Αντιπρόεδρος Παρατηρητηρίου Εσωτερικής Αγοράς, Μέλος Ε.Ο.Κ.Ε. και Μέλος Ε.Σ.Ο.Κ.

  • Γενικά σχόλια και παρατηρήσεις περί του νέου νόμου Θαλάσσιου και Αλιευτικού Τουρισμού:

    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από γραφειοκρατικά κι αστυνομικά μέτρα, δεν έχει την παραμικρή σχέση με νομοσχέδιο για την ανάπτυξη και την ορθολογική λειτουργία ενός κλάδου του τουρισμού. Την ώρα που το κράτος οφείλει να μειωθεί, και η γραφειοκρατία να εκλείψει, το νομοσχέδιο προβλέπει ανούσιους ελέγχους αστυνομικού χαρακτήρα που θα προκαλέσουν την επιπλέον γιγάντωση της γραφειοκρατίας σε συνδυασμό με ταλαιπωρία απίστευτου μεγέθους των πελατών-τουριστών που θα κάνουν το λάθος να επισκεφτούν την χώρα μας και θα νοικιάσουν ένα σκάφος χωρίς πλήρωμα, αμαυρώνοντας ακόμα περισσότερο την εικόνα της χώρας μας. Δεν μας αρκεί η ύφεση, η οικονομική κατάσταση και η συνεχής δυσφήμιση της χώρας και τα προβλήματα της λειτουργίας των Μαρινών, των λιμένων και των τουριστικών και αλιευτικών καταφυγίων, έρχεται αυτό το νομοσχέδιο να βάλει την ταφόπλακα στον κλάδο μας.
    Ο νόμος έχει συνταχτεί με ένα και μοναδικό στόχο: Να δοθούν κίνητρα στους αποκαλούμενους εικονικούς επαγγελματίες να αποχαρακτηρίσουν άμεσα τα σκάφη τους καταβάλλοντας με ευνοϊκούς όρους τον ΦΠΑ που οφείλουν, με ταυτόχρονα αντικίνητρα (επιπλέον έλεγχοι αστυνομικής φύσης, επιπλέον ανούσιοι φορολογικοί έλεγχοι, ταυτοπροσωπίες, επιπλέον θεωρήσεις εγγράφων, παράλογη φορολόγηση των σκαφών που θα αποχαρακτηρίζονται στο μέλλον σε αυξημένες αξίες και όχι στην εκάστοτε εμπορική τους αξία, κλπ) ώστε να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους αυτούς να συνεχίσουν να διατηρούν τα σκάφη τους σε αυτό το καθεστώς. Το νομοσχέδιο αυτό έχει σαν στόχο την καταπολέμηση της τερηδόνας, αφαιρώντας από το στόμα όλα τα δόντια.
    Ως Σύνδεσμος, έχουμε υποβάλλει από τις 19 Ιανουαρίου 2011 γραπτώς τις προτάσεις μας, και δυστυχώς ελάχιστα εξ αυτών που προτείναμε ελήφθησαν υπ’ όψιν των αρμοδίων.
    Δεδομένου ότι ο μοναδικός στόχος των συντακτών του νομοσχεδίου ήταν και είναι εισπρακτικός, και προκειμένου να μην καταστραφεί ο κλάδος των επαγγελματικών ιστιοπλοϊκών σκαφών που δραστηριοποιούνται εδώ και 40 χρόνια στην χώρα μας, επαναλαμβάνουμε την ίδια πρόταση, σε μια ύστατη προσπάθεια να μην καταδικαστεί σε μαρασμό ο κλάδος των επαγγελματικών ιστιοπλοϊκών σκαφών άνευ πληρώματος:

    «Επειδή τα Ιστιοπλοϊκά Σκάφη
    • δεν αποτελούν καταφύγιο για Εικονικούς Επαγγελματίες,
    • τα χαρακτηριστικά και τα μεγέθη τους διαφέρουν κατά πολύ από εκείνα των μηχανοκινήτων
    • ο αριθμός τους και των Επαγγελματιών που ασχολούνται με αυτά δυσανάλογα μεγαλύτερος από τους αντίστοιχους των μηχανοκινήτων

    προτείνουμε το πλήρη διαχωρισμό τους από τα μηχανοκίνητα και την εξαίρεσή τους απ’ όλες τις νέες προτάσεις και ρυθμίσεις που στοχεύουν στην εκκαθάριση του κλάδου, καθώς αυτές αν εφαρμοστούν με μοναδική κατηγοριοποίηση επανδρωμένων και μη, αφενός θα συμπαρασύρουν τα ιστιοπλοϊκά επαγγελματικά σκάφη στο μαρασμό και αφετέρου δεν θα λειτουργήσουν τα μέτρα ελέγχου για τα υπόλοιπα (μηχανοκίνητα) σκάφη αποτελεσματικά.»
    Επισημαίνουμε πως τα ιστιοπλοϊκά επαγγελματικά σκάφη, είναι ο ορισμός του εναλλακτικού τρόπου διακοπών, είναι φιλικά προς το περιβάλλον, κινούνται κατά βάσιν με αιολική ενέργεια, και κινούνται σε συντριπτικό ποσοστό χωρίς πλήρωμα, ταξιδεύουν με ιστιοπλόους τουρίστες. Δεν είναι δυνατόν να καταδικαστεί ο κλάδος μας σε μαρασμό με την ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου που εκτός των άλλων, προσφέρει το Αιγαίο σε ανταγωνιστικά σκάφη της Γείτονος, να αλωνίζουν.
    Τα μηχανοκίνητα επαγγελματικά σκάφη, κινούνται σχεδόν αποκλειστικά με πλήρωμα (skipper), με αποτέλεσμα οι επιπλέον έλεγχοι (απόπλους, κατάπλους, καταστάσεις επιβατών, ταυτοπροσωπίες, κλπ) δεν θα ταλαιπωρήσουν τους ίδιους τους τουρίστες, αλλά μόνο τον επαγγελματία κυβερνήτη ή και τον βοηθό του, με αποτέλεσμα να μην αμαυρώνεται η εικόνα της χώρας μας στους τουρίστες, σε όσα από αυτά τα σκάφη κάνουν πραγματικούς ναύλους.
    Το νομοσχέδιο πρέπει να ξαναδιατυπωθεί εξ αρχής σε τέτοια βάση, και συγχρόνως να αντιμετωπίσει τα χρονίζοντα προβλήματα του κλάδου, ενώ συγχρόνως θα απλοποιεί τις διαδικασίες, δεν θα αυξάνει την γραφειοκρατία και την ανούσια ταλαιπωρία.
    Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
    • ο νόμος πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις αλλαγές και τις υπουργικές αποφάσεις που δημοσιεύονται σε διάφορα ΦΕΚ, να πάψει να είναι διάσπαρτη η νομοθεσία και ο κάθε Λιμενικός να ερμηνεύει κατά το δοκούν κάποια απόφαση σε κάποιο ΦΕΚ
    • Απαλλαγή υποχρέωσης λήψης άδειας κατάπλου για τα Ιστιοπλοϊκά Σκάφη Άνευ Πληρώματος .
    • Δυνατότητα κατάτμησης των ναυλώσεων (share/cabin charters)
    • Δυνατότητα ναύλωσης Επαγγελματικών Σκαφών σε Ν. Ομίλους, Σχολές, για συμμετοχή σε αγώνες, κλπ. Ναύλωση για λίγες ώρες, προκειμένου να αθληθούν ερασιτέχνες ιστιοπλόοι.
    • Απλοποίηση της διαδικασίας χρονοναύλωσης ή υποναύλωσης.
    • δυνατότητα συστέγασης Πλοιοκτητριών Επιχειρήσεων και Εταιρειών σε Λογιστικά, Δικηγορικά και Ναυλομεσιτικά γραφεία.
    • δυνατότητα χορήγησης Ερασιτεχνικής Άδειας Αλιείας και Κατάδυσης σε Ναυλωτές Σκαφών
    • Απεμπλοκή των ιστιοπλοϊκών σκαφών χωρίς πλήρωμα από την ΚΥΑ περί μέτρων για την παραλαβή και διαχείριση αποβλήτων στα πλοία (ΦΕΚ 412/06-03/2009)
    • Να ισχύσει το τεκμήριο της αθωότητας με άμεση απεμπλοκή του σκάφους και του πλοιοκτήτη από τυχούσες παράνομες ενέργειες του ναυλωτή, εκτός κι αν αποδειχθεί γνώση ή συμμετοχή του σε κάποια παράνομη ενέργεια.
    Η κατ’ άρθρο κατάθεση παρατηρήσεων εκ μέρους μας, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αποδοχή του νομοσχεδίου, δεδομένου ότι δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα του κλάδου μας, αλλά αντιθέτως δημιουργούνται και νέα.
    Κατ’ άρθρο παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου:
    Άρθρο 2, παράγραφος 1, δικαιολογητικά: Προκειμένου να μην κατατίθενται συνεχώς ξανά και ξανά τα ίδια έγγραφα (επικυρωμένες ενάρξεις, μεταβολές, καταστατικά, νομιμοποιήσεις εταιρείας, κλπ), να αρχειοθετούνται όλα αυτά στο Μητρώο-Αρχείο του ΥΕΝ (του άρθρου 6 του παρόντος νομοσχεδίου) ανά εταιρεία, και να κατατίθεται υπεύθυνη δήλωση του πλοιοκτήτη ή του εκπροσώπου του, περί μη τροποποίησης των στοιχείων όταν εκδίδεται νέα άδεια για άλλο σκάφος του ίδιου πλοιοκτήτη.
    Άρθρο 2, παράγραφος 1, εδάφιο ζζ: Είτε να επιβληθεί υποχρεωτική εγγραφή σε σωματεία σε όλους, είτε να καταργηθεί τελείως αυτή η παράγραφος.
    Άρθρο 2, παράγραφος 2, εδάφιο γ: Η μη εμπρόθεσμη απόδοση του ΦΠΑ ή η μη εμπρόθεσμη θεώρηση ενός ναυλοσύμφωνου, επισύρει σχετικά πρόστιμα και προσαυξήσεις. Ποιος ο λόγος να μην λαμβάνονται υπ’ όψιν τα ναυλοσύμφωνα αυτά για την ανανέωση της άδειας, εφ’ όσον έχει ήδη υποστεί ο πλοιοκτήτης της συνέπειες της καθυστέρησης?
    Πλοιοκτήτριες εταιρείες που εκμεταλλεύονται περισσότερα του ενός σκάφη, καταθέτουν συνολική δήλωση ΦΠΑ και όχι ανά σκάφος, και μάλιστα πρώτα αφού πρώτα συμψηφιστεί ο ΦΠΑ των εξόδων σύμφωνα με τον Νόμο 2859/00. Για να μπορέσουν οι αρμόδιες ΔΟΥ να βεβαιώσουν πάνω στο ΕΕΠΣΕΠΑ ότι έχει αποδοθεί ο ΦΠΑ των συγκεκριμένων ναύλων, θα πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο τόσο αναλυτικός έλεγχος στις εταιρείες αυτές, με αποτέλεσμα να βραχυκυκλώσουν τα πάντα (και ο πλοιοκτήτης, και οι αρμόδιες Υπηρεσίες). Εάν ο έλεγχος αυτό αφορά απλώς το ότι η πλοιοκτήτρια εταιρεία έχει υποβάλλει τις κατά νόμο απαραίτητες δηλώσεις εισοδήματος, ΦΠΑ, κ.λ.π, τότε αρκεί η προσκόμιση της φορολογικής ενημερότητας που ήδη προβλέπεται στο εδάφιο ε της ίδιας παραγράφου.
    Άρθρο 2, παράγραφος 3, εδάφιο α: Δεν υφίσταται κανένας λόγος να υπάρχει όριο στην ακινητοποίηση ενός επαγγελματικού σκάφους, δεδομένου ότι μπορεί απλώς να είναι προς πώλησιν, και δεν είναι πάντοτε εφικτό αυτό να γίνει σε καθορισμένο χρόνο, ιδίως με τις τρέχουσες οικονομικές συγκυρίες.
    Άρθρο 2, παράγραφος 3, εδάφιο γ: Δεν υφίσταται κανένας λόγος να μην μπορεί να χαρακτηριστεί ξανά επαγγελματικό ένα σκάφος που «έχασε» την άδεια του για κάποιους τυπικούς λόγους, και καταβλήθηκαν όλοι οι αναλογούντες φόροι εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. Μόνο σε περίπτωση που η άδεια ανακαλείται εξ αιτίας κάποιας παράνομης δραστηριότητας του πλοιοκτήτη, θα πρέπει να μην μπορεί ο ίδιος να ξαναχαρακτηρίσει το σκάφος του σαν επαγγελματικό.
    Άρθρο 2, παράγραφος 5, εδάφιο α: Η προθεσμία να γίνει τουλάχιστον ένα τρίμηνο και όχι 30 ημέρες. Μεταβιβάσεις σκαφών γίνονται πολλές φορές εκτός της περιόδου ναύλωσης των σκαφών, όταν το πιστοποιητικό ασφαλείας πιθανόν να έχει λήξει, ή το σκάφος ήδη βρίσκεται σε δεξαμενισμό για επισκευές. Σκεφτείτε απλά και μόνο την περίπτωση μεταβίβασης ενός σκάφους, που είναι για παράδειγμα είναι ακινητοποιημένο κατά την έννοια του Άρθρου 2, παράγραφος 3, εδάφιο α του παρόντος νομοσχεδίου.

    Άρθρο 2, παράγραφος 5, εδάφιο β: Σε περίπτωση που στον τελικό νόμο παραμείνει η υποχρέωση του εδαφίου γ της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, τότε θα πρέπει κατά την αλλαγή πλοιοκτησίας ή του εφοπλισμού να προσκομίζεται αντίστοιχο θεωρημένο αντίγραφο του ΕΕΠΣΕΠΑ από την ΔΟΥ, ώστε η αρμόδια Υπηρεσία να αρχειοθετεί το έγγραφο αυτό στην μερίδα του πλοίου (στο μητρώο και στον ατομικό φάκελο- αρχείο του πλοίου του άρθρου 6 του παρόντος νόμου), για να χρησιμοποιηθεί για την μελλοντική ανανέωση της άδειας. Αλλιώς θα είναι πρακτικά αδύνατο στον νέο πλοιοκτήτη μετά από κάποια χρόνια, όταν θα έρθει η στιγμή της ανανέωσης της άδειας να προσκομίσει τα στοιχεία αυτά.
    Άρθρο 3, παράγραφος 6, εδάφιο α και γ: Ο κατώτατος αριθμός ημερών για τα σκάφη άνευ πληρώματος να διαμορφωθεί με βάση την ηλικία του σκάφους ως εξής:
    Πρώτη πενταετία: 300 ημέρες
    Δεύτερη πενταετία: 200 ημέρες
    Τρίτη πενταετία: 150 ημέρες
    Σκάφη άνω των 15 ετών: 100 ημέρες.
    Άρθρο 4, παράγραφος 4
    Οι τουρίστες, μετά την ταλαιπωρία του ταξιδιού για να φτάσουν στην χώρα μας, θα συνωθούνται σε ατελείωτες ουρές στα λιμεναρχεία, προκειμένου να επιτευχθεί η ταυτοπροσωπία τους σε ένα έγγραφο που παραβιάζει τα προσωπικά τους δεδομένα, ποιος ταξίδεψε και που πήγε… Αντίστοιχα θα πρέπει αν καταλήγουν στην τουριστική αστυνομία όσοι νοικιάζουν δωμάτια σε ξενοδοχεία, για να επιτραπεί η είσοδος τους και η χρήση του δωματίου που ενοικίασαν, δηλώνοντας συγχρόνως τα στοιχεία ταυτότητος όσων θα τους επισκεφτούν στο δωμάτιο τους κατά την διάρκεια της παραμονής τους. Ανάλογα να συμβαίνει και σε όσους νοικιάζουν αυτοκίνητα, που θα πρέπει να θεωρήσουν την σύμβαση μίσθωσης του αυτοκινήτου στην τροχαία! Απαράδεκτο, ιδίως για ιστιοπλοϊκά σκάφη άνευ πληρώματος.
    Αρθρο 8, παράγραφος 5, περίπτωση α: Απαράδεκτη η υποχρέωση κατάπλου στα ιστιοπλοϊκά σκάφη άνευ πληρώματος. Ο κυβερνήτης του σκάφους δεν είναι επαγγελματίας Skipper, αλλά ο ίδιος ο πελάτης μας, ο τουρίστας.
    Η υποχρέωση του άρθρου αυτού, θα διπλασιάσει το έργο των λιμενικών οργάνων, και θα γεννάει αντιπαραθέσεις, καυγάδες και ταλαιπωρία άνευ λόγου και αιτίας.
    Άρθρο 17: Δεδομένου ότι τα σκάφη με το που βρέχονται, χάνουν του 15 με 20% της αρχικής αξίας τους, και μετά από την πάροδο 5-6 ετών εκμετάλλευσης χάνουν τουλάχιστον το 50% της αρχικής τους αξίας, είναι αδιανόητο να «οφείλουν» τον ΦΠΑ της αρχικής τους αξίας καθ’όλη την διάρκεια της πρώτης πενταετίας (π.χ. σε περίπτωση αποχαρακτηρισμού λόγω πώλησης σε ιδιώτη) χωρίς καμία έκπτωση, και εν συνεχεία μέχρι την συμπλήρωση του δέκατου έτους η μόνη παρερχομένη έκπτωση να είναι στο 20% της αρχικής αξίας κ.ο.κ., ενώ τα σκάφη θα απαξιώνονται (από την χρήση, από την οικονομική συγκυρία, τις συνθήκες της αγοράς κλπ) και θα αποσβένονται σύμφωνα με τους φορολογικούς νόμους (Π.Δ. 299/03)
    Το να ισχύει κάτι τέτοιο σαν τιμωρία σε όσους δεν ασκούν τελικά το επάγγελμα, και κρίνονται εικονικοί επαγγελματίες, έχει κάποια λογική. Αλλά το άρθρο αυτό επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση ανάκλησης μιας άδειας για οποιονδήποτε λόγο!
    Όσα σκάφη έχουν εισαχθεί από το 2010 και μετά, έχουν απαλλαγή και από τον ειδικό φόρο πολυτελείας που έχει επιβληθεί στα σκάφη αναψυχής, και όχι μόνο από τον ΦΠΑ. Να υπάρξει και γι’ αυτά τα σκάφη μια μέριμνα για την αντίστοιχη απόσβεση του φόρου αυτού, με την πάροδο του χρόνου, σε περίπτωση αποχαρακτηρισμού.

  • 8 Μαΐου 2011, 10:14 | Mangos Antonis

    Οι ιστιοπλόοι δεν μολύνουμε το περιβάλλον!!! Από τυπογραφικό λάθος παρέλειψαν το «δεν»./

  • 8 Μαΐου 2011, 10:53 | Mangos Antonis

    Γενικό σχόλιο περί του νέου νόμου:

    Τι αλλάζει στον θαλάσσιο τουρισμό μετά από τον νέο νόμο?
    Περισσότερη ταλαιπωρία και περισσότερη γραφειοκρατία σε έναν κλάδο που παρά τα προβλήματα βρισκόταν σε ανάπτυξη έως ότου η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε να ξεκινήσει έναν αγώνα να τον δυσφημίσει και να τον καταστρέψει, κι από τότε τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.

    Με τον νέο νόμο, τα παράβολα ανά μέτρο που πληρώνουμε αυξάνονται από 15 σε 20 ευρώ, από 30 σε 40 ευρώ, αυξάνεται ο ετήσιος φόρος του νόμου 27/75, περισσότεροι και πιο πολύπλοκοι έλεγχοι, καταστάσεις, θεωρήσεις, ταυτοπροσωπίες, έλεγχοι αστυνομικού χαρακτήρα, οικονομικά κίνητρα σε όσους χρησιμοποιούσαν τα επαγγελματικά σκάφη τους για την προσωπική τους αναψυχή και μόνο, να πληρώσουν λιγότερα χωρίς καμία περαιτέρω συνέπεια… Αυτοί είναι οι άξονες του νέου νόμου.
    Αυτός δεν είναι ένας νόμος που θα συντελέσει στην ανάπτυξη του κλάδου, αλλά ο μοναδικός λόγος ύπαρξης του είναι να μαζέψει το κράτος κάποια λεφτά, κατά το διάστημα που ο κλάδος θα πνέει τα λοίσθια.

    Δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στα ιστιοπλοϊκά επαγγελματικά σκάφη με τα μηχανοκίνητα, παρά μόνο ως προς το ότι τα ιστιοπλοϊκά παραμένουν άνευ πληρώματος μέχρι τα 20 μέτρα, ενώ το όριο στα μηχανοκίνητα πέφτει στα 18 μέτρα, λες και κάποιος που μπορεί να αναλάβει την διακυβέρνηση μιας θαλαμηγού 18 μέτρων, δεν μπορεί να κάνει το ίδιο και σε μια θαλαμηγό 19 μέτρων.
    Τα ιστιοπλοϊκά σκάφη από τα τέλη της δεκαετίας του 70, έχουν δημιουργήσει έναν μοχλό ανάπτυξης και προβολής όλων των νησιών της χώρας μας, ανεξάρτητα από την ένταση του ανέμου που φυσάει στην χώρα μας τα καλοκαίρια. Η χώρα μας έπρεπε να είναι ο παράδεισος της παγκόσμιας ιστιοπλοϊκής δραστηριότητας, αλλά αντί αυτού, μας ανταγωνίζονται χώρες που υπολείπονται σε φυσική ομορφιά και διαμόρφωση, ενώ η γείτονα χώρα η Τουρκία πουλάει στους πελάτες της το δικό μας προϊόν, με πολύ πιο δελεαστικό τρόπο. Προσφέρουν μαρίνες και εγκαταστάσεις, έργα υποδομής και επενδύσεις για το μέλλον, μηδενική γραφειοκρατία και απλουστευμένες διαδικασίες για τους πλοιοκτήτες και τους τουρίστες, την ώρα που εμείς τους διώχνουμε. Ένας επενδυτής που θέλει να ασχοληθεί με τον θαλάσσιο τουρισμό έχει κάθε λόγο να επενδύσει στην Τουρκία, και κανέναν για να έρθει στην χώρα μας.
    Αφήστε ήσυχα τα ιστιοπλοϊκά σκάφη, απλουστεύστε τις διαδικασίες και την γραφειοκρατία, μην κάνετε τα πράγματα χειρότερα από ότι είναι ήδη. Οι ιστιοπλόοι μολύνουμε το περιβάλλον, χρησιμοποιούμε αιολοκή ενέργεια, ταξιδεύουμε σε όλες τις καιρικές συνθήκες και προσφέρουμε στις τοπικές οικονομίες, και φυσικά στην Εθνική οικονομία.

    Και έρχεται ο νέος νόμος, που θα λειτουργήσει σαν την ταφόπλακα του Ελληνικού θαλάσσιου τουρισμού. Διότι είναι ένας νόμος αντιγραφή των προηγούμενων, με περισσότερη γραφειοκρατία και διαδικασίες, ενώ δεν λύνει κανένα από τα υπάρχοντα χρονίζοντα προβλήματα του κλάδου.

    Θα φέρω μερικά παραδείγματα:
    Σύμφωνα με τον νέο νόμο θα γίνεται ταυτοπροσωπία όλων όσων αποφάσισαν να νοικιάσουν και να επιβιβαστούν σε ένα σκάφος, παρά την προφανή παραβίαση των προσωπικών δεδομένων τους και την ταλαιπωρία των τουριστών που αφού φτάσουνε στην χώρα μας και εν συνεχεία στο λιμάνι αφετηρίας, θα αντιμετωπίσουνε ατελείωτες ουρές και επιπλέον καθυστερήσεις. Αλλά θα δεχτώ πως στον βωμό μην βρεθεί κάποιος πονηρός Έλληνας να ταξιδεύει αυτός με την οικογένεια του, ενώ έχει δηλώσει ότι επιβαίνουν στο επαγγελματικό του σκάφος κάποιοι τουρίστες, πρέπει να γίνονται περισσότεροι έλεγχοι ανεξαρτήτως κόστους. Αφού λοιπόν τα λιμεναρχεία του λιμένα αφετηρίας θα κάνουν αυτούς και ποιος ξέρει πόσους ακόμα ελέγχους, ποιος φέρει την ευθύνη εάν στον πρώτο κόλπο που θα καταπλεύσει το σκάφος αυτό δεν θα αποβιβαστούν οι «τουρίστες» και δεν θα ανέβουν στο σκάφος οι λαθρέμποροι για παράδειγμα που θα περάσουν απέναντι να φορτώσουν 50-100 λαθρομετανάστες? Ο πλοιοκτήτης? Τι προβλέπει ο νέος νόμος για το γεγονός ότι συνάδελφοι μας είναι θύματα τέτοιων καταστάσεων, και εν συνεχεία τα σκάφη τους κατάσχονται και ταλαιπωρούνται για χρόνια μέχρι να δικαιωθούνε τελικά, αλλά εν τω μεταξύ έχουν καταστραφεί οικονομικά? Αφού ο μόνος στόχος του νόμου είναι οι επονομαζόμενοι «μαϊμού» ιδιοκτήτες, δεν είναι πολύ πιο απλό να γίνονται αιφνιδιαστικοί έλεγχοι στα νησιά και στους κόλπους, όπως συμβαίνει στην Ιταλία? Όταν νοικιάζεις ένα σκάφος στην Ιταλία, δεν θεωρείς πουθενά ναυλοσύμφωνα, δεν φτιάχνεις καταστάσεις, δεν τρέχεις στα λιμεναρχεία, δεν κάνεις ταυτοπροσωπίες. Απλώς γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι στα λιμάνια και στους κόλπους που προσεγγίζουν τα σκάφη, και δεν τολμάει κανένας να βρεθεί παραβάτης σε έναν τέτοιον έλεγχο γιατί πέφτει βαρύς ο πέλεκυς. Εκεί οι φορολογικές και οι λιμενικές αρχές κάνουν ουσιαστικούς ελέγχους, όχι τους συλλέκτες χαρτιών και εντύπων.
    Υπάρχει μεγάλη ζήτηση διεθνώς για τις λεγόμενες φλοτίλες και το cabin charter. Μεγάλα γκρουπ ανθρώπων ή μεμονωμένοι άνθρωποι πληρώνουν ένα αντίτιμο για να συμμετάσχουν μαζί με άλλους σε έναν εξαιρετικά όμορφο τρόπο διακοπών. Άραγε αυτοί που ετοιμάζουν και αυτοί που ψηφίζουν νόμους καταλαβαίνουν σε τι αναφέρομαι? Κι όμως, θα ψηφίσουν τον όποιο νόμο για τον τουρισμό! Ένας νόμος που μετράει μέρες, τόσες μέρες την πενταετία, τόσες μέρες λιγότερες εάν παλιώσει το σκάφος, τι μπορεί να κάνει για τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς που για να ανταποκριθούμε θα είμαστε παράνομοι ή στα όρια της νομιμότητας ανάλογα από ποια σκοπιά το βλέπει κάποιος? Πόσες μέρες ναύλου κάνει το leading boat μιας φλοτίλας? Τι ναυλοσύμφωνο θα κάνει ο πλοιοκτήτης σε ένα cabin charter?
    Τι θα απογίνει με αυτόν το παχύ φάκελο των ναυτιλιακών εγγράφων και των πιστοποιητικών που ελέγχονται π.χ. κάθε Σάββατο που φεύγει το σκάφος από το λιμάνι, και από κάθε λιμεναρχείο των ενδιάμεσων λιμανιών, που παρόλο που δεν χρειάζεται (σύμφωνα και με αυτόν, αλλά και με τον προηγούμενο νόμο) να τρέχουμε από λιμεναρχείο σε λιμεναρχείο, τελικά αυτό συμβαίνει στην πράξη. Σε άλλες χώρες υπάρχει ένα έγγραφο, άντε δύο. Εμείς κουβαλάμε 15 με 20 έγγραφα που ελέγχονται καθημερινά, και οι πελάτες μας θα πρέπει να αντιμετωπίσουν σε κάθε λιμάνι αυτόν τον γραφειοκρατικό έλεγχο εγγράφων στα Ελληνικά που δεν ξέρουν τι σημαίνουν.

    Είναι πολλά τα θέματα τέτοιου χαρακτήρα, αλλά ας μην το κουράσω άλλο προς το παρόν. Άλλωστε ο νόμος δεν έχει την παραμικρή σχέση με τουριστική ανάπτυξη, αλλά είναι ένας νόμος γιγάντωσης της γραφειοκρατίας.

    Εξαίρεση, το άρθρο 20 του νέου νόμου, είναι μια θετική έκπληξη αφού αναγνωρίζει την ύπαρξη και την αναγκαιότητα ανάπτυξης ενός εναλλακτικού τρόπου διακοπών, τον αλιευτικό τουρισμό. Παρόλα αυτά, ο κλάδος αυτός δεν έχει αναπτυχθεί παγκοσμίως γιατί κάποιοι τουρίστες θέλουν να δούνε παραδοσιακά αλιευτικά όργανα, ούτε να περιηγηθούν σε εγκαταστάσεις ιχθυοκαλλιέργειας με ένα σκάφος, πόσο μάλλον για να πάνε με την ψαρόβαρκα ή με την τράτα στην παραδίπλα παραλία για να κολυμπήσουν. Προσπαθώ να φανταστώ τους επαγγελματίες ψαράδες που έχω κατά καιρούς συναντήσει να μιλάνε αγγλικά και να περιφέρουν τουρίστες με τα σκάφη τους! Το youtube είναι γεμάτο από βίντεο με τέτοιες μορφές τουρισμού σε όλο τον κόσμο, και αφορά μεγάλα μηχανοκίνητα σκάφη που επιδίδονται οι τουρίστες στο ψάρεμα καρχαριών, τόνων ή ξιφία με μεγάλα καλάμια, πληρώνοντας διόλου ευκαταφρόνητα ποσά. Το άρθρο αυτό είναι μια καλή αρχή, αλλά προς το παρόν δεν νομίζω ότι γίνεται να αναπτυχθεί αυτός ο κλάδος με τα υπάρχοντα αλιευτικά σκάφη και με τους παραδοσιακούς Ελληνικούς τρόπους ψαρέματος, εκτός κι αν ο στόχος του άρθρου αυτού είναι οι υπάρχοντες ψαράδες να παρουσιάζουν σαν τουρίστες τους Αιγύπτιους που συνήθως χρησιμοποιούν για εργατικό προσωπικό!

    Έχω μεγάλη αμφιβολία ότι τα σχόλια μου θα ληφθούν υπ όψιν. Άλλωστε ο νόμος πρέπει σύντομα να ψηφιστεί για να αρχίσει η ονομαζόμενη περαίωση όσων έχουν χαρακτηριστεί «μαϊμού» επαγγελματίες. Οι πραγματικοί επαγγελματίες και ο πραγματικός κλάδος μας, δεν νομίζω πως απασχόλησε πραγματικά τους αρμόδιους.