Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΟΜΑΔΑ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ & ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΤΟΥ ΕΘΙΑΓΕ' | 25 Σεπτεμβρίου 2011, 12:02

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γενικότερες παρατηρήσεις Το παρόν νομοσχέδιο είναι ένα προϊόν προχειρότητας και κακής συρραφής ατάκτων ιδεών. Ο συντάκτης φαίνεται να γνωρίζει καλά τα επιστημονικά αντικείμενα των οργανισμών ΟΠΕΓΕΠ και ΟΓΕΕΚΑ, αλλά προφανώς επιδιώκει να «αγνοεί» το πώς πρέπει να εκπονείται η αγροτική έρευνα. Το πόσο πρόχειρα έχει συνταχθεί το νομοσχέδιο τουλάχιστο στο τμήμα που αφορά την έρευνα διαπιστώνεται από το πρώτο κιόλας άρθρο, στο οποίο υπάρχουν ένδεκα εδάφια για ορισμούς. Για την Αγροτική Έρευνα αφιερώνεται μόνο ένα εδάφιο με ένα γενικόλογο ορισμό μόλις τριών σειρών, χωρίς να αναφέρεται για το τι είναι ερευνητικός τομέας, ερευνητής, ερευνητική μονάδα, εργαστήριο, ερευνητικό πρόγραμμα, κλπ., έννοιες οι οποίες χρησιμοποιούνται στα παρακάτω άρθρα του σχεδίου νόμου. Τουλάχιστον οι βασικές έννοιες της έρευνας θα έπρεπε να παρατίθενται. Αντίθετα για τους υπόλοιπους οργανισμούς (χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την προσφορά τους και την αξία τους) παρατίθενται 10 εδάφια όπου περιγράφονται αναλυτικά τα αντικείμενα της δραστηριότητάς τους. Μέσα στο πλαίσιο της προετοιμασίας του σχεδίου νόμου περί της συγχώνευσης, το Επιστημονικό Συμβούλιο του ΕΘΙΑΓΕ είχε προτείνει ένα άρτιο σχέδιο νόμου στηριζόμενο στον Ιδρυτικό του νόμο και στο νόμο της ΓΓΕΤ που αφορά στην έρευνα. Ενώ λοιπόν οι προαναφερθέντες νόμοι καλύπτουν το αντικείμενο της έρευνας με πληθώρα άρθρων, στο παρόν σχέδιο νόμου συγχώνευσης 4 σημαντικών οργανισμών του ΥΠΑΑ&Τ (σε μόλις 30 άρθρα), η έρευνα συρρικνώνεται σε 4 άρθρα. Στην ουσία λοιπόν τιμωρείται η έρευνα. Για την αποκατάσταση όμως της αλήθειας θα πρέπει να ειπωθούν ορισμένα πράγματα. Είναι γνωστό ότι από τη δημιουργία του ΕΘΙΑΓΕ το 1989 ποτέ (ΠΟΤΕ) το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης δεν προκήρυξε κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα εθνικής εμβέλειας. Αποτέλεσμα αυτού ήταν το ΕΘΙΑΓΕ να στραφεί στην εκπόνηση έρευνας για λογαριασμό κυρίως ξένων ερευνητικών προγραμμάτων και προφανώς τα ερευνητικά αποτελέσματα να εξυπηρετούν άλλους στόχους. Το ίδιο το υπουργείο ποτέ δεν είχε εθνική ερευνητική πολιτική και στόχους, αν και επανειλημμένα ζητήθηκε από τις Διοικήσεις του ΕΘΙΑΓΕ στο παρελθόν να τεθούν αντίστοιχοι στόχοι, οι οποίοι θα εξυπηρετούσαν την αγροτική πολιτική της χώρας. Τα ερευνητικά αποτελέσματα του ΕΘΙΑΓΕ δημοσιεύτηκαν σε ξένα επιστημονικά περιοδικά και ελάχιστα σε ελληνικά, έργο το οποίο αξιολογήθηκε από ανεξάρτητο διεθνή οργανισμό και κατέταξε το ΕΘΙΑΓΕ στα σημαντικότερα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας στον τομέα αυτό. Τα αποτελέσματα αυτά αν και προωθήθηκαν και παρουσιάστηκαν προς το Υπουργείο ουδέποτε αξιοποιήθηκαν εξαιτίας της εγγενούς αδυναμίας των δομών του Υπουργείου να τα μεταφέρει στον πρωτογενή τομέα της αγροτικής παραγωγής. Αντίθετα το ΕΘΙΑΓΕ λειτούργησε στην κοινή γνώμη ως ένας φορέας «εξυπηρέτησης» της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου στην κατεύθυνση του διορισμού υπαλλήλων που δεν προωθούσαν τους στόχους της δημιουργίας του. Αποτέλεσμα ήταν η διόγκωση του διοικητικού προσωπικού που κατά τεκμήριο επιβάρυνε τον προϋπολογισμό του ιδρύματος και δεν επέτρεπε τη βελτίωση των ερευνητικών και επιστημονικών του ενδιαφερόντων. Παράλληλα, η ανανέωση του ερευνητικού προσωπικού (μέσω νέων προσλήψεων) σκόνταφτε συνεχώς σε διοικητικά κενά για τα οποία ευθύνονταν αποκλειστικά οι κατά καιρούς πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου. Ποιος λοιπόν έχει την ευθύνη της «κατάντιας» του ΕΘΙΑΓΕ, που παρά τη δεινή του θέση έχει να παρουσιάσει στη διεθνή κοινότητα ένα σοβαρό έργο το οποίο ουδέποτε αξιοποιήθηκε από το υπουργείο; Γιατί το υπουργείο με το παρόν νομοσχέδιο τιμωρεί την έρευνα ως άχρηστη και περιττή, ισοπεδώνοντας και καταστρέφοντας υποδομές και ιστορία πολλών χρόνων. Ποια είναι επιτέλους η εθνική αγροτική πολιτική για την έρευνα και ποιοι είναι οι στόχοι της;