Αρχική Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάςΆρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτητών δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Μιχαήλ Γ. Λουκάς | 11 Απριλίου 2011, 08:24
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Και αν μεν η θεσμοθέτηση ευθυνών για τους ιδιοκτήτες των ζώων φαίνεται λογική, επειδή οι ιδιοκτήτες είναι κυρίως υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά τους, η θεσμοθέτηση ευθύνης του Δήμου «για κάθε βλάβη ή ζημία» που προκαλείται σε τρίτους από αδέσποτα ζώα που έχουν επανενταχθεί στο φυσικό τους περιβάλλον, είναι απαράδεκτη και θα δημιουργήσει μύρια προβλήματα στα ίδια τα ζώα. Είναι προφανές ότι οι συντάκτες του Άρθρου ελάχιστα γνωρίζουν σχετικά με τη συμπεριφορά των ζώων. Π.χ. δε γνωρίζουν ότι η επιθετικότητα ενεργοποιείται από μια γρήγορη κίνηση του ανθρώπου. (Όπως σε μια τεταμένη κατάσταση, το άτομο που οπλοφορεί μπορεί να χρησιμοποιήσει το όπλο του, αν κάποιος κάνει μια ξαφνική κίνηση). Δε γνωρίζουν ότι η επιθετικότητα πηγάζει και από το φόβο. Έτσι τα ζώα, όπως και οι άνθρωποι, δεν μπορούν να ξεπεράσουν έναν επίκτητο φόβο που προκλήθηκε από μια επώδυνη εμπειρία, όπως κακοποίηση από ανθρώπους. Δε γνωρίζουν ότι η μητρική επιθετικότητα οφείλεται στο φόβο της μητέρας όταν θεωρήσει ότι τα μικρά της απειλούνται. Δε γνωρίζουν ότι τα περισσότερα περιστατικά επίθεσης σκύλων υπαγορεύονται από τη δική μας συμπεριφορά. Σε μια κοινωνία όπου η άγνοια και η έλλειψη ενημέρωσης κυριαρχεί, σε μια κοινωνία που έχει δομηθεί με την ανθρωποκεντρική άποψη και η οποία στην πλειονότητά της αδιαφορεί και καταπατεί βάναυσα τα δικαιώματα των ζώων και πρωτίστως το αναφαίρετο δικαίωμά τους για ζωή, μια τέτοια διάταξη θα δώσει τη δυνατότητα στις χιλιάδες των ασυνείδητων και αμετανόητων κομπλεξικών που απαιτούν η συμπεριφορά των ζώων να είναι ανθρωπομορφική (λες και ότι ο έμβιος κόσμος που μας περιβάλλει δεν έχει τους δικούς του κανόνες) να καταγγέλουν αβασάνιστα πραγματικές ή και φανταστικές επιθέσεις ζώων και να διεκδικούν αποζημιώσεις. Ταυτόχρονα η αβίαστη υιοθέτηση αυτών των καταγγελιών από τους Δήμους, οι οποίοι ελάχιστα γνωρίζουν για το συναισθηματικό κόσμο των ζώων και τις αντιδράσεις τους, θα έχει ως αποτέλεσμα τη λήψη κρυφών ή φανερών μέτρων εναντίον τους. Η μόνη λύση η συμβατή με τον πολιτισμό μας είναι η απαλειφή αυτή της διάταξης που θεσμοθετεί ευθύνη του Δήμου. Μέχρι τώρα συνυπάρχουμε με τα ζώα από τα οποία κερδίσαμε πολλά. Στις αίθουσες των Δικαστηρίων ας αντιμετωπίζουμε τις δικές μας κακίες και ας μη προσπαθούμε να εμπλέξουμε και τα ζώα. Αν μπορούσαν να μιλήσουν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, τότε πολλοί από μας τους ανθρώπους θα έπρεπε να ντρέπονται.