Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΚΑΡΤΖΙΟΣ' | 4 Φεβρουαρίου 2010, 10:41

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Από ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΑΡΤΖΙΟΣ Για τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης. Σας ξαναστέλνω το σχόλιο μου , για να καταγραφεί στο αρχείο μου…ως ακλόνητο μνημείο πραγματικής διαβούλευσης …. Φαίνεται ότι ο φόρτος της εργασίας δεν σας αφήνει χρόνο ελεύθερο να ασχοληθείτε ούτε για λίγο με το ταπεινό μου σχόλιο…. Δεν θέλω καν να διανοηθώ ότι οι υπεύθυνοι αυτής της διαβούλευσης έχουν σχέση με την αγροτική συνδικαλιστική πατρωνία…. ΥΓ…Θα το κοινοποιήσω σε φωτοτυπική αντιγραφή στο γραφείο του πρωθυπουργού και της υπουργού, έτσι για την ιστορία ! από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΚΑΡΤΖΙΟΣ - — 1 Φεβρουαρίου 2010 @ 20:08 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης, περισσότερα.. Αγροτικοί σύλλογοι . Aγροτικός συνδικαλισμός… Έτσι γενικά και αόριστα ; Τα μέλη των , κάθε καρυδιάς καρύδια ; Όλοι μαζί , τσουβαλιασμένοι στο ίδιο τσουβάλι ; Βαμβακοπαραγωγοί, τευτλοπαραγωγοί , καλαμποκοπαραγωγοί, οπωροπαραγωγοί , κηπευτικοπαραγωγοί, προβατοτρόφοι, χοιροτρόφοι , αγελαδοτρόφοι ένα κοπάδι ; Κυρία Υπουργέ , Όχι επιστροφή στο 1983 ! Θα αποτελέσει απλώς μια κακόγουστη φάρσα αυτή η επανάληψη της τότε αποτυχημένης ιστορίας με την επιστράτευση των κομματικών στρατευμάτων προκειμένου να αλώσουν τα κάστρα . Εκείνη η πικρή εμπειρία είναι αρκετή να περιορίσει στο ελάχιστο την προθυμία και την κινητικότητα των παραγωγών να συμμετάσχουν σε παρόμοια σχήματα με αποτέλεσμα ούτε μια κάποια –έστω στοιχειώδης – κομματική κατά- γραφή να επιτευχθεί…. Ελάχιστοι είναι οι αγρότες με κοινό αίσθημα , κοινούς στόχους και κοινές επιδιώξεις που θα απέβλεπαν στην βελτίωση των παραγόμενων προϊόντων και στην από κοινού διάθεση των στην αγορά προκειμένου να αυξήσουν το εισόδημα τους. Καλύτερη και μεγαλύτερη απόδειξη από την μη συμμετοχή και την παντελή απουσία των από τον παρόντα διά -λογο της ανοικτής διακυβέρνησης δεν χρειάζεται ! Το μόνο κοινό σημείο που τους ενώνει είναι τα ογκώδη και πολυτελή τρακτέρ για να φράζουν τις εθνικές οδούς….Και αυτό είναι κατόρθωμα της αγροτικής αριστοκρατίας της λούφας , των μεγαλομονοκαλιεργιών , των επιδοτήσεων και των ασύδοτων αποζημιώσεων σε πέντε-έξι συνολικά νομούς της χώρας.. Ο παραγωγός καλαμποκιού ούτε με τον προβατοτρόφο , ούτε με τον αγελαδοτρόφο, ούτε με τον χοιροτρόφο έχει το παραμικρό κοινό σημείο το οποίο θα αποτελούσε τον καταλύτη που θα επέβαλε την «χημική τους ένωση» η οποία θα τους επέτρεπε την συνύπαρξή των κάτω από την ίδια στέγη. Απεναντίας τα συμφέροντά τους είναι άκρως ανταγωνιστικά αφού οι κτηνοτρόφοι θα ζητούν χαμηλές τιμές για τις ζωοτροφές ενώ οι παραγωγοί των ζωοτροφών θα αγωνίζονται για την αύξησή των . Αλλά και μέσα στη φυτική παραγωγή ποιο κοινό σημείο μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στον ροδακινοπαραγωγό και τον βαμβακοπαραγωγό ή τον καπνοπαραγωγό ; Η θα υπάρξουν κλαδικοί σύλλογοι ( αγελαδοτρόφων , χοιροτρόφων, πτηνοτρόφων , νέων αγροτών κατά κλάδο , βαμβακοπαραγωγών , τοματοπαραγωγών κ.α ) ή δεν θα υπάρξει τίποτα.. Η εγκαθίδρυση αγροτικού συλλόγου γενικού και απροσδιόριστου και μάλιστα μέσα στα όρια του κάθε Δήμου θα αναπαραγάγει το σημερινό status με την δημιουργία συλλόγων -σφραγίδων πάντοτε καπελωμένων από τον ισχυρότερο παραγωγικό κλάδο με τελικό επίτευγμα να δημιουργηθούν επιπλέον πέντε- έξι ισόβιοι Σωτηρόπουλοι, Μπούτηδες και Κοκκινούληδες, οι οποίοι θα σφετερίζονται το όνομα του ΑΓΡΌΤΗ προκειμένου να αρμέγουν τον κρατικό κουρβανά για την ενίσχυση του ενός και μονα δικού προϊόντος των , του υδατοβόρου βαμβακιού ή των καπνών . Ο κάθε σύλλογος θα πρέπει να έχει εμβέλεια πολύ μεγαλύτερη από τα όρια του κάθε αγροτικού Δήμου όσο μεγάλη έκταση και αν πάρει αυτός μετά τον Καλλικράτη διότι θα είναι αδύναμος και ατροφικός εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.(όπως των τοματοπαραγωγών Πρέβεζας η των σπαραγγοπαραγών Χρυσούπολης) . Επί παραδείγματι στη Ήπειρο θα μπορούσαν να ιδρυθούν : Τρεις ως πέντε σύλλογοι αιγοπροβατοτρόφων, Ένας σύλλογος αγελαδοτρόφων. Ο υπάρχων σύλλογος χοιροτρόφων, Δύο σύλλογοι πτηνοτρόφων, Ένας σύλλογος εσπεριδοειδοπαραγωγών, Ένας σύλλογος ακτινιδιοπαραγωγών, Δύο σύλλογοι λοιπής φυτικής παραγωγής (καλαμπόκι, μηδική ..) Και αυτοί θα μπορούσαν να ιδρυθούν στην ιδεατή και ιδανική περίπτωση που θα δημιουργούνταν ένα παναγροτικό κίνημα για την δημιουργία συλλόγων . Όμως η ωμή πραγματικότητα άλλα κελεύει. Το γερασμένο ανθρώπινο δυναμικό και η πικρή εμπειρία του παρελθόντος το πολύ να επιτρέψουν τη δημιουργία ενός συλλόγου Νέων αγροτών φυτικής παραγωγής και ενός σύλλογο ζωικής παραγωγής.. Κυρία Υπουργέ , Η πικρή εμπειρία αλλά και η συγκυρία – που μόνο σαν παρούσα στιγμή μπορεί να διαβαστεί – δεν εμπνέουν καμία αισιοδοξία για την δημιουρ- γία ενός αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος έστω και υποτυπώδους. Θέλω να πιστεύω ότι η όλη προσπάθεια σας πρέπει να εστιαστεί σε εκεί νες τις θαυμάσιες προτάσεις που είχατε καταθέσει σε εκείνη την θαυμά- σια ημερίδα στο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ Άρτας τις 21.2.2009 . Δηλαδή , Αν δεν αρχίσει άμεσα η επιχείρηση «ρήξη με την αγορά » ξεκινώντας με την θέσπιση και τη λειτουργία: «μηχανισμών διαχείρισης εισροών » , «μηχανισμών προώθησης προϊόντων» και «μηχανισμών διαχείρισης κρίσεων», οι όποιες και οι όσες προσπάθειες αναδιάταξης του παραγωγικού ιστού θα αποτελέσουν ένα ακόμα αποτυχημένο εγχείρημα. H άμεση νομοθέτηση και λειτουργία αυτών των τριών μεγάλων θεσμών απότελεί την πρώτη και τη πιο αναγκαία προϋπόθεση για την ανάδυση μιας νέας ελπίδας . Και εδώ όμως παρεμβάλλεται ένα μεγάλο «αλλά». Ποιοι είναι αυτοί που θα επανδρώσουν αυτούς τους νέους θεσμούς; Δεν θα αλωθούν από τους ίδιους «θετούς» αγροτοπατέρες, που ο καθένας εξ αυτών κουβαλάει μαζί του ένα σωρό κοινωνικούς και επαγγελματικούς τίτλους και ιδιό- τητες xωρίς ποτέ να έχει λάβει μέρος σε καμία γεωργική παραγωγική διαδικασία ; Όταν πρόεδροι των Γεωργικών Ενώσεων εκλέγονται συνταξιούχοι δάσκαλοι, κλητήρες τραπεζών, πρώην αποθηκάριοι της Ένωσης, πρώην βουλευτές που ουδεμία σχέση ή επαφή είχαν ποτέ με την αγροτική παραγωγή ή ισόβιοι επαγγελματίες συνεταιριστές, όταν οι Ενώσεις έχουν μετατραπεί σε επαγγελματικούς χώρους (μαγαζάκια) απόκλειστικά για τους εργαζόμενους υπαλλήλους και σε πηγή «κονόμας» για την διοίκηση και τα μεγαλοστελέχη των είναι δυνατόν με αυτό το ανθρώπινο προσωπικό να ανατείλει μια καινούργιο ελπίδα; Σε «οίκους εμπορείου» έχουν μετατραπεί όλες οι Ενώσεις εκτός ελαχίστων αφού είναι αυτές που πρώτες έκαναν εισαγωγή- στις αρχές του 70- του άγνωστου στην επαρχεία θεσμού των super markets για να προμη- θεύουν «απόκλειστικά»τους συνεταιρισμένους με φτηνά εφόδια ! Το αποτέλεσμα; Να χρεοκοπήσουν όλα ανεξαιρέτως τα καταστήματα, να πλουτίσουν οι διαχειριστές των και οι Ενώσεις να καταφεύγουν στη πολιτεία για την διαγραφή των χρεών ! Και το σημερινό κατάντημα ; Να συντάσσουν αιτήσεις για να παίρνουν οι παραγωγοί τις επιδοτήσεις ! Αντί να βελτιώσουν το εισόδημα των αγροτών παλεύουν να ζήσουν από την αφαίμαξη των αγροτικών ενισχύσεων ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ το εισόδημα ! Όσο εξακολουθεί αυτή η ιδιότυπη κυριαρχία του «κομματοαλωμένου», του «ιδιόκτητου», συντεχνιακού και κρατικοδίαιτου συνεταιριστικού και συνδικαλιστικού εναγκαλισμού, οι όσες νέες θεσμίσεις δεν θα έχουν καμία προοπτική. Η θα ιδρυθούν αμιγώς κλαδικοί σύλλογοι σε επίπεδο του σημερινού νομού ή περισσοτέρων του ενός Δήμων ή θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν όσο υπάρχουν οι σημερινές καρικατούρες. Δεν υπάρχει καμία προοπτική για μαζικκες εγγραφές και ούτε προβλέπεται να γίνει στο ορατό μέλλον ακόμα και στη περίπτωση που θα επιχειρείτο κομματική κινητοποίηση ή «επιστράτευση» . ΥΓ….Ο μηχανισμός προώθησης προϊόντων θα μπορούσε να συμπλη- ρωθεί και με το τμήμα « αναδιάρθωσης , βελτίωσης και αύξησης της αγροτικής παραγωγής¨» στο οποίο πρέπει να συμπεριληφθούν Κέντρα Εξυπηρέτησης Αγροτών (ΚΕΑ) σε κάθε αγροτικό Δήμο που δεν θα έχουν καμία σχέση με τα Αγροτικά Κέντρα ( σε αναλυτικό υπόμνημά μου για «την κτηνοτροφία και τις προοπτικές », που θα αποσταλεί με e-mail, γίνεται λεπτομερής περιγραφή για την αναγκαιότητα ίδρυσης, την δομή και την λειτουργία των ). Αυτά τα αγροτικά κέντρα εξυπηρέτησης θα μπορούσαν να γίνουν μηχανισμοί πυροδότησης μιας νέας αναπτυξιακής και οργανωτικής αντίληψης με την καταρχήν Πιλοτική δημιουργία ομάδων παραγωγών με στοχευμένους οργανωτικούς και παραγωγικούς στόχους για να ακολουθήσει μετά η ευρύτερη συνεργασία υπό μορφή συνομοσπονδιών ομοειδών Ομάδων Παραγωγών ή Συνεταιρισμών… Οι μεμονωμένοι αλλά πραγματικοί παραγωγοί, οι ομάδες παραγωγών, οι ομοσπονδίες και οι συνεταιρισμοί αυτών πρέπει να αποκτήσουν την πραγματική τους υπόσταση και ταυτότητα, που δεν είναι άλλη από εκείνη των αυτοτελών οικονομοπαραγωγικών οντοτήτων και όχι εκείνη της αγροτοσυνδικαλιστικής πατρωνίας! ΕΑΝ και ΟΤΑΝ μια τέτοια οργανωτική και λειτουργική δομή πάρει σάρκα και οστά αναπόφευκτα το επόμενο βήμα θα είναι η συνένωση αυτών των παραγωγικών ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ σε αμιγώς συνδικαλιστικούς φορείς !