• Σχόλιο του χρήστη 'Σιγάλα Δέσποινα' | 15 Απριλίου 2011, 11:59

    Ο εθελοντής φιλόζωος - είτε δρα μεμονωμένα είτε ενταγμένος σε σωματείο- έχει μια βασική διαφορά απ' τους υπόλοιπους εθελοντές: Οχι μόνο δεν πληρώνεται για την εργασία που προσφέρει, η οποία είναι και 24/7, αλλά απο πάνω δαπανά τεράστια ποσά για την περισυλλογή, περίθαλψη, σίτιση, φιλοξενία κλπ. αδέσποτων ζώων, πληρώνοντας στην ουσία την αδιαφορία κι ανευθυνότητα άλλων συμπολιτών του, την κακία κάποιων άλλων και υποκαθιστώντας το έργο που σε μια πολιτισμένη κοινωνία θα αναλάμβανε το Κράτος. Επιπλέον, υφίσταται το ψυχολογικό κόστος που προκαλεί α. η μη αναγνώριση της προσφοράς του, αλλά αντίθετα η καθημερινή του σύγκρουση με μη φιλόζωους που εμποδίζουν το έργο του ή θανατώνουν τα αδέσποτα που φροντίζει με τόσο κόπο, β. η αδιάκοπη κάθε είδους κακοποίηση των ζώων σε ολόκληρη τη χώρα που προσβάλλει τον πολιτισμό του, γ. η επίγνωση οτι παρανομεί για να σώσει κάποια ζώα υπερβαίνοντας συχνά κατα διαστήματα τον επιτρεπόμενο αριθμό ζώων ανα διαμέρισμα και οι συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό, και τέλος...δ. η φοβερή πραγματικότητα, οτι σε μια χώρα που η φιλοζωική παιδεία είναι ανύπαρκτη, που το μίσος για κάθε τι ζωντανό ξεκινά απο την παιδική ηλικία, που η ευθύνη είναι μονίμως των άλλων, σε μια χώρα που είναι απλά γραφικός...η υπόθεση των αδεσπότων είναι ενα βαρέλι δίχως πάτο. Αυτός λοιπόν ο εθελοντής, στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ κι επίσημα πλέον απο το Κράτος, επωμιζόμενος ακόμα μεγαλύτερο κόστος για τη δραστηριότητά του, διότι θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να βάλει ο ίδιος microchip στα ζωα που φιλοξενεί και προωθεί για υιοθεσία, όπως μέχρι σήμερα αναγκάζεται να τα στειρώσει παρά το γεγονός οτι η υποχρέωση της στείρωσης λογικά βαρύνει τον νεο ιδιοκτήτη. Ετσι ως εθελοντές βλέποντας τις συγκεκριμένες διατάξεις νοιώθουμε μια επιπλέον πικρία διότι το Κράτος αντί να ενθαρρύνει τον εθελοντισμό προσπαθεί να εξοντώσει και τους ήδη υπάρχοντες και αόκνως κοπιώντες εθελοντές. Γιατί άραγε; Δεν τους έχει ανάγκη ή έχουν αρχίσει ν' αποκτούν δύναμη ενοχλητική για τους ιθύνοντες; Επιβραβεύοντας την πολιτική φόλας, ακόμα κι απο επίσημους φορείς που θα θέλουν να "ξεμπερδέψουν" χωρίς οικονομική επιβάρυνση απο τα αδέσποτα της περιοχής ευθύνης τους. Αντίθετα οι εθελοντές, κινούμενοι όπως πάντα απο αγάπη προς τα ζώα, θα αναγκαστούμε να βρούμε νέους τρόπους παρανομίας, αφού ο οικονομικός μας στραγγαλισμός έχει φτάσει απο χρόνια στο ζενίθ. Αυτός είναι ο στόχος του νεου νομοσχεδίου;