Αρχική Υγιεινή και ασφάλεια τροφίμων και ζωοτροφώνΆρθρο 02: Πεδίο εφαρμογής – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΚΑΤΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ | 8 Φεβρουαρίου 2013, 19:56
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η χρήση του όρου ¨ελεγκτής¨ είναι τουλάχιστον άστοχη, αφού υποβιβάζει και υποτιμά την λειτουργία και δραστηριότητα του επίσημου κτηνίατρου-επιθεωρητή τροφίμων (και φυσικά όλων των επιθεωρητών τροφίμων, απλά μιλώ για τους κτηνίατρους επειδή το γνωρίζω καλύτερα). Ο ελεγκτής διεκπεραιωτικά και στείρα επιβεβαιώνει κι επιβάλει το γράμμα του νόμου, ενώ ο επιθεωρητής ταυτόχρονα με την εφαρμογή του πνεύματος του νόμου, κρίνει, συγκρίνει, συνδυάζει εμπειρία και γνώση, νέα επιστημονικά και βιβλιογραφικά δεδομένα, και μετά από ¨κριτική σκέψη¨ προβαίνει στην όποια διοικητική πράξη. Ο ελεγκτής τσεκάρει¨ναι¨και ΅οχι¨, ο επιθεωρητής κάνει audit. Επιπλέον, ο εν λογω υπάλληλος, δεν αρκεί απλά να είναι ¨εντεταλμένος¨, αλλά να διαθέτει τόσο τα τυπικά, όσο και ουσιαστικά προσόντα αντίστοιχα με τον ζητούμενο έλεγχο (πχ πτυχίο, μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών, εξειδίκευση κτλ). Εννοείται πως πρεπει να λαμβάνονται υπόψιν οχι μόνο τα προσόντα που υπήρχαν κατά την πρόσληψη, αλλά και τα αποκτηθέντα καθ᾽όλο τον εργασιακό βίο, σύμφωνα με τα οριζόμενα και στον ΕΚ 882/2004.