Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΆρθρο 25: Διαδικασία χορήγησης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας πλωτής μονάδας υδατοκαλλιέργειαςΣχόλιο του χρήστη ΑΜΒΙΟ Α.Ε. | 27 Φεβρουαρίου 2014, 20:33
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, ο ενδιαφερόμενος φορέας για τη χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας πλωτής μονάδας υδατοκαλλιέργειας υποβάλλει αίτηση στη Διεύθυνση Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Στην αίτηση επισυνάπτονται και τα δικαιολογητικά για τη μίσθωση της έκτασης, την περιβαλλοντική αδειοδότηση και την αδειοδότηση των συνοδών και τυχόν υποστηρικτικών χερσαίων εγκαταστάσεων της μονάδας (τα οποία εκδίδονται με τη διαδικασία των παραγράφων 2 έως 4, κατά περίπτωση). Όμως στη συνέχεια του άρθρου προκύπτει από την περιγραφή της διαδικασίας ότι ο ενδιαφερόμενος φορέας δεν απευθύνεται σε μία μόνο υπηρεσία, γεγονός που όπως έχει πολλάκις συζητηθεί, θα συνέβαλλε στην απλοποίηση των διαδικασιών και την επίσπευση του χρόνου αδειοδότησης. Στην παράγραφο 2 αναφέρεται η έννοια της προέγκρισης μίσθωσης η οποία, όμως, δε θεσμοθετείται σε κανένα άλλο άρθρο του νόμου. Θα πρέπει στο άρθρο 5 να οριστούν οι όροι προϋποθέσεις για την έκδοση της, η διάρκεια της καθώς και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του φορέα της επένδυσης που απορρέουν από αυτή. Σύμφωνα με την παράγραφο 3 ο ενδιαφερόμενος φορέας υποβάλλει αίτηση περιβαλλοντικής αδειοδότησης είτε στην αρμόδια Υπηρεσία Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (για έργα και δραστηριότητες κατηγορίας Α1), είτε στην αρμόδια Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Για ποιο λόγο θα πρέπει να υποβληθούν τα δικαιολογητικά για την περιβαλλοντική αδειοδότηση και στην Δ/νση Αγροτικών Υποθέσεων όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου;. Η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης καθορίζεται από το ν. 4014/2011 και η συγκεκριμένη διάταξη αποτελεί ανάμειξη στις αρμοδιότητες του ΥΠΕΚΑ. Έτσι, υπάρχει ορατός κίνδυνος να δημιουργηθεί σύγχυση για την διαδικασία που θα ακολουθηθεί, με αποτέλεσμα η περιβαλλοντική αδειοδότηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας να γίνει ιδιαίτερα περίπλοκη. Όσον αφορά τον αναφερόμενο όρο «συνεργασία» της αρμόδια υπηρεσίας περιβάλλοντος ή της Δ/νση Αγροτικών Υποθέσεων με την Διεύθυνση Υδάτων για την έκδοση της ΑΕΠΟ ή την υπαγωγή σε ΠΠΔ αντίστοιχα, θα πρέπει τουλάχιστον να διευκρινισθεί, καθώς δεν είναι κατανοητό σε κανέναν το πως θα εφαρμοστεί στην πράξη. Ο μόνος τρόπος που φαίνεται εφικτός είναι να προηγηθεί απόφαση του ΥΠΕΚΑ για την ενσωμάτωση της άδειας χρήσης νερού στην ΑΕΠΟ. Για την παράγραφο 4 έχουμε να σχολιάσουμε ότι η παρούσα διαδικασία αδειοδότησης περιλαμβάνει μόνο τις πλωτές και χερσαίες εγκαταστάσεις εκτροφής, απομονώνοντάς τες από τις άλλες χερσαίες υποστηρικτικές υποδομές. Αφού η δραστηριότητα είναι ενιαία και σύμφωνα με το χωροταξικό και την ισχύουσα νομοθεσία για την χορήγηση άδειας λειτουργίας πλωτών εγκαταστάσεων αυτές θα πρέπει να υποστηρίζονται επαρκώς από χερσαίες υποδομές, αυτός ο διαχωρισμός δεν έχει νόημα. Επίσης, έχει αναδειχθεί στην πράξη η ανάγκη διαμόρφωσης αδειοδοτικού πλαισίου για ιχθυογεννητικούς σταθμούς, εγκαταστάσεις προπάχυνσης και τις άλλες συνοδές εγκαταστάσεις. Έτσι, θα πρέπει ο νόμος να περιλαμβάνει απαραίτητα και τη διαδικασία αδειοδότησης και των χερσαίων συνοδών ή υποστηρικτικών εγκαταστάσεων. Μόνο έτσι θα φτάσουμε σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο που θα καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Θα μπορούσαν βέβαια οι πλωτές εγκαταστάσεις να αδειοδοτηθούν αυτόνομα στην περίπτωση που εξασφαλίζεται η πρόσβαση σε ήδη αδειοδοτημένες χερσαίες εγκαταστάσεις της ίδιας ή άλλης μονάδας. Για την περεταίρω απλοποίηση των διαδικασιών απαιτούνται ρυθμίσεις οριζόντιες (π.χ. για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, τον ορισμό του αιγιαλού, κ.ά.). Σκοπός είναι σε αυτό το νέο νόμο να κωδικοποιηθεί επιτέλους η διαδικασία αδειοδότησης των χερσαίων εγκαταστάσεων ώστε να είναι σαφές το πλαίσιο λειτουργίας τους και να είναι δυνατή η αδειοδότηση τους από την πολυαναμενόμενη υπηρεσία μίας στάσης. Επίσης εκτιμούμε ότι αρμόδια για την αδειοδότηση των συνοδών και υποστηρικτικών εγκαταστάσεων πρέπει να είναι Δ/νση Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Τέλος, πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο αιγιαλός και η παραλία πρέπει να καθοριστούν μόνον εφόσον προβλέπονται εγκαταστάσεις σε αυτόν, διαφορετικά δημιουργείται σύγχυση. Στην παράγραφο 5 θα πρέπει να διευκρινιστεί αν τα δικαιολογητικά για την Κτηνιατρική Άδεια θα κατατίθενται απευθείας στην αρμόδια Κτηνιατρική Υπηρεσία, ή θα διαβιβάζονται μέσω της Δ/νσης Αγροτικών Υποθέσεων μαζί με την προέγκριση μίσθωσης. Μέσω της προτεινόμενης διαδικασίας δεν μεταβάλλεται στο ελάχιστο το υφιστάμενο πλαίσιο (εκτός από την ενσωμάτωση της κτηνιατρικής άδειας στην άδεια λειτουργίας). Η δική μας άποψη είναι ότι πρέπει να δοθεί η αρμοδιότητα για την παρακολούθηση, το συντονισμό, και την επίσπευση των διαδικασιών που απαιτούνται για την έκδοση του συνόλου των αδειών των εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας, στην Δ/νση Αγροτικών Υποθέσεων. Στην παράγραφο 6, για την χορήγηση της άδειας λειτουργίας προβλέπεται ο έλεγχος της τήρησης των όρων και των προϋποθέσεων του παρόντος νόμου και της συμβατότητας με τον χωροταξικό σχεδιασμό. Ο έλεγχος αυτός θα πρέπει να γίνεται στο αρχικό στάδιο της διαδικασίας κατά την προέγκριση μίσθωσης, ώστε ο ενδιαφερόμενος φορέας σε περίπτωση μη εκπλήρωσης των όρων να έχει τη δυνατότητα να αναδιαμορφώσει το επιχειρηματικό του σχέδιο και να μην είναι αναγκασμένος να επαναλάβει την διαδικασία σε περίπτωση απόρριψης του αιτήματος του στο τελικό στάδιο.