Αρχική Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάςΆρθρο 19 Συμπληρωματικές διατάξεις προστασίας των ζώωνΣχόλιο του χρήστη ΚΟΥΜΠΙΑΔΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ | 12 Απριλίου 2011, 19:39
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Συμφωνώ απόλυτα με την Ι.Σιώκου: «Δεν βοηθάνε οι Δήμοι τους εθελοντές, οι εθελοντές βοηθάνε στο έργο της Πολιτείας» Αν οι Δήμοι δεν κάνουν σωστά τη δουλεία τους, τότε να τους μηνύουν οι φιλοζωικές οργανώσεις, η χρηματική ποινή να πηγαίνει στις οργανώσεις και ο Δήμος να αναλαμβάνει την εφαρμογή των ορθών διατάξεων με δικά του έξοδα και χρονική ρήτρα. Αν υπερβεί το χρονικό όριο, πάλι απ’ την αρχή. Μήπως και μάθουμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας από το ξεκίνημα. Επίσης συμφωνώ σε όλα με την Ε. Θεοδωροπούλου. Αν είναι δυνατόν να έχει νοσοκομείο η Ινδία και στην Ελλάδα να παλεύουμε ακόμα για κυνοκομεία! Σας αναφέρω επίσης ότι στην Τουρκία, σε κάθε πόλη υπάρχει ειδική υπηρεσία (είδος δημοτ.αστυνομ) με εξουσία αυτόφωρου σύλληψης, μήνυσης, κινητή μονάδα χειρουργείου και περισυλλογής και όλα τα αδέσποτα φορούν ειδικό σκουλαρίκι (ένδειξη αποπαρασίτωσης και εμβολιασμού). Αφού καταντήσαμε να μην είναι η Ελλάδα μας, παράδειγμα προς μίμηση ας παραδειγματιστούμε τώρα από αυτούς που κάποτε ήταν παράδειγμα προς αποφυγή.(δεν αναφέρομαι ειδικά στις δύο χώρες)