Αρχική Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάςΆρθρο 9 Περισυλλογή και διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Φωτεινή Κυζούλη | 13 Απριλίου 2011, 22:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φωτεινή Κυζούλη' | 13 Απριλίου 2011, 22:37

    Εξαιρετικά εύστοχη η παρατήρηση φιλόζωου στην παρούσα διαβούλευση, ότι προκειμένου να χαρακτηριστεί κάποιο σκυλί, «επικίνδυνο», πρέπει να συμπεριληφθεί η λέξη «επανειλημμένως» πριν τη φράση «επιθετική συμπεριφορά». Δηλαδή, ένα σκυλί αδέσποτο θα πρέπει να κρίνεται «επικίνδυνο», όταν επιδεικνύει επανειλημμένως επιθετική συμπεριφορά. Σ΄αυτό προσθέσω κι εγώ ότι ακόμη και η «επανειλημμένη επιθετική συμπεριφορά» θα πρέπει να προσδιορίζεται στο νόμο με αντιπροσωπευτικά και σ α φ ή παραδείγματα, γιατί θα ήταν απαράδεκτο να προσδοκάται από ένα αδέσποτο που μεγάλωσε στο δρόμο και «έμαθε, παθαίνοντας», να μην γρυλίζει τη στιγμή που τρώει και κάποιος άγνωστος σ’ αυτό, πλησιάζει στο φαγητό του. Εξ άλλου κάθε ζώο έχει τους δικούς του κώδικες συμπεριφοράς, τους οποίους επιβάλλεται να σέβεται κ α ι ο άνθρωπος. Για παράδειγμα, αν κάποιος υιοθετήσει ένα αδέσποτο, την πρώτη φορά που θα του βάλει φαγητό, αν το σκυλί γρυλίζει πάνω από το φαγητό του λόγω της «απειλητικής» ανθρώπινης παρουσίας, γνωρίζοντας ο νέος του κάτοχος το ιστορικό του ζώου, οφείλει να σεβαστεί αυτή του την ιδιαιτερότητα, η οποία, αντί ελάχιστης διακριτικότητας που μπορεί να επιβληθεί ακόμη και στα μικρότερα μέλη της οικογένειας, δ ε ν συνιστά πραγματική απειλή. Αν όμως το γρύλισμα του πρώην αδέσποτου, την ώρα που τρώει, εκληφθεί ως «επιθετική συμπεριφορά» και το ζώο ως «επικίνδυνο», θα αποτελούσε πρώτης τάξεως δικαιολογία για την θανατική καταδίκη του δ ή θ ε ν επικίνδυνου ζώου. Συνεχίζεται...