Αρχική Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάςΆρθρο 17 Κατάρτιση και εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και καταπολέμησης ζωονόσωνΣχόλιο του χρήστη Βασιλική Χρήστου | 13 Απριλίου 2011, 12:29
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Συμφωνώ απόλυτα με τη θέση της Πανελλαδικής Φιλοζωικής Συντονιστικής Eπιτροπής Ζωοφιλικών Σωματίων για το ότι θα πρέπει να καταργηθεί το Π.Δ 400/83 άρθρο 9, παρ 4,5 που επιβάλει την ευθανασία σε ζώα με λεϊσμανίαση . Για την ακρίβεια θα έπρεπε να έχει καταργηθεί χρόνια πριν . Ως πότε η πολιτεία , αγνοώντας τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα θα κωφεύει και θα καταδικάζει τα νοσούντα ζώα σε θάνατο αντί να φροντίζει για την περίθαλψη τους. Ως πότε τα ζώα θα ευθανατώνονται σε καταφύγια μεγάλα Δήμων της χώρας χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν το στάδιο της νόσου ή θα καταδικάζονται σ’ ένα υποκριτικά κρυμμένο αργό θάνατο; Και φυσικά σε όλους εμάς δημιουργείται η εντύπωση ότι πρόκειται απλά για ένα έμμεσο τρόπο μείωσης του αριθμού των αδέσποτων ζώων αλλά και σε άλλες περιπτώσεις ένας τρόπο πλουτισμού κάποιων εμπλεκομένων . Αλλά ότι και να είναι, η αποκατάσταση της ηθικής τάξης των πραγμάτων αλλά και η αναγνώριση των επιστημονικών εξελίξεων είναι πια μονόδρομος. Η λεϊσμανίαση είναι πια ιάσιμο νόσημα και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται.