Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΙΚΑ ΣΚ.' | 15 Απριλίου 2011, 22:28

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αυτό που αδυνατώ να καταλάβω, ειδικά στην παράγραφο 1 είναι το εξής: Τι ακριβώς διασφαλίζει; Το ζώο, τον άνθρωπο ή τον Δήμο; Καταρχάς, αν εγώ έχω δύο κατοικίδια στο σπίτι μου δεν μπορώ να φιλοξενήσω έστω προσωρινά ένα ζωάκι που έχει ανάγκη. Δηλαδή θα το αφήσω εκεί που το βρήκα, εφόσον έχω επικοινωνήσει με τις υπηρεσίες του Δήμου και δεν μου έχει απαντήσει κανείς (φαινόμενο απολύτως ελληνικό, που δεν θα αλλάξει επειδή θα ψηφιστεί ο νόμος). Στη συνέχεια, και αφού υποθέσουμε ότι βρίσκω άκρη με τον Δήμο, το σκυλάκι θα πάει σε καταφύγιο μέχρι να εμβολιαστεί, στειρωθεί, σημανθεί... και μετά πού ακριβώς θα καταλήξει; Στο φυσικό του περιβάλλον; Δηλαδή πού; Στο δρόμο από το οποίο το μάζεψα; Και με αυτό τι ακριβώς θα έχει πετύχει το κράτος; Το ζωάκι να ψάχνει για τροφή στο δρόμο (και τι καλύτερο από τα σκουπίδια), θα εκτίθεται στη διαστροφή του καθενός που σπέρνει φόλες όπου νομίζει, ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να βρίσκεται στο σπίτι μου, να ευζεί και να έχει τη δυνατότητα να υιοθετηθεί πολύ συντομότερα απ' ό,τι αν παραμείνει στο δρόμο. Προστατεύει ο νόμος έτσι το ζώο; Ή μήπως προστατεύει τους κατοίκους του Δήμου; Διότι ζώα αδέσποτα που πεινάνε, μετά από λίγο συστήνουν αγέλες. Θυμάται μήπως κανείς στην Αφεντούλη στον Πειραιά, πριν από 20 χρόνια, μια μεγάλη αγέλη από μεγαλόσωμα αδέσποτα που λυμαινόταν την περιοχή κι έκανες αμάν να περάσεις; Κι αν προκύψει ένα τέτοιο θέμα (ένα ατύχημα ας πούμε) ο Δήμος τι θα κάνει; Θα μας πει να μην ανησυχούμε γιατί το ζώο είναι εμβολιασμένο, στειρωμένο, σεσημασμένο; Οι πολίτες θα πρέπει να πληρώνουν πρόστιμα εάν καταπατήσουν τον νόμο, προσφέροντας την αγάπη τους στα αδέσποτα, το κράτος, μέσω των Δήμων, θα τιμωρείται ανάλογα σε περίπτωση παραβίασής του με αντίστοιχες καταβολές π.χ. σε φιλοζωικά σωματεία; Πριν ένα νομοσχέδιο έρθει για διαβούλευση στους πολίτες θα ήταν σκόπιμο οι υπεύθυνοι που σχεδιάζουν το νόμο να έχουν λάβει γνώση των αντίστοιχων ευρωπαϊκών νόμων -πάντα προτείνεται ως καλύτερος ο πιο προοδευτικός από αυτούς- και μετά να διαβουλευθούν με τους γνώστες του αντικειμένου που εν προκειμένω είναι οι φιλόζωοι και όχι οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Οικονομικών. Αυτοί οι νόμοι διαχειρίζονται ζωές και όχι πορτοφόλια και αξίζουν εξαιρετικής προσοχής!