Οι φορείς διοίκησης και εκμετάλλευσης Λιμένων στις περιοχές δικαιοδοσίας των οποίων υφίστανται κατασκευές (σκίαστρα , τέντες, πέργκολες), που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ΄ υπέρβαση αυτής, οφείλουν εντός χρονικού διαστήματος ενός έτους από της δημοσιεύσεως του παρόντος Νόμου, να εκπονήσουν μελέτες, για την υλοποίηση νέων ομοιόμορφων κατασκευών. Οι ως άνω μελέτες εγκρίνονται από τον Γενικό Γραμματέα Λιμένων Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής η οποία τεκμαίρεται δοθείσα, μετά παρέλευση τριών μηνών από την ημερομηνία παραλαβής των μελετών.
Κάθε νέα κατασκευή υλοποιείται σύμφωνα με τις εκπονηθείσες μελέτες μετά την λήψη των κατά Νόμο απαιτουμένων αδειών και εγκρίσεων.
Η καθαίρεση των κατασκευών που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ΄ υπέρβαση αυτής, διενεργείται εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο ετών από της δημοσιεύσεως του παρόντος Νόμου.
Εντός του χρονικού διαστήματος των δύο ετών είναι δυνατή κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης η παραχώρηση της χρήσης του υποκείμενου και παρακείμενου χώρου, με απόφαση του φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, η οποία εγκρίνεται από τον ασκούντα καθήκοντα Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Στην αίτηση προς τον φορέα για την παραχώρηση επισυνάπτεται βεβαίωση αρμόδιου μηχανικού για την στατική επάρκεια υφισταμένων κατασκευών.
Μετά την πάροδο της διετούς αποκλειστικής προθεσμίας, η ύπαρξη αυθαίρετων κατασκευών αποκλείει την καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση της χρήσης χώρων χερσαίας ζώνης λιμένα.
Κατά τη διάρκεια της διετούς αποκλειστικής προθεσμίας για την καθαίρεση
των κατασκευών που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής και
εφόσον το άθροισμα των προστίμων που επιβλήθηκαν για την ανέγερσή τους
δεν υπερβαίνει τα τριάντα χιλιάδες (30.000) ΕΥΡΩ:
α) χορηγείται αποδεικτικό ενημερότητας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις
διατάξεις του άρθρου 12 του Κ.Φ.Δ., όπως ισχύει
β) αναβάλλεται η εκτέλεση της ποινής του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 όπως
ισχύει ή, εφόσον άρχισε η εκτέλεσή της, διακόπτεται,
γ) αναστέλλεται η λήψη αναγκαστικών μέτρων και η συνέχιση της
διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών ή ακινήτων.
δ) αναστέλλεται η εκτέλεση του μέτρου που προβλέπεται από το άρθρο 7 του
ν. 2120/1993 (Α` 24), όπως ισχύει.
Προτεινω στη ρυθμιση της διετους ασσυλιας να ενταχθουν πρωτιστως αυτοι που ήδη εχουν αποκαταστήσει το περιβάλλον και έχουν κατεδαφίσει μόνοι τους τις αυθαιρετες κατασκευές αλλά τους εχουν επιβληθει προστιμα που ειναι απαιτητα.
Γι αυτούς δεν γίνεται κανένας λογος στο σχέδιο νόμου.
1. Στην πρώτη παράγραφο να αφαιρεθεί η λέξη «ομοιόμορφες» και αντ΄αυτού να προστεθεί «ενός ή περισσοτέρων τύπων», ώστε η τελική διαμόρφωση να είναι η εξής:
«Οι φορείς διοίκησης και εκμετάλλευσης Λιμένων στις περιοχές δικαιοδοσίας των οποίων υφίστανται κατασκευές (σκίαστρα , τέντες, πέργκολες), που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ΄ υπέρβαση αυτής, οφείλουν εντός χρονικού διαστήματος ενός έτους από της δημοσιεύσεως του παρόντος Νόμου, να εκπονήσουν μελέτες, για την υλοποίηση νέων κατασκευών ενός ή περισσοτέρων τύπων. Οι ως άνω μελέτες εγκρίνονται από τον Γενικό Γραμματέα Λιμένων Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής η οποία τεκμαίρεται δοθείσα, μετά παρέλευση τριών μηνών από την ημερομηνία παραλαβής των μελετών.
Κάθε νέα κατασκευή υλοποιείται σύμφωνα με τις εκπονηθείσες μελέτες μετά την λήψη των κατά Νόμο απαιτουμένων αδειών και εγκρίσεων.
Η καθαίρεση των κατασκευών που υλοποιήθηκαν χωρίς άδεια ή καθ΄ υπέρβαση αυτής, διενεργείται εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο ετών από της δημοσιεύσεως του παρόντος Νόμου.
Εντός του χρονικού διαστήματος των δύο ετών είναι δυνατή κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης η παραχώρηση της χρήσης του υποκείμενου και παρακείμενου χώρου, με απόφαση του φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, η οποία εγκρίνεται από τον ασκούντα καθήκοντα Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Στην αίτηση προς τον φορέα για την παραχώρηση επισυνάπτεται βεβαίωση αρμόδιου μηχανικού για την στατική επάρκεια υφισταμένων κατασκευών.
Μετά την πάροδο της διετούς αποκλειστικής προθεσμίας, η ύπαρξη αυθαίρετων κατασκευών αποκλείει την καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση της χρήσης χώρων χερσαίας ζώνης λιμένα.»
2.Στην παραπάνω παράγραφο να προστεθεί:
«Υπάρχουσες κατασκευές είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν,με την ως άνω διαδικασία αδειοδότησης ,εφόσον εκπονηθείαπό τον ενδιαφερόμενο μελέτη συμβατότητας τους με τις προτεινόμενες από τον φορέα διοίκησης κατασκευές,εγκεκριμμένη από το αντίστοιχο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής.»
α) Στο σχέδιο νόμου δεν προβλέπεται διαδικασία κατεδάφισης των παράνομων κατασκευών. Η εμπειρία δείχνει ότι η ισχύουσα διαδικασία δεν είναι αποτελεσματική.
Προτείνεται να προβλεφτεί η κατεδάφιση των παρανόμων κατασκευών να γίνεται με απόφαση του Φορέα Διοίκησης του Λιμένα.
β)Οι παραχωρήσεις χώρων σε χώρους αρμοδιότητας Οργανισμών Λιμένα Α.Ε σύμφωνα με το άρθρο 34 του Ν 3153/2003 εγκρίνεται από τα Διοικητικά τους Συμβούλια και σε περιπτώσεις παραχωρήσεων με έργο απαιτείται η έγκριση από το Υπουργείο Ναυτιλίας.
Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται η έγκριση των παραχωρήσεων από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας. Θεωρώ ότι το σημείο αυτό χρήζει διευκρινήσεως.
Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την προσπάθεια επίλυσης ενός προβλήματος που ταλανίζει το σύνολο των παραλιών της χώρας μας επί σειρά δεκαετιών που καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε το θάρρος να το αγγίξει. Η διάταξη αυτή κινείται στη σωστή κατεύθυνση πλήν όμως απαιτούνται κάποιες διευκρινήσεις ειδικά ως πρός το θέμα με τη διετή αναστολή των προστίμων και ειδικότερα στο τι γίνεται μετά τα δύο έτη εάν υπάρξει η προβλεπόμενη θεραπεία-αποκατάσταση, διαγράφονται; Και εάν ναί, τότε δεν θα πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη πρόβλεψη για τη νομιμοποίηση των παραχωρούμενων χώρων πρός χρήση για τα προηγούμενα έτη (έστω για δύο έτη) ώστε να μην παρατηρηθεί το φαινόμενο και τα πρόστιμα να γλυτώσουν οι χρήστες και τα έσοδα τους να μην εισπράξουν τα Λιμενικά Ταμεία; Είναι απαραίτητη η πρόβλεψη αυτή λόγω του κινδύνου απώλειας εσόδων από τα Λιμενικά Ταμεία που είναι κρίσιμα για τη βιωσιμότητα τους και εκτός αυτού τι μελέτες και τι κατασκευές θα μπορέσουν να εφαρμόσουν τα Λιμενικά Ταμεία χωρίς να έχουν τα απαιτούμενα έσοδα;
Επιπλέον των ανωτέρω, το ποσό των 30.000,00€ που τίθεται ως όριο ενδέχεται να θέτει θέμα διακριτής μεταχείρισης και να δημιουργεί καταστάσεις δύο ταχυτήτων τη στιγμή που η έννοια του άρθρου αυτού είναι η θεραπεία των παραλιακών ζωνών της χώρας.
Περαιτέρω, κατά τα προηγούμενα έτη (2015 και πρίν) λόγω διαζευκτικής ερμηνείας των διατάξεων από τα αρμόδια Λιμεναρχεία επιβλήθηκαν πρόστιμα στους απλούς χρήστες των παραχωρούμενων χώρων που αντιστοιχούν στα πρόστιμα ανέγερσης και τα οποία είχαν ήδη επιβληθεί πρό δεκαετίας και πλέον από τη πρώην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από τη μη ορθή εφαρμογή της υπ΄αριθμ. 1/2013 (αρ.πρωτ. 8220/133/13/16.5.13) εγκυκλίου του Υπουργείου σας και η οποία εκδόθηκε κατ΄ εφαρμογή της 334/2010 γνωμοδότησης του ΝΣΚ, η οποία είχε γίνει αποδεκτή από τον αρμόδιο Υπουργό ΥΠΕΚΑ, επιβάλλοντας στους χρήστες των παραχωρούμενων χώρων, αντί για το πρόστιμο του αρθρ. 276 του Γενικού Κανονισμού Λιμένων (που εφαρμόστηκε από το 2016 και μετά), το πρόστιμο ανέγερσης των ήδη υφιστάμενων κατασκευών και μάλιστα επαναλαμβανόμενο ανά έλεγχο και κατά συνέπεια το σύνολο των προστίμων είναι σίγουρο ότι θα υπερβαίνει τις 30.000,00€ ακόμα και για μια μικρή κατασκευή. Σίγουρα θα πρέπει να δοθεί μια λύση πρός αυτό το θέμα προκειμένου να μη δημιουργηθεί πρόβλημα για το ποιοι μπορούν να ενταχθούν στη ρύθμιση αυτή και ποιοί όχι ώστε να μη δημιουργηθούν θέματα ομοιομορφίας και καλαισθησίας των χώρων. Επίσης, καλό θα ήταν να διευκρινιστεί σε ποιούς χώρους επιβάλλονται πρόστιμα από τα αρμόδια Λιμεναρχεία και σε ποιούς χώρους από την αρμόδια Υπηρεσία Δημόσιας Περιουσίας, αν και θεωρώ ότι η ανωτέρω εγκύκλιος καλύπτει εξαντλητικά το θέμα θα ήταν πρός τη θετική κατεύθυνση να γίνει μια αναφορά ώστε να μην συγχέουν δύο Υπηρεσίες τις αρμοδιότητες τους.
Τέλος, με το θέμα των παραχωρήσεων, ως ημερομηνία έναρξης της παραχώρησης θα πρέπει να ορίζεται η ημερομηνία απόφασης του ΦΔΕΛ καθώς η γραφειοκρατική διαδικασία για την έγκριση αυτών κρατάει επί μακρό χρονικό διάστημα και είναι άδικο για το διάστημα αυτό οι ενδιαφερόμενοι να είναι υπόλογοι σε ελέγχους και πρόστιμα χωρίς καμία ευθύνη τους. Επίσης προτείνω την συμπλήρωση ενός ακόμα άρθρου σε συνέχεια του παρόντος και κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 52 παρ.5, ώστε και οι λοιποί χώροι των παραλιακών μετώπων που δεν εντάσσονται σε Χ.Ζ.Λ. και ανήκουν στη Δημόσια Περιουσία να μπορούν να ενταχθούν στις ρυθμίσεις του παρόντος προκειμένου να μην θίγεται το θέμα της ομοιομορφίας των παραλιακών ζωνών.
Ειναι πραγματικα απιθανο τα αρθρα77 ,67 και 74 του παροντος να εφαρμοστουν ταυτοχρονα την
επομενη διετια χωρις να δημιουργηθουν τραγελαφικες καταστασεις
Το ζήτημα είναι δυσεπίλυτο. Το άρθρο γενικά κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά χρειάζονται διευκρινήσεις για θέματα όπως π.χ. «ομοιομορφία’, κλπ προτείνουμε το χρονικό διάστημα προσαρμογής , λόγω και της οικονομικής κρίσης από διετία να γίνει τριετία.
Χώροι της χερσαίας ζώνης λιμένα που χρησιμοποιούνται απο παρακείμενα καταστήματα και λόγω της ύπαρξης κατασκευών σκιαςης σταμάτησε να αδειοδοτειται η χρήση τους να περιληφθούν στο νόμο , ακόμα και αν έχουν αφαιρέσει τις κατασκευές πριν την ψήφιση του νόμου.
Και τούτο γιατί κάποιοι που έχουν ήδη κάνει βήματα για να πάρουν τις άδειες χρήσης εντός ΧΖΛ, μένουν εκτός των μελετών αποκατάστασης και των plan αφού χωρίς την πρόβλεψη αυτή δε φαίνονται οι χώροι που χρησιμοποιούν .
ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΚΔΟΣΕΙ Η ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ και να παρακολουθεί η κτηματική τη διαδικασία γιατί τα λιμενικά ταμεία αδυνατούν να πράξουν αμερόληπτα.
το αρθρο 77 του παροντος νομοσχεδίου ειναι προχειρο και ανεπαρκές και ΔΕΝ εξυπηρετει το σκοπό για τον οποιο συντάχθηκε.
Αν εφαρμοστεί ως εχει εξασφαλίζει ΜΟΝΟ τα καταστήματα που λειτουργούν σε δημοσια(και κάποια παράνομα ή υπο απαλοτρίωση ιδιωτικά) κτίσματα που βρισκονται εξολοκλήρου εντός της ΧΖΛ γιατί μόνο αυτά έχουν κατασκευές αποκλειστικά και μόνο μέσα στη ΧΖΛ.
Αναφέρεται στην ουσία ΜΟΝΟ σε κατασκευές που βρίσκονται ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΧΖΛ
ενώ είναι γνωστό ότι τα παρακείμενα της ΧΖΛ καταστήματα που προβάλλονται στον αιγιαλό και εχουν δικαίωμα χρήσης χωρου στη ΧΖΛ βασει του 2971/2001 και της εφαρμοστικής εγκυκλίου έχουν κατασκευές και μέσα στον δημοσιο κοινόχρηστο χώρο πέριξ των ιδιωτικων κτιρίων στα οποία στεγάζονται και μεταξύ της οικοδομικής γραμμής (ή ακομα χειρότερα του τοίχου του κτιρίου για παλαιά κτίρια κτισμένα πριν τη χάραξη της οικοδομικής γραμμής) και του ορίου της ΧΖΛ.
Με απλά λόγια τα καταστήματα στις παραλιακές οδούς των νησιών εχουν κατασκευές ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΧΖΛ οποτε στην ουσία ΣΥΝΕΧΪΖΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ.
Σε λιμάνια νησιωτικών περιφερειών της Ελλάδας που ΤΩΡΑ εξελίσσονται προγράμματα και μελέτες εκσυγχρονισμού των υποδομών των λιμανιών τους αναδιαμορφώσεις και νέες χωροθετήσεις εξυπηρέτησης των σύγχρονων αναγκών η διαδικασία εκσυγχρονισμού ναρκοθετείται.
Πως ορίζεται η ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑ και ποιός? καθόρισε αυτήν σαν το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΧΖΛ?
Και το πιο σημαντικό βέβαια είναι πως θα διασφαλιστεί η ισονομία όταν η διετής περίοδος χάριτος για την εκτέλεση μελετών και εργασιών αφορά ΜΟΝΟ καταστήματα που επιχειρούν μέσα στο πλέον ευαίσθητο οικολογικό περιβάλλον της παραθαλάσσιας ζώνης ενώ ομοειδή καταστήματα με παρανομες κατασκευες εντός του ίδιου οικισμού που επιχειρούν πχ σε ενα δρομο οχηματων του οικισμού δηλ. σε λιγοτερο ευαίσθητο σημειο του οικισμού ΜΕΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ρυθμιση νομιμοποιησης?
Τα πρόστιμα που καλούνται να πληρώσουν οι καταστηματάρχες της ΧΖΛ παγώνουν για διετία όπως και οι διώξεις (με τις παραπάνω παρατηρησεις βεβαια να ισχυουν αφου και αυτοί δεν καλύπτονται)ενώ αντιστοιχα προστιμα άλλων καταστηματαρχών του οικισμού ΔΕΝ «ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ» οποτε εχουμε αυτοματα συνθηκες αθέμιτου ανταγωνισμού νομιμοποιημένου επι διετία αφου κάποιοι θα ελαφρύνονται επί διετία των βαρών των προστίμων και των προσαυξήσεων.
Δηλ. απλά θεσμοθετείται διακριτική φορολογική μεταχείριση μεταξύ υπόχρεων με τα ίδια φορολογικά χαρακτηριστικά ενώ τελικά δεν ρυθμίζονται ούτε οι όμορες περιοχές της ΧΖΛ ούτε τα παρακείμενα στη ΧΖΛ καταστήματα.
Με την αυτοματη εγκριση («τεκμαίρεται δοθείσα η έγκριση του αρχιτεκτονικού συμβουλίου»)με παροδο τριμήνου καθίσταται ανενεργός και αυτός ο ίδιος ο αρχιτεκτονικός έλεγχος οπότε την ομοιομορφια θα καθορίσει τελικά η πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου του φορέα διαχείρησης για ένα χώρο ευαίσθητο που άλλος είναι ο κατά νόμο ιδιοκτήτης του .
πρέπει να αναγράφεται η νομοθεσία βάσει της οποίας θα γίνεται η καθαίρεση των παράνομων κατασκευών.
Με το αρθρο αυτο πιστεύω ότι θα δοθεί λύση σε ένα τεράστιο προβλημα που ταλανίζει όλη την Ελλάδα .
Θα πρέπει όμως να διευκρινιστούν κάποια πράγματα .
1.Η μελέτη θα γίνεται απο τον φορέα ή απο την επιχείρηση .
2. Η κατασκευή θα γίνεται απο τον Φορέα ή απο την επιχείρηση (κόστος κατασκευής -συντήρηση )
3.Οι υπάρχουσες κατασκευές εαν πληρούν τις προϋπόθεσης (αρχιτεκτονική -Στατικότητα ) θα μπορούν να διατηρηθούν και να αδειοδοτηθούν ή θα πρέπει οπωσδήποτε να κατεδαφίζονται.
4.Την αρμοδιότητα της κατεδάφισης πρέπει να την εχει φορέας διοίκησης .
Παρατηρήσεις:
– Να υπάρχει η δυνατότητα ΚΑΙ οι ιδιώτες να εκπονούν μελέτες για την υλοποίηση ομοιόμορφων κατασκευών.
Αν για παράδειγμα τρία όμορα μαγαζιά υποβάλλουν τρείς διαφορετικές κατασκευές, να γίνει επιλογή της καλύτερης από τις τρεις κατασκευές.
– Η καθαίρεση των κατασκευών σε περίπτωση μη συμμόρφωσης ΝΑ γίνεται με Απόφαση του φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης, χωρίς πρωτόκολλα κατεδάφισης των Κτηματικών. Εξάλλου στον Ν.2971 δεν αναφέρει για πρωτόκολλα κατεδάφισης εντός ΧΖΛ, αλλά μόνο για αιγιαλό και την παραλία (άρθρο 27 παρ.2). Αυτό φαίνεται ότι κανείς δεν το έχει προσέξει.
– Πρέπει να εκδοθεί άμεσα μία ΚΥΑ που να καθορίζει τους όρους και προϋποθέσεις.
– Πρέπει να οριστούν κάποιοι κανόνες ώστε το όλο ζήτημα να ρυθμιστεί και να μην υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός.
α) Ομοιόμορφες κατασκευές όσον αφορά την αισθητική των κατασκευών (χρήση ξύλου, όχι όμως παράγκες αλλά όμορφες κατασκευές).
β) Πρέπει να μπουν περιορισμοί ως προς το χώρο που μπορεί ένα μαγαζί να απλωθεί. Δεν μπορεί π.χ. ένα μαγαζί που έχει 15 τ.μ. εσωτερικό χώρο να έχει κοινόχρηστο εξωτερικό χώρο 100 τ.μ. και ένα διπλανό μαγαζί με εσωτερικό χώρο 100 τ.μ. να πάρει και αυτό 100 τ.μ. εξωτερικού χώρου. Αυτό το καταλαβαίνει και ένα παιδάκι. Εδώ έρχεται ο πρώτος περιορισμός: Ένα μαγαζί να μην μπορεί να επεκταθεί σε χώρο ΠΑΡΑΠΑΝΩ από το 100% του εσωτερικού του χώρου, δηλαδή το πρώτο μαγαζί μπορεί να πάρει μόνο έως 15 τ.μ. από τον κοινόχρηστο χώρο, ενώ το δεύτερο ΕΩΣ 100 τ.μ..
γ) Πρέπει να υπάρχει διαθέσιμος χώρος από τον κοινόχρηστο για τους πεζούς, δεν μπορεί ένα μαγαζί να πιάνει όλο το πεζοδρόμιο με το έτσι θέλω. Ανεπίτρεπτο. Εδώ έρχεται ο δεύτερος περιορισμός: Να παραχωρείται χώρος που να αντιστοιχεί στο 50% του διαθέσιμου κοινόχρηστου χώρου στην προβολή της επιχείρησης. Άρα στο παράδειγμά μας αν ο διαθέσιμος χώρος είναι 100 τ.μ., το πρώτο μαγαζί θα πάρει πάλι 15 τ.μ., ενώ το δεύτερο 50 τ.μ.
δ) Κάτι πρέπει να γίνει με την περίφημη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας με τα κατακόρυφα πετάσματα αφού ξέρουμε ότι ο κόσμος ΔΕΝ μπορεί να καθίσει έξω όταν φυσάει και έχει κρύο χωρίς την προστασία με υαλοπίνακες. Πρόκειται για μια ανοησία τεραστίων διαστάσεων που ταλαιπωρεί τον κόσμο εδώ και χρόνια. Γιατί και καλά αναιρείται ο κοινόχρηστος χαρακτήρας από τη στιγμή που οποιοσδήποτε μπορεί να πάει στο μαγαζί είναι ακατανόητο. Να υπογράφει λοιπόν μία υπεύθυνη δήλωση ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης ότι αναγνωρίζει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του χώρου και τέλος.
Με αυτούς τους τέσσερις όρους θα μπει οριστικά τάξη στο χάος και θα ξέρουν όλοι τους κανόνες του παιχνιδιού.
* Με την ελπίδα ότι κάποιος θα διαβάσει τα σχόλια..
Κατά τα λοιπά πολύ καλή ρύθμιση και προς τη σωστή κατεύθυνση για νοικοκύρεμα της ζώνης λιμένα και προς όφελος της καλαισθησίας
Δεν αναφέρεται ποιος φορέας θα είναι υπεύθυνος για την κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών μετά τη διετία. Προτείνεται η κατεδάφιση να γίνεται με μέριμνα του οικείου φορέα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, καθώς έχει αποδειχτεί ότι παρόλο που οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις ευθύνονται για την εκτέλεση των πρωτοκόλλων κατεδάφισης δεν το πράττουν.Η΄τουλάχιστον σε συνεργασία αυτοί οι δύο φορείς.
Εφόσον από τις διατάξεις του άρθρου, ουσιαστικά επέρχεται εξαίρεση από την κατεδάφιση για χρονικό διάστημα δύο (02) ετών, θα πρέπει να αναφερθεί ότι αναστέλλεται η εκτέλεση των πρωτοκόλλων κατεδάφισης που τυχόν έχουν εκδοθεί από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Δημόσιας Περιουσίας κατά το χρονικό αυτό διάστημα, γιατί θα είναι σε κόντρα δυο διαφορετικές διατάξεις, ήτοι του άρθρου 27 του Ν. 2971/2001 και η παρούσα διάταξη.
Οι χερσαίες Ζώνες Λιμένα αποτελούν την βιτρίνα κάθε τόπου ή ψήφιση του άρθρου θα επιφέρει καλαισθησία και εξορθολογισμό της όλης κατάστασης.
Η ρύθμιση αυτή προσπαθεί να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που απασχολεί πολλές περιοχές της χώρας.
Πάντως, πρέπει να ξεκαθαριστεί ρητά ότι οι νέες κατασκευές δεν θα πρέπει να φέρουν κατακόρυφα πετάσματα από τζάμι, νάυλον κλπ, τα οποία αναιρούν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της ζώνης λιμένα, κατά παράβαση της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Επίσης, είναι κατανοητή η προσπάθεια να απαλλαγούν τα λιμάνια από ακαλαίσθητες κατασκευές που έστησε αυθαίρετα ο κάθε επιχειρηματίας. Ωστόσο, πόσο καλαίσθητη θα είναι η ύπαρξη «ομοιόμορφων κατασκευών»; Μήπως θα φτάσουμε στο σημείο οι παραλιακές ζώνες να θυμίζουν στρατώνα; Γιατί να μην δοθεί η δυνατότητα σε όποιον επιχειρηματία θέλει να εκπονήσει δική του αρχιτεκτονική μελέτη που ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ θα πρέπει να εγκριθεί από το οικείο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής;