Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Παναγόπουλος' | 9 Νοεμβρίου 2014, 22:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στο εδάφιο 3 να προστεθεί: με όμοιες αποφάσεις του ΥΠΑΑΤ ή του ΥΠΕΚΑ και κ΄θε άλλου συναρμόδιου Υπουργείου Ο ΕΛΓΟ δια των αρμόδιων Ινστιτούτων του αναλαμβάνει κατά προτεραιότητα την υλοποίηση δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στην προστασία και διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, την προστασία, διαχείριση και αποκατάσταση των φυσικών πόρων και τη διαχείριση των ήπιων μορφών ενέργειας στον πρωτογενή ισ δευτερογενή αγροτικό τομέα. Στο εδάφιο 9 αναφέρεται: "Ο Γενικός Διευθυντής Αγροτικής Έρευνας έχει τα προσόντα του ερευνητή Α΄ βαθμίδας, αναγνωρισμένη προσφορά στην έρευνα, καθώς και πλούσια και αποδεδειγμένη διοικητική εμπειρία...". ".. Αν για τη θέση του Γενικού Διευθυντή Αγροτικής Έρευνας επιλεγεί ερευνητής του Οργανισμού, μετά τη λήξη της θητείας του ο ερευνητής επανέρχεται αυτοδικαίως στη θέση που κατείχε πριν την επιλογή του ή στη θέση που έχει προαχθεί..." Εφόσον ο υποψήφιος έχει προσόντα ερευνητή Α', μετ΄στη λήξη της θητείας του επνέρχετι στη θέση που κατείχε πριν που προφανώς είναι ερευνητής Α' . Αν ωστόσο, ο υποψήφιος δεν ήταν ερευνητής βαθμίδας Α' προφανώς είχε τσ προσόντα ω΄στε να επιλεγεί στη θέση του Γ. Διευθυντή, απλώς δεν είχε πραγματοποιηθεί η κρίση του. Επομένως, με τη λήξη της θητείας του οφείλει ο ερευνητής αυτός που παρ' ελπίδα δεν ήταν βαθμίδας Α' να επανέλθει στα ερευνητικά του καθήκοντα υπό τη βαθμίδα του τσκτικού ερευνητή. Για την ακρίβεια εκτιμάται ότι η βαθμίδα θα πρέπει να αποδοθεί στον ερευνητή άμεσα με την επιλογή του και ανάδειξή του στο αξίωμα του Γενικού Διευθυντή (καθότι οφείλει να έχει τα προσόντα του τακτικού ερευνητή). Εδάφιο 10: Ορίζεται ότι "Ο Διευθυντής Ινστιτούτου Αγροτικής Έρευνας έχει τα προσόντα του ερευνητή Α΄ βαθμίδας...", κατ' αναλογία λοιπόν των προηγούμενων σχολίων, ο ερευνητής που επιλέγεται για τη θέση αυτή εμμέσως πλην σαφώς γίνεται αποδεκτός ως ερευνητής βαθμίδας Α, βαθμίδα η οποία του αποδίδεται. Ωστόσο, κατ΄αναλογία των ισχυουσών διατάξεων και κανονισμών σε ιδρύματα του εξωτερικού, εκτιμάται ότι πέραν της διοικητικής του επάρκειας το επιστημονικό του επίπεδο θα μπορούσε και θα επρεπε να είναι αποδεκτό και στη βαθμίδα του ερευνητή Β' ή αυτού που έχει τα προσόντα ερευνητή Β'. το γεγονός αυτό θα έδινε τη δυνατότητα και σε νεότερους επιστήμονες να παρέχουν τις υπηρεσίες τους με κέρδος σαφές από το δυναμισμό του νεαρότερου της ηλικίας. Για αμφότερες τις θέσεις Γ. Διευθυντή Αγροτικής Έρευνας και Διευθυντή Ινστιτούτου, προτείνεται υποχρεωτικά η θέσπιση μηχανισμού αξιολόγησης της διοικητικής επάρκειας των υποψηφίων. Η αξιολόγηση προτείνεται να γίνεται από εξειδικευμένη εταιρία του χώρου μετά από ανάθεση δια του Δ.Σ. Με βάση το πόρισμα της διοικητικής επάρκειας κάθε υποψήφιος που αξιολογηθεί ως διοικητικά ανεπαρκής θα πρέπει να απορρίπτεται της διαδικασίας περαιτέρω αξιολόγησης. Επίσης προτείνεται η θέσπιση σαφούς συντελεστή βαρύτητας της διοικητικής και επιστημονικής επάρκειας των υποψηφίων, ενδεικτικά προτείνεται 60% διοικητική και 40% επιστημονική επάρκεια, ή 50-50%. Επίσης, εκτιμάται ως επιβεβλημένη η αξιολόγηση σε ετήσια βάση τόσο του Γενικού Διευθυντή Αγροτικής Έρευνας όσο και των Διευθυντών των ερευνητικών μονάδων για τη συνέχιση ή μη της θητείας τους, καθώς οφείλει να υπάρχει η ασφαλιστική δικλείδα διασφάλισης του επιτελούμενου από αυτούς έργου. Προς την κατεύθυνση αυτή οφείλει να αναπτυχθεί άμεσα μοντέλο αξιολόγησης με διακριτούς ποσοτικοποιημένους στόχους κάλυψης του συνόλου των δρατηριοτήτων και αρμοδιοτήτων των παραπάνω θέσεων. Στην αξιολόγηση πέραν των δεικτών αυτών οφείλει να μετέχει και το διοικούμενο προσωπικό. Εκιτμάται ότι οι διατάξεις μετάταξης σε κενή οργανική θέση ή σε προσωποπαγή θέση εξωτερικών του Οργανισμού υπαλλήλων που θήτευσαν ως Γενικοί Διευθυντές για 3 έτη ή ως Διευθυντές ερευνητικού Ισντιτούτου για 6 έτη σε βαθμίδα Α, ή Α-Β αντίστοιχα, στερούνται παντελώς βάσης και ισονομίας απέναντι στο σώμα των ερευνητών του Οργανισμού. αναγνωρίζεται ότι το μ.ετρο αυτό αποτελεί ένα εν δυνάμει κίνητρο προσέλκυσης αξιόλογων υποψήφιων εκτός Οργανισμού, ωστόσο δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα ισότιμης αντιμετώπισης του ερευνητικού δυναμικού του Οργανισμού. Ως εκ τούτου προτείνεται η αναθεώρηση της ανάγκης υιοθέτησης του μέτρου αυτού: είναι γνωστό ότι τόσο η θέση του Διευθυντή ερευνητικής μονάδας αφήνει περιορισμένο χρόνο για ανάπτυξη ερευνητικών δραστηριοτήτων, ενώ η θέση του Γ. Διευθυντή δεν περιλαμβάνει καθόλου ερευνητική δραστηριότητα. Αμφότερες οι θέσεις βέβαια απαιτούν σαφή και εις βάθος γνώση των ερευνητικών διαδικασιών και ως εκ τούτου θέτουν ως προαπαιτούμενο ένα υψηλό επίπεδο ερευνητικής εμπειρίας. Η με τον τρόπο αυτό ανάδειξη ερευνητών και μάλιστα στις υψηλότερες βαθμίδες, προκαλεί σκέψεις για την σκοπιμότητα και ανγκαιότητα.