Αρχική Τμήμα Ι: Ολοκληρωμένη Φυτοπροστασία - Οδηγίες Ολοκληρωμένης ΦυτοπροστασίαςΆρθρο 01: Οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας – ΑμπέλουΣχόλιο του χρήστη ΒΑΝΤΖΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ | 8 Αυγούστου 2013, 10:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΝΤΖΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ' | 8 Αυγούστου 2013, 10:06

    Θα θέλαμε να καταθέσουμε ορισμένα σχόλια για ότι αφορά τις «Οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας Αμπέλου». Πιο συγκεκριμένα ανά παράγραφο: • ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΚΛΑΔΕΜΑ Στο σημείο που αναφέρεται “Αμέσως μετά το κλάδεμα συνιστάται ψεκασμός των πρέμνων με εγκεκριμένο χαλκούχο σκεύασμα, καθώς και άμεση συλλογή και καύση των κληματίδων”. Καλό θα ήταν να αντικατασταθεί ως εξής «καθώς καύση του άνω των 2 ετών ξύλου (δηλαδή χοντρά κλαδέματα, κεφαλές βραχίονες κορμοί)», αλλιώς θα θεωρηθεί πάγια τακτική η καταστροφή των κληματίδων, που κανονικά πρέπει να επιστρέφουν στο χωράφι μετά από θρυμματισμό για διατήρηση της οργανικής ουσίας αυτού. Ειδικά για την ευτυπίωση και την ίσκα, το κάψιμο του ετήσιου ξύλου (κληματίδων) δεν καταστρέφει κανένα μόλυσμα. • ΘΕΡΙΝΑ ΚΛΑΔΕΜΑΤΑ 1: Τα πρώιμα ξεφυλλίσματα κατά την γνώμη μας δεν συμβάλλουν στην αύξηση της ανθεκτικότητας του βότρυ από ηλιοκάματα, ενώ παράλληλα δεν επιτυγχάνεται μεγαλύτερη συγκέντρωση σακχάρων κατά την ωρίμανση (θα πρότεινα να αφαιρεθεί η παράγραφος ως ανακριβής). Η γνώμη μας είναι ότι πρώιμα ξεφυλλίσματα πρέπει να γίνονται μόνο όταν έχουμε διαπιστωμένες κηλίδες περονοσπόρου. 2: «Με τα θερινά κλαδέματα, εκτός από υψηλότερη και ποιοτικότερη παραγωγή, διόρθωση ή συμπλήρωση του σχήματος μόρφωσης...» θα πρότεινα να αφαιρεθεί η λέξη υψηλότερη παραγωγή ως ανακριβής (κανένα κλάδεμα δεν μεγαλώνει την παραγωγή). • ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ Καλό θα ήταν στην παράγραφο να γίνει παράλληλα αναφορά για την κεφαλαιώδους σημασίας κατάλληλη εκλογή υποκειμένου, ανάλογα με τον τύπο εδάφους (ειδικότερα ανθρακικό ασβέστιο), την ποικιλία, τις αποστάσεις φύτευσης κλπ. • ΦΟΥΣΚΩΜΑ ΜΑΤΙΩΝ Έντομα των διογκωμένων ματιών και της νεαρής βλάστησης. Ενδεχομένως να μπορούσε να δοθεί ένα γενικό όριο ανεκτής ζημιάς: 2-3% των οφθαλμών με φαγώματα και μέθοδος ελέγχου 10 σειρές των 10 πρέμνων αν και δεν υπάρχουν Ελληνικά δεδομένα απ’ όσο γνωρίζω ωστόσο αναφέρεται σε ξένη βιβλιογραφία. • ΕΚΠΤΥΞΗ Για ότι αφορά τα όρια ανεκτής ζημιάς για Θρίπες, αν θα ήταν σκόπιμο να γραφούν υπάρχουν κάποια όρια σε ξένη βιβλιογραφία. Για παράδειγμα 1-2 θρίπες/βλαστό στο στάδιο D και 2-4/βλαστό στο στάδιο Ε. ή 60% των φύλλων με τουλάχιστον 1 θρίπα. Μέθοδος επισκόπησης η εξέταση 50 πρέμνων, 1 βλαστός ανά πρέμνο ή το δεύτερο φύλλο. • ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΝΘΟΤΑΞΙΩΝ Έλεγχος για ακαρίωση (Calepitrimerus vitis) και ψεκασμός για πρόληψη της ακαρίωσης του καλοκαιριού αν προσβολή είναι ομοιόμορφη (πολύ σοβαρός εχθρός). • ΑΝΘΗΣΗ Ενδεχομένως να έπρεπε να επισημανθεί η κατάλληλη περίοδος για ανάλυση φύλλων (Άνθηση – Γυάλισμα ανάλογα με τον σχολιασμό των αποτελεσμάτων) και η αναγκαιότητα να γίνεται ανά 3 χρόνια ανά αμπελοτεμάχιο. Ως μεθοδολογία μπορεί να προταθεί για παράδειγμα: 200 φύλλα ανά ομοιογενές τεμάχιο (έδαφος, ηλικία, ποικιλία, υποκείμενο) 1 φύλλο/πρέμνο, το φύλλο απέναντι από την 1η ταξιανθία του κοντινότερου βλαστού στον κορμό ή να σημειωθεί «κατόπιν συνεννόησης με το Εργαστήριο ανάλυσης». • ΚΛΕΙΣΙΜΟ Τα όρια ανεκτής ζημιάς του καλοκαιριού αναφέρονται να είναι μικρότερα του 70% που αναγράφεται γενικά στην οδηγία ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας. Αν κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν ως όρια για την περίοδο αυτή: Τετράνυχοι 30-40% κόκκινος το καλοκαίρι από ξένα στοιχεία 20-30% κίτρινος το καλοκαίρι από ξένα στοιχεία. Ravageurs de la vigne (E. Boudon-padieu, D. Esmenjaud et al.)2000 EDITION FERET BORDEAUX • ΩΡΙΜΑΝΣΗ-ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΡΥΓΟ Επισήμανση (σημάδεμα) των πρέμνων με ασθένειες ξύλου για τον ξεχωριστό χειρισμό τους κατά το κλάδεμα. Τέλος για ότι αφορά στην στρατηγική αντιμετώπισης της ευδεμίδας αν κρίνετε σκόπιμο να αναφερθούν κάποια όρια θα προτείναμε: Για την πρώτη γενιά ελάχιστο όριο επέμβασης τις 30 φωλιές /100 τσαμπιά και αναλόγως του ορίου που δεχόμαστε ως επιζήμιο μπορεί να αυξηθεί κατά πολύ (έως 70%). Στην συνέχεια για να παρθεί απόφαση για έγκαιρο ψεκασμό των επόμενων γενιών πρέπει να βασιζόμαστε σε μετρήσεις πραγματικής ζημιάς των προηγούμενων γενιών. Έτσι θα προτείναμε για την δεύτερη γενιά επέμβαση (στρατηγική 1 ψεκασμού στο μέγιστο των εκκολάψεων), αν οι ζημιές της πρώτης είχαν μετρηθεί ανάμεσα στο 5-30% των τσαμπιών. Αν οι ζημιές της G1 ξεπερνούσαν το 30% ή αν οι τρέχουσες μετρήσεις κατά την G2 και ανάλογα με το σκεύασμα που χρησιμοποιήθηκε το απαιτούν ενδεχομένως να γίνεται στρατηγική 2 ψεκασμών. Για την 3 γενιά οι ψεκασμοί να ξεκινάνε όταν υπήρχαν πάνω από 10% ζημιές στην G2, με ενδεχόμενο να επιβάλλεται επέμβαση σε πολύ ευαίσθητες ποικιλίες όταν οι μετρήσεις κατά την G2 είναι μεταξύ 3-10%. (πηγή : Ravageurs de la vigne (E. Boudon-padieu, D. Esmenjaud et al.)2000 EDITION FERET BORDEAUX).