Αρχική Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάςΆρθρο 9 Περισυλλογή και διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Κ.Π. | 6 Απριλίου 2011, 09:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Π.' | 6 Απριλίου 2011, 09:31

    Άρθρο 4: "... Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρου 2, ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ..." Ποιοί ακριβώς είναι σε θέση να κρίνουν αν ένα ζώο είναι επιθετικό; Και ποιές είναι οι ανίατες ασθένειες (δεδομένου ότι το καλαζάρ πλέον θεραπεύεται); Φοβάμαι ότι αυτό το άρθρο θα οδηγήσει στην ευθανασία πολλά ζώα.... Άρθρο 10: " Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας." Αυτό το άρθρο ανοίγει το δρόμο για διωγμούς αδεσπότων πρακτικά από παντού. Παρακαλώ ανακαλέστε το. Άρθρο 11: Συμφωνώ απόλυτα για την εθελοντική συμμετοχή αλλοδαπών κτηνιάτρων σε ό,τι αφορά τα αδέσποτα. Μακάρι και οι ντόπιοι να είχαν την ίδια ευαισθησία. Αλλά δυστυχώς η πλειοψηφία κοιτάει το παραδάκι και μόνο -με ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις. Όμως, όλο το υπόλοιπο άρθρο καταδικάζει τον εθελοντισμό γιατί η όλη προσπάθεια θα πνιγεί στιν κικεώνα της γραφειοκρατίας (εγκρίσεις, άδειες, ειδοποιήσεις, χαρτούρες, συνεργαζόμενοι κτηνίατροι και τρέχα γύρευε). Καταλαβαίνω ότι πρέπει να υπάρχει ένας έλεγχος, αλλά κάντε το πιο απλό. ΓΕΝΙΚΑ: Θα πρέπει να προβλεφθούν και κυρώσεις οικονομικές για τους Δήμους που δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους σε σχέση με τα ζώα. Και επιπλέον το κόστος για την περισυλλογή-στείρωση-σήμανση αδεσπότων κλπ θα βαραίνει το Δήμο; Πώς θα εξασφαλίσετε ότι οι Δήμοι θα πράξουν τα δέοντα και δε θα αποτελέσουν τροχοπέδη (ως συνήθως); Τέλος, υπάρχουμε και οι φιλόζωοι που δεν ανήκουμε σε κάποιο σωματείο και ενεργούμε από μόνοι μας (στειρώσεις, περιθάλψεις, σίτιση κλπ). Εμείς δε νομιμοποιούμαστε; Δηλαδή, για να στειρώσουμε ένα ζώο αδέσποτο -από την τσέπη μας- θα πρέπει να πάρουμε άδεια από το Δήμο;