Αρχική Ανασυγκρότηση του Αγροτικού Συνδικαλιστικού Κινήματος«Αλλαγή θεσμικού πλαισίου για την ενοποίηση και ανασυγκρότηση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος»Σχόλιο του χρήστη ΣΤΑΘΗΣ_ΠΑΠ | 25 Ιανουαρίου 2010, 10:31
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η όλη συζήτηση για τη δήθεν ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος των αγροτών είναι υποκριτική και αποπροσανατολιστική γιατί : 1)Τα προβλήματα του αγροτικού τομέα και κατ' επέκταση των παραγωγών-Αγροτών δεν οφείλονται στην μέχρι σήμερα δομή και δράση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά στίς πολιτικές που ακολουθήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν τον τομέα και που στόχο είχαν και έχουν την γενικότερη εφαρμογή της κοινής αγροτικής πολιτικής της Ε.Ε. για την συγκέντρωση και συγκεντοποίηση του κεφαλαίου στον αγροτικό τομέα, για την "απελευθέρωση" και το άνοιγμα των αγορών και την κατάργηση των μηχανισμών σχεδιασμού, παρέμβασης και προστασίας στην αγροτική οικονομία. 2)Το συνδικαλιστικό κίνημα των αγροτών υπήρχε και λειτουργούσε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είχε κρίση εκπροσώπησης και δράσης γιατί συμφωνούσε με όλες αυτές τις πολιτικές και η παρέμβασή του είχε κατά καιρούς νόημα μόνο για επι μέρους ρυθμίσεις χωρίς γενικότερη επίπτωση στην ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Με αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα συμφωνούσε και η πλειοψηφία των αγροτών. 3)Ο κομματισμός που όλοι καταγγέλουν και εξοβελίζουν έχει να κάνει με τη γενικότερη φιλοσοφική και πολιτική θεώρηση των ανθρώπων και οι κομματικές λίστες ή τα κομματικά ψηφοδέλτια είναι αναπόφευκτα ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΟΛΟΙ. Επομένωνς το ζητούμενο είναι ποιά πολιτική μπορεί να εκφράσει καλύτερα τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες, με ποια πολιτική έκφραση. Ποιούς πρέπει να ακολουθήσουν και ποιούς να εγκαταλείψουν, χωρίς αυταπάτες. Συμπερασματικά λοιπόν, η λεγόμενη κρίση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος δεν είναι κρίση δομής και λειτουργείας αυτού του κινήματος, αλλά ΚΡΙΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ.Εχει να κάνει με την διάλυση των αυταπατών που είχαν καλλιεργηθεί όλα αυτά τα χρόνια στη φτωχή και μεσαία αγροτιά. Η προσπάθεια λοιπόν για την λεγόμενη "ανασυγκρότηση" του συνδικαλιστικού κινήματος των αγροτών μοναδικό στόχο έχει να εγκλωβίσει πάλι τους Φτωχομεσαίους αγρότες σε νέες αυταπάτες. Να βγάλει στο περιθώριο χωρίς σοβαρές αντιδράσεις τον μεγαλύτερο όγκο των παραγωγών και να ενισχύσει την μερίδα των μεγάλων αγροτών που μπορούν να καλύψουν τις προδιαγραφές συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου, για παραγωγή εξειδικευμένων και ποιοτικών προϊόντων τα οποία θα απευθύνονται σε οικονομικά εύπορες αγορές, αφήνοντας τη μαζική κατανάλωση ανοιχτή στα εισαγόμενα από τρίτες χώρες τις οποίες εκμεταλεύονται τα πολυεθνικά μονοπώλια που θέλουν να προωθήσουν τα προϊόντα τους. Οι φτωχοί και μεσαίοι (οι φτωχοί του αύριο) αγρότες, θα πρέπει να απομονώσουν τέτοιες προσπάθειες καπελώματος και εγκλωβισμού και να συνεχίσουν να διαμορφώνουν την εκπροσώπησή τους μέσα από τους αγώνες για τα πραγματικά τους προβλήματα.