Αρχική Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάςΆρθρο 18 Εκπαίδευση, επιμόρφωση, προαγωγή φιλοζωίαςΣχόλιο του χρήστη Δουλαβέρη Αγλαϊα | 4 Απριλίου 2011, 13:10
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η αποδοχή και ο σεβασμός της διαφορετικότητας (είτε αναφερόμαστε σε διαφορετικότητα φυλής, είστε σε διαφορετικότητα είδους) είναι κάτι που κανείς το μαθαίνει πολύ νωρίς και μέσα από την οικογένεια και το σχολείο. Αφ'ενός λοιπόν θεωρώ ότι είναι απαραίτητη η γνώση γύρω από τα ζώα, η επαφή μαζί τους από το νηπιαγωγείο κιόλας (πιθανά και νωρίτερα) αλλά και η ενημέρωση ενηλίκων, ώστε να απενοχοποιηθούν τα ζώα με μύθους που τα βαραίνουν περί μετάδοση ασθενείων κλπ. Το μόνο που μπορεί να "μεταδώσει" ένα ζώο είναι η άνευ όρων αποδοχή, πράγμα από το οποίο το ανθρώπινο είδος πάσχει και θα πάσχει προφανώς για πάντα. Ως επαγγελματίας ψυχικής υγείας έχω βιώσει από πολύ κοντά, τί σημαίνει η ψυχική επαφή παιδιών, (φυσιολογικών ή με ειδικές ανάγκες ή με προβλήματα συμπεριφοράς) με τα ζώα. Τα ζώα είναι τα ίδια οι δάσκαλοι της αποδοχής, του σεβασμού και της αγάπης. Προτείνω λοιπόν, σε κάθε σχολείο, νηπιαγωγείο, παιδικό σταθμό, να υπάρχει η συνεργασία με ειδικούς που θα φέρνουν σε επαφή ζώα και παιδιά, σε ΜΟΝΙΜΗ ΒΑΣΗ και όχι περιστασιακά. Επίσης, η ενημέρωση των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων από ειδικούς (θετικούς εκπαιδευτές, κτηνιάτρους, ψυχολόγους,ειδικούς ψυχικής υγείας κλπ) για το τι σημαίνει η επαφή με τα ζωα και πόσα πολλά μπορεί να αποκομίσει κανείς από αυτή την σχέση, καθώς και η ενημέρωση των δασκάλων και καθηγητών των παιδιών μας καθώς εκείνοι έχουν βασικό ρόλο στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών πέρα από την εκπαίδευση που τους παρέχουν. Τέλος, συνεχή και διαρκή ενημέρωση από το υπουργείο, δήμους και κοινότητες πιθανά σε συνεργασία με τις φιλοζωικές οργανώσεις για την φιλοζωία, και πολύ σημαντικό για την απενοχοποίηση των ζώων όπως προανέφερα. Στόχος δεν είναι να αγαπήσει υποχρεωτικά κανείς αυτά τα πλάσματα (αν και θα ήταν ευλογία να μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο) αλλά βασικά ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ που οφείλουμε να έχουμε σε ότιδήποτε διαφέρει από εμάς. Αναρωτηθείτε: πως περιμένει ένας γονιός να μάθει το παιδί του να σέβεται την ύπαρξη του άλλου ανθρώπου, όταν δεν μπορεί να του μάθει να σέβεται το δικαίωμα της ύπαρξης ενός πλάσματος που αν μη τι άλλο μόνο σεβασμό και αγάπη ζητά και δίνει απλόχερα όλη την αγάπη του και την καλοσύνη του?! Πως γίνεται ο άνθρωπος που δεν σέβεται αυτά τα ανιδιοτελή πλάσματα να σεβαστεί τον συνάνθρωπο που μόνο η ανιδιοτέλεια δεν τον διακρίνει? Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, που διαφαίνεται μέσα από μελέτες και έρευνες χρόνων, και που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι που είναι επιθετικοί πολλές φορές και βάναυσοι απέναντι στα ζώα δεν θα διστάσουν να είναι επιθετικοί και απέναντι σε συμπολίτες τους. Παρακαλω να μην μείνουμε στα λόγια τα θεωρητικά!!!!!! Η παιδεία, η εκπαίδευση και η ισορροπημένη ψυχική εξέλιξη των παιδιών μας θα μπορέσει να μας οδηγήσει σε μια κοινωνία με περισσότερους ψυχικά υγιείς πολίτες και ίσως τότε να σταματήσουμε να βλέπουμε κακοποιημένα ζώα.