Αρχική Διαχείριση ακινήτων αρμοδιότητας Υπ.Α.Α.Τ.Άρθρο 12 ΕΠΙΛΥΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝΣχόλιο του χρήστη ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΣΠΑΤΩΝ | 28 Σεπτεμβρίου 2011, 21:00
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με την διάταξη αυτή θίγονται τα κτήματα « Ξυλοκέριζα Ν. Μάκρης» και «Βουρβάς Σπάτα». Υποπίπτουν λόγω κολυσιεργίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής, στην υποχρέωση καταβολής τιμήματος ίσον με την αντικειμενική αξία και με τον όρο αν είναι αγροτικά να διατηρήσουν επί δέκα έτη την χρήση τους. Στην εισηγητική έκθεση αναφέρεται ότι έτυχαν «ιδιαίτερης» μεταχείρησης οι κάτοχοι, αφού ξεχνούν οι αρμόδιες υπηρεσίες ότι οι παραχωρήσεις αυτές, όπως αναφέρει ο Ν. 2732/99, γίνονται κατά παρέκλιση της κείμενης αγροτικής νομοθεσίας. Αναφέρουν ως πρόβλημα τον εντοπισμό των πραγματικών δικαιούχων, ξεχνώντας ότι υπήρχαν και υπάρχουν οι αρχικοί πίνακες των πρώτων κατόχων. Ομοίως σχολιάζεται το χαμηλό τίμημα και ενοχλεί η ανάθεση σε ιδιωτικό φορέα της διανομής, ξεχνώντας ότι το Υπουργείο Γεωργίας και η Νομαρχία Ανατ. Αττικής δεν διέθεσαν το 2002 κονδύλια για κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 1. Κτήμα Ξυλοκέριζας – Ελαιώνας Ν. Μάκρης Εκεί προέκειψαν διενέξεις για κομματικούς και τοπικούς λόγους. Συγχρόνως προέκυψε διεκδίκηση από την Μονή του Αγίου Εφραίμ. Είναι γνωστό ότι η Ν. Μάκρη αποτελούσε το κέντρο όλων των επωνύμων Βατοπεδινών. Βλέπε ημερήσιο και τοπικό τύπο της εποχής. Ταυτόχρονα με το φρενάρισμα της υπόθεσης του Ελαιώνα αρχίζει η «μπίζνα» του «ΠΑΡΑΛΙΑΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ» με την στοχοποίηση συγκεκριμένων ιδιωτικών εκτάσεων (Αγ. Ανδρέας – Μάτι κ.λ.π.), με την συμμετοχή κύκλων του τότε Υπουργείου Γεωργίας και την συνεργασία παραγόντων της Αυτοδικοίκησης και κρατικών υπηρεσιών. Θέματα τα οποία έχουν καταγγελθεί από ιδιώτες και τον Τύπο της εποχής. 2. Κτήμα Βουρβά Το έτος 1927, ο εποικισμός σε συνέχεια της διανομής του κτήματος «Βουρβά» εγγατέστησε ακτήμονες καλλιεργητές στα κοινά τεμάχια. Η διανομή αυτή, δεν επικυρώθηκε τυπικά από το Υπουργείο Γεωργίας. Τοιουτρόπως βάσει του Ν. 2732/99 ξεκίνησε η επίλυση του θέματος, όπως και για άλλα αγροκτήματα. Το 2002 υπεγράφει η 1770/02 απόφαση του τότε Υπουργού Γεωργίας κ. Γ. Δρύ, κατόπιν ενεργειών του Δήμου Σπάτων και του τότε Νομάρχη Ανατολικής Αττικής. Στο διάστημα 2003-2010, παρά την συμβολή και τις οδηγίες των κεντρικών υπηρεσιών του Υπουργείου Γεωργίας, η Νομαρχία Ανατ. Αττικής προέβαλε μύρια όσα ανυπόστατα εμπόδια. Αποκορύφωμα ήταν η εμπλοκή του Δασαρχείου Πεντέλης από το οποίο ζήτησαν οι αρμόδιοι της Νομαρχίας «Πράξεις χαρακτηρισμού», την στιγμή κατά την οποίαν γνώριζαν από το κείμενο της Υπουργικής απόφασης του κ. Δρύ, ότι «δεν παραχωρούνται οι ανέκαθεν δασικές εκτάσεις». Το θέμα ήταν «θέμα κυριότητος και όχι θέμα χρήσεως» που έντεχνα προέταξαν οι Υπηρεσίες τις Νομαρχίας. Η εμπλοκή αυτή εξασφάλισε την απραξία των αρμοδίων Υπαλλήλων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατ. Αττικής, που είχαν και την κύρια ευθύνη διεκπεραίωσης της όλης διαδικασίας. Δεν είναι τυχαίο η υποβάθμιση της Δ/νσης Τοπογραφικής και Κτηματολογίου σε τμήμα με την πρώτη αλλαγή του «Οργανισμού Λειτουργίας» της Νομαρχίας το 2004, ως επίσης και ο παραγκωνισμός του Δ/ντού αυτής. Στην Νομαρχία Ανατ. Αττικής, ως γνωστόν, οι αρμόδιοι ενεπλάκησαν στις Υποθέσεις του Βατοπεδίου στο Γραμματικό και στο Λαύριο. Εκεί προέβαλαν αντιρρήσεις όπως προέβαλαν στους Σπαταναίους;;;; Αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πολιτικής που ακολούθησε η Νομαρχία Ανατ. Αττικής τα έτη 2003-2010, τόσο σε πολιτικό όσο και σε υπηρεσιακό επίπεδο, είναι να υποχρεώνονται οι δικαιούχοι του Κτήματος Βουρβά, να καταβάλλουν τίμημα στο ύψος της αντικειμενικής αξίας και όχι στο 1/10 αυτής που ορίζει η Υπουργική απόφαση 1770/2002. Πάνω σε αυτή την επιβάρυνση θα πρέπει να προστεθεί και η δαπάνη που έκαναν οι δικαιούχοι για τις ειδικές εργασίες τοπογράφησης που ζήτησε η Νομαρχία. Το Υπουργείο Γεωργίας και η Νομαρχία Ανατ. Αττικής είχαν αρνηθεί την καταβολή κάθε ποσού για τις απαιτούμενες τοπογραφικές εργασίες. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οι ενέργειες κάθε πλευράς. Ο πολίτης και πάλι θύμα παιχνιδιών και αδιαφορίας. Διαφωνούμε πλήρως με τους ισχυρισμούς τις αιτιολογικής έκθεσης και της πρότασης της Παραγρ. 4 του άρθρου 12. Με εκτίμηση Οι κάτοικοι Σπάτων