Αρχική Υγιεινή και ασφάλεια τροφίμων και ζωοτροφώνΆρθρο 55: Εργαστηριακές αναλύσεις τροφίμωνΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ | 11 Φεβρουαρίου 2013, 00:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ' | 11 Φεβρουαρίου 2013, 00:46

    Χαίρομαι που το άρθρο 55 του σχεδίου νόμου προκαλεί τόσο μεγάλη συζήτηση, αυτό δείχνει και την σπουδαιότητά του. Το θέμα που δεν ξεκαθαρίζεται εδώ είναι αν μιλάμε για τους αποφοίτους όλων των γεωπονικών σχολών ή των δύο κατευθύνσεων, όπως αυτές αναφέρονται. Στην επιστολή πάντως που έστειλε το ΓΕΩΤΕE στον Υπουργό τον Νοέμβριο του 2012 γίνεται σαφής μνεία για όλους τους αποφοίτους των Γεωπονικών σχολών και όχι μόνο των δύο κατευθύνσεων. (βλ. http://www.geotee.gr/lnkFiles/20121203_20121203-GEOTEE-Analyseis_Trofimwn.pdf ). Η πολιτική του ΓΕΩΤΕΕ όλα αυτά τα χρόνια ήταν πολύ συγκεκριμένη: Χρησιμοποιώντας σαν προμετωπίδα την κατεύθυνση της Τεχνολογίας Τροφίμων να εξασφαλίσει δικαίωμα υπογραφής χημικών αναλύσεων σε όλους τους αποφοίτους των γεωπονικών σχολών ανεξαρτήτως κατεύθυνσης (βλ. ΠΔ 344/200 και 258/2000). Με αυτό το άρθρο επιχειρείται αυτό να επεκταθεί σε μοριακές και μικροβιολογικές αναλύσεις. Και αν χάριν συζήτησης δεχτεί κανείς ότι ο απόφοιτος της μεν κατεύθυνσης Τεχνολογίας Τροφίμων μπορεί να υπογράφει χημικές αναλύσεις, της δε κατεύθυνσης της Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας μοριακές, το ερώτημα είναι τι γίνεται με τις άλλες αναλύσεις, δηλ. μπορεί ο απόφοιτος της Τεχνολογίας τροφίμων να υπογράφει μοριακές και μικροβιολογικές αναλύσεις τροφίμων με ελάχιστες ώρες μαθημάτων κατά την διάρκεια ενός ή δύο εξαμήνων; Αντίστοιχα ο απόφοιτος της Βιοτεχνολογικής κατεύθυνσης μπορεί να υπογράφει χημικές ή μικροβιολογικές αναλύσεις τροφίμων με τις ελάχιστες γνώσεις του προγράμματος σπουδών του πάνω σε αυτά τα αντικείμενα; Η γνώση μιας επιστήμης δεν εξασφαλίζεται με μια ευκαιριακή προσέγγιση κάποιων αρχών της σε ένα ή δύο εξάμηνα σπουδών. Αυτές οι γνώσεις, όπως παρέχονται μέσα από τα προγράμματα σπουδών των γεωπονικών σχολών, είναι απλώς εφαλτήριο για την καλλίτερη κατανόηση των εφαρμογών που βασίζονται σε αυτές (εν προκειμένω της Τεχνολογίας των τροφίμων και της Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας), που αποτελούν και ένα πολύ περιορισμένο πεδίο αυτών των επιστημών (εν προκειμένω Χημεία και Βιολογία). Με αυτή την λογική οι απόφοιτοι περίπου 160 σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΕΙ-ΤΕΙ) που διδάσκονται χημεία στο πρώτο εξάμηνο, (σε αρκετές δε περιπτώσεις και στο δεύτερο) θα πρέπει να κατοχυρώνουν το δικαίωμα υπογραφής χημικών αναλύσεων. Είναι αυτό αποδεκτό; Κανείς δεν απαγόρευσε σε κανέναν να εργαστεί σε εργαστήρια αναλύσεων τροφίμων, και λυπάμαι που στο άρθρο 55 γίνεται αναφορά στο «δύνανται να εκτελούν», αυτό σημαίνει ότι ο συντάκτης του άρθρου δεν έχει καμία γνώση του θέματος και αναμασά ότι του λένε. Η όλη συζήτηση έχει να κάνει με το δικαίωμα υπογραφής και εδώ είναι η ουσία του προβλήματος. ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΧΗΜΙΚΗΣ-ΜΟΡΙΑΚΗΣ-ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ; Εκείνος ο οποίος έχει σπουδάσει σε βάθος και σε έκταση την αντίστοιχη επιστήμη και μπορεί να τροποποιήσει μια μέθοδο, να την επικυρώσει ή να την επαληθεύσει, να υπολογίσει αβεβαιότητες και να διερευνήσει αστοχίες ή κάποιος άλλος που αφού εκπαιδευτεί κατάλληλα μπορεί να εκτελέσει μια μέθοδο με συνέπεια, αλλά δεν έχει καμία γνώση των αρχών πάνω στην οποία στηρίζεται και συνεπώς δεν μπορεί να παρέμβει σε αυτή, ούτε να ιχνηλατήσει τα σφάλματά του; Αν λοιπόν η ελληνική πολιτεία εν έτει 2013 θέλει να συνεχίσει να νομοθετεί και να προκηρύσσει θέσεις σε εργαστήρια επισήμου ελέγχου στηριζόμενη μόνο σε βασικά πτυχία, τότε η απάντηση είναι απλή κατά την άποψή μου: δικαίωμα υπογραφής σε αναλύσεις τροφίμων έχουν μόνο οι αντίστοιχοι ανά τομέα επιστήμονες, χημικοί για τις χημικές αναλύσεις, βιολόγοι για τις μοριακές, ενώ για τις μικροβιολογικές αναλύσεις τροφίμων αυτή την στιγμή κανένα πρόγραμμα σπουδών δεν καλύπτει τις απαιτήσεις και η μεταπτυχιακή εξειδίκευση είναι αναγκαία. Αν όμως η ελληνική πολιτεία θελήσει να θεσμοθετήσει λαμβάνοντας υπ’ όψιν εκτός από το βασικό πτυχίο τα σχετικά μεταπτυχιακά, τις εξειδικεύσεις και την εμπειρία που κάποιος πρέπει να έχει για να υπογράφει αποτελέσματα αναλύσεων τροφίμων, τότε το θέμα μπαίνει σε μια εντελώς διαφορετική βάση και είμαι σίγουρος ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι θα θελήσουν με ίσους όρους να συμμετάσχουν σε μια τέτοια συζήτηση. Την ανάγκη των μεταπτυχιακών εξειδικεύσεων στον τομέα του σίγουρα την αναγνωρίζει και ο κύριος Τσιλφίδης του οποίου σχόλιο έχει αναρτηθεί σε αυτή την διαβούλευση, διακεκριμένος κτηνίατρος ο ίδιος, ο οποίος εκτός από τις βασικές του σπουδές έκανε και διδακτορικό στο Ινστιτούτο Παστέρ Γαλλίας πάνω στην μικροβιολογία τροφίμων. Όπως σίγουρα γνωρίζει – σε σχέση με το σχόλιο του για το Γενικό Χημείο του Κράτους – ότι με την ανοχή του ΥΠΑΑΤ γεωπόνοι κατεύθυνσης Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης υπογράφουν και αναλαμβάνουν την επιστημονική ευθύνη για αποτελέσματα χημικών αναλύσεων, αλλά και ότι συνάδελφοί του κτηνίατροι που υπηρετούν σε εργαστήρια επισήμου ελέγχου τροφίμων, προσπαθούν να χειριστούν τελευταίας τεχνολογίας όργανα χημικής ανάλυσης (GC-MS-MS) με μόνο εφόδιο το βασικό τους πτυχίο, κάτι το οποίο προς τιμήν του αυτός ποτέ δεν το επιχείρησε..