Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΆρθρο 28: Διοικητικές ΚυρώσειςΣχόλιο του χρήστη APC S.A. | 27 Φεβρουαρίου 2014, 15:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'APC S.A.' | 27 Φεβρουαρίου 2014, 15:09

    1. Με το υπόψη άρθρο θεσπίζεται μια ακόμα κατηγορία κυρώσεων για την υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα, πέραν αυτών που προβλέπονται και επιβάλλονται με την ισχύουσα νομοθεσία, χωρίς μάλιστα να γίνεται συσχετισμός ή / και διαφοροποίηση, με συνέπεια για μια παράβαση σε μονάδα υδατοκαλλιέργειας μπορεί να επιβάλλονται κυρώσεις π.χ. με βάση τις διατάξεις του Ν. 2971/2001 (άρθρο 29), τις διατάξεις του Ν. 1650/1986 (άρθρο 30), όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν και επιπρόσθετα με τις διατάξεις του προτεινόμενου νόμου. Πρόκειται για μια νομοθετική πρωτοβουλία εξόντωσης ενός κλάδου και μάλιστα σε μια περίοδο σοβαρής κρίσης που διέρχεται η Ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια, αλλά και διάταξης που βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τον τίτλο του Σχεδίου Νόμου και τις εξαγγελίες του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για «Ανάπτυξη των Υδατοκαλλιεργειών». 2. Όσον αφορά τις επιμέρους διατάξεις του άρθρου μεταξύ των άλλων παρατηρούνται τα εξής: α. Τα ποσά των προστίμων είναι αυθαίρετα και για ορισμένες παραβάσεις εξοντωτικά. Γίνεται αναφορά για πρόστιμα της τάξεως των 100.000 € ακόμα και των 500.000 € γεγονός που δείχνει άγνοια της οικονομικής κατάστασης των επιχειρήσεων του κλάδου. β. Στην παράγραφο 4α, αναφέρεται ότι: «Αυθαίρετη κατάληψη νοείται και η μη ελεύθερη απόδοση στο Ελληνικό Δημόσιο των υδάτινων εκτάσεων», (προφανώς μετά τη λήξη της προθεσμίας της παραγράφου 3 του άρθρου 23), και ο φορέας υποχρεούται να προβεί σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών, στην ελεύθερη απόδοση των υδάτινων εκτάσεων. Πρόκειται για ανέφικτη προθεσμία και αυθαίρετη, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη, το μέγεθος των εγκαταστάσεων και οι απρόβλεπτες συνθήκες που μπορεί να προκύψουν, με συνέπεια τη βέβαιη οικονομική επιβάρυνση των φορέων (500 € για κάθε ημέρα εκπρόθεσμης «απόδοσης της υδάτινης έκτασης»). γ. Οι παραβάτες στους οποίους αναφέρεται η παράγραφος 5 (δηλαδή της παραγράφου 6 του άρθρου 11) αντιμετωπίζονται ως ειδική περίπτωση, ενώ σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παράγραφο 4, και οι περιπτώσεις αυτές αποτελούν «αυθαίρετη κατάληψη». Να διευκρινισθεί η έννοια της διάταξης αυτής. δ. Η οριζόμενη ποινή, της λύσης της μίσθωσης στην παράγραφο 6β αγγίζει τα όρια της υπερβολής. Μπορεί να εξαντληθεί η αυστηρότητα με χρηματικό πρόστιμο. Πρόκειται για φορείς μονάδων που δεν επιτρέπουν την είσοδο στη μονάδα εκπροσώπων των αρμόδιων Υπηρεσιών, κ.λπ. Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, περιλαμβάνεται η περίπτωση αυτή στο άρθρο των κυρώσεων, χωρίς να αναφέρεται στις περιπτώσεις των υποχρεώσεων του μισθωτή (άρθρο 11). Όσον αφορά την έννοια της υποτροπής θα πρέπει να αναφερθεί το χρονικό διάστημα εντός του οποίου νέα παράβαση θεωρείται υποτροπή: (αφορά και την παράγραφο 3). ε. Στην παράγραφο 11, ορίζεται ότι η ένσταση των φορέων των μονάδων κατά των αποφάσεων επιβολής του προστίμου εξετάζεται από το Εθνικό Συμβούλιο Υδατοκαλλιεργειών (Ε.Σ.ΥΔ.) του άρθρου 3 του Νομοσχεδίου. Η διάταξη χαρακτηρίζεται το λιγότερο από έλλειψη ρεαλισμού και σε κάθε περίπτωση είναι αναποτελεσματική. Πως είναι δυνατόν ένα όργανο πολιτικής (υψηλού επιπέδου, όπως περιγράφεται στο άρθρο 3) εντεκαμελές, το οποίο πέραν των άλλων δεν έχει στη σύνθεσή του νομικό, να εξετάζει ενστάσεις για παραβάσεις μονάδων υδατοκαλλιέργειας. Η πρότασή μας είναι, το άρθρο 28 να αντικατασταθεί και να περιορισθεί μόνο σε παραβάσεις για τις οποίες από την ισχύουσα νομοθεσία δεν προβλέπονται κυρώσεις, όπως: - των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 19 και - της παραγράφου 6α (του άρθρου 28) – όπως έχει προστεθεί ως νέα παράγραφος 6 στο άρθρο 11 (Υποχρεώσεις μισθωτή). Ενδεικτικά, προτείνονται τα ακόλουθα: - για παραβάσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 19, να έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 11 του Ν.Δ. 420/70 (Αλιευτικός Κώδικας), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν, (άρθρο 3 Ν.1740/87 και άρθρο 9 παραγρ.2 Ν.2040/1992) - για παραβάσεις της παραγράφου 3 του άρθρου 19, να έχουν εφαρμογή διατάξεις του Γενικού Κανονισμού Λιμένων και - για παραβάσεις της προτεινόμενης νέας παραγράφου 6 του άρθρου 11 να ορισθεί πρόστιμο 1.000 € στον φορέα της μονάδας, το οποίο σε περίπτωση υποτροπής, εντός δύο (2) ετών, να διπλασιάζεται. Σε περίπτωση τρίτης παράβασης εντός του παραπάνω διαστήματος των δύο (2) ετών, το πρόστιμο να πενταπλασιάζεται. Τα πρόστιμα να επιβάλλονται με απόφαση, είτε του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης μετά από εισήγηση της Δ/νσης Αγροτικών Υποθέσεων, είτε της αρμόδιας Υπηρεσίας του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής. Κατά των αποφάσεων επιβολής των προστίμων, ο φορέας να μπορεί να υποβάλλει ένσταση στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ & Δ/ΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ APC S.A.